Πρώτο ΘΕΜΑ online : Να ελεγχθεί δικαστικά η Πολιτική Απάτη - Πολιτική

Πρώτο ΘΕΜΑ online : Να ελεγχθεί δικαστικά η Πολιτική Απάτη - Πολιτική
Εχουμε εισέλθει σε μία προεκλογική περίοδο που το τέλος της θα οδηγήσει τον ελληνικό λαό στις κάλπες για να επιλέξει το κόμμα που θα κυβερνήσει τη χώρα στην πιο δύσκολη περίοδο από τη μεταπολίτευση και έπειτα. Δεν χωράει καμία αμφιβολία πως αυτές οι εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες για το μέλλον του τόπου. Δεν χωράει καμία αμφιβολία πως αν και κάποιοι επιμένουν να λένε ότι ξεφύγαμε τον κίνδυνο, ο κίνδυνος δεν έχει απομακρυνθεί. Δεν χωράει καμία αμφιβολία πως η δημοσιονομική προσαρμογή δεν έχει τελειώσει και πως αναζητούνται και άλλα μέτρα που πιθανότατα θα διατηρήσουν την ύφεση και θα αυξήσουν τα βάρη που έχουν στις πλάτες τους οι Έλληνες πολίτες.

Real.gr - Οικονομία - Α. Μωραϊτάκης: Βλάπτει η καθυστέρηση της ανακεφαλαιοποίησης της τραπεζών

Real.gr - Οικονομία - Α. Μωραϊτάκης: Βλάπτει η καθυστέρηση της ανακεφαλαιοποίησης της τραπεζών
Η καθυστέρηση στη διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών δεν ωφελεί κανέναν. Αντιθέτως, επιβαρύνει το ήδη τεράστιο πρόβλημα της χρηματοδότησης των επιχειρήσεων και αυξάνει τα λουκέτα στην αγορά. Όσοι βρισκόμαστε μέσα σε αυτήν την αγορά, γνωρίζουμε τη δραματική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και οφείλουμε ακόμα μία φορά να χτυπήσουμε το καμπανάκι. Καμία επιπλέον καθυστέρηση δεν πρέπει να επιδείξει η Κυβέρνηση και ειδικά ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, Λουκάς Παπαδήμος, που γνωρίζει καλύτερα από όλους την έλλειψη ρευστότητας του τραπεζικού κλάδου και την τεράστια πιστωτική ασφυξία των ελληνικών επιχειρήσεων. 

Η ώρα της αυτοκριτικής για τα "χαμένα" 203 δις ευρώ του Γιώργου Μαντέλα

Real.gr - Οικονομία - Α. Μωραϊτάκης: Το φιάσκο της φοροκάρτας και η ατιμωρησία των υπευθύνων

Real.gr - Οικονομία - Α. Μωραϊτάκης: Το φιάσκο της φοροκάρτας και η ατιμωρησία των υπευθύνων

Η φοροκάρτα που τόσα στήριξε πάνω της η Κυβέρνηση, προφανώς λόγω άγνοιας των υπευθύνων, οδεύει προς φιάσκο. Σχεδόν όλα τα δημοσιεύματα δείχνουν πως ελάχιστοι πολίτες έχουν αποκτήσει τη φοροκάρτα και πως ελάχιστα καταστήματα παρέχουν τη δυνατότητα στους πολίτες να χρησιμοποιήσουν τη φοροκάρτα. Άραγε τι ήθελε με την κάρτα αυτή να πετύχει το υπουργείο Οικονομικών; Δεν πρέπει οι υπεύθυνοι να λογοδοτήσουν για τα χρήματα και τις εργατοώρες που ξοδεύτηκαν σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο για τη χώρα; Αν ήθελαν να πιάσουν τη φοροδιαφυγή ή αν ήθελαν να διευκολύνουν τους πολίτες στη συλλογή αποδείξεων μπορούσαν για παράδειγμα να κάνουν υποχρεωτική την χρήση χρεωστικών, πιστωτικών, προπληρωμένων καρτών για συναλλαγές άνω των 50 ευρώ. Γιατί δεν το έκαναν; Γιατί έκαναν αυτή τη δαπάνη χωρίς να έχουν ερευνήσει την πιθανότητα επιτυχίας ή αποτυχίας του εγχειρήματος;

Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η τύχη των τραπεζικών μετοχών

Με ρωτούν πολλοί μικροεπενδυτές από τους 600.000 μετόχους τραπεζών από τους συνολικά 1.400.000 κωδικούς, τι να κάνουν με τις μετοχές των ελληνικών τραπεζών στο ΧΑ που έχουν στην κατοχή τους; Θα ανέβουν ή να τις πουλήσουν; Άλλοι συμπολίτες μας που δεν έχουν μετοχές με ρωτούν: είναι η κατάλληλη στιγμή να αγοράσω; Είτε το θέλουμε είτε όχι η απάντηση είναι πια μόνο πολιτική. Πολιτικοί χωρίς κατάλληλη γνώση και εμπειρία δύσκολα θα δώσουν κατάλληλη λύση με ισορροπία προς το συμφέρον όλης της ελληνικής οικονομίας.

