Χωρίς αγορά δεν θα υπάρξει ανάκαμψη

Η επιλογή του τεχνοκράτη, με παγκόσμιο κύρος και βαθιά γνώση των θεμάτων, κ. Λουκά Παπαδήμου, σίγουρα δίνει μία πιο αισιόδοξη νότα και δημιουργεί στον κόσμο πιο θετικό αίσθημα, αλλά αυτό από μόνο του δεν λύνει τα τεράστια προβλήματα.

Πραγματικά, εύχομαι μέσα από την καρδιά μου αυτή η μεταβατική κυβέρνηση να πετύχει και να αλλάξει προς το θετικότερο τα πράγματα. Θα έλεγα πως προσεύχομαι να πετύχει όχι μόνο για το καλό το δικό μας αλλά κυρίως για το καλό των επόμενων γενιών.

Δυστυχώς όμως δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος. Όχι γιατί δεν αξιολογώ θετικά τον νέο Πρωθυπουργό, αλλά γιατί έχουμε ήδη χάσει πολύτιμο χρόνο. Ανεξάρτητα από το εάν έπρεπε (που κατά την άποψή μου δεν έπρεπε) να μπούμε στο ευρώ, και δη με αυτήν την ισοτιμία, θα είναι επώδυνο εάν φύγουμε από το ευρώ.
Η προηγούμενη κυβέρνηση αρκέστηκε στην ανακοίνωση των προβλημάτων στα μέσα ενημέρωσης και δεν τα έλυνε. Λειτουργούσαν οι υπουργοί περισσότερο ως δημοσιογράφοι, λέγοντας καθημερινά τι βρήκαν, τι συμβαίνει, τι έγινε. Ελάχιστα έκαναν όμως τόσους μήνες, με αποτέλεσμα τώρα να βρισκόμαστε σε πολύ δεινή θέση. Επιπλέον, μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν θέματα δανεισμού και ίσως δεν έχουν τον χρόνο που είχαν στο παρελθόν για να ασχοληθούν μαζί μας.

Κάποιοι λένε πως αυτή είναι θετική εξέλιξη γιατί μπορεί να κάνει τους Ευρωπαίους να πάρουν σκληρές αποφάσεις που θα λύνουν το πρόβλημα και έτσι θα βοηθηθούμε και εμείς. Δεν θέλω να μπω σε αυτήν τη λογική, που πάλι μεταθέτει σε άλλους τις ευθύνες για λύση και όχι σε εμάς που έπρεπε εδώ και μήνες να έχουμε κάνει αυτά που πρέπει ώστε να εκταμιεύονται κανονικά οι δόσεις και να μη ρεζιλεύονται οι Έλληνες και η ιστορία μας από τα λάθη και τις παραλείψεις της προηγούμενης κυβέρνησης.

Δυστυχώς, όμως, τα πρώτα δείγματα της μεταβατικής κυβέρνησης έδειξαν πως δεν υπάρχει η απαραίτητη βούληση. Στην Ιταλία δημιουργήθηκε ένα ευέλικτο μικρό σχήμα τεχνοκρατών, ενώ εμείς αντί να μειώσουμε το ήδη μεγάλο κυβερνητικό σχήμα το αυξήσαμε περαιτέρω. Δηλαδή, η Ιταλία που πληθυσμιακά είναι πολλαπλάσια της Ελλάδας μπορεί να λειτουργήσει με λιγότερα από τα μισά δικά μας μέλη του υπουργικού συμβουλίου και εμείς δεν μπορούμε;

Η απάντηση ότι οι νέοι υπουργοί θα ήθελαν τρεις μήνες να ενημερωθούν δεν με καλύπτει, αφού σε τρεις μήνες θα έχουμε πάλι εκλογές και άρα θα θέλει η νέα κυβέρνηση λογικά επίσης 3 μήνες να ενημερωθεί. Αυτό το διάστημα δεν μας δημιουργεί πρόβλημα και μας δημιουργεί στη μεταβατική κυβέρνηση;

