Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012
Συνέντευξη στον Τύπο της Κυριακής
Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012
Τα φυσικά πρόσωπα να μην ζημιωθούν
Τα φυσικά πρόσωπα, κάτοχοι ελληνικών ομολόγων, δεν πρέπει να υποστούν κούρεμα, δεν πρέπει καν να τίθεται θέμα συζήτησης. Μπορεί να λάβουν ανταλλάγματα σύμφωνα με κάποιες γενικόλογες δηλώσεις, αλλά και πάλι η ζημιά στην αξιοπιστία του κράτους απέναντί τους θα είναι τεράστια.
Η Κυβέρνηση και όσοι συμφώνησαν στο κούρεμα των ομολόγων των ιδιωτών θα πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες που έχει αυτή η απόφαση. Η Κυβέρνηση και η τρόικα αποφάσισε το κούρεμα των ομολόγων των τραπεζών δίνοντάς τους ως αντάλλαγμα 30 δισ. ευρώ, ή σύμφωνα με νεότερες δηλώσεις έως και 50 δισ. ευρώ προκειμένου να στηριχθεί ο τραπεζικός κλάδος. Για τα φυσικά πρόσωπα δεν έλαβε από την πρώτη στιγμή κάποια απόφαση στήριξης και μόνο μετά από τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν αναγκάστηκε ο υπουργός Οικονομικών να κάνει μία δήλωση που όμως δεν ξεκαθαρίζει το τοπίο. Αν αυτό δεν είναι απόδειξη της προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίζεται ο Έλληνας συνεπής φορολογούμενος, τότε τι είναι;
Ας μην ξεχνάει ο κ. Υπουργός Οικονομικών και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, πως πολλοί εξ αυτών αντί να βγάλουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό στήριξαν τη χώρα αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα. Αύριο ίσως να είναι αυτοί που θα επενδύσουν και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, σε μία χώρα που το κράτος δεν μπορεί να επενδύσει. Άλλοι έλαβαν ομόλογα έναντι απαιτήσεων που είχαν προς το δημόσιο και μάλιστα τα ομόλογα ήταν ήδη κουρεμένα. Δηλαδή το κράτος χρώσταγε λεφτά έκανε συμφωνία με τους πιστωτές, τους έβαλε να μειώσουν τις απαιτήσεις τους, τους πλήρωσε με ομόλογα και τώρα χωρίς να διαβουλευτεί μαζί τους μειώνει την αξία των ομολόγων ξανά;
Από την άλλη, ο υπουργός Οικονομικών και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, ζητάει να επιστρέψουν, όσοι έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, στις ελληνικές τράπεζες. Πόσο αντιφατική είναι αυτή η δήλωση; Από τη μία να ζημιώνεις τους ιδιώτες και από την άλλη να τους ζητάς να εμπιστευτούν τη χώρα; Μπορεί ο υπουργός να εγγυηθεί ότι “μπήκε πάτος στο βαρέλι” και η Ελλάδα θα κάνει τώρα αυτά που δεν έκανε τα τελευταία δύο χρόνια; Μπορεί να εγγυηθεί ότι η ρευστότητα των τραπεζών θα βελτιωθεί και ότι έχουμε ξεπεράσει τον κίνδυνο χρεοκοπίας; Θα μπορούσε σε συνεννόηση με τους κοινοτικούς μας εταίρους και την ΕΚΤ, ώστε οι καταθέσεις στην Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι ποσού 100.000 ευρώ να αποκτήσουν “ρήτρα ευρώ”. Ακούγεται παράδοξο για μία χώρα της Ευρωζώνης, αλλά οι παραλείψεις, η αδυναμία λήψης των σωστών αποφάσεων, οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες, το πολιτικό κόστος κ.α. δεν έχουν απομακρύνει από τους επενδυτές το φόβο της άτακτης χρεοκοπίας και της επιστροφής στη δραχμή. Πρώτα λοιπόν πρέπει με πράξεις να δείξουν ότι το καράβι οδεύει προς ασφαλή ύδατα και μετά να ζητάνε επιστροφή καταθέσεων. Σε κάθε περίπτωση η εμπιστοσύνη που έδειξαν κάποιοι στη χώρα, μεταξύ αυτών φυσικά πρόσωπα που αγόρασαν ελληνικά ομόλογα, δεν μπορεί να τιμωρείται και την ίδια ώρα αυτοί που την έφεραν σε αυτήν την κατάσταση να μην έχουν υποστεί τις συνέπειες.
Υπάρχουν ακόμα και σήμερα ανόητες δαπάνες που μπορούν να κοπούν, υπάρχουν δυνατότητες για ανάπτυξη χωρίς δημοσιονομικό κόστος, αρκεί τώρα να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις και οι αρμόδιοι υπουργοί να αποκτήσουν από τους ειδικούς της αγοράς, όπως είναι τα μέλη του ΣΜΕΧΑ, την απαραίτητη τεχνογνωσία. Υπάρχει τρόπος να βοηθηθεί η χώρα χωρίς οι ιδιώτες να καταγράψουν μία τόση μεγάλη ζημιά.
Πηγή : http://www.capital.gr/news.asp?id=1420861
Η Κυβέρνηση και όσοι συμφώνησαν στο κούρεμα των ομολόγων των ιδιωτών θα πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες που έχει αυτή η απόφαση. Η Κυβέρνηση και η τρόικα αποφάσισε το κούρεμα των ομολόγων των τραπεζών δίνοντάς τους ως αντάλλαγμα 30 δισ. ευρώ, ή σύμφωνα με νεότερες δηλώσεις έως και 50 δισ. ευρώ προκειμένου να στηριχθεί ο τραπεζικός κλάδος. Για τα φυσικά πρόσωπα δεν έλαβε από την πρώτη στιγμή κάποια απόφαση στήριξης και μόνο μετά από τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν αναγκάστηκε ο υπουργός Οικονομικών να κάνει μία δήλωση που όμως δεν ξεκαθαρίζει το τοπίο. Αν αυτό δεν είναι απόδειξη της προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίζεται ο Έλληνας συνεπής φορολογούμενος, τότε τι είναι;
Ας μην ξεχνάει ο κ. Υπουργός Οικονομικών και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, πως πολλοί εξ αυτών αντί να βγάλουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό στήριξαν τη χώρα αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα. Αύριο ίσως να είναι αυτοί που θα επενδύσουν και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, σε μία χώρα που το κράτος δεν μπορεί να επενδύσει. Άλλοι έλαβαν ομόλογα έναντι απαιτήσεων που είχαν προς το δημόσιο και μάλιστα τα ομόλογα ήταν ήδη κουρεμένα. Δηλαδή το κράτος χρώσταγε λεφτά έκανε συμφωνία με τους πιστωτές, τους έβαλε να μειώσουν τις απαιτήσεις τους, τους πλήρωσε με ομόλογα και τώρα χωρίς να διαβουλευτεί μαζί τους μειώνει την αξία των ομολόγων ξανά;
Από την άλλη, ο υπουργός Οικονομικών και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, ζητάει να επιστρέψουν, όσοι έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, στις ελληνικές τράπεζες. Πόσο αντιφατική είναι αυτή η δήλωση; Από τη μία να ζημιώνεις τους ιδιώτες και από την άλλη να τους ζητάς να εμπιστευτούν τη χώρα; Μπορεί ο υπουργός να εγγυηθεί ότι “μπήκε πάτος στο βαρέλι” και η Ελλάδα θα κάνει τώρα αυτά που δεν έκανε τα τελευταία δύο χρόνια; Μπορεί να εγγυηθεί ότι η ρευστότητα των τραπεζών θα βελτιωθεί και ότι έχουμε ξεπεράσει τον κίνδυνο χρεοκοπίας; Θα μπορούσε σε συνεννόηση με τους κοινοτικούς μας εταίρους και την ΕΚΤ, ώστε οι καταθέσεις στην Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι ποσού 100.000 ευρώ να αποκτήσουν “ρήτρα ευρώ”. Ακούγεται παράδοξο για μία χώρα της Ευρωζώνης, αλλά οι παραλείψεις, η αδυναμία λήψης των σωστών αποφάσεων, οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες, το πολιτικό κόστος κ.α. δεν έχουν απομακρύνει από τους επενδυτές το φόβο της άτακτης χρεοκοπίας και της επιστροφής στη δραχμή. Πρώτα λοιπόν πρέπει με πράξεις να δείξουν ότι το καράβι οδεύει προς ασφαλή ύδατα και μετά να ζητάνε επιστροφή καταθέσεων. Σε κάθε περίπτωση η εμπιστοσύνη που έδειξαν κάποιοι στη χώρα, μεταξύ αυτών φυσικά πρόσωπα που αγόρασαν ελληνικά ομόλογα, δεν μπορεί να τιμωρείται και την ίδια ώρα αυτοί που την έφεραν σε αυτήν την κατάσταση να μην έχουν υποστεί τις συνέπειες.
Υπάρχουν ακόμα και σήμερα ανόητες δαπάνες που μπορούν να κοπούν, υπάρχουν δυνατότητες για ανάπτυξη χωρίς δημοσιονομικό κόστος, αρκεί τώρα να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις και οι αρμόδιοι υπουργοί να αποκτήσουν από τους ειδικούς της αγοράς, όπως είναι τα μέλη του ΣΜΕΧΑ, την απαραίτητη τεχνογνωσία. Υπάρχει τρόπος να βοηθηθεί η χώρα χωρίς οι ιδιώτες να καταγράψουν μία τόση μεγάλη ζημιά.
Πηγή : http://www.capital.gr/news.asp?id=1420861
Παρασκευή, 24 Φεβρουαρίου 2012 - 07:43
Alpha Bank: Η Ελλάδα έχει λαμπρό μέλλον
Alpha Bank: Η Ελλάδα έχει λαμπρό μέλλον
Δημοσιεύθηκε στο http://www.euro2day.gr/: 12:48 - 24/02/12
Η Ελλάδα έχει λαμπρό μέλλον καθώς διαθέτει ιδιωτική και δημόσια περιουσία πολλαπλάσιας αξίας από το υψηλό δημόσιο και το πολύ χαμηλό ιδιωτικό χρέος της, αναφέρει η Alpha Bank στο εβδομαδιαίο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων. Επισημαίνει ότι με το νέο μνημόνιο αποτρέπεται οριστικά η διολίσθηση της χώρας σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και η έξοδος από το ευρώ και ότι οι χώρες τις ευρωζώνης αναλαμβάνουν μεγάλα βάρη για να βοηθηθεί η χώρα. Χαρακτηρίζει, επίσης, μικρόψυχη οποιαδήποτε άλλη θεώρηση των πραγμάτων.Η αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους συνιστά μια εξαιρετικά ευνοϊκή εξέλιξη για το ελληνικό δημόσιο, αλλά αρνητική για τους μετόχους των ελληνικών τραπεζών (φυσικών προσώπων και θεσμικών επενδυτών), που καλούνται στην ουσία να επωμιστούν ζημίες δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ χωρίς δική τους υπαιτιότητα, επισημαίνει η Alpha Bank και εξηγεί: Βασική αιτία των ζημιών αυτών ήταν η τοποθέτηση εκ μέρους των τραπεζών ενός μέρους της εθνικής αποταμίευσης που διαχειρίζονταν σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου ή σε δάνεια δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, όπως επέβαλαν οι κανόνες χρηστής διαχείρισης σύμφωνα με τις οποίες τα κρατικά ομόλογα και οι κρατικές εγγυήσεις αξιολογούνται ως επενδύσεις μηδενικού κινδύνου. Πρέπει να αναγνωριστεί ότι, σε αυτήν την κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα μας, οι φορολογούμενοι άλλων κρατών-μελών της ζώνης του ευρώ αναλαμβάνουν μεγάλα βάρη για να βοηθηθεί η Ελλάδα. Η αλληλεγγύη αυτή εκφράζεται με τη διαγραφή μέρους του χρέους κατά € 110 δισ., με την επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής κατά 11 έως 30 έτη, με τη δεκαετή περίοδο χάριτος στην πληρωμή χρεολυσίων, με τα χαμηλότερα επιτόκια δανεισμού στα διακρατικά δάνεια (μείωση του περιθωρίου σε 150 μονάδες βάσης από 200 και 300 μονάδες βάσης μέχρι σήμερα), με μείωση του επιτοκίου στα νέα ελληνικά ομόλογα κάτω από το επιτόκιο της αγοράς, στο 2% μέχρι το 2015 και 3% από το 2015 έως το 2020, με τη μεταφορά κερδών που σχετίζονται με τη διακράτηση ελληνικών ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες του ευρωσυστήματος, καθώς βεβαίως και με την παροχή πόρων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας σημαντικού ύψους, για να καλυφθούν τα δημοσιονομικά ελλείμματα του ελληνικού κράτους τα επόμενα χρόνια μέχρι να ορθοποδήσει η χώρα. Οποιαδήποτε άλλη μικρόψυχη θεώρηση των πραγμάτων δεν συνάδει με την κρισιμότητα της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε, ενώ η τήρηση των όρων που συνοδεύουν το β΄ ΠΧΣ είναι έτσι κι αλλιώς αναγκαία για την ανόρθωση της οικονομίας της χώρας μας. Είμαστε οι αποδέκτες των ωφελειών από τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση δημοσίου χρέους που έχει γίνει ποτέ. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι δεν μας χρωστάει κανένας τίποτα. Εμείς χρωστάμε. Με την απόφαση της 21ης Φεβρουαρίου 2012 δίνεται στην Ελλάδα η δυνατότητα να επιταχύνει ως συγκροτημένη πολιτεία και ως πλήρες μέλος της ζώνης του ευρώ την εφαρμογή του προγράμματός της για δημοσιονομική προσαρμογή με καταπολέμηση της σπατάλης, της διαφθοράς και της ανεξέλεγκτης φοροδιαφυγής και για εκ βάθρων διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για ουσιαστική και συνεχή βελτίωση του θεσμικού και του οργανωτικού πλαισίου λειτουργίας της οικονομίας της. Η πρόοδος στους ανωτέρω τομείς είναι αναγκαία για να επανέλθει η Ελλάδα σε δυναμική πραγματική οικονομική ανάπτυξη και σε αύξηση των εγχώριων εισοδημάτων και να εξασφαλίσει την οριστική έξοδό της από την κρίση, με παραγωγική εργασία (αντί για το βόλεμα στο δημόσιο), με καλύτερη οργάνωση και επιχειρηματικότητα (αντί για κυνήγι επιδοτήσεων, νομοθετημένων από το κράτος κλειστών επαγγελμάτων και υποχρεωτικών ποσοστών κέρδους, μη ανταγωνιστικών κρατικών προμηθειών κ.ά.) και με την εκμετάλλευση των σημαντικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας. Αποτρέπεται, επίσης, οριστικά η διολίσθηση της Ελλάδας σε κατάσταση ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, δηλαδή σε κατάσταση εκ βάθρων διασάλευσης κάθε βασικού θεσμού λειτουργίας της κοινωνίας και της οικονομίας της χώρας, εξόδου από το ευρώ και καταποντισμού της αγοραστικής αξίας των εισοδημάτων και των αποταμιεύσεων κυρίως των εργαζομένων και των συνταξιούχων, και εκμετάλλευσης των οικονομικών, επιχειρηματικών και γενικότερων δυσκολιών των ελληνικών νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Σημειώνεται ότι οι όροι που συνοδεύουν το πρόγραμμα και περιλαμβάνονται στο νέο μνημόνιο συνεννόησης είναι εν πολλοίς αυτονόητες ρυθμίσεις που αντιμετωπίζουν με αποτελεσματικότητα τις αγκυλώσεις και δυσλειτουργίες και επιτρέπουν τη βιωσιμότητα της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, μόλις διαμορφωθούν συνθήκες αυτοδύναμης ανάπτυξης. Το μνημόνιο αποτελεί, βεβαίως, αναγκαία αλλά όχι και ικανή συνθήκη για να βγει η χώρα μια ώρα αρχύτερα από την κρίση, την ύφεση και τη μιζέρια. Απαιτούνται πρωτοβουλίες αναπτυξιακού περιεχομένου που εστιάζουν στη σημερινή συγκυρία σε δύο τομείς: επενδύσεις και χρηματοδότηση. Πρέπει να δημιουργηθεί μια «μαγιά ανάπτυξης». Στις επενδύσεις μπορεί να συνεισφέρει μια κινητοποίηση για επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, της δημοπράτησης μεγάλων επενδυτικών έργων (Ελληνικό, ενέργεια, λιμάνια, τουρισμός κ.