Γερμανική συνταγή

Ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει η φορολόγηση των καταθέσεων που έχουν στην Ελβετία οι Γερμανοί, αλλάζει τα δεδομένα που ξέρουν οι περισσότεροι Έλληνες και υπό προϋποθέσεις μπορεί να στείλει ένα πολλαπλό μήνυμα.

Η κυβέρνηση της Γερμανίας έχει έρθει σε συμφωνία με την Ελβετική κυβέρνηση και από το 2013, μέσω ενός πολύπλοκου μαθηματικού τύπου οι καταθέσεις των Γερμανών στην Ελβετία θα φορολογηθούν κατά 17-34% επί του κεφαλαίου. Είναι πολύ σημαντική εξέλιξη αυτή, Μέχρι τώρα οι καταθέσεις των Ελλήνων φορολογούνται με 10% - 35% επί των τόκων. Κατά μέσο όρο υπολογίζεται ότι η γερμανική κυβέρνηση θα λάβει το 20-25% των συνολικών καταθέσεων των Γερμανών πολιτών στην Ελβετία.

Η εξέλιξη που αφορά την Ελλάδα έχει να κάνει με το γεγονός ότι μόλις ψηφιστεί από το ελβετικό κοινοβούλιο αυτή η συμφωνία θα επεκταθεί και για τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άρα και για την Ελλάδα. Πρέπει να σημειωθεί πως αν τα χρήματα δεν προέρχονται από φοροδιαφυγή ο πολίτης θα μπορεί να προσφύγει στη χώρα του προκειμένου να του επιστραφούν. Παράλληλα όταν φορολογηθούν τα χρήματα θα είναι πλέον νόμιμα, ενώ ο καταθέτης θα συνεχίσει να παραμένει «ανώνυμος». Ο Γερμανική κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να ζητάει πληροφορίες μέχρι ένα συγκεκριμένο αριθμό περιπτώσεων ανά έτος (750-999).

Σήμερα υπολογίζεται πως από τις ελληνικές τράπεζες έχουν απομακρυνθεί  καταθέσεις ύψους 62 δισ. ευρώ. Ωστόσο όλα αυτά τα κεφάλαια δεν έφυγαν για το εξωτερικό. Πολίτες λόγω της βαριάς και άδικης φορολογίας αναγκάστηκαν να μειώσουν το ύψος των καταθέσεών τους προκειμένου να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Επιπλέον, δεν μπορεί να βγάλει κάποιος το συμπέρασμα πως όλα τα χρήματα που πήγαν στο εξωτερικό ήταν προϊόν φοροδιαφυγής ή παράνομων δραστηριοτήτων. Πολλοί φοβούμενοι μήπως χαθούν κόποι μιας ζωής πήραν την απόφαση να μεταφέρουν τα κεφάλαιά τους. Ορισμένοι φοβήθηκαν επιστροφή στη δραχμή ή (κακώς) την ασφάλεια των καταθέσεων τους στις ελληνικές  Τράπεζες. Με πρόχειρους όμως υπολογισμούς αν έστω και ένα ποσοστό των 62 δισ. ευρώ έχει κατευθυνθεί στην Ελβετία, συν αλλά προϋπάρχοντα 100 δις, το κράτος θα μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά τα δημοσιονομικά του. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε πως η κυβέρνηση έχει αναλυτικά στοιχεία για το κύμα φυγής των καταθέσεων. Με τη συμφωνία όμως μεταξύ Ελβετίας και Γερμανίας μπορεί να ελπίζει σε μία καλή φορολόγηση επί του κεφαλαίου και όχι μόνο επί των τόκων. Τέλος πρέπει να σημειωθεί πως η συμφωνία θα ισχύει μόνο για ευρωπαίους, ενώ δεν υπάρχει ανάλογη συμφωνία με Hong Kong, Σιγκαπούρη, Μακάο, Monaco, Dubai, Λουξεμβούργο, Jersey, Guernsey, Λονδίνο, Κύπρο και άλλες χώρες που επίσης φιλοξενούν χρήματα Ελλήνων.

Real News, 29/10/2011

Να προστατευθούν Έλληνες επενδυτές από τα συνεχή λάθη της Κυβέρνησης

Θλίβομαι πραγματικά όταν βλέπω την σημερινή κυβέρνηση, που κορυφαίοι Υπουργοί της πριν μερικά χρόνια «έσπρωχναν» τους Έλληνες να επενδύσουν στο χρηματιστήριο, σήμερα να τους καταστρέφουν. Δεν είναι μόνο η διατηρούμενη εδώ και μήνες αβεβαιότητα, λόγω της ανικανότητας να υλοποιήσει δικές της αποφάσεις, που δημιουργεί ζημιές στα χαρτοφυλάκια από τη συνεχιζόμενη πτώση των τιμών των μετοχών. Είναι και η πρόσφατη αδιαφορία της για τους κατόχους μετοχών, για παράδειγμα της Proton Bank, οι οποίοι από τον διαχωρισμό σε good και bad bank οι μικρομέτοχοι έχασαν τα λεφτά τους.

Πρέπει να καταστήσω σαφές πως δεν αναφέρομαι στους μεγαλομετόχους των τραπεζών ή των εταιρειών, οι οποίοι μπορεί από λάθος αποφάσεις, από ανικανότητα, ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο να έφεραν την εταιρεία τους στο χείλος του γκρεμού. Αναφέρομαι αποκλειστικά σε αυτούς που τοποθέτησαν τις οικονομίες τους, την σύνταξή τους, τα όνειρά τους σε κάποιες μετοχές, με την παρότρυνση και Υπουργών της τότε κυβέρνησης Σημίτη, στην οποία ο σημερινός Πρωθυπουργός ήταν κορυφαίο στέλεχος, όπως και σε όλες τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ της τελευταίας 30ετίας.