Για πολλούς μήνες δεν κάναμε αυτά που έπρεπε. Πολλοί μέσα από άρθρα και παρεμβάσεις στα μέσα ενημέρωσης, μεταξύ των οποίων και εγώ, προσπαθούσαμε να εκφράσουμε την αγωνία μας και να πιέσουμε για λήψη σωστών αποφάσεων. Σήμερα όλοι βλέπουμε πως ελάχιστα έγιναν. Όμως η κρίση είναι πολύ βαθιά και φοβάμαι πως με τις αποφάσεις που έρχονται θα διαλύσουμε κάθε ελπίδα ανάκαμψης.
Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μπορεί τελικά να φέρει ανάποδα αποτελέσματα από αυτά που περιμένουν η τρόικα και η κυβέρνηση. Αν γίνει κρατικοποίηση, αν εκδοθούν κοινές μετοχές με τους όρους που θέλουν κάποιοι, θα διαλύσει ό,τι έχει μείνει όρθιο στην αγορά.

Πρέπει να γνωρίζουν όλοι πως η ύπαρξη της αγοράς είναι προαπαιτούμενο για την ανάκαμψη της χώρας. Αυτό οφείλουν να το έχουν πάντα στη σκέψη τους όσοι κρατούν στα χέρια τους την τύχη της χώρας. Χωρίς αγορά δεν υπάρχει δυνατότητα επιστροφής στην ανάπτυξη. Αυτό είναι δεδομένο.

Το σημείο 23 των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής της 26ης/10 και το Παράρτημα 2 αναφορικά με το τραπεζικό πακέτο προβλέπουν, μεταξύ άλλων, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της ευρωζώνης μέσω του EFSF (προϋπολογισμένο ύψος 106 δισ. ευρώ).

Είναι ενδεχόμενο οι σχετικές αυξήσεις να γίνονται με την έκδοση προνομιούχων μετοχών και τούτο γιατί εκτιμάται ότι η έκδοση κοινών μετοχών στα σημερινά εξευτελιστικά επίπεδα τιμών θα οδηγήσει τελικά τις τράπεζες σε προσπάθεια αποφυγής των αυξήσεων κεφαλαίων και αντίθετα σε αμυντική τακτική συρρίκνωσης της χρηματοδότησης της παραγωγής και των επενδύσεων των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών της ευρωζώνης και τελικά σε ενίσχυση της υφεσιακής διαδικασίας.

Για τους ίδιους ακριβώς λόγους ενδείκνυται όπως η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών που υφίστανται τεράστια μείωση των κεφαλαίων τους λόγω του «κουρέματος» (haircut) του χαρτοφυλακίου των ελληνικών ομολόγων τους, με αντίστοιχη ελάφρυνση του Δημοσίου, γίνει από το EFSF με τους ίδιους όρους που θα ισχύσουν για τις υπόλοιπες τράπεζες της ευρωζώνης, αντί να γίνει μέσω του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και του Κρατικού Προϋπολογισμού, περίπτωση που συνεπάγεται και αντίστοιχη αύξηση του δημοσίου χρέους.

Δεδομένου ότι στη μετοχική σύνθεση των ελληνικών τραπεζών μετέχουν άνω των 600 χιλ. (με 1.100.000 κωδικούς) μικρομέτοχοι Έλληνες φυσικά πρόσωπα και αντίστοιχες ελληνικές οικογένειες και περίπου 1.000 συνταξιοδοτικά ταμεία, ασφαλιστικές εταιρίες κ.λπ., καθώς και πάνω από 5.000 θεσμικοί επενδυτές του εξωτερικού, που κινδυνεύουν να απωλέσουν πλήρως τις επενδύσεις τους.
Είναι βέβαιο ότι μια τέτοια εξέλιξη θα έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή της μετοχικής ιδέας στην Ελλάδα και για πάρα πολλά χρόνια θα καταστρέψει τις δυνατότητες επιτυχημένων αποκρατικοποιήσεων μέσω του χρηματιστηρίου. Σίγουρα θα οδηγήσει σε υποβάθμιση την ελληνική κεφαλαιαγορά και θα εκμηδενίσει τον ρόλο του χρηματιστηρίου για άντληση κεφαλαίων προκειμένου να γίνουν επενδύσεις για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

Οι μετοχές των τραπεζών στο ελληνικό χρηματιστήριο, ακόμα και με τις τωρινές συνθήκες απαξίωσης των τιμών τους, αντιπροσωπεύουν τα 2/3 των συναλλαγών, ενώ η συμμετοχή των ξένων επενδυτών αντιστοιχεί στο 54% της κεφαλαιοποίησής τους.