Το haircut στα φυσικά πρόσωπα ομολογιούχους, πέραν από πολιτική απάτη είναι και αστική απάτη - Είναι κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών στο κράτος - Οι λύσεις που προτείνονται

Το κούρεμα των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου που κατέχουν  Έλληνες πολίτες – φυσικά πρόσωπα  έχει χαρακτηρισθεί πολιτική απάτη.  Ίσως όμως οι δικαστές  να την χαρακτηρίσουν τουλάχιστον και αστική.

Θέσεις και Δεσμεύσεις - Τι έχω πει

Η πληρωμή των CDS και το φέσι στους ιδιώτες

Η πληρωμή των CDS και το φέσι στους ιδιώτες

Η πληρωμή των CDS αποτελεί αρνητική εξέλιξη έστω κι εάν εμείς δεν έχουμε ως χώρα οικονομικές εκταμιεύσεις.

Παράλληλα διαψεύδονται πανηγυρικά όλοι εκείνοι που υποστήριζαν τους προηγούμενους μήνες, ότι θα προχωρήσουμε στη δημοσιονομική εξυγίανση και θα πάρουμε τα μέτρα εκείνα ώστε οι κερδοσκόποι να καούν.

Γιατί δεν προχωρήσαμε έγκαιρα στα αναγκαία μέτρα; Οφείλεται σε σκοπιμότητα ή φόβο για το πολιτικό κόστος;

7 χρόνια ανικανότητας υλοποίησης μέτρων ανάπτυξης από το υπάρχον πολιτικό προσωπικό

Στις 7/9/2005 το τότε Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών εξέδωσε το ακόλουθο δελτίο τύπου μετά τη συνάντηση του τότε Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών με το Δ.Σ. του ΣΜΕΧΑ.
Είναι φανερό ότι η ανάπτυξη της Ελλάδας ως  διεθνούς χρηματοπιστωτικού κέντρου στην ευρύτερη περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου αποτελούσε από τότε προτεραιότητα μας.

"ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΏΝ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

7-9-2005



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ



Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γιώργος Αλογοσκούφης συναντήθηκε σήμερα
το απόγευμα με το Δ.Σ. του Συνδέσμου Μελών Χρηματιστηρίων Αθηνών (ΣΜΕΧΑ). Στη
συνάντηση, στην οποία μετείχαν ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομίας
και Οικονομικών κ. Γιώργος Μέργος, ο Ειδικός Γραμματέας Αποκρατικοποιήσεων κ.
Λουκάς Παπάζογλου και υπηρεσιακοί παράγοντες του Υπουργείου,  αποφασίσθηκαν τα
ακόλουθα:

1) Η σύσταση Επιτροπής για τη σύνταξη νέου κώδικα δεοντολογίας των Εταιριών
Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών(ΕΠΕΥ). Η σύνταξη του νέου κώδικα κρίνεται
αναγκαία, γιατί αυτός που ισχύει από το 1996 είναι παρωχημένος, περιέχει
ασαφείς διατάξεις και χρειάζεται προσαρμογή στις νέες συνθήκες και τα νέα
δεδομένα της κοινοτικής νομοθεσίας.
2) Να διερευνηθεί ο καλύτερος συντονισμός των εποπτικών αρχών όσον αφορά τις
επενδυτικές υπηρεσίες.
3) Η συμμετοχή εκπροσώπων του ΣΜΕΧΑ σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές ή ομάδες
εργασίας για την κατάρτιση νομοσχεδίων σχετικών με την κεφαλαιαγορά, κάτι που
δεν γινόταν πάντοτε στο παρελθόν.
4) Η σύσταση ομάδας εργασίας για την ανάπτυξη της Ελλάδας ως  διεθνούς
χρηματοπιστωτικού στην ευρύτερη περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης και της Ανατολικής
Μεσογείου. Κύριος στόχος της ομάδας εργασίας θα είναι η εκπόνηση εθνικής
στρατηγικής για ανάπτυξη και επέκταση στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή
της Ν.Α. Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου. "

 