Αυτοί οι μικροεπενδυτές απλά έβαλαν χρήματα και δεν είχαν ευθύνη για τις αποφάσεις που έπαιρναν οι διοικήσεις. Σήμερα οι μικρομέτοχοι της Proton Bank έχασαν τελείως τα λεφτά τους και παράλληλα δεν έμαθαν την αλήθεια. Τι έγινε και χάθηκε η περιουσία τους; Πήρε κάποιος τα λεφτά, έπεσε έξω η τράπεζα, τι ακριβώς έχει συμβεί δεν έμαθε κανείς. Δεν θα έπρεπε να είχε γίνει μία αναλυτική ενημέρωση;

Εκτός όμως από την Proton Bank, οι μικρομέτοχοι πιθανότατα θα χάσουν μεγάλο μέρος της αξίας των μετοχών τους από την πιθανολογούμενη κρατικοποίηση μεγάλων τραπεζών. Θα πάρει το κράτος σε προνομιακές τιμές μετοχές, αλλά οι Έλληνες φορολογούμενοι δεν θα έχουν option να πάρουν μετοχές με ίδια τιμή; Κανένας σεβασμός από την κυβέρνηση στο 1 εκατομμύριο Ελλήνων μικροεπενδυτών που εξαιτίας της αδυναμίας των υπουργών και των στελεχών των υπουργείων, δεν παρατηρείται καμία βελτίωση στα οικονομικά της χώρας και κατ΄ επέκταση στις αποτιμήσεις των μετοχών (αλλά και όλων των αξιών όπως και των ακινήτων).

Εδώ και δύο χρόνια οι τιμές των μετοχών διολισθαίνουν λόγω της κρίσης χρέους της χώρας. Λόγω των μεγάλων ελλειμμάτων που η κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει ακόμα να μειώσει. Η σπατάλη συνεχίζεται, η φοροδιαφυγή δεν συλλαμβάνεται, ρουσφέτια γίνονται και ο Πρωθυπουργός βρίσκει ευθύνες στα κανάλια και στις τράπεζες. Αν οι τράπεζες έδωσαν παράνομα δάνεια σε τηλεοπτικό σταθμό, είναι ευθύνη της Τράπεζας της Ελλάδος και ενδεχομένως και της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς να διερευνήσει τι έχει γίνει. Οι κυβερνητικές παρεμβάσεις σε μία ελεύθερη αγορά μόνο κακό κάνουν. Φυσικά και οι τράπεζες και κυρίως οι διοικήσεις τους έχουν ευθύνη για όλα αυτά που έγιναν. Όμως πρέπει να ξέρει ο κόσμος ποιος ελέγχει ποιον. Γι΄ αυτό υπάρχουν νόμοι και εποπτικές αρχές. Από την άλλη δεν άκουσα τον Πρωθυπουργό ή κάποιον υπουργό να τα βάζει με τις διοικήσεις εκείνων των τραπεζών που χορηγούσαν δάνεια στα κόμματα με εγγύηση τις μελλοντικές κρατικές ενισχύσεις. Για τα δάνεια αυτά δεν υπάρχουν προσωπικές εγγυήσεις, όπως δανείζεται κάθε Έλληνας επιχειρηματίας. Δεν υπάρχουν εγγυήσεις παρά μόνο οι μελλοντικές επιχορηγήσεις, που όμως αυτές δίνονται ανάλογα με τα ποσοστά που λαμβάνουν τα κόμματα. Η χρηματοδότηση που έγινε από τις Τράπεζες το 2009 για μέχρι το 2015 βασίζεται στα εκλογικά αποτελέσματα του 2007 που ασφαλώς δεν θα είναι τα ίδια μέχρι το 2015. Οι τράπεζες θα γράψουν μεγάλες επισφάλειες από αυτά τα δάνεια, ειδικά τώρα που τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν χάσει σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις μεγάλο μέρος από τη δύναμή τους και άρα θα λάβουν μικρότερη ενίσχυση. Για αυτά τα εκατομμύρια ευρώ δεν θα πει κανείς τίποτα; Και τι θα γίνουν οι εγγυήσεις εάν διαλυθεί ένα κόμμα για ενδεχόμενο μετασχηματισμό του σε νέο, όπως έγινε παλαιότερα;

Πρέπει η αβεβαιότητα να λήξει άμεσα. Οι αναφορές στο παρελθόν και η αναζήτηση ευθυνών δεν λύνει το πρόβλημα. Πλέον δεν φέρνει και ψήφους αν αυτός είναι ο σχεδιασμός της κυβέρνησης.

Γίνεται λόγος εδώ και καιρό για «κούρεμα». Αν είναι να γίνει κούρεμα πρέπει να γίνει σε όλο το χρέος και όχι μόνο στα παλιά δάνεια. Να περικοπούν και τα ομόλογα της Τρόικας και τα ομόλογα που έχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Μόνο τότε θα υπάρξει ουσιαστική ωφέλεια για τη χώρα και δίκαιη μεταχείριση όλων των κατόχων ομολόγων. Αν γίνει μόνο στα παλιά δάνεια θα χρειαστούν πολλά δισεκατομμύρια ευρώ για να στηριχθούν ασφαλιστικά ταμεία και ελληνικές τράπεζες και τα χρήματα που υπάρχουν σήμερα -διαθέσιμα από την τρόικα- γι΄ αυτό το λόγο δεν επαρκούν. Μεγάλο μέρος του παλαιού χρέους βρίσκεται σήμερα στα χέρια Ελλήνων. Έχει κάνει τις πράξεις που πρέπει η κυβέρνηση για να δει τι ανάγκες σε κεφάλαια θα δημιουργηθούν; Ας υπολογίσει και την αύξηση των επισφαλειών λόγω Blackrock που υπολογίζεται σε 12 δισ. ευρώ. Τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία θα χρειαστούν περί τα 55 δισ. ευρώ σε μία περικοπή 50% του παλιού χρέους, ενώ έχουν διαθέσιμα 20-30 δισ. ευρώ. Ας το καταλάβουν, ή ας ρωτήσουν κάποιους που ξέρουν προκειμένου να είναι ενημερωμένοι πριν λάβουν κάποια απόφαση που θα δημιουργήσει και νέα προβλήματα στους πολίτες αυτής της χώρας που πλέον δίνουν καθημερινή μάχη για την επιβίωση.

Ενόψει της Συνόδου Κορυφής, η Κυβέρνηση έχει μία τελευταία ευκαιρία. Πρέπει επιτέλους να διαπραγματευτεί και να ζητήσει να υπάρξει μέριμνα και μάλιστα άμεσα για την επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε ανάπτυξη. Το σχέδιο Μάρσαλ που είχε αποφασιστεί την 21η Ιουλίου, ή μας είχαν πει ότι έχει αποφασισθεί, πρέπει να ξεκινήσει άμεσα. Η ύφεση καθημερινά βαθαίνει. Πως περιμένει το οικονομικό επιτελείο να πετύχει τους στόχους για τα έσοδα;

Capital.gr, 20/10/2011

Συνέντευξη στην Τηλεοπτική Εκπομπή "ΣΚΑΪ Τώρα"

Nick Malkoutzis
'Our political system doesn't have capability to deal with situation' 'Heading for catastrophe worse than losing Smyrna' saysMoraitakis

NickMalkoutzis
Discussing this subject, president of the Association of Members of the Athens Exchanges (SMEHA) Alexandros Moraitakis tears up on Skai TV.