Για την περίπτωση που παρά τα ανωτέρω δεν καταστεί δυνατή η έκδοση προνομιούχων μετοχών μέσω του EFSF και επιβαρυνθεί ο προϋπολογισμός και για την αποτροπή της όλης αρνητικής κατάστασης που θα δημιουργηθεί στην περίπτωση της αναγκαστικής εισφοράς κεφαλαίων από το ΤΧΣ στις σημερινές εξευτελιστικές τιμές, που δεν αντανακλούν την εσωτερική αξία των μετοχών, προς αναπλήρωση των ζημιών των τραπεζών που θα προέλθουν από τις απομειώσεις (κούρεμα) των ομολόγων του, προτείνεται να ισχύσει ρύθμιση που να επιτρέπει την επαναγορά των μετοχών από τους παλιούς μετόχους στην τιμή κτήσης του ΤΧΣ (δηλαδή δικαίωμα/option προαίρεσης αγοράς) πλέον μιας εύλογης αμοιβής, που να αντιπροσωπεύει το κόστος του χρήματος, συν ένα πρόσθετο κέρδος υπέρ του Δημοσίου.

Euro2day.gr, 22/11/2011

Ευκαιρίες για επενδύσεις

Την ώρα που οι πολιτικές εξελίξεις έχουν βάλει φωτιά σε κεφαλαιαγορές και χρηματαγορές, οι επενδυτές αναζητούν ασφαλή καταφύγια, προκειμένου να προστατέψουν τα κεφάλαια τους. Η συγκυρία είναι πολύ δύσκολη, εξέλιξη που αυξάνει το ρίσκο. Η προστασία του κεφαλαίου θα πρέπει να αποτελεί πρώτη επιλογή. Η απόδοση ωστόσο μπορεί να είναι ικανοποιητική.

Αρχικά σημειώνω πως στη ζωή των επενδυτών οι οποίοι δεν έχουν βαθία γνώση οικονομικών, έχουν μπει νέοι όροι, όπως σχέση χρέος προς ΑΕΠ, η απόδοση δεκαετών ομολόγων, τα spreads κα. Ωστόσο οι επενδυτές που προσέχουν τα κεφάλαια τους πάντα προσπαθούν να εκτιμήσουν τον δημοσιονομικό κίνδυνο. Σήμερα στην Ευρώπη ο κίνδυνος αυτός είναι αυξημένος. Οι αποδόσεις είναι υψηλές αλλά ο κίνδυνος κουρέματος είναι ίσως υψηλότερος. Οι μετοχές της Ευρώπης ενδέχεται να πιεστούν περαιτέρω, λόγω της έκθεσης ευρωπαϊκών τραπεζών σε ιταλικά, πορτογαλικά και ελληνικά ομόλογα. Ίσως οι επιθέσεις των κερδοσκόπων κατευθυνθούν στο μέλλον στην Γαλλία. Στις ΗΠΑ από την τα πράγματα δεν είναι καλύτερα αν και οι εκτιμήσεις για την πορεία των μετοχών είναι πιο αισιόδοξες. Λόγω της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, εκτιμώ πως το αμερικανικό δολάριο θα ενισχυθεί. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν και όσοι μελετούν την τεχνική ανάλυση. Όμως το χρέος των ΗΠΑ είναι πολύ υψηλό.

Εκτιμήσεις αισιόδοξες υπάρχουν και για τον χρυσό, που ήδη έχει καταγράψει μεγάλη άνοδο.

