Η Ελλάδα έλαβε από τους Ευρωπαίους Ηγέτες μεγαλύτερη στήριξη από αυτή που πιθανότατα περίμεναν ακόμη και όσοι βρέθηκαν στις διαπραγματεύσεις. Αν μάλιστα προσμετρήσουμε το γεγονός πως δεν έχουν γίνει πολλά από όσα είχε δεσμευτεί η Κυβέρνηση να κάνει (δεν έχουν προχωρήσει οι συγχωνεύσεις οργανισμών, οι αποκρατικοποιήσεις, δεν έχει γίνει η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, δεν έχουν απελευθερωθεί πολλά κλειστά επαγγέλματα και γενικότερα δεν έχει γίνει σημαντική μείωση των κρατικών δαπανών), γίνεται φανερό πως η βοήθεια που λάβαμε ήταν ανέλπιστα μεγάλη.
Αν είχαν βέβαια γίνει όσα έπρεπε να γίνουν, ίσως να είχαμε λάβει ακόμα περισσότερα. Η απόφαση για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, απομακρύνει ακόμα περαιτέρω τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, της επιστροφής στη δραχμή και όλων των εφιαλτικών σεναρίων που μέχρι και την Παρασκευή το μεσημέρι έκαναν το γύρο της αγοράς, τρομοκρατώντας τους πολίτες και τους επενδυτές.
Η μείωση του επιτοκίου εξοικονομεί 6 δισ. ευρώ συνολικά ή 800 εκατ. ευρώ ανά έτος, ένα ποσό σημαντικό που αντιστοιχεί για παράδειγμα στο ποσό της υστέρησης των εσόδων του προϋπολογισμού στο πρώτο δίμηνο του 2011.
Το κυριότερο όμως που πέτυχε η χώρα είναι η απευθείας αγορά ομόλογων από την πρωτογενή αγορά, που σημαίνει πως ακόμα και αν δεν υποχωρήσουν τα spreads, αν δεν πειστούν δηλαδή οι αγορές και οι οίκοι αξιολόγησης, η Ελλάδα θα μπορεί να καλύπτει τις υποχρεώσεις της, αφού ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός θα μπορεί να αγοράζει ομόλογα που θα εκδίδει. Είναι μία εξέλιξη πραγματικά θετική και μέχρι σήμερα δεν είχε συζητηθεί τι θα γινόταν αν η χώρα το 2012 δεν μπορούσε να βγει στις αγορές να μαζέψει το ποσό που θα χρειαζόταν για να αποπληρώσει ομόλογα που λήγουν.
Η Ελλάδα έχει δανειοδοτικές ανάγκες 66 δισ. ευρώ το 2012. Τα 25 δισ. ευρώ θεωρούνται εξασφαλισμένα από την Τρόικα αλλά κανείς δεν ήξερε τι θα συνέβαινε εάν η χώρα δεν μπορούσε να βγει στις αγορές για να αντλήσει τα υπόλοιπα 41 δισ. ευρώ. Οι ευρωπαίοι εταίροι μας, έδωσαν τη λύση, παρέχοντας μία ακόμα διευκόλυνση, αυτής της αγοράς από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό ομολόγων που θα εκδώσουμε, ώστε να αντλήσουμε τα απαραίτητα κεφάλαια, να αποπληρώσουμε ομόλογα που λήγουν και να μην χρεοκοπήσουμε.
Το συνολικό πακέτο επομένως είναι πολύ θετικό και πλέον είναι στο δικό μας χέρι να πετύχουμε. Όπως πολύ σωστά είπε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, κ. Γιώργος Προβόπουλος κατά την επίσκεψή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Κάρολο Παπούλια, «δεν πρέπει να κοιτάμε τι θα κάνουν οι Βρυξέλλες, αλλά τι θα κάνει η Αθήνα». Σήμερα μπορούμε να πούμε πως οι Ευρωπαίοι έκαναν πολύ περισσότερα από αυτά που όφειλαν να κάνουν και απέδειξαν πως δεν θέλουν να χρεοκοπήσει η χώρα, αλλά να βελτιωθεί. Αυτός είναι και ο λόγος που έβαλαν σκληρούς όρους.