George Katikas
Απίθανος ο Αλέξανδρος Μωραϊτάκης στην @tsapanidou.

Nikos Xydakis
Ο χρηματιστής Μωραϊτάκης είναι άνθρωπος της αγοράς. Ξέρει τι λέει.

Lefteris Moissiadis
Με λυγμους μιλάει ο Μωραϊτάκης για την Ελληνική οικονομία & τη νοοτροπία ορισμένων! #symvainei_twra #skaigr

Sheik Yerbutti
Συγκλονιστικός ο Μωραϊτάκης στον Σκαι @nikoxy @xanthippiGlav

 Lefteris Moissiadis
Ο Μωραϊτάκης έβαλε τα κλάματα ο άνθρωπος! #symvainei_twra #skaigr

Δελτίο Τύπου Αλέξανδρου Μωραϊτάκη 18/10/2011: Θα έρθουν επενδύσεις αν μείνουμε στο ευρώ

Επενδυτές υπάρχουν αλλά μένουν μακριά από την Ελλάδα λόγω αβεβαιότητας και λόγω φόβου επιστροφής στη δραχμή. Αυτό είναι το κεντρικό συμπέρασμα από το συνέδριο που διοργάνωσε την περασμένη Παρασκευή 7/10/2011 στο Πουκέ της Ταϊλάνδης η UBS για διαχειριστές κεφαλαίων της Ασίας και στο οποίο έλαβε μέρος ο πρόεδρος της NUNTIUS ΑΧΕΠΕΥ και μέλος του Δ.Σ. του ΕΒΕΑ, Αλέξανδρος Μωραϊτάκης, καθώς και από τις συναντήσεις του με μεγάλους επενδυτές και ισχυρές τράπεζες της Σιγκαπούρης και του Dubai
Η Ελληνική κυβέρνηση καθώς και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αφουγκραστεί τη διεθνή επενδυτική κοινότητα αν θέλει να βγει η Ελλάδα από την κρίση.
Οι ξένοι διαχειριστές είναι έτοιμοι να βάλουν χρήματα σε αυτή τη χώρα αρκεί να τερματιστεί η αβεβαιότητα και να παραμείνει η χώρα στο ευρώ. Αυτό σημείωναν πολλοί διαχειριστές στον πρόεδρο του ΣΜΕΧΑ, ενώ σε συνάντηση που είχε ο κ. Μωραϊτάκης στο σπίτι του (όπου η φωτογραφία) με τον γνωστό Αμερικάνο μεγαλοεπενδυτή, κάτοικο Σιγκαπούρης, Jim Rogers, του ανέφερε πως θα επένδυε στην Ελλάδα που αναδιοργανώνεται μόνο μετά από μία μεγάλη χρεοκοπία ή/και οριστική επίλυση του ελληνικού οικονομικού προβλήματος, αλλά ΜΟΝΟ αν παρέμενε στο ευρώ.
Ο μεγαλοεπενδυτής πιστεύει πως μία τέτοια εξέλιξη θα έφερνε μεγάλο πόνο στην αρχή και θα έπρεπε να είναι αποτέλεσμα μίας συντονισμένης κίνησης και απόφασης μεταξύ όλων των τραπεζών και όλων των κυβερνήσεων της Ευρώπης.
Θα πρέπει επίσης να υπάρξει συντονισμός προκειμένου να είναι ασφαλείς οι καταθέσεις, να συνεχιστεί η εκκαθάριση κτλ. Μετά την επίλυση αυτή και την απομάκρυνση της αβεβαιότητας η Ελλάδα θα πρέπει να αναπτύξει υπηρεσίες όπως η Σιγκαπούρη, τόνισε ο Jim Rogers.
Ο κ. Rogers κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχε με τον κ.Μωραϊτάκη εκτίμησε πως μία τέτοια απόφαση λειτούργησε σε άλλες χώρες οι οποίες πέρασαν μία σύντομη περίοδο πόνου και προσαρμογής, αλλά τα κατάφεραν.
Αντιθέτως τα όσα έγιναν στην Ιαπωνία δεν έχουν φέρει αποτέλεσμα 21 χρόνια μετά. Το πιο σημαντικό πάντως που ανέφερε ο μεγαλοεπενδυτής είναι πως δεν θα επένδυε στην Ελλάδα αν έφευγε από το ευρώ. Το νέο νόμισμα θα έχανε συνεχώς την αξία του και κανείς δεν θέλει να επενδύει σε χώρες με νομίσματα που χάνουν αξία.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο γνωστός μεγαλοεπενδυτής έχει εγκαταλείψει επενδυτικά τις ΗΠΑ και έχει στρέψει το ενδιαφέρον του στην Ασία, για την οποία πιστεύει πως θα πρωταγωνιστεί τα επόμενα 100 χρόνια. Μάλιστα έχοντας μετακομίσει στην Ασία, με έδρα τη Σιγκαπούρη, φροντίζει ώστε τα παιδιά του (8 και 3 ετών) να λάβουν την απαραίτητη μόρφωση στην κινεζική γλώσσα.
Αναφορικά με τη δραχμή αρκετοί διαχειριστές που μετείχαν στο συνέδριο της UBS σημείωναν πως μία τέτοια εξέλιξη θα ήταν καταστροφή για την Ελλάδα και έχει μικρή πιθανότητα να συμβεί, ενώ αναφορικά με την νέα αξία της εκτιμούσαν ότι θα μειωθεί στο 1/3 σε σχέση με το ευρώ, δικαιολογώντας την άποψη με το επιχείρημα ότι έτσι συναλλάσσονται στην αγορά τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της και να κάνει ό,τι είναι δυνατόν ώστε να αποφύγει η χώρα την επιστροφή στη δραχμή. Μία τέτοια εξέλιξη θα μας γυρίσει δεκάδες χρόνια πίσω. Όσοι υποστηρίζουν το σενάριο επιστροφής στη δραχμή, προφανώς είτε έχουν προνοήσει και θέλουν να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες, αφού οι αξίες θα καταρρεύσουν και αυτοί με τα ευρώ που θα διαθέτουν θα αγοράσουν τα πάντα σε τιμές ξεπουλήματος, είτε δεν γνωρίζουν σε βάθος και με λεπτομέρειες τα σύγχρονα οικονομικά με όλες τις επιπτώσεις.
Ανεξάρτητα εάν ενδεχομένως ήταν λάθος η είσοδος μας στην Ευρωζώνη, η έξοδος μας από το ευρώ θα είναι καταστροφή, τονίσθηκε.
Τέλος ο κ. Μωραϊτάκης επισκέφτηκε και το Sovereign Fund της Σιγκαπούρης. Τα όσα πέτυχε και στον χρόνο που τα πέτυχε η Σιγκαπούρη είναι αξιομνημόνευτα.
Η Σιγκαπούρη από ένα φτωχό μικρό νησί σε έκταση όπως η Σάμος μετατράπηκε σε χώρα ευκαιριών και επενδύσεων.
Ας τα σκεφτούν αυτοί που μας κυβερνούν, ας δουν τον πλούτο που έχει η δική μας χώρα και ας αποφασίσουν. Θα μας γυρίσουν 100 χρόνια πίσω ή θα μας οδηγήσουν με ασφάλεια στο μέλλον;