Αναγκαστικά, οι επενδυτές θα αναζητήσουν χώρες με παραγωγή πρώτων υλών, με χαμηλό χρέος ως προς το ακαθάριστό προϊόν τους, με υψηλή ανάπτυξη και καλή απόδοση στο δεκαετές ομόλογο. Ποιες είναι οι χώρες αυτές; Η Ρωσία για παράδειγμα έχει 9,5% χρέος/ΑΕΠ, η ανάπτυξη το 2010 ανήλθε στο 4% και η δεκαετία έχει απόδοση 7,88%. Η Χιλή έχει σχέση χρέους/ΑΕΠ 6,2%, εμφάνισε ανάπτυξη 5,2% το 2010 και η απόδοση του δεκαετούς είναι στο 2,66%. Στην Αυστραλία με σχέση χρέους/ΑΕΠ 22,4% και ανάπτυξη 1% στο πρώτο τρίμηνο, η δεκαετία προσφέρει απόδοση 4,45%. Ο Καναδάς έχει αντιστοίχως 34% χρέος/ΑΕΠ, 2,2% ανάπτυξη, σύμφωνα με στοιχεία της 31/5/2011 και η απόδοση της δεκαετίας είναι 4,42%.

Υπάρχουν και άλλες χώρες με εξίσου καλές επιδόσεις. Τα παραπάνω δείχνουν πως υπάρχουν επιλογές που προσφέρουν ασφάλεια στους επενδυτές χωρίς να χρειάζεται να αναζητούν χώρες στο εξωτερικό για να μεταφέρουν τα κεφάλαια τους. Μπορούν έχοντας διασπορά, να έχουν καλύτερες επιδόσεις και τα προϊόντα αυτά προσφέρονται από τις ελληνικές χρηματιστηριακές εταιρίες.  

Real News, 13/11/2011

Να κυβερνήσουν οι καλύτεροι

Θεωρώ αδιανόητο σήμερα τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου να αδυνατούν επί πολλούς μήνες να βρουν κοινό τόπο συνεννόησης, να αδυνατούν να αφουγκραστούν αυτό που θέλει και φωνάζει ο λαός. Και δεν είναι η πρώτη φορά.

Πριν από λίγους μήνες, και συγκεκριμένα τον περασμένο Μάιο, πάλι η προσπάθεια συνεννόησης (λόγω υπαναχώρησης από τον σημερινό πρωθυπουργό) είχε αποτύχει. Σήμερα γίνεται φανερό πως, αν τότε στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τα είχαν βρει, σήμερα η χώρα δεν θα είχε διασυρθεί με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο σε όλο τον κόσμο. Και φυσικά δεν θα είχαμε φτάσει στο σημείο όπου είμαστε σήμερα.

Τότε είχα καυτηριάσει την αποτυχία συνεννόησης, ενώ και πιο πριν με άρθρα μου συνεχώς ζητούσα να επιλεγούν οι καλύτεροι (οι άριστοι και όχι οι αρεστοί, όπως είχα χαρακτηριστικά γράψει) σε όλο τον κυβερνητικό μηχανισμό, προκειμένου να πάει η χώρα μπροστά και τα παιδιά μας να ζήσουν σε έναν καλύτερο τόπο. Να έχουν το κεφάλι ψηλά και να μη ζουν ταπεινωμένα.

Σήμερα όσοι ταξιδεύουν στο εξωτερικό γνωρίζουν πως ο Έλληνας δεν τυγχάνει και της καλύτερης υποδοχής. Αυτό βέβαια συμβαίνει γιατί οι εταίροι μας αγόγγυστα μας δανείζουν, αλλά εμείς τους δείχνουμε πως δεν θέλουμε να αλλάξουμε.

Και θεωρώ πως η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού θέλει να αλλάξει. Θέλει να μπει τάξη στα οικονομικά της χώρας, με σωστά μέτρα και όχι φυσικά με το σύνολο των θυσιών να γίνεται από τα μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα. Αυτό πρέπει να το αφουγκραστούν τα πολιτικά κόμματα.

Οφείλουμε την ύστατη ώρα να βρούμε τη βέλτιστη λύση, που θα ικανοποιεί το σύνολο των χωρών που μας παρακολουθεί, καθώς ο πολιτικός κόσμος κατάφερε να δώσει στο πρόβλημά μας παγκόσμια διάσταση.

Πρέπει να συγκροτηθεί κυβέρνηση με τους καλύτερους. Πρέπει η χώρα να αξιοποιήσει το καλύτερο υλικό που διαθέτει. Δεν είμαι υπέρ της άποψης να είναι μόνο μία κυβέρνηση τεχνοκρατών ή μόνο μία κυβέρνηση πολιτικών προσώπων.