Στη δημοσιότητα τα ονόματα όσων Ελλήνων πληρωθούν από τα CDS

Η πληρωμή των CDS αποτελεί αρνητική εξέλιξη έστω κι εάν εμείς δεν έχουμε ως χώρα οικονομικές εκταμιεύσεις. Παράλληλα διαψεύδονται πανηγυρικά όλοι εκείνοι που υποστήριζαν τους προηγούμενους μήνες, ότι πρέπει να προχωρήσουμε στη δημοσιονομική εξυγίανση και να πάρουμε τα μέτρα εκείνα ώστε οι κερδοσκόποι να καούν. Με την πληρωμή των CDS όσοι πόνταραν στην χρεοκοπία της χώρας κερδίζουν σήμερα δισεκατομμύρια, ενώ την ίδια ώρα Έλληνες αποταμιευτές χάνουν την περιουσία τους, γιατί στήριξαν τη χώρα αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα, γιατί πίστεψαν αυτούς που από κυβερνητικές θέσεις με στόμφο διακήρυτταν ότι η χώρα δε θα χρεοκοπήσει και τα ομόλογα δεν θα κουρευτούν. Όσοι όμως έλεγαν πως δεν θα πληρωθούν τα CDS και δεν θα χάσουν οι ιδιώτες, παραμένουν στη θέση τους, ενώ οι ιδιώτες θα πρέπει να περιμένουν   30 χρόνια για να πάρουν τα χρήματά τους πίσω. Τώρα λένε πως είναι μικρό το ποσό που θα πληρωθεί και δεν θα πληρωθεί από τη χώρα. Δεν μας λένε όμως πόση ζημιά κάνει στην αξιοπιστία της χώρας και πόσα χρόνια θα χρειαστούν για να βγει η χώρα ξανά στις αγορές. Δηλαδή, πριν λίγο καιρό δεν έπρεπε να πληρωθούν και τώρα δεν μας αφορά;

Η αλήθεια είναι -και πάντα δεδομένων των εξελίξεων και των συνθηκών που διαμορφώθηκαν- πως το ποσό δεν πληρώνεται από την Ελλάδα και τη χώρα θα έπρεπε πρωτίστως να την ενδιαφέρει η μείωση του χρέους, χωρίς όμως να καταστρέφεται ο παραγωγικός ιστός της. Μήνες τώρα κάποιοι καλλιεργούσαν στο λαό την άποψη ότι αν πληρωθούν τα CDS θα καταστραφεί η χώρα. Κακώς έπραξαν, αλλά μάλλον οι γνώσεις τους γύρω από τα θέματα των αγορών δεν ήταν επαρκείς, όπως αποδεικνύεται συνεχώς. Η χώρα καταστρέφεται επειδή διαλύεται ο παραγωγικός της ιστός. Επειδή κάποιοι έβαλαν τις αποταμιεύσεις μιας ζωής, τα δίδακτρα των παιδιών τους κτλ. σε ελληνικά ομόλογα, γιατί θεωρούσαν αυτήν την επένδυση ως την πιο ασφαλή. Και είναι περισσότεροι από 11.000 αυτοί οι επενδυτές. Τα νούμερα που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Οι τράπεζες αγοράζουν ομόλογα από την πρωτογενή αγορά και στη συνέχεια τα μοιράζουν σε επενδυτές, αλλά αυτοί δεν εμφανίζονται ως κάτοχοι. Η τράπεζα εμφανίζεται. Δεν έχει καμιά σχέση η αγορά ομολόγων με την διαφανή αγορά του Χ.Α. όπου οι τίτλοι, μετοχές και ομόλογα φυλάσσονται στο όνομα και για λογαριασμό του τελικού επενδυτή. Επομένως δεν είναι μόνο 11.000 τα φυσικά πρόσωπα που ζημιώνονται. Πιστεύω ότι πρέπει να αποκατασταθεί το κούρεμα τουλάχιστον μέχρι 100.000 ευρώ.

Επιστρέφοντας στο θέμα των CDS, προσωπικά θεωρώ μείζον θέμα το ποιοι θα πληρωθούν. Δεν αρκεί ότι δεν εκταμιεύει η χώρα χρήματα. Δεν αρκεί να μάθουμε μόνο τα ονόματα των τραπεζών που θα πληρώσουν τα ασφάλιστρα κινδύνου και τα ονόματα εκείνων που θα λάβουν τα ποσά. Οφείλει η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών να μάθει και να δημοσιεύσει όλα τα ονόματα. Να γίνουν γνωστά τα ονόματα των τελικών πελατών των τραπεζών. Μόνο έτσι θα διαλυθούν οι σκιές, μόνο έτσι θα ξέρει η χώρα αν “μεταξύ των φίλων”, των “πατριωτών” υπάρχουν και κάποιοι που πλούτισαν ποντάροντας στον πόνο ή αν κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν δυνατότητες πρόσβασης σε προνομιακή πληροφόρηση.

Δεν ενδιαφέρει να γίνουν γνωστά ονόματα ξένων επενδυτών αρκεί να μην κρύβονται Έλληνες με παρένθετα πρόσωπα ξένους. Ενδιαφέρει να μάθει ο ελληνικός λαός αν μεταξύ των κερδοσκόπων υπάρχουν Έλληνες και αν μεταξύ αυτών υπάρχουν γνωστά ονόματα. Γιατί αν υπάρχουν θα πρέπει να έρθουν αντιμέτωπα με την Ελληνική δικαιοσύνη.

Να καταβάλει επομένως κάθε δυνατή προσπάθεια -μέσω διεθνών συνεργασιών δικαστικής συνδρομής με επίκληση του διεθνούς ποινικού αδικήματος περί κατάχρησης της αγοράς και προνομιακής πληροφόρησης (ν 3340/05) που επιβάλλει την ανταλλαγή πληροφοριών - η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, η Βουλή και η Ελληνική Δικαιοσύνη, ώστε τα τελικά ονόματα (και όχι μόνο τα παρένθετα) να γίνουν γνωστά.