Euro2day.gr, 18/10/2011

Η παιδεία μοχλός ανάπτυξης μοχλός

Όλα τα υπουργεία οφείλουν να αναζητούν κεφάλαια για να χρηματοδοτήσουν φορείς και υπηρεσίες που βρίσκονται κάτω από την ομπρέλα τους, αλλά ελάχιστοι υπουργοί ξεχωρίζουν μέσω των προτάσεών τους για σημαντικές πλευρές ανάπτυξης. Όμως και όταν υπάρχουν χρήσιμες προτάσεις που υιοθετούνται και ψηφίζονται αυτές δεν εφαρμόζονται.

Δεν έχουν περάσει πολλοί μήνες από την περίοδο που η κυβέρνηση προσπαθούσε υπό την πίεση της τρόικας να κόψει περαιτέρω τα κονδύλια των υπουργείων. Η περιστολή των δαπανών, αν και εύκολη υπόθεση θεωρητικά για όσους έχουν διοικήσει επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, δεν φέρνει αποτελέσματα στο Δημόσιο τομέα, αφού το πολιτικό κόστος, η εξυπηρέτηση ομάδων, η αποκτηθείσα δυναμική των εξόδων, η αντίληψη ορισμένων Υπουργών ότι έχουν ελεύθερη πρόσβαση στο δημόσιο χρήμα κ.α. δεν το επιτρέπει. Γι΄ αυτό και η κυβέρνηση καταφεύγει διαρκώς στη γνωστή λύση, την επιβολή νέων φόρων που προκαλούν ύφεση. Κανείς όμως δεν έχει καταθέσει νόμο που να φέρνει ξένα κεφάλαια και έσοδα στη χώρα. Προσωπικά θεωρώ πως το μέλλον της χώρας είναι οι υπηρεσίες, αφού δεν έχουμε βιομηχανία και πρώτες ύλες. Αυτές πρέπει να αξιοποιήσουμε, σε αυτές να στηριχθούμε και αυτές πρέπει να προωθήσουμε, αν θέλουμε να δούμε ξανά θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Προτείνω την άμεση εφαρμογή του άρθρου 44 του νόμου για την παιδεία που πρόσφατα ψήφισε η Βουλή. Το άρθρο προβλέπει διοργάνωση σπουδών σε ξένη γλώσσα. Ας αποδείξουν τα πανεπιστήμια και οι καθηγητές τους έμπρακτα τις ικανότητες τους. Μπορούν δηλαδή να δημιουργηθούν αγγλόφωνα τμήματα και να προσελκύσουν αλλοδαπούς φοιτητές. Υπάρχουν θέματα σπουδών που θεωρείται ότι είμαστε μεταξύ των πρώτων, όπως μεταξύ πολλών άλλων:

α) Ναυτιλιακά (πάσης μορφής, π.χ. πλοιάρχων, μηχανικών ή υπαλλήλων γραφείου), β) Μακροοικονομικά/νομισματικά, γ) κλασσικές σπουδές, δ) τουριστικές, ε) βαλκανικών σπουδών, στ) αρχαιολογικών, ζ) αρχιτεκτονικής, η) ιχθυοκαλλιέργειας, θ) χρηματοοικονομικές, ι) case study στα μακροοικονομικά/νομισματικά ,ια) βυζαντινές σπουδές, ιβ) ωκεανογραφικές σπουδές, ιγ) σεισμογραφικές, ιδ) ιατρικές.

Η χώρα έχει κορυφαίους καθηγητές, οι οποίοι συχνά αναλαμβάνουν και κυβερνητικές θέσεις. Έλαβαν μάλιστα μέσω ερευνητικών προγραμμάτων εκατομμύρια ευρώ, χωρίς όμως να μάθουμε τα αποτελέσματα. Προκαλεί επίσης μεγάλη εντύπωση γιατί ο ΣΕΒ και η Ελληνική Ένωση Τραπεζών (ΕΕΤ) ανέθεσαν στην McKinsey την μελέτη για έξοδο της χώρας από την κρίση και δεν την ανέθεσαν σε κάποιο πανεπιστήμιο ή σε μία ομάδα καθηγητών από διάφορα πανεπιστήμια. Πρέπει η πανεπιστημιακή κοινότητα να βγει μπροστά σε αυτήν την κρίση και με προτάσεις και άμεσες πρακτικές ενέργειες να βελτιώσει την ποιότητα σπουδών, τα έσοδα των πανεπιστημίων και την ανάπτυξη του τόπου.

RealNews, 16/10/2011

"Κούρεμα" χωρίς λύση είναι καταστροφή

Η παγκόσμια συζήτηση για το ποσοστό κούρεματος έχει κορυφωθεί πλέον.

Θεωρείται "σίγουρη" και μάλιστα στον ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο υπάρχουν δημοσιεύματα και απόψεις για το ύψος του haircut, με κυρίαρχη την άποψη για 50%.