Θεωρώ πως στο Ελληνικό Κοινοβούλιο υπάρχουν ικανά στελέχη, όπως υπάρχουν βέβαια ικανότατα στελέχη και εκτός κοινοβουλίου. Τεχνοκράτες πετυχημένοι, πανεπιστημιακοί, επιχειρηματίες, άνθρωποι με πιστοποιημένες γνώσεις γύρω από τη διοίκηση, τα νομισματικά, τη λειτουργία των κεντρικών τραπεζών, την αγορά ομολόγων, χρηματαγορών και κεφαλαιαγορών συνολικά, άξιοι διαπραγματευτές με κατάλληλη προσωπικότητα κ.ά. οφείλουν να αξιοποιηθούν.

Δεν μπορείς να λύσεις το θέμα του ελλείμματος αν δεν γνωρίζεις από διοίκηση. Όλες οι εταιρίες σήμερα, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, με το ξέσπασμα της κρίσης περιόρισαν τα έξοδά τους. Το κράτος επέλεξε αντί να μειώσει τα έξοδα να αυξήσει τους φόρους.

Επιπλέον, δεν μπορείς να βοηθήσεις μία χώρα με μεγάλα χρέη αν δεν γνωρίζεις, για παράδειγμα, πώς λειτουργεί η αγορά ομολόγων. Αν δεν γνωρίζεις πώς λειτουργούν οι αγορές και τι θέλουν, πώς θα φέρεις επενδύσεις στη χώρα, πώς θα φέρεις αγορές στην αγορά ομολόγων;

Πρέπει να επιλεγούν οι κατάλληλοι, αλλά και ο κρατικός μηχανισμός επίσης πρέπει να στελεχωθεί από τους ικανότερους. Ο δημόσιος τομέας θα λειτουργήσει πιο αποτελεσματικά αν δει ότι υπάρχει θέληση και φυσικά αν δει πράξεις που να λύνουν το δημοσιονομικό μας πρόβλημα. Μπορούν όλοι να βάλουν πλάτη, αρκεί να δουν ότι τα βάρη μοιράζονται δίκαια.

Σήμερα, με τον τρόπο με τον οποίο κυβερνάται η χώρα καλλιεργείται το μίσος. Ο ιδιωτικός τομέας βάλλει κατά του δημόσιου τομέα, ο αριστερός κατά του δεξιού, ο άνεργος κατά του εργαζόμενου και όλοι κατά του πολιτικού συστήματος. Αυτό πρέπει να αλλάξει αμέσως και μπορεί να γίνει μόνο αν υπάρξει θέληση από τα πολιτικά κόμματα για τερματισμό της εικόνας απαξίωσης του τόπου.

Μία τέτοια κίνηση θα βοηθήσει και τα ίδια τα πολιτικά κόμματα που σήμερα βλέπουν πως ο λαός έχει απομακρυνθεί από αυτά και δεν τρέφει καμία εμπιστοσύνη συνολικά για τον πολιτικό κόσμο. Οφείλουν να βάλουν την Ελλάδα ξανά στη θέση που της ανήκει και να αποκαταστήσουν το όνομά τους.

Να ενώσουν τον λαό και όλοι μαζί να εργαστούν προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος που δεν είναι άλλος από την παραμονή στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω δημιουργίας πρωτογενούς πλεονάσματος και επιστροφής στην ανάπτυξη. Για να βελτιωθούν οι όροι του μνημονίου με βάση και τη σημερινή εμπειρία, η άποψη περί νωπής λαϊκής εντολής ίσως είναι ο μόνος δρόμος.

Euro2day.gr, 6/11/2011

Στο Market Live στο SBC Channel στις 2/11/2011

Μέρος 1ο

Μέρος 2ο

Μέρος 3ο

Πράξη πολιτικού εξαγνισμού ο καταλογισμός ευθυνών

Ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει η φορολόγηση των καταθέσεων που έχουν στην Ελβετία οι Γερμανοί, αλλάζει τα δεδομένα που ξέρουν οι περισσότεροι Έλληνες και υπό προϋποθέσεις μπορεί να στείλει ένα μήνυμα για τα ελληνικά δημοσιονομικά.