Στη δημοσιότητα τα ονόματα

Η πληρωμή των CDS κατά την δημοπρασία που θα διενεργηθεί αύριο αποτελεί αρνητική εξέλιξη έστω κι εάν εμείς δεν έχουμε ως χώρα οικονομικές εκταμιεύσεις. Παράλληλα διαψεύδονται πανηγυρικά όλοι εκείνοι που υποστήριζαν τους προηγούμενους μήνες, ότι πρέπει να προχωρήσουμε στη δημοσιονομική εξυγίανση και να πάρουμε τα μέτρα εκείνα ώστε οι κερδοσκόποι να καούν. Με την πληρωμή των CDS όσοι πόνταραν στην χρεοκοπία της χώρας κερδίζουν σήμερα δισεκατομμύρια, ενώ την ίδια ώρα Έλληνες αποταμιευτές χάνουν την περιουσία τους γιατί στήριξαν τη χώρα αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα.  Όσοι όμως έλεγαν πως δεν θα πληρωθούν τα CDS και δεν θα χάσουν οι ιδιώτες, παραμένουν στη θέση τους. Τώρα λένε πως είναι μικρό το ποσό που θα πληρωθεί και δεν θα πληρωθεί από τη χώρα. Πριν λίγο καιρό δεν έπρεπε να πληρωθούν και τώρα δεν μας αφορά; Η αλήθεια είναι πως το ποσό δεν πληρώνεται από την Ελλάδα και τη χώρα θα έπρεπε πρωτίστως να την ενδιαφέρει η μείωση του χρέους, χωρίς όμως να καταστρέφεται ο παραγωγικός ιστός της. Μήνες τώρα κάποιοι καλλιεργούσαν στο λαό την άποψη ότι αν πληρωθούν τα CDS θα καταστραφεί η χώρα. Κακώς έπραξαν, αλλά μάλλον οι γνώσεις τους γύρω από τα θέματα των αγορών δεν ήταν επαρκείς, όπως αποδεικνύεται συνεχώς.

Προσωπικά πάντως θεωρώ μείζον θέμα το ποιοι θα πληρωθούν. Δεν αρκεί να μάθουμε μόνο τα ονόματα των τραπεζών που θα πληρώσουν τα ασφάλιστρα κινδύνου και τα ονόματα εκείνων που θα λάβουν τα ποσά. Οφείλει η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών να μάθει και να δημοσιεύσει όλα τα ονόματα. Να γίνουν γνωστά τα ονόματα των τελικών πελατών των τραπεζών. Μόνο έτσι θα διαλυθούν οι σκιές, μόνο έτσι θα ξέρει η χώρα αν “μεταξύ των φίλων”, των “πατριωτών” υπάρχουν και κάποιοι που πλούτισαν ποντάροντας στον πόνο ή αν κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν δυνατότητες πρόσβασης σε προνομιακή πληροφόρηση.

Δεν ενδιαφέρει να γίνουν γνωστά ονόματα ξένων επενδυτών αρκεί να μην κρύβονται Έλληνες με παρένθετα πρόσωπα ξένους. Ενδιαφέρει να μάθει ο ελληνικός λαός αν μεταξύ των κερδοσκόπων υπάρχουν Έλληνες και αν μεταξύ αυτών υπάρχουν γνωστά ονόματα. Γιατί αν υπάρχουν θα πρέπει να έρθουν αντιμέτωπα με την Ελληνική δικαιοσύνη.

Να καταβάλουν επομένως κάθε δυνατή προσπάθεια -μέσω διεθνών συνεργασιών δικαστικής συνδρομής με επίκληση του διεθνούς ποινικού αδικήματος περί κατάχρησης της αγοράς και προνομιακής πληροφόρησης (ν 3340/05) που επιβάλλει την ανταλλαγή πληροφοριών - η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, η Βουλή και η Ελληνική Δικαιοσύνη, ώστε τα τελικά ονόματα (και όχι μόνο τα παρένθετα) να γίνουν γνωστά.

Δημοσίευμα στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Ο Μωραϊτάκης στην Α' Αθηνών

Ο Αλέξανδρος Μωραϊτάκης στο Πρωινό ΑΝΤ1 με τον Γιώργο Παπαδάκη

"ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΝΑ ΘΕΣΟΥΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ"

(αναδημοσίευση από το fimotro.blogspot.com)

ΜΩΡΑΪΤΑΚΗΣ ΚΑΙ ΓΛΕΖΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Επιτέλους ακούσαμε και μια σοβαρή πολιτική πρόταση για αλλαγές στο πολιτικό σύστημα. "Να μην μπορεί κανένας υπουργός να θέσει υποψηφιότητα για βουλευτής". Το είπε ο πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ και υποψήφιος με τη Ν.Δ. στην Α' Αθήνας Αλέξανδρος...
Μωραϊτάκης σήμερα στον Παπαδάκη. Συμφώνησε και ο Γλέζος, που δεν είναι Νέα Δημοκρατία. Κοινές αντιλήψεις...