Αν μάλιστα κάποιος δει και τις πράξεις της κυβέρνησης, θα καταλάβει με ευθύνη της πως τα ελλείμματα δεν μειώνονται, τα μέτρα δεν εφαρμόζονται, σωστές αποφάσεις δεν παίρνονται, άρα μάλλον μία διαγραφή χρέους έρχεται ολοένα και πιο κοντά.

Το ερώτημα που ανακύπτει είναι αν συμφέρει τη χώρα και τους πολίτες μία τέτοια διαγραφή χρέους. Αν δηλαδή από τα 370 δισ. ευρώ χρέος πρέπει να μείνουν τα μισά ή κάτι παραπάνω από τα μισά, αφού τα χρέη προς την τρόικα δεν μπορούν να διαγραφούν ή να περικοπούν.

Αρχικά πρέπει να κάνουμε μερικούς υπολογισμούς με νηφαλιότητα, χωρίς απερίσκεπτους ενθουσιασμούς. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν στην κατοχή τους ομόλογα αξίας περίπου 60 δισ. ευρώ, άρα αν πάμε σε κούρεμα 50% πρέπει να βρουν 30 δισ. ευρώ για να καλύψουν την απώλεια από τα ομόλογα.

Τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν τοποθετήσει 26 δισ. ευρώ σε ελληνικά ομόλογα, άρα θα χάσουν 13 δισ. ευρώ. Αυτές οι απώλειες των ταμείων (13 δισ.) πρέπει να δοθούν οπωσδήποτε πίσω στα ταμεία για τη διατήρηση ανεκτών συντάξεων και για πολλούς άλλους λόγους.

Πρέπει, επίσης, να συνυπολογιστεί και το αποτέλεσμα του ελέγχου της BlackRock στις ελληνικές τράπεζες. Υπάρχουν πληροφορίες που αναφέρουν ότι από τον έλεγχο θα προκύψει ανάγκη 12 δισ. ευρώ. Το σύνολο των κεφαλαίων, λοιπόν, που θα απαιτηθεί ανέρχεται στα 55 δισ. ευρώ. Τα χρήματα από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας μπορούν να φτάσουν τα 30 δισ. ευρώ, άρα τα χρήματα δεν επαρκούν. Από πού θα βρεθούν;

Πρέπει αυτή η παράμετρος να επιλυθεί σύντομα. Οι τράπεζες πιθανότατα θα προσπαθήσουν να αποφύγουν την κρατικοποίηση πουλώντας περιουσιακά στοιχεία, αλλά και πάλι τα νούμερα δεν βγαίνουν. Επιπλέον, πρέπει να δούμε σε ποια τιμή θα αποκτήσει τις τράπεζες το κράτος. Εάν, για παράδειγμα, το PSI πάει στο 50% και γίνει ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών στις τρέχουσες ή σε πολύ χαμηλότερες τιμές όπως αναμένει η αγορά, οι επενδυτές θα καταστραφούν.

Σημειώνεται πως σήμερα οι κεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών είναι στο 1/4 έως 1/6 της εσωτερικής αξίας (price book). Πρέπει να υπάρξουν 3ετείς options υπέρ των επενδυτών στην ίδια τιμή όπου θα μπει το ΔΗΜΟΣΙΟ.

Σήμερα στο Χ.Α έχουν επενδύσεις 15.000 φυσικά πρόσωπα από το εξωτερικό, 5.200 ξένοι θεσμικοί, 1.000.000 ιδιώτες Έλληνες και 900 Έλληνες θεσμικοί και ταμεία. Αυτοί γιατί να μην αποκτήσουν τη δυνατότητα μέσα σε 3 χρόνια να αγοράσουν κοινές μετοχές στην τιμή κρατικοποίησης;

Επιπλέον, αν το κούρεμα είναι 21% - 50% για τους ιδιώτες στα ομόλογα, γιατί να μη γίνει ίδιο κούρεμα και στους μισθούς των υπουργών, κρατικών αξιωματούχων, κρατικής επιχορήγησης κομμάτων κ.ά. Το ίδιο κούρεμα να γίνει και στο ποσοστό των δανειστών του πρώτου πακέτου.

Η λύση, λοιπόν, δεν έρχεται μόνο από "κούρεμα" κατά 50%. Σίγουρα μία απαλλαγή 120 - 150 δισ. ευρώ χρέους θα ωφελήσει τη χώρα γιατί θα μειωθούν οι τόκοι που καταβάλλει κάθε χρόνο το κράτος. Θα έχει, βέβαια, και επιπτώσεις, που δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν.

Σημειώνεται ότι εάν στο PSI (PRIVATE SECTOR INVOLVEMENT) έχει συμμετάσχει το 90% των Τραπεζών που έχουν ομόλογα ελληνικού δημοσίου αξίας 150 δισ. (δηλαδή 135 δισ.) τότε με 21% κούρεμα το όφελος θα είναι 27,5 δις, αφού δηλώνει συμμετοχή το 90% των ιδιωτών.

Εάν το κούρεμα είναι 50% τότε θα περικοπούν (με 90%) κεφάλαια 67,5 δισ. €, δηλαδή το 50% των 135 δισ. (αφού έχουν δηλώσει το 90%). Έναντι αυτού του οφέλους των 67,5 δις θα απαιτηθούν κεφάλαια 30 δις για τις ελληνικές τράπεζες και 15 δις για τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή συνολικά 45 δισ. που είναι χειρότερο κατά 22,5 δισ. από το κούρεμα 21%.

Ωστόσο, αυτά που πρέπει να εξασφαλιστούν είναι η βιωσιμότητα της χώρας και το μέλλον των πολιτών της. Για να έχουν μέλλον οι Έλληνες πρέπει να υπάρξει συνολική και σφαιρική λύση από την Ευρώπη, που να ικανοποιεί όλες τις πτυχές του θέματος.

Πρέπει η Ευρώπη να δημιουργήσει έναν μηχανισμό που θα μπορέσει να δώσει τις απαραίτητες κεφαλαιακές ενέσεις. Πρέπει επίσης να υπάρξει ένα σχέδιο Μάρσαλ, ισχυρό, που θα μπορέσει να κινήσει ξανά τη μηχανή της ανάπτυξης. Σήμερα βλέπουμε πως το έλλειμμα δεν μειώνεται και λόγω της βαθύτερης ύφεσης.