Η κυβέρνηση της Γερμανίας έχει έρθει σε συμφωνία με την Ελβετική κυβέρνηση και από το 2013, μέσω ενός πολύπλοκου μαθηματικού τύπου οι καταθέσεις των Γερμανών στην Ελβετία θα φορολογηθούν κατά 17-34% επί του κεφαλαίου. Είναι πολύ σημαντική εξέλιξη αυτή. Μέχρι τώρα οι καταθέσεις των Ελλήνων φορολογούνται με 10% - 35% επί των τόκων. Κατά μέσο όρο υπολογίζεται ότι η γερμανική κυβέρνηση θα λάβει το 20-25% των συνολικών καταθέσεων των Γερμανών πολιτών στην Ελβετία.

Η εξέλιξη που αφορά την Ελλάδα έχει να κάνει με το γεγονός ότι μόλις ψηφιστεί από το ελβετικό κοινοβούλιο αυτή η συμφωνία θα επεκταθεί και για τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άρα και για την Ελλάδα. Προβλέπεται αυτό να γίνει προς το τέλος του 2011 αλλά θα ισχύει από το 2013. Πρέπει να σημειωθεί πως αν τα χρήματα δεν προέρχονται από φοροδιαφυγή ο πολίτης θα μπορεί να προσφύγει στη χώρα του προκειμένου να του επιστραφούν. Παράλληλα όταν φορολογηθούν τα χρήματα θα είναι πλέον νόμιμα, ενώ ο καταθέτης θα συνεχίσει να παραμένει «ανώνυμος». Η γερμανική κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να ζητάει πληροφορίες μέχρι ένα συγκεκριμένο αριθμό περιπτώσεων ανά έτος (750-999). Αν τα χρήματα απομακρυνθούν από την Ελβετία οι ελβετικές αρχές μετά από 12 μήνες θα ανακοινώσουν τα μέρη στα οποία κατευθύνθηκαν αυτά τα χρήματα. Πολλοί πιστεύουν ότι θα έλθει σύντομα το τέλος των offshore χρηματοοικονομικών κέντρων.

Σήμερα υπολογίζεται πως από τις ελληνικές τράπεζες έχουν απομακρυνθεί  καταθέσεις ύψους 62 δισ. ευρώ. Ωστόσο όλα αυτά τα κεφάλαια δεν έφυγαν για το εξωτερικό. Πολίτες, λόγω της βαριάς και άδικης φορολογίας, αναγκάστηκαν να μειώσουν το ύψος των καταθέσεών τους προκειμένου να εκπληρώσουν από έτοιμα χρήματα τις υποχρεώσεις τους. Επίσης δεν πήγαν όλα τα χρήματα στην Ελβετία, ούτε μόνο σε ξένες Τράπεζες αφού όλες οι ελληνικές Τράπεζες έχουν εγκαταστάσεις στο εξωτερικό και ορισμένων Τραπεζών οι καταθέσεις τους σε επίπεδο ομίλων αυξήθηκε, όπως έχει αναφερθεί επίσημα. Οι μεταφορές κεφαλαίων έγιναν από ελληνικές Τράπεζες που λειτουργούν εδώ. Πάντως μια διάσταση που δεν έχει διερευνηθεί είναι εάν οι προαναφερόμενες στη χώρα επενδυτικές υπηρεσίες από μη κοινοτικές Τράπεζες (εκτός MiFID) έχουν ελεγχθεί κανονιστικά επαρκώς από την Τράπεζα της Ελλάδος και την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Ο έλεγχος θα μπορούσε να αποφέρει έσοδα στη χώρα με την μορφή διοικητικών προστίμων κατά ξένων Τραπεζών. Επιπλέον, δεν μπορεί να βγάλει κάποιος το συμπέρασμα πως όλα τα χρήματα που πήγαν στο εξωτερικό ήταν προϊόν φοροδιαφυγής ή παράνομων δραστηριοτήτων.