ά.) και της διαπραγμάτευσης για την αξιοποίηση των € 14 δισ. των ευρωπαϊκών ταμείων για έργα υποδομών, με την εισροή ξένων άμεσων επενδύσεων να παίζουν καταλυτικό ρόλο. Ταυτόχρονα, χρειάζεται να γίνει επανεκκίνηση της τραπεζικής χρηματοδότησης για να μπορέσουν οι ελληνικές επιχειρήσεις (και τα νοικοκυριά) να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που διαμορφώνονται. Αυτό, όμως, δεν είναι δυνατόν να γίνει με παρεμβάσεις στη λειτουργική και διοικητική αυτοδυναμία των τραπεζών για να διοχετεύσουν ρευστότητα στην αγορά ανεξαρτήτως τηρήσεως ή μη των κανόνων χρηστής ανάληψης πιστωτικών κινδύνων. Δεν είναι οι τράπεζες αυτές που εμποδίζουν σήμερα τα προγράμματα του αναπτυξιακού νόμου ή του ΕΣΠΑ, ενώ και η ανακεφαλαιοποίησή τους δεν πρόκειται από μόνη της να αλλάξει το επίπεδο ρευστότητας στην αγορά. Αυτό που απαιτείται πρωτίστως είναι η επανάκαμψη των τραπεζικών καταθέσεων στο τραπεζικό σύστημα και η αναθεώρηση των ασφυκτικών χρονικών περιθωρίων για την αναπλήρωση των κεφαλαίων, σε μια περίοδο όπου πάρα πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες θα προχωρήσουν σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Όσον αφορά στις ελληνικές τράπεζες, η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου μέσω της αγοράς δυσχεραίνεται, αν δεν καθίσταται και αδύνατη, λόγω της αβεβαιότητας που δημιουργείται για τον υποψήφιο επενδυτή κατά πόσον η τράπεζα θα είναι σε θέση να συγκεντρώσει το ποσόν που κατ’ ελάχιστον θα έχει προσδιοριστεί εκ των προτέρων, καθώς κάτι τέτοιο έχει επιπτώσεις στη μορφή των δικαιωμάτων ψήφου (πλήρη ή περιοριζόμενα ως ανωτέρω) που αποκτά το ΕΤΧΣ για να καλύψει την κεφαλαιακή απαίτηση μέχρι του τεθέντος από τις εποπτικές αρχές επιθυμητού επιπέδου. Συνεπώς ο κίνδυνος να γίνουν οι τράπεζες ΔΕΚΟ, ακόμη και αν πρόκειται για σύγχρονες ΔΕΚΟ, είναι ορατός. Και ένα κρατικοποιημένο τραπεζικό σύστημα θα ήταν καίριο πλήγμα στην προσπάθεια για ανάκτηση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία, ώστε να αποκατασταθεί η καταθετική βάση των τραπεζών σε φυσιολογικό επίπεδο. Η επαναφορά των αποταμιεύσεων στο τραπεζικό σύστημα είναι τώρα εφικτή και ζήτημα χρόνου, αφού ο κίνδυνος χρεοκοπίας ουσιαστικά παρήλθε, εφόσον, όμως, η κυβέρνηση και η τρόικα προβούν σε ενέργειας και σε μέτρα οικοδόμησης της εμπιστοσύνης στην οικονομία της χώρας και επίσπευσης της ανάκαμψης. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, υπάρχει πράγματι μια σημαντική δύναμη αναπτυξιακού πυρός (€ 65 δισ. διέρρευσαν τα δύο τελευταία χρόνια από το τραπεζικό σύστημα) που μπορεί να οδηγήσει στην ανάκαμψη της τραπεζικής χρηματοδότησης. Στο τελευταίο μπορεί, συν τω χρόνω, να βοηθήσει και ο καθορισμός δεικτών κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών σε χαμηλότερο επίπεδο, τώρα που η χώρα μπαίνει σε μία νέα πορεία σταθερότητας και ο κίνδυνος από την κρίση δημοσίου χρέους εξαλείφεται. Μετά την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας, σε σχέση με τους προσδοκώμενους κινδύνους, θα είναι στην πράξη κατά πολύ υψηλότερος από ό,τι απαιτείτο στο παρελθόν, όταν η δαμόκλειος σπάθη της χρεοκοπίας επικρέματο υπεράνω των τραπεζών. Όπως υποστηρίζει η Alpha Bank, η Ελλάδα έχει λαμπρό μέλλον. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η Ελλάδα διαθέτει ιδιωτική και δημόσια περιουσία πολλαπλάσιας αξίας από το υψηλό δημόσιο και το εξαιρετικά χαμηλό ιδιωτικό χρέος της. Διαθέτει, επίσης, μια δυναμική οικονομία με ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε τομείς όπως ο τουρισμός και η ναυτιλία, αλλά και οι χρηματοοικονομικές υπηρεσίες που η εξωστρέφειά τους οδήγησε πριν από την κρίση σε επενδύσεις μεγάλης κλίμακος σε τραπεζικά δίκτυα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Οι τομείς αυτοί όχι μόνο δεν απειλούνται ανταγωνιστικά, αλλά ενισχύονται με την ανάπτυξη των χωρών χαμηλού κόστους, όπως η Κίνα κ.ά., που δημιουργούν ζήτηση για τα προϊόντα αυτών των τομέων ή και συμμετέχουν από την πλευρά της προσφοράς στην ανάπτυξη μέσω επενδύσεων στην παραγωγική δομή της ελληνικής οικονομίας. Συνεπώς, δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε πέραν του ίδιου του φόβου που μας διακατέχει για το μέλλον, δεδομένου του βραχυπρόθεσμου και άναρχα κατανεμημένου κόστους προσαρμογής.
Δημοσιεύθηκε στο http://www.euro2day.gr/: 12:48 - 24/02/12
Η Ελλάδα έχει λαμπρό μέλλον καθώς διαθέτει ιδιωτική και δημόσια περιουσία πολλαπλάσιας αξίας από το υψηλό δημόσιο και το πολύ χαμηλό ιδιωτικό χρέος της, αναφέρει η Alpha Bank στο εβδομαδιαίο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων. Επισημαίνει ότι με το νέο μνημόνιο αποτρέπεται οριστικά η διολίσθηση της χώρας σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και η έξοδος από το ευρώ και ότι οι χώρες τις ευρωζώνης αναλαμβάνουν μεγάλα βάρη για να βοηθηθεί η χώρα. Χαρακτηρίζει, επίσης, μικρόψυχη οποιαδήποτε άλλη θεώρηση των πραγμάτων.Η αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους συνιστά μια εξαιρετικά ευνοϊκή εξέλιξη για το ελληνικό δημόσιο, αλλά αρνητική για τους μετόχους των ελληνικών τραπεζών (φυσικών προσώπων και θεσμικών επενδυτών), που καλούνται στην ουσία να επωμιστούν ζημίες δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ χωρίς δική τους υπαιτιότητα, επισημαίνει η Alpha Bank και εξηγεί: Βασική αιτία των ζημιών αυτών ήταν η τοποθέτηση εκ μέρους των τραπεζών ενός μέρους της εθνικής αποταμίευσης που διαχειρίζονταν σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου ή σε δάνεια δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, όπως επέβαλαν οι κανόνες χρηστής διαχείρισης σύμφωνα με τις οποίες τα κρατικά ομόλογα και οι κρατικές εγγυήσεις αξιολογούνται ως επενδύσεις μηδενικού κινδύνου. Πρέπει να αναγνωριστεί ότι, σε αυτήν την κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα μας, οι φορολογούμενοι άλλων κρατών-μελών της ζώνης του ευρώ αναλαμβάνουν μεγάλα βάρη για να βοηθηθεί η Ελλάδα. Η αλληλεγγύη αυτή εκφράζεται με τη διαγραφή μέρους του χρέους κατά € 110 δισ., με την επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής κατά 11 έως 30 έτη, με τη δεκαετή περίοδο χάριτος στην πληρωμή χρεολυσίων, με τα χαμηλότερα επιτόκια δανεισμού στα διακρατικά δάνεια (μείωση του περιθωρίου σε 150 μονάδες βάσης από 200 και 300 μονάδες βάσης μέχρι σήμερα), με μείωση του επιτοκίου στα νέα ελληνικά ομόλογα κάτω από το επιτόκιο της αγοράς, στο 2% μέχρι το 2015 και 3% από το 2015 έως το 2020, με τη μεταφορά κερδών που σχετίζονται με τη διακράτηση ελληνικών ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες του ευρωσυστήματος, καθώς βεβαίως και με την παροχή πόρων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας σημαντικού ύψους, για να καλυφθούν τα δημοσιονομικά ελλείμματα του ελληνικού κράτους τα επόμενα χρόνια μέχρι να ορθοποδήσει η χώρα. Οποιαδήποτε άλλη μικρόψυχη θεώρηση των πραγμάτων δεν συνάδει με την κρισιμότητα της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε, ενώ η τήρηση των όρων που συνοδεύουν το β΄ ΠΧΣ είναι έτσι κι αλλιώς αναγκαία για την ανόρθωση της οικονομίας της χώρας μας. Είμαστε οι αποδέκτες των ωφελειών από τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση δημοσίου χρέους που έχει γίνει ποτέ. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι δεν μας χρωστάει κανένας τίποτα. Εμείς χρωστάμε. Με την απόφαση της 21ης Φεβρουαρίου 2012 δίνεται στην Ελλάδα η δυνατότητα να επιταχύνει ως συγκροτημένη πολιτεία και ως πλήρες μέλος της ζώνης του ευρώ την εφαρμογή του προγράμματός της για δημοσιονομική προσαρμογή με καταπολέμηση της σπατάλης, της διαφθοράς και της ανεξέλεγκτης φοροδιαφυγής και για εκ βάθρων διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για ουσιαστική και συνεχή βελτίωση του θεσμικού και του οργανωτικού πλαισίου λειτουργίας της οικονομίας της. Η πρόοδος στους ανωτέρω τομείς είναι αναγκαία για να επανέλθει η Ελλάδα σε δυναμική πραγματική οικονομική ανάπτυξη και σε αύξηση των εγχώριων εισοδημάτων και να εξασφαλίσει την οριστική έξοδό της από την κρίση, με παραγωγική εργασία (αντί για το βόλεμα στο δημόσιο), με καλύτερη οργάνωση και επιχειρηματικότητα (αντί για κυνήγι επιδοτήσεων, νομοθετημένων από το κράτος κλειστών επαγγελμάτων και υποχρεωτικών ποσοστών κέρδους, μη ανταγωνιστικών κρατικών προμηθειών κ.ά.) και με την εκμετάλλευση των σημαντικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας. Αποτρέπεται, επίσης, οριστικά η διολίσθηση της Ελλάδας σε κατάσταση ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, δηλαδή σε κατάσταση εκ βάθρων διασάλευσης κάθε βασικού θεσμού λειτουργίας της κοινωνίας και της οικονομίας της χώρας, εξόδου από το ευρώ και καταποντισμού της αγοραστικής αξίας των εισοδημάτων και των αποταμιεύσεων κυρίως των εργαζομένων και των συνταξιούχων, και εκμετάλλευσης των οικονομικών, επιχειρηματικών και γενικότερων δυσκολιών των ελληνικών νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Σημειώνεται ότι οι όροι που συνοδεύουν το πρόγραμμα και περιλαμβάνονται στο νέο μνημόνιο συνεννόησης είναι εν πολλοίς αυτονόητες ρυθμίσεις που αντιμετωπίζουν με αποτελεσματικότητα τις αγκυλώσεις και δυσλειτουργίες και επιτρέπουν τη βιωσιμότητα της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, μόλις διαμορφωθούν συνθήκες αυτοδύναμης ανάπτυξης. Το μνημόνιο αποτελεί, βεβαίως, αναγκαία αλλά όχι και ικανή συνθήκη για να βγει η χώρα μια ώρα αρχύτερα από την κρίση, την ύφεση και τη μιζέρια. Απαιτούνται πρωτοβουλίες αναπτυξιακού περιεχομένου που εστιάζουν στη σημερινή συγκυρία σε δύο τομείς: επενδύσεις και χρηματοδότηση. Πρέπει να δημιουργηθεί μια «μαγιά ανάπτυξης». Στις επενδύσεις μπορεί να συνεισφέρει μια κινητοποίηση για επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, της δημοπράτησης μεγάλων επενδυτικών έργων (Ελληνικό, ενέργεια, λιμάνια, τουρισμός κ.ά.) και της διαπραγμάτευσης για την αξιοποίηση των € 14 δισ. των ευρωπαϊκών ταμείων για έργα υποδομών, με την εισροή ξένων άμεσων επενδύσεων να παίζουν καταλυτικό ρόλο. Ταυτόχρονα, χρειάζεται να γίνει επανεκκίνηση της τραπεζικής χρηματοδότησης για να μπορέσουν οι ελληνικές επιχειρήσεις (και τα νοικοκυριά) να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που διαμορφώνονται. Αυτό, όμως, δεν είναι δυνατόν να γίνει με παρεμβάσεις στη λειτουργική και διοικητική αυτοδυναμία των τραπεζών για να διοχετεύσουν ρευστότητα στην αγορά ανεξαρτήτως τηρήσεως ή μη των κανόνων χρηστής ανάληψης πιστωτικών κινδύνων. Δεν είναι οι τράπεζες αυτές που εμποδίζουν σήμερα τα προγράμματα του αναπτυξιακού νόμου ή του ΕΣΠΑ, ενώ και η ανακεφαλαιοποίησή τους δεν πρόκειται από μόνη της να αλλάξει το επίπεδο ρευστότητας στην αγορά. Αυτό που απαιτείται πρωτίστως είναι η επανάκαμψη των τραπεζικών καταθέσεων στο τραπεζικό σύστημα και η αναθεώρηση των ασφυκτικών χρονικών περιθωρίων για την αναπλήρωση των κεφαλαίων, σε μια περίοδο όπου πάρα πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες θα προχωρήσουν σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Όσον αφορά στις ελληνικές τράπεζες, η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου μέσω της αγοράς δυσχεραίνεται, αν δεν καθίσταται και αδύνατη, λόγω της αβεβαιότητας που δημιουργείται για τον υποψήφιο επενδυτή κατά πόσον η τράπεζα θα είναι σε θέση να συγκεντρώσει το ποσόν που κατ’ ελάχιστον θα έχει προσδιοριστεί εκ των προτέρων, καθώς κάτι τέτοιο έχει επιπτώσεις στη μορφή των δικαιωμάτων ψήφου (πλήρη ή περιοριζόμενα ως ανωτέρω) που αποκτά το ΕΤΧΣ για να καλύψει την κεφαλαιακή απαίτηση μέχρι του τεθέντος από τις εποπτικές αρχές επιθυμητού επιπέδου. Συνεπώς ο κίνδυνος να γίνουν οι τράπεζες ΔΕΚΟ, ακόμη και αν πρόκειται για σύγχρονες ΔΕΚΟ, είναι ορατός. Και ένα κρατικοποιημένο τραπεζικό σύστημα θα ήταν καίριο πλήγμα στην προσπάθεια για ανάκτηση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία, ώστε να αποκατασταθεί η καταθετική βάση των τραπεζών σε φυσιολογικό επίπεδο. Η επαναφορά των αποταμιεύσεων στο τραπεζικό σύστημα είναι τώρα εφικτή και ζήτημα χρόνου, αφού ο κίνδυνος χρεοκοπίας ουσιαστικά παρήλθε, εφόσον, όμως, η κυβέρνηση και η τρόικα προβούν σε ενέργειας και σε μέτρα οικοδόμησης της εμπιστοσύνης στην οικονομία της χώρας και επίσπευσης της ανάκαμψης. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, υπάρχει πράγματι μια σημαντική δύναμη αναπτυξιακού πυρός (€ 65 δισ. διέρρευσαν τα δύο τελευταία χρόνια από το τραπεζικό σύστημα) που μπορεί να οδηγήσει στην ανάκαμψη της τραπεζικής χρηματοδότησης. Στο τελευταίο μπορεί, συν τω χρόνω, να βοηθήσει και ο καθορισμός δεικτών κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών σε χαμηλότερο επίπεδο, τώρα που η χώρα μπαίνει σε μία νέα πορεία σταθερότητας και ο κίνδυνος από την κρίση δημοσίου χρέους εξαλείφεται. Μετά την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας, σε σχέση με τους προσδοκώμενους κινδύνους, θα είναι στην πράξη κατά πολύ υψηλότερος από ό,τι απαιτείτο στο παρελθόν, όταν η δαμόκλειος σπάθη της χρεοκοπίας επικρέματο υπεράνω των τραπεζών. Όπως υποστηρίζει η Alpha Bank, η Ελλάδα έχει λαμπρό μέλλον. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η Ελλάδα διαθέτει ιδιωτική και δημόσια περιουσία πολλαπλάσιας αξίας από το υψηλό δημόσιο και το εξαιρετικά χαμηλό ιδιωτικό χρέος της. Διαθέτει, επίσης, μια δυναμική οικονομία με ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε τομείς όπως ο τουρισμός και η ναυτιλία, αλλά και οι χρηματοοικονομικές υπηρεσίες που η εξωστρέφειά τους οδήγησε πριν από την κρίση σε επενδύσεις μεγάλης κλίμακος σε τραπεζικά δίκτυα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Οι τομείς αυτοί όχι μόνο δεν απειλούνται ανταγωνιστικά, αλλά ενισχύονται με την ανάπτυξη των χωρών χαμηλού κόστους, όπως η Κίνα κ.ά., που δημιουργούν ζήτηση για τα προϊόντα αυτών των τομέων ή και συμμετέχουν από την πλευρά της προσφοράς στην ανάπτυξη μέσω επενδύσεων στην παραγωγική δομή της ελληνικής οικονομίας. Συνεπώς, δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε πέραν του ίδιου του φόβου που μας διακατέχει για το μέλλον, δεδομένου του βραχυπρόθεσμου και άναρχα κατανεμημένου κόστους προσαρμογής.
Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012
«Κουρεμένοι» και δαρμένοι οι Έλληνες…
«Κουρεμένοι» και δαρμένοι οι Έλληνες…
Αρθρο που δημοσιεύθηκε στο www.euro2day.gr
Αρθρο που δημοσιεύθηκε στο www.euro2day.gr
του Ν.Γ. Δρόσου
Δημοσιεύθηκε: 07:52 - 23/02/12
Δημοσιεύθηκε: 07:52 - 23/02/12
Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Σε μια χώρα η οποία δεν τιμά ούτε τον λόγο της ούτε την υπογραφή της, προφανώς αποτελεί πλεονασμό να επιζητά κανείς την τήρηση ακόμη και των στοιχειωδέστερων κανόνων στη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ήτοι αυτών που αφορούν στις έννοιες της πίστης και της εμπιστοσύνης.
Το βαθύ σκοτάδι, με το οποίο ο φίλτατος κ. Ευάγγ. Βενιζέλος επιμένει να καλύπτει τις προθέσεις του σχετικά με τη λεγόμενη αποζημίωση των 9.500 φυσικών προσώπων που εμπιστεύτηκαν τις αποταμιεύσεις τους, ύψους έως 100.000 ευρώ, σε τίτλους του ελληνικού δημοσίου, δικαιώνει περίτρανα όσους επέλεξαν να φυγαδεύσουν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό, αρνούμενοι να εμπιστευτούν την Ελλάδα.
Πολύ σωστά επισήμανε χθες ο ΣΜΕΧΑ ότι όσοι έδειξαν την εμπιστοσύνη τους στη χώρα πλέον τιμωρούνται.
Προφανώς, αποτελεί αντίφαση να ζητάς είτε τον επαναπατρισμό κεφαλαίων, είτε την επανακατάθεσή τους σε τραπεζικούς λογαριασμούς, όταν αποφασίζεις το κούρεμα των ομολόγων που κρατούν στα χέρια τους ιδιώτες επενδυτές, ακόμη και εάν αυτά αφορούν στο όριο των 100.000 ευρώ, το οποίο θέτει η κείμενη νομοθεσία ως «πλαφόν» εγγύησης για τις τραπεζικές καταθέσεις.
Για ποιες απώλειες υποστηρίζει ο φίλτατος κ. Βενιζέλος ότι θα αποζημιώσει τους 9.500 εκ των συνολικά 11.000 ανθρώπων που κατέχουν ελληνικά ομόλογα;
Για τις ονομαστικές απώλειες έως 53,5% που θα υποστούν επί της ονομαστικής αξίας των τίτλων που κατέχουν ή για τις πραγματικές τους απώλειες, που θα φθάσουν έως και το 74%;
Οι ιαχές σχετικά με την ανάγκη να μην υπάρξει διακριτική μεταχείριση των ομολογιούχων, ώστε να μην ανοίξει ένα «παράθυρο» δικαστικών προσφυγών κατά της Ελλάδας, εύλογα είναι αίολες.
Δεν συνιστά διακριτική μεταχείριση το γεγονός ότι αποκλείονται του «κουρέματος» οι αντίστοιχες τοποθετήσεις σειράς κεντρικών τραπεζών των κρατών-μελών της ευρωζώνης και βεβαίως η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα;
Δεν συνιστά διακριτική μεταχείριση το γεγονός ότι θα χρειαστούν έως και 50 δισ. ευρώ για την επανακεφαλαιοποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, ήτοι ποσού που αφορά περίπου στο 50% του συνολικού κουρέματος των ελληνικών ομολόγων;
Ας μη γελιόμαστε, φίλτατοι.
Όσο απαραίτητο είναι να στηριχτεί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, ώστε να μπορέσει να επιτελέσει για ακόμη μία φορά τον ρόλο του ως τροφοδότη ρευστότητας της οικονομίας, των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, άλλο τόσο αναγκαίο είναι να τηρηθούν και οι θεμελιώδεις κανόνες που αφορούν στη λειτουργία του, επί των οποίων εδράζει ο κάθε πολίτης την εμπιστοσύνη του προς το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
«Θέλουμε να νιώσουν οι Έλληνες καταθέτες ασφαλείς και να φέρουν τις καταθέσεις τους πίσω;», αναρωτήθηκε χθες ο κ. Βενιζέλος από του βήματος της Βουλής.
Υπάρχει τρόπος, απαντούμε εμείς.
Ας θεσπίσει απαλλαγές φόρου, έως ότου συμψηφιστεί πλήρως το ποσό των πραγματικών απωλειών τις οποίες θα υποστούν οι Έλληνες κάτοχοι ομολόγων, ή εν τέλει, ας τους δώσει «τζάμπα» ομόλογα ίσης αξίας.
Αντίστοιχα, όπως λέει ο φίλτατος πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ, Αλ. Μωραϊτάκης, ας έρθει σε συνεννόηση με τους κοινοτικούς μας εταίρους και την ΕΚΤ, ώστε οι καταθέσεις στην Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι του ποσού των 100.000 ευρώ που θέτει ως «εγγυημένο όριο» ο νόμος, να αποκτήσουν και «ρήτρα ευρώ», όσο παράδοξο και αν αυτό ακούγεται για μια χώρα της ευρωζώνης…
Έτσι, σε περίπτωση αλλαγής του νομίσματος της χώρας, οι δικαιούχοι του να είναι σε θέση να το μετατρέψουν, όταν και όποτε κρίνουν οι ίδιοι σκόπιμο, και, εν τέλει, αφού καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός των υποτιμήσεων που θα συνοδεύσουν το απευκταίο ενδεχόμενο της επιστροφής στη δραχμή.
Τότε, ίσως αποκατασταθεί τμήμα αυτής της χαμένης εμπιστοσύνης και, ίσως, επιστρέψουν κάποια από τα κεφάλαια που αποσύρθηκαν από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Έως τότε, όμως, η στάση της χώρας θα παραπέμπει ευθέως στην περίφημη φράση του Καλλίμαχου «ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος» και φυσικά θα ενισχύει την επιχειρηματολογία όσων κρατούν τα χρήματά τους είτε στο «σεντούκι» είτε στο εξωτερικό…
Σε μια χώρα η οποία δεν τιμά ούτε τον λόγο της ούτε την υπογραφή της, προφανώς αποτελεί πλεονασμό να επιζητά κανείς την τήρηση ακόμη και των στοιχειωδέστερων κανόνων στη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ήτοι αυτών που αφορούν στις έννοιες της πίστης και της εμπιστοσύνης.
Το βαθύ σκοτάδι, με το οποίο ο φίλτατος κ. Ευάγγ. Βενιζέλος επιμένει να καλύπτει τις προθέσεις του σχετικά με τη λεγόμενη αποζημίωση των 9.500 φυσικών προσώπων που εμπιστεύτηκαν τις αποταμιεύσεις τους, ύψους έως 100.000 ευρώ, σε τίτλους του ελληνικού δημοσίου, δικαιώνει περίτρανα όσους επέλεξαν να φυγαδεύσουν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό, αρνούμενοι να εμπιστευτούν την Ελλάδα.
Πολύ σωστά επισήμανε χθες ο ΣΜΕΧΑ ότι όσοι έδειξαν την εμπιστοσύνη τους στη χώρα πλέον τιμωρούνται.
Προφανώς, αποτελεί αντίφαση να ζητάς είτε τον επαναπατρισμό κεφαλαίων, είτε την επανακατάθεσή τους σε τραπεζικούς λογαριασμούς, όταν αποφασίζεις το κούρεμα των ομολόγων που κρατούν στα χέρια τους ιδιώτες επενδυτές, ακόμη και εάν αυτά αφορούν στο όριο των 100.000 ευρώ, το οποίο θέτει η κείμενη νομοθεσία ως «πλαφόν» εγγύησης για τις τραπεζικές καταθέσεις.
Για ποιες απώλειες υποστηρίζει ο φίλτατος κ. Βενιζέλος ότι θα αποζημιώσει τους 9.500 εκ των συνολικά 11.000 ανθρώπων που κατέχουν ελληνικά ομόλογα;
Για τις ονομαστικές απώλειες έως 53,5% που θα υποστούν επί της ονομαστικής αξίας των τίτλων που κατέχουν ή για τις πραγματικές τους απώλειες, που θα φθάσουν έως και το 74%;
Οι ιαχές σχετικά με την ανάγκη να μην υπάρξει διακριτική μεταχείριση των ομολογιούχων, ώστε να μην ανοίξει ένα «παράθυρο» δικαστικών προσφυγών κατά της Ελλάδας, εύλογα είναι αίολες.
Δεν συνιστά διακριτική μεταχείριση το γεγονός ότι αποκλείονται του «κουρέματος» οι αντίστοιχες τοποθετήσεις σειράς κεντρικών τραπεζών των κρατών-μελών της ευρωζώνης και βεβαίως η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα;
Δεν συνιστά διακριτική μεταχείριση το γεγονός ότι θα χρειαστούν έως και 50 δισ. ευρώ για την επανακεφαλαιοποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, ήτοι ποσού που αφορά περίπου στο 50% του συνολικού κουρέματος των ελληνικών ομολόγων;
Ας μη γελιόμαστε, φίλτατοι.
Όσο απαραίτητο είναι να στηριχτεί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, ώστε να μπορέσει να επιτελέσει για ακόμη μία φορά τον ρόλο του ως τροφοδότη ρευστότητας της οικονομίας, των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, άλλο τόσο αναγκαίο είναι να τηρηθούν και οι θεμελιώδεις κανόνες που αφορούν στη λειτουργία του, επί των οποίων εδράζει ο κάθε πολίτης την εμπιστοσύνη του προς το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
«Θέλουμε να νιώσουν οι Έλληνες καταθέτες ασφαλείς και να φέρουν τις καταθέσεις τους πίσω;», αναρωτήθηκε χθες ο κ. Βενιζέλος από του βήματος της Βουλής.
Υπάρχει τρόπος, απαντούμε εμείς.
Ας θεσπίσει απαλλαγές φόρου, έως ότου συμψηφιστεί πλήρως το ποσό των πραγματικών απωλειών τις οποίες θα υποστούν οι Έλληνες κάτοχοι ομολόγων, ή εν τέλει, ας τους δώσει «τζάμπα» ομόλογα ίσης αξίας.
Αντίστοιχα, όπως λέει ο φίλτατος πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ, Αλ. Μωραϊτάκης, ας έρθει σε συνεννόηση με τους κοινοτικούς μας εταίρους και την ΕΚΤ, ώστε οι καταθέσεις στην Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι του ποσού των 100.000 ευρώ που θέτει ως «εγγυημένο όριο» ο νόμος, να αποκτήσουν και «ρήτρα ευρώ», όσο παράδοξο και αν αυτό ακούγεται για μια χώρα της ευρωζώνης…
Έτσι, σε περίπτωση αλλαγής του νομίσματος της χώρας, οι δικαιούχοι του να είναι σε θέση να το μετατρέψουν, όταν και όποτε κρίνουν οι ίδιοι σκόπιμο, και, εν τέλει, αφού καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός των υποτιμήσεων που θα συνοδεύσουν το απευκταίο ενδεχόμενο της επιστροφής στη δραχμή.