Τέλος, όλα τα παραπάνω μπορούν να γίνουν μόνο αν η χώρα μπει σε δρόμο που θα οδηγεί σε διατηρήσιμα πρωτογενή πλεονάσματα. Χωρίς πρωτογενή πλεονάσματα κάθε συζήτηση για αποσπασματική διαγραφή χρέους είναι περιττή, μη επιτεύξιμη και κυρίως καταστροφική και επικίνδυνη.

Euro2day.gr, 7/10/2011 (Τελ. Ενημ.: 17/10/11)

"Αφήστε τους μισθούς και δείτε τις εισφορές"

Κυρίαρχο θέμα εσχάτως η κατάργηση της συλλογικής επιχειρησιακής σύμβασης με σκοπό τη μείωση του κατώτατου μισθού. Θέμα που σύμφωνα με όσα αναφέρονται στα δημοσιεύματα ετέθη από την Τρόικα, προκειμένου να γίνει πιο ανταγωνιστική η ελληνική οικονομία και να μειωθεί το κόστος. Προσωπική μου άποψη είναι πως υπάρχουν άλλα θέματα στον χώρο της εργασίας τα οποία δεν έχει λύσει η Τρόικα και δεν έχει αγγίξει ούτε η Κυβέρνηση. Υπάρχουν ασφαλιστικά ζητήματα που εύκολα θα μπορούσαν να είχαν λυθεί και θα οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια στην βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, στη μείωση της ανεργίας και κυρίως θα προσέφεραν πολλά στους νέους αυτής της χώρας.

Οι μισθοί των εργαζομένων χαρακτηρίζονται από πολλούς χαμηλοί, ή μισθοί πείνας, αλλά στην επιχείρηση κοστίζουν ακριβά. Κοστίζουν ακριβά και στον ίδιο τον εργαζόμενο, ο οποίος κάθε μήνα για τις ασφαλιστικές του εισφορές δίνει το 16% των μικτών αποδοχών του, χωρίς οι υπηρεσίες που του παρέχονται να είναι ανάλογες. Επίσης η επιχείρηση καταβάλει ένα επιπλέον 28% των μικτών αποδοχών για εργοδοτικές εισφορές. Με άλλα λόγια ένας εργαζόμενος χάνει το 44% (Χ 14 μισθούς) του εργασιακού κόστους του μηνιαίως, ποσό που κατευθύνεται σε παροχές υγείας με αμφίβολη ποιότητα και συνταξιοδοτικές εισφορές σε ένα ταμείο με αβέβαιο μέλλον. Επιπλέον πληρώνει και τους φόρους. Αμείβεται δηλαδή με τα μισά από όσα στοιχίζει στην εταιρία. Το ερώτημα είναι: Τι θα γίνει στα ασφαλιστικά ταμεία αν η Ελλάδα οδηγηθεί σε ένα μεγαλύτερο κούρεμα (haircut); Τι θα γίνουν οι εισφορές που έχουν πληρώσει οι εργαζόμενοι και εργοδότες τους γι' αυτούς; Αν χαθούν τα χρήματα των συντάξεων ποιος θα ξαναπληρώσει ασφαλιστικές εισφορές; Επίσης οι διαχειριστές των Ταμείων καθώς και τα Διοικητικά Συμβούλια των Ταμείων δεν έχουν ευθύνες για την μη εφαρμογή της αρχής διασποράς του κινδύνου;

Πριν αρχίσουμε λοιπόν να μιλάμε για μειώσεις μισθών ας μιλήσουμε για τις ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες στοιχίζουν πάρα πολλά και έως ένα βαθμό η ανεργία οφείλεται και σε αυτές. Οφείλουμε επίσης πριν δούμε τους κατώτατους μισθούς να απελευθερώσουμε την αγορά εργασίας. Να απελευθερωθούν για παράδειγμα δουλειές που βασίζονται στις προμήθειες. Η δουλειά του πωλητή, του παραγωγού, του ασφαλιστή του broker κ.τ.λ. και η αμοιβή τους συνδέονται άμεσα με τις προμήθειες που παράγουν. Βάσει αυτών των προμηθειών βγαίνει η αμοιβή τους. Όμως το ΙΚΑ επιβάλει κατώτατο μισθό, ενώ σε άλλες δουλειές δίνεται η δυνατότητα προμηθειακής εργασίας. Στους εργαζομένους δε που αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών απαιτείται από το ΙΚΑ να έχουν 3 ισοδύναμους ως προς την αμοιβή εργοδότες. Από την απαίτηση αυτή εξαιρούνται κλάδοι όπως των δημοσιογράφων που ενώ αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών δεν υποχρεούνται να έχουν 3 ισοδύναμους ως προς την αμοιβή εργοδότες, ενώ ούτε οι ίδιοι, ούτε η επιχείρηση στην οποία εργάζονται καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές. Τις ασφαλιστικές τους εισφορές τις καταβάλλουν με το αγγελιόσημο, που είναι το 18% στην αξία του τιμολογίου. Το ίδιο συμβαίνει και με τους δικηγόρους οι οποίοι αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών ακόμη και όταν έχουν έναν εργοδότη και στην περίπτωση τους ονομάζεται πάγια αντιμισθία. Λαμβάνουν δε σύνταξη από ξεχωριστά ταμεία. Γιατί υπάρχουν αυτές οι εξαιρέσεις και γιατί η ασφάλιση στον ΟΑΕΕ δεν αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο με την ασφάλιση στο ΙΚΑ;