Πολλοί, φοβούμενοι μήπως χαθούν κόποι μιας ζωής, πήραν την απόφαση να μεταφέρουν τα κεφάλαιά τους. Ορισμένοι φοβήθηκαν επιστροφή στη δραχμή ή (κακώς) την ασφάλεια των καταθέσεων τους στις ελληνικές  Τράπεζες. Με πρόχειρους όμως υπολογισμούς αν έστω και ένα ποσοστό των 62 δισ. ευρώ έχει κατευθυνθεί στην Ελβετία, συν αλλά προϋπάρχοντα 100 δισ., το κράτος θα μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά τα δημοσιονομικά του. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε πως η κυβέρνηση έχει αναλυτικά στοιχεία για το κύμα φυγής των καταθέσεων. Με τη συμφωνία όμως μεταξύ Ελβετίας και Γερμανίας μπορεί να ελπίζει σε μία καλή φορολόγηση επί του κεφαλαίου και όχι μόνο επί των τόκων. Τέλος πρέπει να σημειωθεί πως η συμφωνία θα ισχύει μόνο για Ευρωπαίους, ενώ δεν υπάρχει ανάλογη συμφωνία με Hong Kong, Σιγκαπούρη, Μακάο, Monaco, Dubai, Λουξεμβούργο, Jersey, Guernsey, Λονδίνο, Κύπρο και άλλες χώρες που επίσης φιλοξενούν χρήματα Ελλήνων. Πάντως η κάθε παρόμοια συμφωνία είναι σαν το ελβετικό τυρί. Έχει πολλές τρύπες. Οι πολιτικοί τις αγνοούν όπως πάντα (ή θέλουν να τις αγνοούν). Οι ειδικοί τις βλέπουν αλλά δεν ερωτώνται από τους πολιτικούς. Θα ισχύσει από 1/1/2013. Μετά την 1/1/2013 θα φορολογούνται και αποδίδονται από τους Ελβετούς μόνο οι τόκοι επί των καταθέσεων που είναι τώρα 10% στην Ελλάδα, ενώ τώρα αποδίδονται 35% όταν διατηρούν οι καταθέτες την ανωνυμία τους στην Ελβετία.

Η ελληνική πολιτεία εάν ήθελε να εξαγνισθεί και να εισπράξει χρήματα και μάλιστα περισσότερα από επίορκους πολιτικούς και υψηλόβαθμους διοικητικούς υπαλλήλους που όλοι συμφωνούν ότι υπάρχουν και όλοι υποπτευόμαστε, θα έπρεπε να έχει ενεργήσει με τον εξής παράλληλο τρόπο και σε ένα άλλο τομέα τουλάχιστον για να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα. Κατά πρώτον να επιμείνει στην ελβετική κυβέρνηση να ανοίξει τραπεζικός λογαριασμός της υπόθεσης του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας TOR M1 που δεν άνοιξε μετά από απόφαση του ελβετικού δικαστηρίου και να δεσμεύσει τον λογαριασμό. Κατά δεύτερον να διερευνήσει, ή όπου το έχει κάνει με εξεταστικές επιτροπές της Βουλής που ανίχνευσε μόνο ποινικά αδικήματα να καταλογίσει αστικές ευθύνες εκεί όπου υπάρχουν και δεν παραγράφονται από το νόμο περί ευθύνης Υπουργών. Στη συνέχεια να επιβάλει την είσπραξη των ποσών με απλή πράξη καταλογισμού του Δημοσίου από χρήματα που της οφείλονται λόγω επιζήμιων ή/και απατηλών ή/και άπιστων ενεργειών επίορκων πολιτικών και υψηλόβαθμών οργάνων της Διοίκησης. Ας μη πάνε οι υποθέσεις αυτές στα ποινικά δικαστήρια αφού έχουν παραγραφεί από ποινικής πλευράς. Άλλα ποιος, εκτός από συνενόχους διερωτάται ο απλός πολίτης, εμποδίζει την Πολιτεία να διεκδικήσει αστικά τις ανάλογες αποζημιώσεις; Αυτή η πράξη καταλογισμού θα είχε ασφαλέστερο και υψηλότερο για τα έσοδα του Δημοσίου αποτέλεσμα. Θα ήταν επίσης πράξη δικαιοσύνης με ταυτόχρονο όφελος και στα Δημόσια έσοδα. Θα το τολμήσουν;

Capital.gr, 1/11/2011