Συνέντευξη στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ της Κυριακής 11/3/2012

Το κύριο άρθρο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ 11/3/2012

Από τις συντάξεις στην ανάπτυξη και στην επιστροφή της χαράς στα σπίτια

Η Κυβέρνηση αδυνατεί να κατανοήσει την πραγματικότητα και αδυνατεί να βρει λύσεις που θα επαναφέρουν την ανάπτυξη και θα ανακουφίσουν τον πληθυσμό. Αν και γνωρίζει το ύψος της ανεργίας, αν και γνωρίζει ότι οι συνταξιούχοι είναι εξαθλιωμένοι, εξακολουθεί να καλύπτει τις "μαύρες τρύπες" του προϋπολογισμού μειώνοντας τις συντάξεις. Ενώ αποδεδειγμένα υπάρχει ακόμα και σήμερα τεράστια, σπατάλη, ενώ δεν έχει γίνει τίποτα για τη μείωση των δαπανών, την αναδιοργάνωση του κράτους η περικοπή των συντάξεων, παρά το ότι φέρνει πρόσθετη ύφεση στην οικονομία, εξακολουθεί να είναι η πιο "εύκολη λύση". Είναι επιτακτική ανάγκη άμεσα να αποκατασταθεί η αδικία εις βάρος των συνταξιούχων. Άμεσα θα υπάρξει και μείωση της ύφεσης αφού οι συντάξεις διατίθενται 100% στην κατανάλωση. Στο οικονομικό επιτελείο πρέπει να γίνουν ορισμένες απλές αλλά πολύ κρίσιμες παραδοχές: Ο συνταξιούχος με δεδομένη την ακρίβεια δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Η σύνταξη που λαμβάνει δεν συντηρεί πλέον μόνο τον ίδιο, αλλά και την οικογένειά του. Σε πολλές οικογένειες μάλιστα υπάρχουν άνεργα παιδιά και ο συνταξιούχος με τα λεφτά που λαμβάνει συντηρεί το δικό του σπίτι, αλλά και του παιδιού του. Δεν χρειάζεται πολύ φαντασία για να αντιληφθεί πως υπάρχουν και εγγόνια με άνεργους γονείς που συντηρούνται από τον παππού και τη γιαγιά. 
Αφού η κυβέρνηση δεν μπορεί να καταπολεμήσει την ανεργία, δίνοντας φορολογικά κίνητρα, απλοποιώντας διαδικασίες, υιοθετώντας τις αναπτυξιακές προτάσεις μας χωρίς δημοσιονομικό κόστος κ.α., ώστε να έρθουν επενδύσεις και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, πρέπει να επιστρέψει στους συνταξιούχος μέρος ή όλο το ποσό που τους αφαίρεσε. Με αυτά τα χρήματα θα κινηθεί η οικονομία που σήμερα έχει βαλτώσει. 
Ο συνταξιούχος θα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του και παράλληλα θα βοηθάει τα παιδιά του και τα εγγόνια του μέχρι να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να μειωθεί η ανεργία. Το ποσό που έχει εξοικονομήσει το κράτος και που σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2011 δεν ξεπερνά τα 750 εκατ. ευρώ και αν προσθέσουμε και τις πρόσφατες μειώσεις πάλι είναι χαμηλότερο του 1 δισ. ευρώ μπορεί να καλυφθεί μέσω μείωσης περιττών δαπανών. Περιττές δαπάνες που σήμερα για άγνωστους και σίγουρα ακατανόητους λόγους εξακολουθούν να υπάρχουν. Έχω αναφερθεί και στο παρελθόν σε ανόητες δαπάνες που δημιουργήθηκαν στα χρόνια της "ευημερίας" προκειμένου να εξυπηρετήσουν πολιτικές σκοπιμότητες. Οι πολιτικοί των προηγουμένων ετών προκειμένου να εξυπηρετήσουν μικροπολιτικά συμφέροντα δημιούργησαν στρατόπεδα και πανεπιστήμια σε κάθε νομό χωρίς να υπάρχει προγραμματισμός και χωρίς να εξυπηρετούν πραγματικές ανάγκες. Είναι γνωστό το σύνθημα "κάθε νομός και στρατόπεδο, κάθε νομός και πανεπιστήμιο". Υπάρχουν μελέτες που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι μπορούν να κλείσουν περί τα 200 στρατόπεδα χωρίς να πληγεί το αξιόμαχο του στρατεύματος. Μόνο στην Αττική υπάρχουν δεκάδες άχρηστα στρατόπεδα που δικαιολογούν διοικητές μονάδων, πολιτικό προσωπικό, γραμματείς, οδηγούς, ξοδεύονται χρήματα για μετακινήσεις, σίτιση και θέρμανση, υπάρχουν άχρηστες σκοπιές και όλα αυτά χωρίς να υπάρχει προστιθέμενη αξία για τη χώρα και τους πολίτες της, οι οποίοι πληρώνουν αυτή τη σπατάλη. Αν σήμερα κλείσουν μετά φυσικά τη σύμφωνη γνώμη της ηγεσίας του στρατεύματος, στρατεύματα που είναι περιττά, θα εξοικονομηθούν πόροι και παράλληλα θα ενισχυθεί η δύναμη του στρατεύματος στην παραμεθόριο και δεν θα χρειαστεί να αυξηθεί η θητεία. Επιπλέον θα υπάρξει απελευθέρωση γης που θα μπορέσει να αξιοποιηθεί είτε προς όφελος των δημοσίων εσόδων, είτε προς όφελος της κοινωνίας (πάρκα, γήπεδα κτλ.). Κάτι αντίστοιχο πρέπει να γίνει με τα πανεπιστήμια. Δεκάδες τμήματα υπολειτουργούν, άλλα δεν συγκεντρώνουν ενδιαφέρον και άλλα έχουν πολλούς φοιτητές και λίγους καθηγητές. Η μείωση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων καθώς και του υπερβολικά μεγάλου αριθμού των τμημάτων και μάλιστα από το 1ο έτος μέσω συγχωνεύσεων θα εξοικονομήσει πόρους, θα γίνει καλύτερη η αξιοποίηση του πανεπιστημιακού προσωπικού και το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο για τους νέους με βέλτιστη οικονομική λύση. Το ίδιο ισχύει και για τα σχολεία. . Το ίδιο και περισσότερο για άλλους δημόσιους οργανισμούς. Το οικονομικό όφελος θα ξεπεράσει το ποσό που σήμερα έχει εξοικονομήσει το κράτος από τη μείωση των συντάξεων, ενώ θα υπάρξουν οφέλη, από την αύξηση της κατανάλωσης των συνταξιούχων, εξέλιξη που θα φέρει ανάπτυξη. Το μόνο που χρειάζεται είναι στοιχειώδης γνώση και πρακτική εργασιακή εμπειρία περιστολής δαπανών και οργάνωσης δημόσιων ή/και μεγάλων οργανισμών και φυσικά θέληση για να πάμε μπροστά με έξυπνο και δημιουργικό τρόπο, χωρίς νέες θυσίες και μάλιστα χωρίς αντίκρυσμα από τους πολίτες.