Ένα ακόμη θέμα που σχετίζεται με την εργασία είναι η μαθητεία. Η μαθητεία αν και σήμερα αναγνωρίζεται από πολλούς, θεωρείται παράλληλα μία πολύ παρεξηγημένη μορφή απασχόλησης. Δεν είναι λίγοι αυτοί που τη χαρακτηρίζουν «σκλαβιά» ή και «εκμετάλλευση», αν και σε πολλούς κλάδους είναι υποχρεωτική. Όσοι έχουν αποκτήσει εμπειρία μέσω μαθητείας γνωρίζουν πως έχουν ένα δυνατό όπλο στα χέρια τους. Την προϋπηρεσία, που σήμερα βάζουν ως προϋπόθεση οι περισσότεροι που αναζητούν στελέχη για την επιχείρησή τους. Παλαιότερα τα πανεπιστήμια πρόσφεραν στους καλύτερους φοιτητές τη δυνατότητα να εργαστούν για έξι μήνες σε διάφορους επιχειρηματικούς κλάδους. Έτσι οι φοιτητές πριν ακόμα ολοκληρώσουν τις σπουδές τους είχαν αποκτήσει εργασιακή εμπειρία και κυρίως γνώριζαν αν το επάγγελμα που διάλεξαν τους ταιριάζει ή αν είχαν κάνει λάθος επιλογή. Ο χρηματιστηριακός χώρος είναι χώρος υψηλής πνευματικής εργασίας με υψηλή προστιθέμενη αξία. Οι κατάλληλοι ξεπερνούν κατά πολύ το μέσο όρο αμοιβών. Όσοι πετυχαίνουν στο χώρο αυτό έχουν συγκεκριμένα προσόντα που συνδυάζουν α) άριστες θεωρητικές πανεπιστημιακές και μεταπτυχιακές σπουδές, β) εξειδίκευση και πρακτική εμπειρία και γ) ικανότητα στις πωλήσεις. Ανεξαρτήτως των θεωρητικών γνώσεων που έχουν οι απόφοιτοι πανεπιστημίων, στην πράξη φαίνεται πως δεν μπορούν όλοι να πετύχουν στο συγκεκριμένο κλάδο. Γι΄αυτό και εκτός των άλλων η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για να χορηγήσει πιστοποίηση ορίζει ότι πέραν των πανεπιστημιακών τίτλων χρειάζεται προϋπηρεσία 6-12 μηνών. Η μαθητεία μπορεί να συνδέσει το πανεπιστήμιο με την αγορά εργασίας, κάτι που σήμερα είναι ζητούμενο. Γιατί δεν έχει γίνει από την Κυβέρνηση τίποτα και σε αυτό το θέμα που επίσης θα μπορούσε να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, να μειώσει την ανεργία και να εφοδιάσει τους νέους εργαζόμενους με την απαραίτητη προϋπηρεσία;

Υπάρχουν εναλλακτικές αλλά χρειάζονται ανοικτά μυαλά, προκειμένου να υιοθετήσουν αυτές τις προτάσεις। Στις ΗΠΑ π।χ. εφαρμόζονται συνταξιοδοτικά προγράμματα στα οποία ο εργαζόμενος καταβάλει χρήματα κατά το διάστημα της απασχόλησης του, τα οποία εξαιρούνται της φορολόγησης κατά τον εργασιακό του βίο (KEOGH IRA). Χρειάζεται να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα, τις απλές λύσεις που βλέπουν όλοι, οι οποίες όμως δεν λύνουν το πρόβλημα. Όσοι κατέχουν υψηλές θέσεις οφείλουν να βρίσκουν εναλλακτικές λύσεις που να οδηγούν γρηγορότερα στο στόχο, χωρίς να επιβαρύνουν άλλο την κοινωνία. Αν δεν μπορούν ας αφήσουν άλλους να το πράξουν.

Euro2day.gr, 5/10/2011

Οι Έλληνες δεν μπορούν να φωνάξουν Eureka;

Πριν από λίγες μέρες έγινε γνωστό το σχέδιο «Eureka» που επεξεργάστηκαν στενοί συνεργάτες της Άνγκελα Μέρκελ. Σε γενικές γραμμές το σχέδιο έτυχε θετικής αποδοχής από τα στελέχη του χρηματοοικονομικού κλάδου και χαρακτηρίστηκε ως άρτιο και υλοποιήσιμο, παρά τις όποιες αντιρρήσεις και τις νομικές ελλείψεις που πιθανότατα έχει το σχέδιο αυτό. Υπήρξαν βέβαια και αντιδράσεις από μερίδα πολιτικών.

Κατά τη γνώμη μου, αυτό που έπρεπε να μας προβληματίζει δεν είναι μόνο αν το πρόγραμμα είναι σωστό ή λάθος, αν πρέπει να εφαρμοστεί από ξένους και όχι από Έλληνες, αλλά το γιατί ένα παρόμοιο σχέδιο δεν έχει κατατεθεί από Έλληνες. Δηλαδή γιατί «ανακάλυψαν» τη λύση οι ξένοι και όχι οι Έλληνες; Πώς οι Γερμανοί κατάφεραν να καταθέσουν μία ολοκληρωμένη πρόταση που άμεσα θα μπορεί, όπως υποστηρίζουν, να μειώσει το χρέος και να φέρει ανάπτυξη, ενώ αντίστοιχη πρόταση δεν έχει κατατεθεί μέχρι σήμερα, ούτε από το ελληνικό κοινοβούλιο, ούτε από την πανεπιστημιακή κοινότητα, ούτε από τα τμήματα μελετών των μεγάλων τραπεζών.

Η χώρα έχει κορυφαίους καθηγητές, οι οποίοι συχνά αναλαμβάνουν και κυβερνητικές θέσεις. Αναγνωρίζονται από τον πολιτικό κόσμο της χώρας. Είναι μέρος του ευρύτερου πολιτικού προσωπικού της χώρας. Προσκαλούνται και συμμετέχουν σε τηλεοπτικές εκπομπές ακόμη και σε θέματα, που δεν έχουν συγγραφικό έργο ή εργασιακές εμπειρίες. Παράλληλα, καθηγητές έλαβαν μέσω ερευνητικών προγραμμάτων εκατομμύρια ευρώ τα προηγούμενα χρόνια και οφείλουν να μας ενημερώσουν για τα αποτελέσματα. Τι συμπεράσματα έχουν βγει από τις δεκάδες μελέτες που έκαναν οι πανεπιστημιακοί με κοινοτικά και όχι μόνο κεφάλαια; Πόσο βοήθησαν αυτόν τον τόπο, τα ερευνητικά τους προγράμματα; Προκαλεί επίσης μεγάλη εντύπωση γιατί ο ΣΕΒ και η Ελληνική Ένωση Τραπεζών (ΕΕΤ) ανέθεσαν στην McKinsey την μελέτη για έξοδο της χώρας από την κρίση και δεν την ανέθεσαν σε κάποιο πανεπιστήμιο ή σε μία ομάδα καθηγητών από διάφορα πανεπιστήμια. Μέλη της διοίκησης της ΕΕΤ είναι κορυφαίοι πανεπιστημιακοί του τόπου, οι οποίοι λαμβάνουν θέσεις με υψηλές αμοιβές σε τράπεζες. Αυτοί γιατί δεν έχουν επεξεργαστεί κάποιο σχέδιο για τη σωτηρία της χώρας;

Εξαίρεση αποτελεί και πρέπει να τονιστεί και να αναγνωριστεί η προσπάθεια και η τελική πρόταση που είχαν καταθέσει τα πέντε μεγάλα επιμελητήρια της χώρας σε συνεργασία με τον ΙΟΒΕ, οποία ήταν επίσης ολοκληρωμένη αλλά με πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Όλοι σήμερα μιλούν για τον πλούτο της χώρας.