Τότε, ίσως αποκατασταθεί τμήμα αυτής της χαμένης εμπιστοσύνης και, ίσως, επιστρέψουν κάποια από τα κεφάλαια που αποσύρθηκαν από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Έως τότε, όμως, η στάση της χώρας θα παραπέμπει ευθέως στην περίφημη φράση του Καλλίμαχου «ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος» και φυσικά θα ενισχύει την επιχειρηματολογία όσων κρατούν τα χρήματά τους είτε στο «σεντούκι» είτε στο εξωτερικό…
Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012
Δελτίο Τύπου ΣΜΕΧΑ 22/2/2012: Όχι στο κούρεμα των ομολόγων των φυσικών προσώπων
Η Κυβέρνηση και όσοι συμφώνησαν στο κούρεμα των ομολόγων των ιδιωτών θα πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες που έχει αυτή η απόφαση.
Η Κυβέρνηση και η τρόικα αποφάσισε το κούρεμα των ομολόγων των τραπεζών δίνοντάς τους ως αντάλλαγμα 30 δισ. ευρώ, ή σύμφωνα με νεότερες δηλώσεις έως και 50 δισ. ευρώ προκειμένου να στηριχθεί ο τραπεζικός κλάδος. Την ίδια ώρα όμως αποφασίζει το κούρεμα των ομολόγων που έχουν στα χέρια τους ιδιώτες επενδυτές, φυσικά πρόσωπα, (αξίας κάτω από 100.000 ευρώ ή και πάνω από αυτό το όριο), χωρίς να τους στηρίζει. Πολλοί εξ αυτών αντί να βγάλουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό στήριξαν τη χώρα αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα. Αύριο ίσως να είναι αυτοί που θα επενδύσουν και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, σε μία χώρα που το κράτος δεν μπορεί να επενδύσει. Ο υπουργός Οικονομικών και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, ζητάει τώρα να επιστρέψουν, όσοι έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, στις ελληνικές τράπεζες. Πόσο αντιφατική είναι αυτή η δήλωση; Από τη μία να ζημιώνεις τους ιδιώτες και από την άλλη να τους ζητάς να εμπιστευτούν τη χώρα; Υπάρχουν ακόμα και σήμερα ανόητες δαπάνες που μπορούν να κοπούν, υπάρχουν δυνατότητες για ανάπτυξη χωρίς δημοσιονομικό κόστος, αρκεί τώρα να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις και οι αρμόδιοι υπουργοί να αποκτήσουν από τους ειδικούς της αγοράς όπως είναι τα μέλη του ΣΜΕΧΑ την απαραίτητη τεχνογνωσία, υπάρχει τρόπος να βοηθηθεί η χώρα χωρίς οι ιδιώτες να καταγράψουν μία τόση μεγάλη ζημιά. Η εμπιστοσύνη που έδειξαν κάποιοι στη χώρα, δεν μπορεί να τιμωρείται και την ίδια ώρα αυτοί που την έφεραν σε αυτήν την κατάσταση να μην έχουν υποστεί τις συνέπειες.
Η Κυβέρνηση και η τρόικα αποφάσισε το κούρεμα των ομολόγων των τραπεζών δίνοντάς τους ως αντάλλαγμα 30 δισ. ευρώ, ή σύμφωνα με νεότερες δηλώσεις έως και 50 δισ. ευρώ προκειμένου να στηριχθεί ο τραπεζικός κλάδος. Την ίδια ώρα όμως αποφασίζει το κούρεμα των ομολόγων που έχουν στα χέρια τους ιδιώτες επενδυτές, φυσικά πρόσωπα, (αξίας κάτω από 100.000 ευρώ ή και πάνω από αυτό το όριο), χωρίς να τους στηρίζει. Πολλοί εξ αυτών αντί να βγάλουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό στήριξαν τη χώρα αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα. Αύριο ίσως να είναι αυτοί που θα επενδύσουν και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, σε μία χώρα που το κράτος δεν μπορεί να επενδύσει. Ο υπουργός Οικονομικών και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, ζητάει τώρα να επιστρέψουν, όσοι έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, στις ελληνικές τράπεζες. Πόσο αντιφατική είναι αυτή η δήλωση; Από τη μία να ζημιώνεις τους ιδιώτες και από την άλλη να τους ζητάς να εμπιστευτούν τη χώρα; Υπάρχουν ακόμα και σήμερα ανόητες δαπάνες που μπορούν να κοπούν, υπάρχουν δυνατότητες για ανάπτυξη χωρίς δημοσιονομικό κόστος, αρκεί τώρα να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις και οι αρμόδιοι υπουργοί να αποκτήσουν από τους ειδικούς της αγοράς όπως είναι τα μέλη του ΣΜΕΧΑ την απαραίτητη τεχνογνωσία, υπάρχει τρόπος να βοηθηθεί η χώρα χωρίς οι ιδιώτες να καταγράψουν μία τόση μεγάλη ζημιά. Η εμπιστοσύνη που έδειξαν κάποιοι στη χώρα, δεν μπορεί να τιμωρείται και την ίδια ώρα αυτοί που την έφεραν σε αυτήν την κατάσταση να μην έχουν υποστεί τις συνέπειες.
Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012
Ομιλία Αλέξανδρου Μωραϊτάκη με θέμα "Οικονομικές Επιστήμες στην Ελλάδα" στην Career Day του Κολλεγίου Αθηνών 20/2/2012
Οικονομικές Επιστήμες στην Ελλάδα
ΜΕΡΟΣ ΑΕισαγωγή:
Η οικονομική επιστήμη είναι η κοινωνική επιστήμη που ασχολείται κυρίως με τη μελέτη των τρόπων αξιοποίησης των περιορισμένων παραγωγικών συντελεστών που διαθέτουν οι κοινωνίες για την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών και για τη διανομή αυτών μεταξύ των ατόμων και των κοινωνικών ομάδων και μεταξύ του παρόντος και του μέλλοντος, κατά τον αποτελεσματικότερο τρόπο.
Θεμελιωτής της θεωρείται ο Ανταμ Σμιθ, ο οποίος το 1776 έγραψε τον Πλούτο των Εθνών.
Η οικονομική επιστήμη χωρίζεται σε δύο κύριες κατηγορίες:
1. την Μικροοικονομία που μελετά την οικονομική συμπεριφορά μεμονωμένων ατόμων, νοικοκυριών και επιχειρήσεων, προκειμένου να κατανοήσει τη διαδικασία λήψης αποφάσεων με την οποία δρουν δεδομένης τη σπανιότητας των πόρων που έχουν στη διάθεσή τους και τις επιπτώσεις αυτών των αποφάσεων στην ατομική τους ευημερία
2. την Μακροοικονομία που μελετά την οικονομία συνολικά σε επίπεδο χώρας, προκειμένου να κατανοήσει τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των οικονομικών μεγεθών όπως το εθνικό εισόδημα, η απασχόληση και ο πληθωρισμός.
Άλλη μεγάλη κατηγορία των Οικονομικών είναι η Χρηματοοικονομική, ξεχωριστή πλέον επιστήμη αλλά άρρηκτα δεμένη με την Οικονομική Επιστήμη.
Παρουσιάζονται σήμερα και εξειδικευμένες κατηγορίες όπως Οικονομικά της Υγείας, Οικονομικά του Περιβάλλοντος, κ.α.
Στη χώρα μας οι οικονομικές σπουδές έχουν αναπτυχθεί σημαντικά και συνεχίζουν να αναπτύσσονται σε συνεργασία βεβαίως και με άλλους επιστημονικούς κλάδους. Οι σχολές που σχετίζονται με τις οικονομικές σπουδές εντάσσονται στο 5ο επιστημονικό πεδίο. Στα τμήματα του 5ου επιστημονικού πεδίου έχουν πρόσβαση οι υποψήφιοι όλων των κατευθύνσεων του Λυκείου, αρκεί να εξεταστούν πανελλαδικά στο μάθημα «Αρχές Οικονομικής Θεωρίας» και να επιλέξουν από τα μαθήματα γενικής παιδείας το μάθημα «Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής»
Οι οικονομικές σπουδές περιλαμβάνουν τμήματα: Οικονομικών Επιστημών, Χρηματοοικονομικών Επιστημών, Διεθνών Ευρωπαϊκών και Οικονομικών Σπουδών, Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων, Marketing, Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης , Ναυτιλιακών Σπουδών, Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης,.
Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012
Μέτρα για φυγή προς τα εμπρός (χωρίς δημοσιονομικό κόστος) - Ομιλία
Η χώρα δεν αντέχει άλλη ύφεση. Η κοινωνία δεν θα μπορέσει να αντέξει πάνω από 2-3 χρόνια, εάν δεν υπάρξει ανάπτυξη. Πρέπει να παρθούν τώρα καινοτομικά και δυναμικά μέτρα ανάπτυξης. Είναι αδιανόητο σήμερα που παλεύουμε να μείνουμε όρθιοι με τον ελληνικό λαό να κάνει τεράστιες θυσίες , να μην υιοθετούμε πετυχημένα μέτρα που έχουν χώρες του εξωτερικού. Η Αθήνα και όλη η Ελλάδα μπορεί να μετατραπεί σε διεθνές χρηματοοικονομικό κέντρο καθώς και διεθνές κέντρο άλλων υπηρεσιών (τουριστικών, ναυτιλιακών, εκπαιδευτικών, ιατρικών, εμπορικών, κατασκευαστικών, κ.τ.λ.) χωρίς να επιβαρυνθεί ο προϋπολογισμός της χώρας με πρόσθετα έξοδα. Μπορούμε να υιοθετήσουμε μέτρα ανάπτυξης χωρίς δημοσιονομικό κόστος τα οποία θα φέρνουν έσοδα δύο χρόνια μετά την ψήφιση τους τουλάχιστον 5 δισ. ευρώ το χρόνο, όπως εμείς τα κοστολογούμε. Το Λουξεμβούργο που έχει υιοθετήσει σχετικά μέτρα και έχει μετατραπεί σε χρηματοοικονομικό κέντρο, βλέπει τώρα τη συμμετοχή μόνο του χρηματοοικονομικού τομέα στο ΑΕΠ να είναι της τάξης του 38%. Ποσό ύψους 16 δισ. ευρώ από συνολικό ΑΕΠ το 2010 41 δισ. ευρώ προέρχεται από τον χρηματοοικονομικό κλάδο. Έχουν δημιουργηθεί 63.000 θέσεις εργασίας στον χρηματοοικονομικό τομέα που αντιστοιχούν στο 17% της εγχώριας απασχόλησης και η συνεισφορά στα φορολογικά έσοδα είναι 3,1 δισ. ευρώ (ήτοι το 30% των φορολογικών εσόδων προέρχεται από το χρηματοπιστωτικό τομέα). Στη Μ. Βρετανία το 10% του ΑΕΠ δηλαδή 150 δις (εκ των οποίων 50% από το Λονδίνο) προέρχεται από τον Χρηματοπιστωτικό τομέα μόνο χάρη σε θεσμικά μέτρα χωρίς δημοσιονομικό κόστος. Τα 2/3 του ΑΕΠ του Ηνωμένου Βασιλείου οφείλεται σε υπηρεσίες. Οι προτάσεις μας όμως (που έχουν προσωπική τεχνογνωσία που δεν αναφέρεται σε εγχειρίδια) έχουν μίγμα μέτρων επιπλέον του Λουξεμβούργου από Ηνωμένο Βασίλειο, Κύπρο, Μονακό, Σιγκαπούρη και όλη την ΕΕ. Ξεπερνούν αυτές που εφαρμόζει το Λουξεμβούργο. Θα έχουν ευεργετικές συνέπειες σε πολλούς άλλους κλάδους της ελληνικής οικονομίας επιπλέον του χρηματοοικονομικού.
Η Ελλάδα πρέπει να υιοθετήσει τέτοια μέτρα τα οποία θα φέρουν άμεσα επενδύσεις. Θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, θα πληρώνονται ασφαλιστικές εισφορές, θα αγορασθούν ή/και νοικιαστούν ακίνητα που σήμερα παραμένουν επί πολλούς μήνες ξενοίκιαστα και κενά, θα έρθουν στη χώρα στελέχη εταιρειών που θα πληρώνουν ΦΠΑ, θα βοηθήσουν την κατανάλωση, τα εμπορικά καταστήματα, τον τουρισμό υψηλής στάθμης, τα νησιά μας, θα βρουν εργασία λογιστές & δικηγόροι, η εκπαίδευση θα ανθίσει, οι ιατρικές υπηρεσίες στην Ελλάδα θα αναβαθμιστούν με ευεργετικές συνέπειες σε ασθενείς, γιατρούς, οδοντιάτρους, νοσοκόμους και άλλους, οι Τράπεζες θα δουν τις καταθέσεις τους και την ρευστότητα τους να αυξάνονται, οι ΑΧΕΠΕΥ θα δουν τις εργασίες τους να διεθνοποιούνται με ανοδική πορεία εργασιών. Θα προσφέρουν θέσεις εργασίας σε νέους οι ΑΕΔΑΚ, τα Α/Κ κ.α. Η ανάπτυξη θα διαχυθεί σε όλη την οικονομία επιπλέον του χρηματοοικονομικού τομέα. Οι επενδυτές του ΧΑ θα δουν τις εισηγμένες εταιρίες που έχουν επενδύσει τις οικονομίες τους να ανεβαίνουν σε αξία λόγω ανόδου όλης της οικονομίας. Ο υπογράφων και ομιλών εγγυάται ότι μπορεί να τα εφαρμόσει με επιτυχία προκειμένου να γίνει η υλοποίηση που έχει υψηλή προστιθέμενη αξία, διότι έχουν μέσα ιδιαιτερότητες πρακτικής εφαρμογής που όπως έχει αποδειχθεί στην πράξη θα δυσκολέψουν τον ημιμαθή θεωρητικό και πολύ περισσότερο τον αδαή υπεύθυνο υπουργό. Εγγυώμαι ότι θα φέρω πελάτες υψηλής εισοδηματικής στάθμης στην Ελλάδα σε τουριστικές επιχειρήσεις, ιατρικές υπηρεσίες εστιατόρια, καφενεία, μαγαζιά, Τράπεζες, χρημ/κές εταιρίες, κ.τ.λ. με τους τρόπους που εξηγούνται αναλυτικά παρακάτω. Επιπλέον η φοροδιαφυγή θα καταπολεμηθεί και το κόστος προϊόντων και υπηρεσιών θα πέσει με συνέπεια την πτώση του πληθωρισμού. Πιο αναλυτικά:
1. Να μην υπάρχει φορολογία στα διεθνή εισοδήματα εκτός Ελλάδος, για αλλοδαπούς κατοίκους Ελλάδος που μένουν στη χώρα πάνω από 6 μήνες. Φορολογική απαλλαγή σε όσους ξένους έρχονται να μείνουν στην Ελλάδα για 186 ημέρες και έχουν διεθνή εισοδήματα, όπως κάνει το Ηνωμένο Βασίλειο, η Κύπρος, το Γιβραλτάρ, η Σιγκαπούρη και άλλες χώρες και έχει κατοίκους δισεκατομμυριούχους (Επιπλέον προϋπόθεση για άδεια κατοικίας να υπάρχει τραπεζικός λογαριασμός 1 εκ. €). Η ανάπτυξη θα διαχυθεί σε όλους τους τομείς. Οι αλλοδαποί αυτοί θα επισκέπτονται εστιατόρια, θέατρα, κινηματογράφους, μουσεία, τα παιδιά τους θα πηγαίνουν σε σχολεία, Έλληνες γιατρούς κ.α. Το αποτέλεσμα θα είναι να καταναλώνουν και να ωφελείται με αυτόν τον τρόπο, με τη διάχυση δηλαδή, όλη η οικονομία. Ας μην ξεχνάμε πως το 25% του πληθυσμού στη Λεμεσό είναι εκατομμυριούχοι Ρώσοι. Από τις συναλλαγές των Ρώσων, οι οποίοι πήγαν εκεί γιατί τους έδωσαν κίνητρα, ζει όλη η πόλη. Η Ελλάδα επιπλέον θα καταστεί διεθνής κόμβος και σε άλλους τομείς.