Να γίνει άμεσα "κούρεμα" από τις τράπεζες στα δάνεια των ιδιωτών

Το κράτος φροντίζει με διαδοχικές αποφάσεις του, αποτέλεσμα των απαιτήσεων-διαβουλεύεσεων με την τρόικα, να μη βλάπτει τα συμφέροντα των τραπεζών, αλλά όχι και τα συμφέροντα των φυσικών προσώπων, των ιδιωτών και πολλές φορές μετόχων των τραπεζών.

Το κράτος ωστόσο, με τις αποφάσεις του καλλιεργεί το αίσθημα της αδικίας στους πολίτες. Ενώ τα ομόλογα θα «κουρευτούν», οι τράπεζες θα ενισχυθούν με ρευστότητα και παράλληλα θα αποκτήσουν και φορολογικές ελαφρύνσεις. Για τους πολίτες δεν ισχύει το ίδιο.

Το κράτος θα στηρίξει τις τράπεζες με ρευστότητα και ως αντάλλαγμα θα λάβει μετοχές χωρίς δικαίωμα ψήφου, αφήνοντας στις υπάρχουσες διοικήσεις τον έλεγχο. Οι πολίτες όμως που έχουν μετοχές των τραπεζών θα ζημιωθούν ανεπανόρθωτα από την αύξηση του αριθμού των μετοχών, ενώ ήδη έχουν καταγράψει τεράστιες υποαξίες από την πτώση των τιμών των μετοχών, αποτέλεσμα της δημοσιονομικής εκτροπής της χώρας. Φυσικά και πιστεύω ότι ορθά πράττει το κράτος και στηρίζει τις τράπεζες και πρέπει να το κάνει προκειμένου να κινηθεί ξανά η οικονομία. Όμως, για τους πολίτες γιατί δεν λαμβάνει κάποια αντίστοιχη μέριμνα; Οι τράπεζες έχασαν χρήματα γιατί είχαν επενδύσει σε ελληνικά ομόλογα. Στήριξαν τη χώρα, όμως οι πολιτικοί με τις αποφάσεις τους έβλαψαν τις τράπεζες. Ορθά τις στηρίζει, αλλά και οι μέτοχοι των τραπεζών έπραξαν ουσιαστικά το ίδιο και σήμερα θα υποστούν ζημιά χωρίς να έχουν φταίξει. Μάλιστα, δεν είναι δική τους ευθύνη η αγορά ομολόγων από τις τράπεζες σε ποσοστό πολλαπλάσιο των ιδίων κεφαλαίων. Γιατί, λοιπόν αυτοί δεν θα έχουν κάποιο όφελος; Γιατί δεν θα έχουν, για παράδειγμα, φορολογική ελάφρυνση όσοι έχουν μετοχές τραπεζών και έχουν ζημιωθεί; Γιατί να μην λάβουν οικονομική ενίσχυση αντίστοιχη του κουρέματος τα φυσικά πρόσωπα, κάτοχοι ελληνικών ομολόγων;

Οι πολίτες έχουν επίσης μία ακόμη σημαντική επιβάρυνση, πάλι χωρίς να φταίνε. Οι κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών έδωσαν τη διαχείριση των κεφαλαίων των ασφαλιστικών ταμείων στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία βάσει νόμου επένδυσε υποχρεωτικά τα κεφάλαια αυτά σε ελληνικά ομόλογα.