Εδώ και δύο χρόνια που ξέσπασε η κρίση, έχουν ειπωθεί πολλά για την ακίνητη περιουσία του δημοσίου, αλλά δεν έχει προχωρήσει ούτε η αποτίμησή της και η καταγραφή της ώστε να γίνει και η αξιοποίησή της. Τεράστιες εκτάσεις παραμένουν αναξιοποίητες. Πολύ μελάνι έχει χυθεί για την αξιοποίηση της έκτασης του ελληνικού. Πόσο αποτιμάται άραγε η παραθαλάσσια έκταση που κατέχει το ελληνικό δημόσιο από το Σούνιο έως τον Άλιμο; Πόσο αξίζουν λιμάνια, αεροδρόμια και κτίρια για παράδειγμα; Γιατί δεν έχει αναλάβει ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα την πρωτοβουλία εκπόνησης μίας μελέτης που θα μπορέσει να βγάλει τη χώρα από την κρίση; Γιατί η Κυβέρνηση μένει στις επιταγές της τρόικας και δεν κάνει πράξη αυτά που έχει υποσχεθεί μήνες τώρα, ήτοι την αξιοποίηση της περιουσίας του κράτους;

Οφείλουμε όλοι να εργαστούμε για το κοινό καλό. Οφείλουν οι δημόσιοι υπάλληλοι να δουλέψουν περισσότερο για να γίνει ξανά η οικονομία και το χρέος της χώρας βιώσιμο. Πρέπει οι πολιτικοί να ασχοληθούν περισσότερο με την επίλυση των προβλημάτων και λιγότερο με το πολιτικό τους μέλλον. Πρέπει ο ιδιωτικός τομέας να απαιτήσει να γίνουν μεταρρυθμίσεις και να συμβάλει και αυτός με τις γνώσεις που έχει. Πρέπει όμως κυρίως η κυβέρνηση να παράξει τη γραφειοκρατία που στέκεται τροχοπέδι στην πρόοδο του τόπου και να επιταχύνει τις προσπάθειες για έξοδο από την κρίση.

Euro2day.gr, 3/10/2011

Το προφίλ του νέου Προέδρου

Σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, που οι πολίτες στενάζουν λόγω των φορολογικών μέτρων της κυβέρνησης, χρειάζεται η διαφάνεια να είναι αδιαπραγμάτευτη. Χρειάζεται όλοι να εφαρμόζουν τους κανόνες που διέπουν τη χώρα και κάθε κλάδο της οικονομικής δραστηριότητας ξεχωριστά και οι παραβάτες να τιμωρούνται παραδειγματικά. Λόγω της παραίτησης του εκλεκτού κ. Γαβριηλίδη από την θέση του Προέδρου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς θεωρούμε ιδιαίτερα χρήσιμο να γίνει διαβούλευση μεταξύ του υπουργείου Οικονομικών και όλων των φορέων της κεφαλαιαγοράς, ώστε ο νέος Πρόεδρος που θα επιλεγεί να έχει τα κριτήρια της καταλληλότητας για την θέση. Να διασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και να πραγματοποιεί ελέγχους σε όλες τις πράξεις που γίνονται καθημερινά στο χρηματιστήριο.

Σημειώνεται ότι παρόμοια διαβούλευση με φορείς της αγοράς γίνεται στην Γαλλία καθώς και σε άλλες χώρες της ΕΕ. Ο νέος Πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς κατά την άποψή μου πρέπει μεταξύ άλλων:

1. να είναι ανεξάρτητος,

2. να είναι βαθύς γνώστης του αντικειμένου,

3. να έχει όραμα και γνώσεις σχετικές με την αναπτυξιακή δυνατότητα του

χώρου της κεφαλαιαγοράς,

4. να έχει οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες,

5. να αντιλαμβάνεται και να υποστηρίζει αρμοδίως με πειστικά επιχειρήματα στα Ευρωπαϊκά Όργανα, την διαφορετική δομή της μικρής Ελληνικής αγοράς έναντι των αναπτυγμένων αγορών της Ευρώπης και την αποφυγή υιοθέτησης πολυτελών διαδικασιών εκτός ελληνικής

πραγματικότητας,

6. να επιβάλλει την αποφυγή σύγκρουσης συμφερόντων στους ισχυρούς Τραπεζικούς ομίλους,

7. εάν είναι δυνατόν να προέρχεται από τα στελέχη της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.

Πιστεύω επίσης πως πρέπει α) να θεσμοθετηθεί Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων στην ΕΚ κατά τα πρότυπα της ΕΛΑΣ, β) τα 3 μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής του Δ.Σ. της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς που για λόγους οικονομίας μπορεί να γίνουν 2, να διορίζονται από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και γ) να υπάρχει ξεχωριστή Επιτροπή Επιβολής Ποινών μετά από ακρόαση των κατηγορουμένων επί της τελικής κατηγορίας που δεν γίνεται τώρα, δ) να αντιπροσωπεύονται στο Δ.Σ. όλοι οι φορείς της αγοράς ΣΜΕΧΑ, ΕΕΤ, ΕΘΕ, ΕΝΕΙΣΕΤ, ΣΕΔ.

Επί πλέον μετά την αποχώρηση του εκάστοτε προέδρου και αντιπροέδρων θα πρέπει να μην μπορούν να εργαστούν για 12 μήνες σε εποπτευόμενη εταιρεία.

Οφείλουμε να προστατεύσουμε το θεσμό της κεφαλαιαγοράς, ειδικά σε αυτήν την δύσκολη οικονομική συγκυρία. Να θωρακίσουμε και να προστατεύσουμε το κύρος της καθώς και τους συμμετέχοντες με συνεχή παρακολούθηση και επιβολή του νόμου σε όσους τον παραβαίνουν. Υπάρχουν κατάλληλα στελέχη και ο αρμόδιος υπουργός πρέπει να επιλέξει τον καλύτερο.
Real News, 2/10/2011