2. Ψηφίζουμε ή εφαρμόζουμε την ευρωπαϊκή νομοθεσία που ισχύει στην Ε.Ε. περί «ελεγχόμενων αλλοδαπών εταιριών» γνωστές ως CFC (Control Foreign Corporation).
Αυτό σημαίνει πως οι offshore θα φορολογούνται όπως το φυσικό πρόσωπο, όταν δημιουργούνται τα κέρδη και όχι όταν διανέμονται. Επίσης οι συναλλαγές ξένων εταιρειών με ελληνικές εταιρείες να ελέγχονται εάν είναι πραγματικές. Σκοπός θα είναι η οριστική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής μέσω εξαγωγών και εισαγωγών και η ελάττωση του κόστους προϊόντων και υπηρεσιών στην Ελλάδα που είναι απαραίτητο να γίνει. Τώρα το 90% των εισαγωγών στην Ελλάδα από Κίνα γίνεται μέσω κυπριακών εταιριών και το ανεχόμαστε για δεκαετίες.
3. Να συμφωνηθούν επικαιροποιημένες συμφωνίες αποφυγής διπλής φορολόγησης Ελλάδος με ξένες χώρες. Οι συμφωνίες δεν θα μας βοηθήσουν μόνο στο εσωτερικό αλλά κυρίως οι ξένοι μέτοχοι ελληνικών επενδυτικών σχημάτων θα φτιάχνουν ελληνικές εταιρίες, όπως αντίστοιχες SOPARFI κλπ., στο Λουξεμβούργο θα πληρώνουν σε μας κόστος δημιουργίας και συντήρησης καθώς και δικηγορικά και λογιστικά έξοδα και θα έχουμε δημόσια έσοδα που αλλιώς δεν θα τα έχουμε ποτέ και θα περιορίζεται ο φόρος σε ξένες χώρες. Έτσι θα αξιοποιήσουμε την ΕΕ προς όφελος μας όπως κάνει το Λουξεμβούργο. Θα επαληθεύσουμε επιτέλους τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και ως προς την ΕΕ.
4. Δημιουργούνται πρόσφορες εταιρείες αντίστοιχες όπως στο Λουξεμβούργο
α) SPF (οικογενειακές επενδυτικές εταιρείες αντί offshore LUX, offshore Ελλάδος)
β) SOPARFI (εταιρεία συμμετοχών) που είναι μέσα στις φορολογικές συμφωνίες και επιπλέον μεταξύ άλλων
γ) ελληνική ναυτιλιακή εταιρεία
δ) ΝΕΠΑ
ε) Ελληνικό ίδρυμα και trust
στ) SOPAR (Societe Participation at Risk)
ζ) εταιρεία ελληνικών υπηρεσιών για αποκλειστικά εκτός Ελλάδος δραστηριότητες με μηδέν φόρο για εταιρεία και μικρό flat ποσό για εργαζόμενους ή καλύτερα μικρό flat ποσό ανάλογα με απασχολούμενους για εταιρίες και μηδενική φορολογία για υψηλόβαθμα στελέχη με στόχο την προσέλκυση εταιρειών μέσω των κινήτρων υπέρ στελεχών που απασχολούν για τις εταιρείες τους. Θα είναι σήμερα ο πιο έξυπνος τρόπος αφού οι χώρες γενικά έχουν μικρή φορολογία για εταιρίες, αλλά συνήθως μεγάλη για υψηλόβαθμα στελέχη που όμως παίρνουν τις αποφάσεις. Ο Πρόεδρος της HSBC χάριν της μηδενικής φορολογίας του Hong Kong μετέφερε εκεί την έδρα του.
Δημιουργώντας τέτοιες εταιρείες, έρχονται ξένοι, δημιουργούν εταιρείες στην Ελλάδα πληρώνοντας ένα συγκεκριμένο μικρό ποσό και λόγω των συμφωνιών αποφυγής διπλής φορολογίας δεν πληρώνουν φόρο στη χώρα καταγωγής τους. Έτσι κάνει το Λουξεμβούργο και η Κύπρος. Πληρώνεται εκεί ένας μικρός φόρος και δεν πληρώνουν στις χώρες καταγωγής τους. Όμως η κατανάλωση σε προϊόντα και υπηρεσίες για τη διαμονή τους θα γίνεται στην Ελλάδα. Θα έχουμε εκατομμυριούχους τουρίστες 6 τουλάχιστον μηνών, αφού η 6μηνη παραμονή θα είναιπροϋπόθεση μαζί με κατάθεση Τραπέζης 1 εκ. €.
5. Αντιγράφεται η νομοθεσία Λουξεμβούργου (διοικητική και φορολογική) των ασφαλιστικών εταιρειών με σκοπό την προσέλκυση διεθνών ασφαλιστικών εταιρειών με πελάτες εκτός Ελλάδος.
6. Σε περίπτωση χρεοκοπίας ασφαλιστικών εταιρειών πρώτη προτεραιότητα να είναι τα κεφάλαια επενδυτών/ασφαλισμένων έναντι 4ης προτεραιότητας τώρα. Θεματοφυλακή τίτλων ασφαλιστικών εταιρειών σε τράπεζες.
7. Εφαρμόζουμε ευρωπαϊκή οδηγία περί ΑΕΔΑΚ που διαχειρίζεται Αμοιβαία Κεφάλαια (Α/Κ) με ελάχιστο ύψος κεφαλαίων 125.000-250.000 ευρώ, έναντι των 9 εκ ευρώ κεφάλαιο που απαιτείται τώρα στην Ελλάδα και δημιουργεί πρόσθετα τεχνικά εμπόδια ανάπτυξης. Υπάρχουν 2 τρισ. Ευρώ σε Α/Κ στο Λουξεμβούργο. Το 10% μόνο να έρθει στην Ελλάδα τα τρία πρώτα χρόνια είναι 200 δισ. ευρώ. Με απόδοση για τη χώρα σε ανθρώπους και υπηρεσίες 1%, θα φέρουν 2 δις ετησίως. Τώρα Έλληνες σχηματίζουν Α/Κ στο Λουξεμβούργο και οι αρμόδιοι αδρανούν.
8. Εφαρμόζουμε ευρωπαϊκή οδηγία για τα εναλλακτικά αμοιβαία κεφάλαια (alternative investment fund management). Στα πλαίσια της ενσωμάτωσης της σχετικής οδηγίας, σκόπιμο είναι να προβλεφθεί δυνατότητα δημιουργίας ιδιωτικών αμοιβαίων κεφαλαίων για επαγγελματίες πελάτες (Private collective investment schemes), τα οποία να διαχειρίζονται ΕΠΕΥ. Εφόσον διαχειρίζονται ελληνικές ΕΠΕΥ και έχουν Έλληνα θεματοφύλακα θα απολαμβάνουν την ίδια φορολογία με τα αμοιβαία κεφάλαια. Αυτό θα επιτρέπει επιστροφή κεφαλαίων στην Ελλάδα χωρίς να επιβαρυνθούν από φόρο σε μερίσματα, υπεραξίες, κτλ. Επιπλέον, με χαμηλό λειτουργικό κόστος από την υπόλοιπη ΕΕ θα προσελκύσουμε ξένους που δημιουργούν τέτοια ευρωπαϊκά επαγγελματικά αμοιβαία κεφάλαια σε χώρες της ΕΕ όπως το Λουξεμβούργο, το Γιβραλτάρ, την Κύπρο, την Μάλτα κλπ. Το αποτέλεσμα θα είναι δημόσια έσοδα και απασχόληση εργαζομένων στη χώρα μας.
9. Φορολογία Α/Κ επί του ύψους τους: 1bp σε ομολογιακά και ενδεχομένως 2bp για ο,τιδήποτε άλλο (τουλάχιστον για τα διεθνή Α/Κ). Στο Λουξεμβούργο είναι όμως 1 bp.
10. Θεματοφυλακή των Α/Κ από τράπεζα που λειτουργεί στην Ελλάδα. (θα προσελκύσουμε και ξένες τράπεζες που θα κάνουν και άλλες εργασίες, όπως δάνεια που διψάει η αγορά και με πρόσληψη προσωπικού). Θεσμοθέτηση της ξεχωριστής θεματοφυλακής στο όνομα δικαιούχου.
11. Το ΧΑ αντιγράφει πλήρως το ευέλικτο καθεστώς του χρηματιστηρίου του Λουξεμβούργου ή/και του Δουβλίνου σε προϊόντα και υπηρεσίες. Το ΧΑ διοικείται από πρόσωπα που δεν παρουσιάζουν συγκρούσεις συμφερόντων. Κάνουν οι μεγάλες τράπεζες συναλλαγές σε άλλα χρηματιστήρια και δομημένα προϊόντα και τα καταγράφουν στο Χρηματιστήριο του Λουξεμβούργου και με τον τρόπο αυτό, όλα τα funds που επενδύουν σε αξίες οργανωμένων αγορών επενδύουν σε προϊόντα που διαπραγματεύονται στο Χρηματιστήριο του Λουξεμβούργου. Ας μη λησμονείται ότι και τα δάνεια ελληνικών τραπεζών, ΔΕΚΟ, κλπ. εισάγονται στο Χρηματιστήριο του Λουξεμβούργου.
12. Η φορολογία στα διεθνή χρηματοοικονομικά προϊόντα μηδενίζεται εάν οι συναλλαγές γίνονται μέσω τραπεζών ή ΑΧΕΠΕΥ εγκατεστημένων στην Ελλάδα. Αντίθετα θα επιβαρύνονται όταν γίνονται απευθείας με ξένες. Τώρα (εάν είναι δυνατό) συμβαίνει το αντίθετο. Εάν η προτίμηση σε ελληνικές υπηρεσίες είναι νομικά διαβλητή ως αντικοινοτική, τότε προτείνεται να είναι μηδέν για όλους οι συναλλαγές για διεθνή χρημ/κά προϊόντα. Η επιβολή φόρου σε χρημ/κα προϊόντα είναι ανόητη και δεν έχει αποφέρει τίποτα στην Ελλάδα. Ας φέρουν όσοι μπορούν και αμφισβητούν συγκεκριμένους αριθμούς. Αντίθετα η φορολόγηση διεθνών χρημ/κών προϊόντων αποφέρει μόνο διαρροή πολύτιμης τραπεζικής ρευστότητας και απώλεια ελληνικών δημόσιων εσόδων. Οι αρμόδιο πρέπει να απολογηθούν γι’ αυτό.
13. Πλήρης εχεμύθεια σε τραπεζικούς λογαριασμούς τουλάχιστον για αλλοδαπούς με ποινική τιμωρία στην παραβίαση, όποιος και αν είναι ο παραβάτης.
14. Φορολογικά κίνητρα για μικρομετόχους
α) στη διανομή μερίσματος
β) στην κληρονομιά
γ) στην επαπειλούμενη φορολογία κεφαλαιακών κερδών
15. Σύστημα επιλογής (μέσω σωρευτικής ψήφου) σε Δ.Σ εισηγμένων εταιριών όπως στις ΗΠΑ ώστε εκπρόσωποι μικροεπενδυτών να συμμετέχουν στα Δ.Σ. Των εισηγμένων.
16. Επίλυση διαφορών με δίκαιο, φθηνό και γρήγορο τρόπο μέσω διαιτησιών.
17. Διαβούλευση με εφοπλιστές προκειμένου να ευαισθητοποιηθούν και να κάνουν συναλλαγές στη Ελλάδα. Να δώσουμε προνόμια για την ελληνική σημαία ώστε και ξένοι στόλοι να σηκώσουν στα πλοία τους Ελληνικές σημαίες και να προσλαμβάνουν Έλληνες ναυτικούς. Να στηρίξουμε τη ναυτιλία με αυτοτελές Υπουργείο Ναυτιλίας. Διαιτησίες, εφοδιασμοί, ναυπηγοεπισκευαστικές εργασίες, χρηματοοικονομικές υπηρεσίες να δίνονται σε Έλληνες από τους εφοπλιστές. Να διατηρηθεί η μηδενική φορολογία τους και στις επενδύσεις του ναυτιλιακού συναλλάγματος στη χώρα μας ή/και μέσω της χώρας μας. Να ενισχυθεί με συνταγματικό τρόπο η απόλυτη εχεμύθεια των περιουσιακών τους στοιχείων. Πρέπει όμως η Πολιτεία να φροντίσει να υπογράφει με τους εφοπλιστές κοινωνικό συμβόλαιο για αξιοποίηση εσωτερικής, δηλαδή ελληνικής, προστιθέμενης αξίας με όλους τους κλάδους στην Ελλάδα για το γενικό καλό όλης της Οικονομίας και στο τέλος των ίδιων των εφοπλιστών αφού έχουν μεγάλες επενδύσεις στη χώρα μας και θα κερδίσουν πολλαπλά από την πρόοδο της χώρας και την αύξηση του ΑΕΠ της.
ΑΛΛΕΣ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ
1) Τα πανεπιστήμια να φέρουν φοιτητές από εξωτερικό. Τα μαθήματα για ξένους φοιτητές να διδάσκονται στην αγγλική. Από cost center να γίνουν profit centers. Να αξιοποιηθούν για την διδασκαλία οι νέες καινοτομίες e-learning προς όλο τον κόσμο.
2) Πρέπει για σπουδές στην Ελλάδα ξένων να υποστηριχθούν σοβαρά και επιχειρηματικά κλάδοι που έχουμε υπεροχή για ευνόητους λόγους όπως:
Τουριστικός
Θεολογίας
Κλασικών Σπουδών
Ιατρικών Σπουδών
Χρημ/κό, Δημοσιονομικό λόγω case study
3) Οι ημιυπαίθριοι χώροι να νομιμοποιηθούν με έσοδα του Δημοσίου. Επί πλέον θα πωλούνται ακίνητα σε ξένους σε τουριστικές περιοχές, που θα διαμένουν μεγάλο χρονικό διάστημα στη χώρα μας.