Φυσικά και θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερα που θα τερμάτιζαν τη βαθιά ύφεση και θα έβαζαν τέλος στην αποεπένδυση. Όλοι γνωρίζουμε πως οι όροι του μνημονίου είναι σκληροί και όταν αναγκάζεσαι να περιορίσεις τόσο γρήγορα τα ελλείμματά σου οδηγείς τη χώρα σε βαθιά ύφεση και τις επιχειρήσεις στο χείλος του γκρεμού. Θα μπορούσαν επομένως οι Ευρωπαίοι να επιμηκύνουν τη διάρκεια του μνημονίου σε ό,τι αφορά τη μείωση του ελλείμματος και να μας δώσουν δύο ή τρία χρόνια παραπάνω. Δεν το έκαναν όμως και οφείλει η Κυβέρνηση να κάνει ό,τι μπορεί από μόνη της για να βελτιώσει την οικονομία. Είναι λοιπόν στο χέρι της Αθήνας μέσα από τις μεταρρυθμίσεις, τις διαρθρωτικές αλλαγές και το μεγάλο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων να δώσει αναπτυξιακή τροχιά στην οικονομία και να βάλει τέλος στην αποεπένδυση που πλήττει την επιχειρηματική ζωή του τόπου με αρνητικές συνέπειες για την απασχόληση, τα ασφαλιστικά ταμεία, την κατανάλωση, τα έσοδα κτλ.
Είναι η μεγάλη μας ευκαιρία μέσα από τις αποκρατικοποιήσεις να φέρουμε κεφάλαια που θα τονώσουν την ανάπτυξη. Είναι η μεγάλη μας ευκαιρία μέσα από τις μεταρρυθμίσεις και τις διαρθρωτικές αλλαγές να δημιουργήσουμε ένα φιλικό περιβάλλον για επενδύσεις, μία ανοικτή αγορά με ξεκάθαρους κανόνες, μία χώρα που η φορολογία και η γραφειοκρατία δε θα πνίγουν τις επιχειρήσεις. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Τίποτε δεν πρόκειται να μας χαριστεί. Οι θυσίες του λαού θα συνεχιστούν, αλλά δεν πρέπει να πάνε χαμένες. Ο Πρωθυπουργός οφείλει να αντιμετωπίσει την «μεταρρυθμιστική κόπωση» κάποιων υπουργών, ώστε να προχωρήσει η χώρα μπροστά. Το οφείλουμε στις επόμενες γενιές, το χρωστάμε στα παιδιά μας.
Αν είχαν βέβαια γίνει όσα έπρεπε να γίνουν, ίσως να είχαμε λάβει ακόμα περισσότερα. Η απόφαση για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, απομακρύνει ακόμα περαιτέρω τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, της επιστροφής στη δραχμή και όλων των εφιαλτικών σεναρίων που μέχρι και την Παρασκευή το μεσημέρι έκαναν το γύρο της αγοράς, τρομοκρατώντας τους πολίτες και τους επενδυτές.
Η μείωση του επιτοκίου εξοικονομεί 6 δισ. ευρώ συνολικά ή 800 εκατ. ευρώ ανά έτος, ένα ποσό σημαντικό που αντιστοιχεί για παράδειγμα στο ποσό της υστέρησης των εσόδων του προϋπολογισμού στο πρώτο δίμηνο του 2011.
Το κυριότερο όμως που πέτυχε η χώρα είναι η απευθείας αγορά ομόλογων από την πρωτογενή αγορά, που σημαίνει πως ακόμα και αν δεν υποχωρήσουν τα spreads, αν δεν πειστούν δηλαδή οι αγορές και οι οίκοι αξιολόγησης, η Ελλάδα θα μπορεί να καλύπτει τις υποχρεώσεις της, αφού ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός θα μπορεί να αγοράζει ομόλογα που θα εκδίδει. Είναι μία εξέλιξη πραγματικά θετική και μέχρι σήμερα δεν είχε συζητηθεί τι θα γινόταν αν η χώρα το 2012 δεν μπορούσε να βγει στις αγορές να μαζέψει το ποσό που θα χρειαζόταν για να αποπληρώσει ομόλογα που λήγουν.