Τώρα τα ομόλογα αυτά «κουρεύονται», με αποτέλεσμα τη ζημιά των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων. Την ίδια ώρα τα ομόλογα που κατέχει η Τράπεζα της Ελλάδος (που είναι μέλος του ευρωσυστήματος) δεν θα «κουρευτούν». Ο διαχειριστής, με άλλα λόγια, μπορεί να βλάψει τον πελάτη, αλλά δεν μπορεί για τις ίδιες ενέργειες διαχείρισης να υποστεί βλάβη ο ίδιος, γιατί έχει την προστασία της ΕΚΤ, ενός από τα τρία μέλη της παντοδύναμης τρόικας, που δυστυχώς δεν βρίσκει απέναντί της Έλληνες πολιτικούς με γνώσεις, εμπειρία και επιχειρήματα. Αυτό το κενό πρέπει να καλυφθεί στις εκλογές  με την κατάλληλη ψήφο των πολιτών, όπως ανέφερε και η έκκληση του ΣΕΔΥΚΑ. Σημειώνεται πως βάσει νόμου το 35% των κερδών της Τράπεζας της Ελλάδος λαμβάνει το Δημόσιο, προτού οι μέτοχοι (μεταξύ αυτών και το Δημόσιο) λάβουν μέρισμα.

Με όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει αίσθημα δικαίου και οι πολίτες δεν αισθάνονται ότι οι τεράστιες θυσίες τους πιάνουν τόπο. Βλέπουν μισθούς και συντάξεις να μειώνονται, αλλά την ακρίβεια να μην υποχωρεί. Κάνουν θυσίες, ενώ την ίδια ώρα τα πολιτικά κόμματα θα φορτώσουν στη χώρα τα δάνειά τους, χωρίς να έχουν υπογράψει κάποιο μνημόνιο που θα οδηγεί σε συμμάζεμα. Πρέπει άμεσα να ληφθεί μέριμνα και για τους πολίτες. Να υπάρξει μείωση της ζημιάς των μετόχων των τραπεζών τουλάχιστον με φορολογική πίστωση, να μην «κουρευτούν» τα ομόλογα των φυσικών προσώπων, ή έστω να δοθούν κίνητρα αντίστοιχα με αυτά των τραπεζών, και τέλος πρέπει να «κουρευτούν» και τα ομόλογα που κατέχει η Τράπεζα της Ελλάδος καθώς και η ΕΚΤ.  Στα ελάχιστα θετικά δεν μπορεί κάποιος να μην συμπεριλάβει τα δημοσιεύματα που κάνουν λόγω για «κούρεμα» των δανείων των ιδιωτών. Πρέπει να γίνει αυτή η μείωση προκειμένου να αναπνεύσουν τα νοικοκυριά και να επιβιώσουν. Θα είναι ένα πρώτο βήμα προς την ανάπτυξη.

Πλαφόν με νόμο ΤΩΡΑ στις δημόσιες δαπάνες

Δεν αρκεί το PSI, δεν αρκεί η βοήθεια από το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αν εκτός και επιπλέον των μέτρων ανάπτυξης που χρειάζεται να λάβουμε εμείς δεν κόψουμε σήμερα τις περιττές δαπάνες και μάλιστα με νόμο, όσα χρήματα και να μας δώσουν, σύντομα θα βρεθούμε και πάλι στην ίδια θέση και θα επιβληθούν αναγκαστικά νέοι αντιαναπτυξιακοί και άδικοι εισπρακτικοί φόροι. Επιβάλλεται τώρα να βάλουμε τέλος στις ανόητες δαπάνες. Να βάλουμε τέλος στους “κομματικούς στρατούς” και σε όλα εκείνα τα κατάλοιπα του παρελθόντος που φέρουν και σημαντικό μέρος της ευθύνης για το σημείο που φτάσαμε. Και πρέπει αυτή τη φορά να δώσουν οι ίδιοι οι βουλευτές και οι υπουργοί το παράδειγμα. Να κόψουν αυτοί τις περιττές δαπάνες που στοιχίζουν στον Έλληνα ευσυνείδητο φορολογούμενο εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.