4) Να γίνουν συμφωνίες αποστολής ευρωπαίων τουριστών εργαζομένων σε εταιρίες και συνταξιούχων ευρωπαϊκών ασφαλιστικών ταμείων στη χώρα μας με αντάλλαγμα την αγορά προϊόντων και υπηρεσιών από τις ευρωπαϊκές εταιρίες που χρηματοδοτούν τους μισθούς και τις συντάξεις τους.
Συνέντευξη Τύπου 15/2/2012
Μέτρα για φυγή προς τα εμπρός (χωρίς δημοσιονομικό κόστος) - Συνοπτικό Δελτίο Τύπου
Χρειάζεται να παρθούν μέτρα ανάπτυξης. Προσωπικά θεωρώ πως η Ελλάδα μπορεί να μετατραπεί σε χρηματοοικονομικό κέντρο χωρίς πρόσθετο δημοσιονομικό κόστος. Χρειάζεται αποφασιστικότητα από τα κόμματα και απεξάρτηση από ό,τι μας κρατούσε πίσω μέχρι σήμερα. Πολύ γρήγορα θα σας πως τις δικές μου προτάσεις, τι πρέπει δηλαδή να γίνει άμεσα.
1. Να μην υπάρχει φορολογία στα διεθνή εισοδήματα, όταν δεν παράγονται στην Ελλάδα. Φορολογική απαλλαγή σε όσους ξένους έρχονται να μείνουν στην Ελλάδα για κατ’ ελάχιστον 186 ημέρες το χρόνο και έχουν διεθνή εισοδήματα με ελάχιστο τραπεζικού λογαριασμού 1 εκ. ευρώ.
2. Εφαρμόζουμε την ευρωπαϊκή νομοθεσία που ισχύει στην Ε.Ε. περί «ελεγχόμενων αλλοδαπών εταιριών» γνωστές ως CFC (Control Foreign Corporation).
3. Να συμφωνηθούν επικαιροποιημένες συμφωνίες αποφυγής διπλής φορολόγησης Ελλάδος με ξένες χώρες.
4. Δημιουργούνται πρόσφορες εταιρείες όπως στο Λουξεμβούργου
5. Αντιγράφεται η νομοθεσία Λουξεμβούργου (διοικητική και φορολογική) των ασφαλιστικών εταιρειών με σκοπό την προσέλκυση διεθνών ασφαλιστικών εταιρειών με πελάτες εκτός Ελλάδος.
6. Σε περίπτωση χρεωκοπίας ασφαλιστικών εταιρειών πρώτη προτεραιότητα να είναι τα κεφάλαια επενδυτών/ασφαλισμένων έναντι 4ης προτεραιότητας τώρα. Θεματοφυλακή τίτλων ασφαλιστικών εταιρειών σε τράπεζες.
7. Εφαρμόζουμε ευρωπαϊκή οδηγία περί ΑΕΔΑΚ που διαχειρίζεται Αμοιβαία Κεφάλαια (Α/Κ) με ελάχιστο ύψος κεφαλαίων 125.000-250.000 ευρώ. Υπάρχουν 2 τρισ. ευρώ στο Λουξεμβούργο. Το 1% να έρθει στην Ελλάδα είναι 20 δισ. ευρώ.
8. Εφαρμόζουμε ευρωπαϊκή οδηγία για τα εναλλακτικά αμοιβαία κεφάλαια (alternative investment fund management) που θα διαχειρίζονται ελληνικές ΕΠΕΥ, θα έχουν Έλληνα θεματοφύλακα και θα απολαμβάνουν την ίδια φορολογία με τα αμοιβαία κεφάλαια.
9. Φορολογία Α/Κ επί του ύψους τους: 1bp σε ομολογιακά και 2bp για οτιδήποτε άλλο (τουλάχιστον για τα διεθνή Α/Κ)
10. Θεματοφυλακή των Α/Κ από τράπεζα που λειτουργεί στην Ελλάδα.
11. Το ΧΑ αντιγράφει πλήρως το ευέλικτο καθεστώς του χρηματιστηρίου του Λουξεμβούργου ή/και του Δουβλίνου σε προϊόντα και υπηρεσίες.
12. Η φορολογία στα διεθνή χρηματοοικονομικά προϊόντα μηδενίζεται εάν οι συναλλαγές γίνονται μέσω τραπεζών ή ΑΧΕΠΕΥ εγκατεστημένων στην Ελλάδα ή και ΑΧΕΠΕΥ. Αντίθετα θα επιβαρύνονται όταν γίνονται απευθείας με ξένες.
13. Πλήρης εχεμύθεια σε τραπεζικούς λογαριασμούς τουλάχιστον για αλλοδαπούς με ποινική τιμωρία στην παραβίαση.
14. Φορολογικά κίνητρα για μικρομετόχους
15. Σύστημα επιλογής (μέσω σωρευτικής ψηφοφορίας) όπως στις ΗΠΑ ώστε εκπρόσωποι μικροεπενδυτών να συμμετέχουν στα Δ.Σ. Των εισηγμένων.
16. Επίλυση διαφορών μέσω διαιτησιών με δίκαιο, φθηνό και γρήγορο τρόπο.
17. Διαβούλευση με εφοπλιστές προκειμένου να δραστηριοποιηθούν και να κάνουν συναλλαγές από την Ελλάδα.
Η Ελλάδα πρέπει να υιοθετήσει τέτοια μέτρα τα οποία θα φέρουν άμεσα επενδύσεις. Θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, θα πληρώνονται ασφαλιστικές εισφορές, θα νοικιαστούν ακίνητα που σήμερα παραμένουν επί πολλούς μήνες ξενοίκιαστα, θα έρθουν στη χώρα στελέχη εταιρειών που θα πληρώνουν ΦΠΑ, θα βοηθήσουν την κατανάλωση, τον τουρισμό κ.α.. Η ανάπτυξη από τον τομέα αυτό θα διαχυθεί σε όλη την οικονομία. Με υπολογισμούς που έχω κάνει τα έσοδα για χώρα θα είναι τουλάχιστον 5 δισ. ευρώ από αυτά τα μέτρα, όσο ακριβώς είναι το πρωτογενές έλλειμμα σήμερα.
Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012
Τι πρέπει να διαθέτει ένας υποψήφιος
Οι πολίτες αυτής της χώρας θα πρέπει να γνωρίζουν πως σύντομα με την ψήφο τους θα κληθούν να αποφασίσουν για το μέλλον της. Η ψήφος πρέπει να είναι μία σύνθεση τριών επιλογών που κάνει ο ψηφοφόρος: Πρώτα ο ψηφοφόρος επιλέγει τον υποψήφιο πρωθυπουργό. Στη συνέχεια επιλέγει έμμεσα τους υποψήφιους υπουργούς που θα στελεχώσουν το υπουργικό συμβούλιο και τέλος τους βουλευτές που θα καταλάβουν τις θέσεις των 300 καθισμάτων της Βουλής. Παραδοσιακά κριτήρια, επιλογής βουλευτών, υπουργών και πρωθυπουργού, όπως τα ρουσφέτια, η συμμετοχή σε κοινωνικές εκδηλώσεις των ψηφοφόρων κτλ, έχουν ξεπεραστεί από τη νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί. Πλέον η ικανότητα ενός υποψηφίου να μιλάει με γενικότητες, να υπόσχεται, να κουνάει το δάχτυλο χωρίς να λύνει τα προβλήματα δεν είναι αρκετή. Η χρησιμότητα και καταλληλότητά του στην διαχείριση των κοινών και την έμπρακτη ανάπτυξη καινοτόμων ιδεών είναι απαραίτητη.
Οι πολίτες της χώρας γνωρίζουν καλά πως σήμερα βρισκόμαστε σε μία δύσκολη θέση επειδή κάποιοι δεν είχαν διαπραγματευτικές ικανότητες, επειδή δεν γνώριζαν την πολυπλοκότητα των θεμάτων, επειδή δεν είχαν ιδέες, βούληση και επιχειρήματα να αντικρούσουν ή/και να τροποποιήσουν τις προτάσεις και τις απαιτήσεις της τρόικας. Οι περισσότεροι δεν είχαν δουλέψει στην πράξη και δεν είχαν διοικητικές ικανότητες. Προφανώς δεν είχαν ικανότητες που σχετίζονται με επιχειρήσεις, όπως σωστά αναφέρει στις 6/2/12 ο αναλυτής Peter Tchir της TF Market Advisors: "Τα κεντρικά πρόσωπα στη διαδικασία σωτηρίας της Ελλάδας είναι άπειροι οικονομολόγοι, ενώ κανένας δεν φαίνεται ικανός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Ακόμη πιο περίεργο, είναι πως μερικά από τα εμπλεκόμενα άτομα δεν έχουν καθόλου οικονομική πείρα, πόσο μάλλον επενδυτική εμπειρία. Είναι σε μεγάλο βαθμό πολιτικοί. Ο Έλληνας Υπουργός Οικονομικών ήταν Υπουργός Άμυνας πριν από ένα χρόνο. Η ομάδα του IIF έχει περιορισμένη εμπειρία σε αναδιάρθρωση χρέους. Οι τεχνοκράτες της Τρόικας έχουν την εμπειρία, αλλά σε μια λειτουργική οικονομία - και όχι εν μέσω καταστροφής που είναι η Ελλάδα." Αν υπήρχαν ικανότεροι υπουργοί με βαθιά γνώση των αγορών πιθανότατα να είχαμε γλιτώσει κάποια από τα δυσβάσταχτα μέτρα που επεβλήθησαν, ίσως το έλλειμμα και το χρέος να ήταν σε καλύτερα επίπεδα και η ύφεση να μην ήταν τόσο βαθιά. Ενδεχομένως δεν θα είχαμε καταφύγει ούτε στο ΔΝΤ. Δυστυχώς όμως δεν είχαν τις απαιτούμενες γνώσεις και δεν γνώριζαν τα θέματα των αγορών σε πλάτος και σε βάθος με αποτέλεσμα να υιοθετούν ό, τι πρότειναν οι δανειστές, ή να υιοθετούν οριζόντια και αντιαναπτυξιακά μέτρα, ή να βάζουν αυτογκόλ στις αγορές με τις άστοχες χωρίς να αξιολογούν λόγω άγνοιας και απειρίας την επίδρασή τους στις αγορές δηλώσεις τους περί Τιτανικού, διεφθαρμένης χώρας κλπ. μόνο για εσωτερικούς επικοινωνιακούς λόγους, που δυστυχώς μεταφέρονταν δυσφημιστικά στο εξωτερικό και έφεραν τα τελικά τραγικά αποτελέσματα. Και δεν είναι μόνο οι υπουργοί. Από όλα τα αμειβόμενα ή μη κομματικά επιτελεία, ενώ έπρεπε να έχουν ικανή ομάδα πολλών προσώπων από τις αγορές για ανταλλαγή απόψεων, λείπουν εκείνα τα πρόσωπα που χρειάζονται τώρα τα οποία να έχουν κατάλληλες γνώσεις από εργασία και σπουδές και να ξέρουν όλες τις επιμέρους δραστηριότητες των αγορών, δηλαδή ομόλογα, νομίσματα, αγροτικά προϊόντα, χρηματοοικονομικά προϊόντα, δομημένα, μετοχές, δικαιώματα προαίρεσης σε μετοχές, ΣΜΕ, εμπορεύματα.
Γι' αυτό η επόμενη εκλογική διαδικασία είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Πιστεύω ότι τα επόμενα 2-3 χρόνια είναι η τελευταία ευκαιρία για τη χώρα. Όσοι μπορούν πρέπει να προσφέρουν όπως είπε ο Κένεντυ "μη κοιτάς τι κάνει η χώρα για εσένα αλλά εσύ για τη χώρα σου" Οι πολίτες της πρέπει να συμμετάσχουν μαζικά και να ψηφίσουν μετά από προσεκτική μελέτη των προγραμμάτων και των βιογραφικών των υποψηφίων. Να επιλέξουν πρωθυπουργό που να είναι ο περισσότερο κατάλληλος. Να έχει καλές σπουδές και πρακτικές γνώσεις πάνω στα οικονομικά, να έχει εμπειρία, να γνωρίζει τα θέματα και να είναι καλός διαπραγματευτής με ισχυρή προσωπικότητα. Να έχει δίπλα του σοβαρό και αξιόπιστο οικονομικό επιτελείο με ανθρώπους της αγοράς. Αν δεν έχει μελετήσει τα θέματα σε βάθος, θα χρειαστεί χρόνο για να ενημερωθεί, να κατανοήσει και να καταστρώσει στρατηγική. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό περιθώριο χρόνου δεν υπάρχει. Άρα ο υποψήφιος πρωθυπουργός πρέπει να έχει έτοιμο σχέδιο εξόδου από την κρίση. Το σχέδιο ανάπτυξης και επανεκκίνησης πρέπει να παρουσιασθεί άμεσα για να σχολιασθεί, να βελτιωθεί και ενισχυθεί. Ο ψηφοφόρος στη συνέχεια θα πρέπει να ανιχνεύσει επίσης την ανιδιοτέλεια και την ειλικρίνεια του προσώπου. Να μπορεί να καταλάβει αν θέλει να βοηθήσει τον τόπο του, αν θέλει να προσφέρει και αν έχει αγάπη γι΄ αυτό που κάνει ή αν οι δηλώσεις του είναι βάσει των δημοσκοπήσεων και αλλάζει θέση ανάλογα με την πρόσκαιρη άποψη του κόσμου. Ανάλογα προσόντα πρέπει να έχουν και οι υπουργοί, οι οποίοι θα επιλεγούν από τους βουλευτές του που θα έχουν εκλεγεί.
Θετικά επίσης θα συμβάλλει στο δύσκολο έργο η ομάδα ειδικών της πράξης και θεωρίας που έχει πρόσβαση από προηγουμένη εργασία κάθε βουλευτής. Το επιτελείο που τον πλαισιώνει αν δεν είναι ικανό δεν μπορεί να βοηθήσει τον βουλευτή, τον υπουργό και τον ίδιο ακόμα τον πρωθυπουργό.
Μετά τις εκλογές ο πρωθυπουργός εκτός από το δύσκολο έργο που θα έχει (διαπραγματεύσεις με δανειστές, μείωση ελλειμμάτων, προώθηση αναπτυξιακών μέτρων κ.α.) θα πρέπει να έχει και μία διοικητική ομάδα η οποία θα ελέγχει τους υπουργούς. Πρέπει να γνωρίζει η ομάδα αυτή τα νομοσχέδια που θα καταρτίζουν οι υπουργοί, ώστε να ενημερώνεται ο ίδιος ο πρωθυπουργός για την προώθηση του κυβερνητικού έργου ή ακόμα και για σκοπιμότητες των υπουργών του μέσω νομοσχεδίων, όπως για παράδειγμα ρουσφέτια ή και "λαδώματα". Τα νομοσχέδια να δίνονται σε όλους όσους μπορούν να εκφέρουν απόψεις.