Η Ελλάδα έχει δανειοδοτικές ανάγκες 66 δισ. ευρώ το 2012. Τα 25 δισ. ευρώ θεωρούνται εξασφαλισμένα από την Τρόικα αλλά κανείς δεν ήξερε τι θα συνέβαινε εάν η χώρα δεν μπορούσε να βγει στις αγορές για να αντλήσει τα υπόλοιπα 41 δισ. ευρώ. Οι ευρωπαίοι εταίροι μας, έδωσαν τη λύση, παρέχοντας μία ακόμα διευκόλυνση, αυτής της αγοράς από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό ομολόγων που θα εκδώσουμε, ώστε να αντλήσουμε τα απαραίτητα κεφάλαια, να αποπληρώσουμε ομόλογα που λήγουν και να μην χρεοκοπήσουμε.
Το συνολικό πακέτο επομένως είναι πολύ θετικό και πλέον είναι στο δικό μας χέρι να πετύχουμε. Όπως πολύ σωστά είπε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, κ. Γιώργος Προβόπουλος κατά την επίσκεψή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Κάρολο Παπούλια, «δεν πρέπει να κοιτάμε τι θα κάνουν οι Βρυξέλλες, αλλά τι θα κάνει η Αθήνα». Σήμερα μπορούμε να πούμε πως οι Ευρωπαίοι έκαναν πολύ περισσότερα από αυτά που όφειλαν να κάνουν και απέδειξαν πως δεν θέλουν να χρεοκοπήσει η χώρα, αλλά να βελτιωθεί. Αυτός είναι και ο λόγος που έβαλαν σκληρούς όρους.
Φυσικά και θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερα που θα τερμάτιζαν τη βαθιά ύφεση και θα έβαζαν τέλος στην αποεπένδυση. Όλοι γνωρίζουμε πως οι όροι του μνημονίου είναι σκληροί και όταν αναγκάζεσαι να περιορίσεις τόσο γρήγορα τα ελλείμματά σου οδηγείς τη χώρα σε βαθιά ύφεση και τις επιχειρήσεις στο χείλος του γκρεμού. Θα μπορούσαν επομένως οι Ευρωπαίοι να επιμηκύνουν τη διάρκεια του μνημονίου σε ό,τι αφορά τη μείωση του ελλείμματος και να μας δώσουν δύο ή τρία χρόνια παραπάνω. Δεν το έκαναν όμως και οφείλει η Κυβέρνηση να κάνει ό,τι μπορεί από μόνη της για να βελτιώσει την οικονομία. Είναι λοιπόν στο χέρι της Αθήνας μέσα από τις μεταρρυθμίσεις, τις διαρθρωτικές αλλαγές και το μεγάλο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων να δώσει αναπτυξιακή τροχιά στην οικονομία και να βάλει τέλος στην αποεπένδυση που πλήττει την επιχειρηματική ζωή του τόπου με αρνητικές συνέπειες για την απασχόληση, τα ασφαλιστικά ταμεία, την κατανάλωση, τα έσοδα κτλ.
Είναι η μεγάλη μας ευκαιρία μέσα από τις αποκρατικοποιήσεις να φέρουμε κεφάλαια που θα τονώσουν την ανάπτυξη. Είναι η μεγάλη μας ευκαιρία μέσα από τις μεταρρυθμίσεις και τις διαρθρωτικές αλλαγές να δημιουργήσουμε ένα φιλικό περιβάλλον για επενδύσεις, μία ανοικτή αγορά με ξεκάθαρους κανόνες, μία χώρα που η φορολογία και η γραφειοκρατία δε θα πνίγουν τις επιχειρήσεις. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Τίποτε δεν πρόκειται να μας χαριστεί. Οι θυσίες του λαού θα συνεχιστούν, αλλά δεν πρέπει να πάνε χαμένες. Ο Πρωθυπουργός οφείλει να αντιμετωπίσει την «μεταρρυθμιστική κόπωση» κάποιων υπουργών, ώστε να προχωρήσει η χώρα μπροστά. Το οφείλουμε στις επόμενες γενιές, το χρωστάμε στα παιδιά μας.