Πιστεύω επομένως πως αυτή η ομάδα του Πρωθυπουργού θα πρέπει να ελέγχει τα πάντα μέχρι και τις δαπάνες στα υπουργεία. Σήμερα παρά τα πολύ άσχημα οικονομικά, σπατάλες παρατηρούνται σε όλα τα υπουργεία. Πολλές από αυτές τις σπατάλες γίνονται προκειμένου να διασφαλιστεί η επανεκλογή του υπουργού ως προσώπου. Γι΄ αυτό θα πρέπει να εξεταστεί να μην είναι υποψήφιοι βουλευτές για την μεθεπόμενη εκλογική περίοδο όσοι διατελέσουν υπουργοί την επόμενη. Θα πρέπει οι υπουργοί που θα τιμηθούν με αυτό το αξίωμα να κάνουν παρόμοια δήλωση παραίτησης κατά την ορκωμοσία τους, ως υπουργών. Σε αντίθετη περίπτωση η χώρα δύσκολα θα δει προκοπή.
Πηγή: http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1405372
Οι πολίτες της χώρας γνωρίζουν καλά πως σήμερα βρισκόμαστε σε μία δύσκολη θέση επειδή κάποιοι δεν είχαν διαπραγματευτικές ικανότητες, επειδή δεν γνώριζαν την πολυπλοκότητα των θεμάτων, επειδή δεν είχαν ιδέες, βούληση και επιχειρήματα να αντικρούσουν ή/και να τροποποιήσουν τις προτάσεις και τις απαιτήσεις της τρόικας. Οι περισσότεροι δεν είχαν δουλέψει στην πράξη και δεν είχαν διοικητικές ικανότητες. Προφανώς δεν είχαν ικανότητες που σχετίζονται με επιχειρήσεις, όπως σωστά αναφέρει στις 6/2/12 ο αναλυτής Peter Tchir της TF Market Advisors: "Τα κεντρικά πρόσωπα στη διαδικασία σωτηρίας της Ελλάδας είναι άπειροι οικονομολόγοι, ενώ κανένας δεν φαίνεται ικανός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Ακόμη πιο περίεργο, είναι πως μερικά από τα εμπλεκόμενα άτομα δεν έχουν καθόλου οικονομική πείρα, πόσο μάλλον επενδυτική εμπειρία. Είναι σε μεγάλο βαθμό πολιτικοί. Ο Έλληνας Υπουργός Οικονομικών ήταν Υπουργός Άμυνας πριν από ένα χρόνο. Η ομάδα του IIF έχει περιορισμένη εμπειρία σε αναδιάρθρωση χρέους. Οι τεχνοκράτες της Τρόικας έχουν την εμπειρία, αλλά σε μια λειτουργική οικονομία - και όχι εν μέσω καταστροφής που είναι η Ελλάδα." Αν υπήρχαν ικανότεροι υπουργοί με βαθιά γνώση των αγορών πιθανότατα να είχαμε γλιτώσει κάποια από τα δυσβάσταχτα μέτρα που επεβλήθησαν, ίσως το έλλειμμα και το χρέος να ήταν σε καλύτερα επίπεδα και η ύφεση να μην ήταν τόσο βαθιά. Ενδεχομένως δεν θα είχαμε καταφύγει ούτε στο ΔΝΤ. Δυστυχώς όμως δεν είχαν τις απαιτούμενες γνώσεις και δεν γνώριζαν τα θέματα των αγορών σε πλάτος και σε βάθος με αποτέλεσμα να υιοθετούν ό, τι πρότειναν οι δανειστές, ή να υιοθετούν οριζόντια και αντιαναπτυξιακά μέτρα, ή να βάζουν αυτογκόλ στις αγορές με τις άστοχες χωρίς να αξιολογούν λόγω άγνοιας και απειρίας την επίδρασή τους στις αγορές δηλώσεις τους περί Τιτανικού, διεφθαρμένης χώρας κλπ. μόνο για εσωτερικούς επικοινωνιακούς λόγους, που δυστυχώς μεταφέρονταν δυσφημιστικά στο εξωτερικό και έφεραν τα τελικά τραγικά αποτελέσματα. Και δεν είναι μόνο οι υπουργοί. Από όλα τα αμειβόμενα ή μη κομματικά επιτελεία, ενώ έπρεπε να έχουν ικανή ομάδα πολλών προσώπων από τις αγορές για ανταλλαγή απόψεων, λείπουν εκείνα τα πρόσωπα που χρειάζονται τώρα τα οποία να έχουν κατάλληλες γνώσεις από εργασία και σπουδές και να ξέρουν όλες τις επιμέρους δραστηριότητες των αγορών, δηλαδή ομόλογα, νομίσματα, αγροτικά προϊόντα, χρηματοοικονομικά προϊόντα, δομημένα, μετοχές, δικαιώματα προαίρεσης σε μετοχές, ΣΜΕ, εμπορεύματα.
Γι' αυτό η επόμενη εκλογική διαδικασία είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Πιστεύω ότι τα επόμενα 2-3 χρόνια είναι η τελευταία ευκαιρία για τη χώρα. Όσοι μπορούν πρέπει να προσφέρουν όπως είπε ο Κένεντυ "μη κοιτάς τι κάνει η χώρα για εσένα αλλά εσύ για τη χώρα σου" Οι πολίτες της πρέπει να συμμετάσχουν μαζικά και να ψηφίσουν μετά από προσεκτική μελέτη των προγραμμάτων και των βιογραφικών των υποψηφίων. Να επιλέξουν πρωθυπουργό που να είναι ο περισσότερο κατάλληλος. Να έχει καλές σπουδές και πρακτικές γνώσεις πάνω στα οικονομικά, να έχει εμπειρία, να γνωρίζει τα θέματα και να είναι καλός διαπραγματευτής με ισχυρή προσωπικότητα. Να έχει δίπλα του σοβαρό και αξιόπιστο οικονομικό επιτελείο με ανθρώπους της αγοράς. Αν δεν έχει μελετήσει τα θέματα σε βάθος, θα χρειαστεί χρόνο για να ενημερωθεί, να κατανοήσει και να καταστρώσει στρατηγική. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό περιθώριο χρόνου δεν υπάρχει. Άρα ο υποψήφιος πρωθυπουργός πρέπει να έχει έτοιμο σχέδιο εξόδου από την κρίση. Το σχέδιο ανάπτυξης και επανεκκίνησης πρέπει να παρουσιασθεί άμεσα για να σχολιασθεί, να βελτιωθεί και ενισχυθεί. Ο ψηφοφόρος στη συνέχεια θα πρέπει να ανιχνεύσει επίσης την ανιδιοτέλεια και την ειλικρίνεια του προσώπου. Να μπορεί να καταλάβει αν θέλει να βοηθήσει τον τόπο του, αν θέλει να προσφέρει και αν έχει αγάπη γι΄ αυτό που κάνει ή αν οι δηλώσεις του είναι βάσει των δημοσκοπήσεων και αλλάζει θέση ανάλογα με την πρόσκαιρη άποψη του κόσμου. Ανάλογα προσόντα πρέπει να έχουν και οι υπουργοί, οι οποίοι θα επιλεγούν από τους βουλευτές του που θα έχουν εκλεγεί.
Θετικά επίσης θα συμβάλλει στο δύσκολο έργο η ομάδα ειδικών της πράξης και θεωρίας που έχει πρόσβαση από προηγουμένη εργασία κάθε βουλευτής. Το επιτελείο που τον πλαισιώνει αν δεν είναι ικανό δεν μπορεί να βοηθήσει τον βουλευτή, τον υπουργό και τον ίδιο ακόμα τον πρωθυπουργό.
Μετά τις εκλογές ο πρωθυπουργός εκτός από το δύσκολο έργο που θα έχει (διαπραγματεύσεις με δανειστές, μείωση ελλειμμάτων, προώθηση αναπτυξιακών μέτρων κ.α.) θα πρέπει να έχει και μία διοικητική ομάδα η οποία θα ελέγχει τους υπουργούς. Πρέπει να γνωρίζει η ομάδα αυτή τα νομοσχέδια που θα καταρτίζουν οι υπουργοί, ώστε να ενημερώνεται ο ίδιος ο πρωθυπουργός για την προώθηση του κυβερνητικού έργου ή ακόμα και για σκοπιμότητες των υπουργών του μέσω νομοσχεδίων, όπως για παράδειγμα ρουσφέτια ή και "λαδώματα". Τα νομοσχέδια να δίνονται σε όλους όσους μπορούν να εκφέρουν απόψεις.
Πιστεύω επομένως πως αυτή η ομάδα του Πρωθυπουργού θα πρέπει να ελέγχει τα πάντα μέχρι και τις δαπάνες στα υπουργεία. Σήμερα παρά τα πολύ άσχημα οικονομικά, σπατάλες παρατηρούνται σε όλα τα υπουργεία. Πολλές από αυτές τις σπατάλες γίνονται προκειμένου να διασφαλιστεί η επανεκλογή του υπουργού ως προσώπου. Γι΄ αυτό θα πρέπει να εξεταστεί να μην είναι υποψήφιοι βουλευτές για την μεθεπόμενη εκλογική περίοδο όσοι διατελέσουν υπουργοί την επόμενη. Θα πρέπει οι υπουργοί που θα τιμηθούν με αυτό το αξίωμα να κάνουν παρόμοια δήλωση παραίτησης κατά την ορκωμοσία τους, ως υπουργών. Σε αντίθετη περίπτωση η χώρα δύσκολα θα δει προκοπή.
Πηγή: http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1405372
Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012
Αποκατάσταση φορολογικών αδικιών
Στην Ελλάδα μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ειδική νομοθεσία αναφορικά με τις ελληνικά ελεγχόμενες αλλοδαπές εταιρίες με έδρα μια άλλη χώρα, η οποία τους παρέχει ένα ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς. Για την Ελλάδα ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς είναι ποσοστό φορολογίας κάτω από 60% του Ελληνικού ποσοστού. Οι κανονισμοί, που αναφέρονται στις «ελεγχόμενες αλλοδαπές εταιρίες» (CFC) επικεντρώνονται κυρίως στη φορολόγηση του εισοδήματος που κερδίζουν οι μη τοπικές εταιρίες, σαν να είχε διανεμηθεί στους τοπικούς μετόχους. Τέτοιοι νόμοι υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη, πλην της χώρας μας.
Η Ελλάδα πρέπει επιτέλους να θεσπίσει αντίστοιχους νόμους και κατά την προσωπική μου άποψη θα πρόκειται για μία επανάσταση στο ελληνικό φορολογικό σύστημα. Η υιοθέτηση τέτοιων νόμων που προβλέπεται σύντομα θα συμβάλει στη δικαιότερη φορολόγηση των φυσικών προσώπων και συνεπώς στη μείωση της αποφυγής φορολογίας από τους λεγόμενους "έχοντες και κατέχοντες".
Σήμερα, τα κέρδη μιας αλλοδαπής εταιρίας παραμένουν αφορολόγητα για τον Έλληνα μέτοχο, διότι ότι η αλλοδαπή εταιρία: (α) αντιμετωπίζεται ως ξεχωριστή νομική οντότητα, σύμφωνα με την νομοθεσία της δικαιοδοσίας της έδρας της (δηλαδή, δεν είναι μια διαφανής νομική οντότητα) και (β) δεν διανέμει μερίσματα ή δεν προβλέπει άλλες πληρωμές προς τον μέτοχο.
Υπό τις παραπάνω προϋποθέσεις, τα αδιανέμητα κέρδη των αλλοδαπών εταιριών μπορεί να επανεπενδυθούν, πριν την επιβολή του φόρου από τις ελληνικές φορολογικές αρχές. Οι αλλαγές που θα γίνουν συνοψίζονται:
α) Στη φορολόγηση των off shore εταιρειών. Η χώρα μέχρι σήμερα αντιμετώπιζε ως μία ξεχωριστή οντότητα την off shore εταιρεία και δεν τη συσχέτιζε με τον ιδιοκτήτη (beneficial owner). Σύντομα αυτή η ρύθμιση στο φορολογικό σύστημά μας θα πάψει να ισχύει και τα κέρδη της off shore θα εκλαμβάνεται ότι πάνε στον ιδιοκτήτη τη στιγμή που δημιουργούνται. Θα ταυτίζεται λοιπόν το πρόσωπο που εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης με την off shore εταιρεία. Δεν θα υπάρχει δηλαδή εταιρικό ντύσιμο.
β) Στη φορολόγηση εταιρειών με έδρα χώρα με ευνοϊκό καθεστώς φορολογίας. Η αλλαγή θα έχει να κάνει με τον έλεγχο αναφορικά με την πραγματικότητα της εταιρείας. Για εταιρείες που έχουν έδρα χώρες με ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς, η χώρα θα θεσπίσει νόμο, σύμφωνα με τον οποίο θα ελέγχεται η δραστηριότητα της εταιρείας. Αυτό θα γίνεται προκειμένου να βεβαιώνεται αν υπάρχει όντως δραστηριότητα, αν δηλαδή υπάρχει πραγματικά η εταιρεία, αν υπάρχει διοίκηση στο εξωτερικό. Με αυτόν τον τρόπο εισαγωγές και εξαγωγές προς και από την Ελλάδα θα ελέγχονται αν γίνονται μέσω πραγματικών εταιρειών και όχι μέσω εταιρειών χωρίς αντικείμενο που δημιουργήθηκαν για την αποφυγή φορολογίας.
Η Ελλάδα πρέπει επιτέλους να θεσπίσει αντίστοιχους νόμους και κατά την προσωπική μου άποψη θα πρόκειται για μία επανάσταση στο ελληνικό φορολογικό σύστημα. Η υιοθέτηση τέτοιων νόμων που προβλέπεται σύντομα θα συμβάλει στη δικαιότερη φορολόγηση των φυσικών προσώπων και συνεπώς στη μείωση της αποφυγής φορολογίας από τους λεγόμενους "έχοντες και κατέχοντες".
Σήμερα, τα κέρδη μιας αλλοδαπής εταιρίας παραμένουν αφορολόγητα για τον Έλληνα μέτοχο, διότι ότι η αλλοδαπή εταιρία: (α) αντιμετωπίζεται ως ξεχωριστή νομική οντότητα, σύμφωνα με την νομοθεσία της δικαιοδοσίας της έδρας της (δηλαδή, δεν είναι μια διαφανής νομική οντότητα) και (β) δεν διανέμει μερίσματα ή δεν προβλέπει άλλες πληρωμές προς τον μέτοχο.
Υπό τις παραπάνω προϋποθέσεις, τα αδιανέμητα κέρδη των αλλοδαπών εταιριών μπορεί να επανεπενδυθούν, πριν την επιβολή του φόρου από τις ελληνικές φορολογικές αρχές. Οι αλλαγές που θα γίνουν συνοψίζονται:
α) Στη φορολόγηση των off shore εταιρειών. Η χώρα μέχρι σήμερα αντιμετώπιζε ως μία ξεχωριστή οντότητα την off shore εταιρεία και δεν τη συσχέτιζε με τον ιδιοκτήτη (beneficial owner). Σύντομα αυτή η ρύθμιση στο φορολογικό σύστημά μας θα πάψει να ισχύει και τα κέρδη της off shore θα εκλαμβάνεται ότι πάνε στον ιδιοκτήτη τη στιγμή που δημιουργούνται. Θα ταυτίζεται λοιπόν το πρόσωπο που εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης με την off shore εταιρεία. Δεν θα υπάρχει δηλαδή εταιρικό ντύσιμο.
β) Στη φορολόγηση εταιρειών με έδρα χώρα με ευνοϊκό καθεστώς φορολογίας. Η αλλαγή θα έχει να κάνει με τον έλεγχο αναφορικά με την πραγματικότητα της εταιρείας. Για εταιρείες που έχουν έδρα χώρες με ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς, η χώρα θα θεσπίσει νόμο, σύμφωνα με τον οποίο θα ελέγχεται η δραστηριότητα της εταιρείας. Αυτό θα γίνεται προκειμένου να βεβαιώνεται αν υπάρχει όντως δραστηριότητα, αν δηλαδή υπάρχει πραγματικά η εταιρεία, αν υπάρχει διοίκηση στο εξωτερικό. Με αυτόν τον τρόπο εισαγωγές και εξαγωγές προς και από την Ελλάδα θα ελέγχονται αν γίνονται μέσω πραγματικών εταιρειών και όχι μέσω εταιρειών χωρίς αντικείμενο που δημιουργήθηκαν για την αποφυγή φορολογίας.
Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012
Επενδυτική στρατηγική σε ομόλογα
Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες σε πολλούς κατάλληλους επενδυτές επιλογές, είναι η μόχλευση ομολόγων με αποτέλεσμα να σημειώνονται πρωτοφανείς αποδόσεις. Να εξηγήσουμε πως γίνεται η μόχλευση στη πράξη και διαμορφώνονται αποδόσεις μέχρι 20%.
Από διάφορες λίστες ομολόγων, λαμβάνουμε μόνο ως παράδειγμα το ομόλογο της ABN AMRO BANK A-, λήξης 27 Απριλίου 2022 με απόδοση μέχρι την λήξη 7,33% και κουπόνι 6,25% σε USD. Μπορεί όμως να χρησιμοποιήσουμε ως παράδειγμα και πιο κοντινές λήξεις ή/ και άλλους εκδότες. Σημειωτέον ότι η ΑΒΝ ΑΜRO έχει αξιολόγηση Α αλλά ταυτόχρονα είναι 100% θυγατρική της ΑΑΑ Ολλανδικής κυβέρνησης (με χρέος/ΑΕΠ 60%) και έχει μεγάλη συστημική σημασία η λειτουργία της Τράπεζας στην Ολλανδία, άρα παρέχεται πρόσθετη ασφάλεια. Επομένως η διατήρηση και βιωσιμότητα της ABN AMRO είναι πολύ σημαντική για την Ολλανδία.
Ας υποθέσουμε ότι ο επενδυτής καταθέτει 100.000 USD και αγοράζει αυτό το ομόλογο. Θα εισπράξει ετησίως και κάθε χρόνο μέχρι την λήξη τόκους 7.330 USD$ ήτοι απόδοση 7,33%. (1) Ταυτόχρονα δανείζεται 2,3 φορές αυτήν την καθαρή θέση, που σημαίνει 70% του συνολικού χαρτοφυλακίου, ενώ το 30% ανήκει σε ίδια κεφάλαια του επενδυτή, δηλαδή δανείζεται 230.000 USD με πραγματικό επιτόκιο δανεισμού συνολικό 1,5% σε US$, ενώ εισπράττει 7,33%, δηλαδή καθαρής απόδοσης επιτόκιο 7,33-1,5=5,83%. Επομένως, από τα δανεικά 230.000 θα έχει πρόσθετο καθαρό έσοδο από τόκους (με καθαρό 5,83% επιτόκιο), μετά την πληρωμή στην τράπεζα που χρησιμοποιούμε ως θεματοφύλακα του δανεικού τόκου 13.409 US$.(2)
Από το άθροισμα (1) και (2), προκύπτει 20.739 USD$. Επομένως η απόδοση είναι 20,739% στα επενδεδυμένα κεφάλαια του επενδυτή 100.000 USD$.
Υπάρχουν τρεις ενδεχόμενοι κίνδυνοι
(1) Kίνδυνος εκδότη, που δείχνει πολύ μακρινός από την εξέταση των θεμελιωδών μεγεθών της ABN AMRO και της Ολλανδικής Κυβέρνησης.
(2) Κίνδυνος ανόδου των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων και επομένως και του επιτοκίου δανεισμού 1,5% και μάλιστα πάνω από το εισπραττόμενο 7,33%. Πιθανότατα, υπό τις παρούσες συνθήκες ύφεσης και οικονομικής κρίσης, δεν δείχνει πιθανή. Αντίθετα, οι προβλέψεις των οίκων δείχνουν μείωση επιτοκίων.
(3) Υποχώρηση των τιμών των ομολόγων από οποιαδήποτε αιτία και επομένως κλήση για margin call από την Τράπεζα για προσθήκη νέων χρημάτων. Αυτό αντιμετωπίζεται με μείωση της μόχλευσης από 30% του επενδυτή και 70% σε δάνειο Τράπεζας, σε 40% του επενδυτή, 60% της Τράπεζας εκτός εάν υπάρχει αλλού διαθέσιμο ένα 10% τουλάχιστον. Σημειώνεται ότι η UBS σε ανάλυση ομολόγων της 10/1/2012 γράφει θετικά σχόλια για την ABN AMRO BANK, την Standard Chartered Bank και άλλες . Σημειώνεται ότι οι αποδόσεις των ομολόγων έχουν κλειδώσει κατά την αγορά τους, αλλά οι τιμές μεταβάλλονται θετικά ή αρνητικά, λόγω διαφοροποίησης επιτοκίων, μεταβολή Credit rating κλπ.
Εάν ενδιαφέρει η επένδυση σε μοχλευμένα ομόλογα προτείνεται:
Τι πρέπει να προσέχει ο επενδυτής
Πρώτον να εξετάσετε την καταλληλότητα σας, λόγω μόχλευσης μίας τέτοιου είδους επένδυσης που δημιουργεί πρόσθετους κινδύνους.
Δεύτερον, να επενδύσετε σε ένα καλάθι τουλάχιστον, 4 ομολόγων ώστε κάθε ένα από αυτά να αντιπροσωπεύει περισσότερο του 25%. Έτσι, θα διασπείρετε τον κίνδυνο, έστω μειώνοντας την απόδοση. Ενδεχομένως να επενδύσετε και σε μια ποικιλία διαφόρων ισχυρών νομισμάτων όπως USD, CAD, AUD, κλπ.
Τρίτον, να μπορείτε να αντιμετωπίσετε επιτυχώς ενδεχόμενο margin call με το να πρέπει να καταθέσετε πρόσθετα μετρητά. Εάν θέλετε να απομακρύνεται αυτόν τον κίνδυνο, μπορείτε να μειώσετε το ποσοστό δανεισμού από 70% σε 60% ή ακόμη και σε 50%. Με 50% δανεισμό η απόδοση γίνεται περίπου 13%, που δεν είναι και τόσο άσχημο.
Σημειώνεται ότι η UBS σε ανάλυση της 10/1/2012 γράφει πολύ θετικά σχόλια για την ABN AMRO BANK την Standard Chartered Bank κλπ.
Σύμφωνα με την ανάλυση αυτή της UBS τα ομόλογα ανώτερης διαβάθμισης τραπεζών που αξιολογούνται από ΑΑ μέχρι -Α παρουσιάζουν απόδοση 200 εώς 400 μονάδες βάσης πάνω από τα κυβερνητικά ομόλογα ενώ τα μη τραπεζικά ομόλογα κυμαίνονται από 150 εώς 250 μ.β πάνω από τα κυβερνητικά.
Στην προτιμητέα λίστα (preferred list) Τραπεζών της UBS είναι μεταξύ άλλων η ABNAMRO και η τράπεζα Standard Chartered. Στο core holdings Τραπεζών της UBS είναι μεταξύ άλλων η CREDIT SUISSE, JP MORGAN και RABOBANK, ANZ Banking Barclays, Deutche Bank, RBC.
Στην λίστα προς αποφυγή (avoid list) των αναλυτών της UBS είναι μεταξύ άλλων η BANK OF AMERICA-MERIIL LYNCH, BNP PARIBAS, CA, HSBC Finance, SOCIETE GENERALE, UNICREDIT.
* Τα ανωτέρω δεν αποτελούν προτροπή για αγορά/επένδυση. Πριν την επένδυση απαιτείται έρευνα της καταλληλότητας με την ΑΧΕΠΕΥ του κάθε επενδυτή.
Από διάφορες λίστες ομολόγων, λαμβάνουμε μόνο ως παράδειγμα το ομόλογο της ABN AMRO BANK A-, λήξης 27 Απριλίου 2022 με απόδοση μέχρι την λήξη 7,33% και κουπόνι 6,25% σε USD. Μπορεί όμως να χρησιμοποιήσουμε ως παράδειγμα και πιο κοντινές λήξεις ή/ και άλλους εκδότες. Σημειωτέον ότι η ΑΒΝ ΑΜRO έχει αξιολόγηση Α αλλά ταυτόχρονα είναι 100% θυγατρική της ΑΑΑ Ολλανδικής κυβέρνησης (με χρέος/ΑΕΠ 60%) και έχει μεγάλη συστημική σημασία η λειτουργία της Τράπεζας στην Ολλανδία, άρα παρέχεται πρόσθετη ασφάλεια. Επομένως η διατήρηση και βιωσιμότητα της ABN AMRO είναι πολύ σημαντική για την Ολλανδία.
Ας υποθέσουμε ότι ο επενδυτής καταθέτει 100.000 USD και αγοράζει αυτό το ομόλογο. Θα εισπράξει ετησίως και κάθε χρόνο μέχρι την λήξη τόκους 7.330 USD$ ήτοι απόδοση 7,33%. (1) Ταυτόχρονα δανείζεται 2,3 φορές αυτήν την καθαρή θέση, που σημαίνει 70% του συνολικού χαρτοφυλακίου, ενώ το 30% ανήκει σε ίδια κεφάλαια του επενδυτή, δηλαδή δανείζεται 230.000 USD με πραγματικό επιτόκιο δανεισμού συνολικό 1,5% σε US$, ενώ εισπράττει 7,33%, δηλαδή καθαρής απόδοσης επιτόκιο 7,33-1,5=5,83%. Επομένως, από τα δανεικά 230.000 θα έχει πρόσθετο καθαρό έσοδο από τόκους (με καθαρό 5,83% επιτόκιο), μετά την πληρωμή στην τράπεζα που χρησιμοποιούμε ως θεματοφύλακα του δανεικού τόκου 13.409 US$.(2)
Από το άθροισμα (1) και (2), προκύπτει 20.739 USD$. Επομένως η απόδοση είναι 20,739% στα επενδεδυμένα κεφάλαια του επενδυτή 100.000 USD$.
Υπάρχουν τρεις ενδεχόμενοι κίνδυνοι
(1) Kίνδυνος εκδότη, που δείχνει πολύ μακρινός από την εξέταση των θεμελιωδών μεγεθών της ABN AMRO και της Ολλανδικής Κυβέρνησης.
(2) Κίνδυνος ανόδου των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων και επομένως και του επιτοκίου δανεισμού 1,5% και μάλιστα πάνω από το εισπραττόμενο 7,33%. Πιθανότατα, υπό τις παρούσες συνθήκες ύφεσης και οικονομικής κρίσης, δεν δείχνει πιθανή. Αντίθετα, οι προβλέψεις των οίκων δείχνουν μείωση επιτοκίων.
(3) Υποχώρηση των τιμών των ομολόγων από οποιαδήποτε αιτία και επομένως κλήση για margin call από την Τράπεζα για προσθήκη νέων χρημάτων. Αυτό αντιμετωπίζεται με μείωση της μόχλευσης από 30% του επενδυτή και 70% σε δάνειο Τράπεζας, σε 40% του επενδυτή, 60% της Τράπεζας εκτός εάν υπάρχει αλλού διαθέσιμο ένα 10% τουλάχιστον. Σημειώνεται ότι η UBS σε ανάλυση ομολόγων της 10/1/2012 γράφει θετικά σχόλια για την ABN AMRO BANK, την Standard Chartered Bank και άλλες . Σημειώνεται ότι οι αποδόσεις των ομολόγων έχουν κλειδώσει κατά την αγορά τους, αλλά οι τιμές μεταβάλλονται θετικά ή αρνητικά, λόγω διαφοροποίησης επιτοκίων, μεταβολή Credit rating κλπ.
Εάν ενδιαφέρει η επένδυση σε μοχλευμένα ομόλογα προτείνεται:
Τι πρέπει να προσέχει ο επενδυτής
Πρώτον να εξετάσετε την καταλληλότητα σας, λόγω μόχλευσης μίας τέτοιου είδους επένδυσης που δημιουργεί πρόσθετους κινδύνους.
Δεύτερον, να επενδύσετε σε ένα καλάθι τουλάχιστον, 4 ομολόγων ώστε κάθε ένα από αυτά να αντιπροσωπεύει περισσότερο του 25%. Έτσι, θα διασπείρετε τον κίνδυνο, έστω μειώνοντας την απόδοση. Ενδεχομένως να επενδύσετε και σε μια ποικιλία διαφόρων ισχυρών νομισμάτων όπως USD, CAD, AUD, κλπ.
Τρίτον, να μπορείτε να αντιμετωπίσετε επιτυχώς ενδεχόμενο margin call με το να πρέπει να καταθέσετε πρόσθετα μετρητά. Εάν θέλετε να απομακρύνεται αυτόν τον κίνδυνο, μπορείτε να μειώσετε το ποσοστό δανεισμού από 70% σε 60% ή ακόμη και σε 50%. Με 50% δανεισμό η απόδοση γίνεται περίπου 13%, που δεν είναι και τόσο άσχημο.
Σημειώνεται ότι η UBS σε ανάλυση της 10/1/2012 γράφει πολύ θετικά σχόλια για την ABN AMRO BANK την Standard Chartered Bank κλπ.
Σύμφωνα με την ανάλυση αυτή της UBS τα ομόλογα ανώτερης διαβάθμισης τραπεζών που αξιολογούνται από ΑΑ μέχρι -Α παρουσιάζουν απόδοση 200 εώς 400 μονάδες βάσης πάνω από τα κυβερνητικά ομόλογα ενώ τα μη τραπεζικά ομόλογα κυμαίνονται από 150 εώς 250 μ.β πάνω από τα κυβερνητικά.
Στην προτιμητέα λίστα (preferred list) Τραπεζών της UBS είναι μεταξύ άλλων η ABNAMRO και η τράπεζα Standard Chartered. Στο core holdings Τραπεζών της UBS είναι μεταξύ άλλων η CREDIT SUISSE, JP MORGAN και RABOBANK, ANZ Banking Barclays, Deutche Bank, RBC.
Στην λίστα προς αποφυγή (avoid list) των αναλυτών της UBS είναι μεταξύ άλλων η BANK OF AMERICA-MERIIL LYNCH, BNP PARIBAS, CA, HSBC Finance, SOCIETE GENERALE, UNICREDIT.
* Τα ανωτέρω δεν αποτελούν προτροπή για αγορά/επένδυση. Πριν την επένδυση απαιτείται έρευνα της καταλληλότητας με την ΑΧΕΠΕΥ του κάθε επενδυτή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