Οφείλει ο Πρωθυπουργός, Λουκάς Παπαδήμος, αμέσως μετά την ολοκλήρωση του PSI να καλέσει τους πολιτικούς αρχηγούς και να συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο μείωσης δαπανών το οποίο θα περιλαμβάνει, ολιγομελές υπουργικό συμβούλιο, μικρή ομάδα συμβούλων, πρωθυπουργού και υπουργών και πλαφόν στα έξοδα κίνησης. Να μπει τέλος στη διαμονή σε πανάκριβα ξενοδοχεία, μετακινήσεις με πρωθυπουργικά αεροσκάφη κ.α.. Σήμερα το πολυπληθέστατο υπουργικό συμβούλιο όχι μόνο είναι αναποτελεσματικό, αλλά στοιχίζει εκατοντάδες εκατομμύρια στον ελληνικό λαό. Πρέπει να μειωθεί, να γίνει σωστή κατανομή αρμοδιοτήτων και βάσει αυτού να προχωρήσει η επόμενη κυβέρνηση που θα εκλεγεί.

Πρέπει να μπει επιτέλους ένα τέλος και στο άλλαγμα των ονομάτων των υπουργείων και των ταμπελών κάθε φορά που έχουμε εκλογές. Να συμφωνήσουν στο οργανόγραμμα και στα ονόματα των υπουργείων που πρέπει να είναι ολιγότερα σε αριθμό. Αυτή πρέπει να είναι όμως μόνο η αρχή. Στη συνέχεια θα πρέπει να συμφωνήσουν στον αριθμό των αστυνομικών που συνοδεύουν τους υπουργούς και πολλές φορές γίνονται “άτομα για θελήματα” παρεκκλίνοντας των αρμοδιοτήτων τους. Σήμερα υπάρχουν υπουργοί με συνοδεία μεγαλύτερη των 100 αστυνομικών! Να συμφωνήσουν σε ένα μονοψήφιο αριθμό και να μην αφήσουν παραθυράκια στο νόμο ώστε να μπορεί να τύχει διαφορετικής ερμηνείας. Με ανάλογο νόμο θα πρέπει να μειωθεί και ο αριθμός των συμβούλων. Δεν μπορεί υπουργός να έχει 20 ή και 50 συμβούλους την ώρα που ήδη ο κρατικός μηχανισμός είναι υπεράριθμος. Δεν μπορεί ο κάθε υπουργός να επικαλείται αδυναμία του κρατικού μηχανισμού και να προσλαμβάνει στρατιά από συμβούλους που δεν θέλει και πολύ γνώση για να συμπεράνει κανείς ότι είναι παιδιά του “κομματικού σωλήνα”.

Κάποια στιγμή θα πρέπει να συμφωνήσουν οι πολιτικοί αρχηγοί αν ο κρατικός μηχανισμός είναι ικανός να πάει τη χώρα μπροστά. Αν δεν είναι θα πρέπει να κάνουν κάτι για να τον αλλάξουν. Αν είναι θα πρέπει να τον εκμεταλλευτούν. Δεν είναι όμως δίκαιο ούτε για τους δημοσίους υπαλλήλους να βλέπουν στα υπουργεία που επί χρόνια εργάζονται, “ουρανοκατέβατους” συμβούλους χωρίς εξειδικευμένη γνώση να δίνουν εντολές και να αμείβονται παχυλά την ώρα που οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν υποστεί μεγάλες μειώσεις στα εισοδήματά τους. Εκτιμώ πως κάθε υπουργός ή και βουλευτής μπορεί με 4 συμβούλους το πολύ να κάνει εξαιρετική δουλειά. Άλλωστε στον ιδιωτικό τομέα γίνονται “θαύματα” με λιγότερους από τις επιχειρήσεις. Θα πρέπει λοιπόν με νόμο να μπει πλαφόν στον αριθμό των συμβούλων και στις αμοιβές αυτών. Αν κάποιοι βουλευτές θέλουν να ευχαριστήσουν κάποιον για τη βοήθειά του στον προεκλογικό αγώνα ας τον προσλάβουν και ας τον πληρώνουν με δικά τους χρήματα. Το ίδιο και ο τέως Πρωθυπουργός που διόρισε διαδοχικά σε 2 σημαντικές θέσεις (η μια στη Βουλή) πρώην κορυφαίο σύμβουλο του. Δεν είναι δυνατόν η Βουλή να συνεχίζει να έχει σήμερα αυτά τα τεράστια έξοδα υπό τις σημερινές οικονομικές συνθήκες για να συντηρεί εκτός των άλλων: α) ξεχωριστά πολυτελή πολιτιστικά ιδρύματα, β) τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής, γ) νηπιαγωγείο για παιδιά και συγγενείς βουλευτών, δ) γυμναστήριο, ε) ρουσφετολογικούς διορισμούς εκτός ΑΣΕΠ σε θέσεις εκτός οργανογράμματος, όπως αποδείχθηκε πρόσφατα με τον διορισμό πρωθυπουργικού συμβούλου. Να προσθέσω ακόμη ότι Βουλή και βουλευτές αποσπούν και επιπλέον υπαλλήλους, τόσο από το Δημόσιο όσο και από ΔΕΚΟ, όπως η εισηγμένη ΔΕΗ, που έχει χιλιάδες μικρομετόχους κατά ποσοστό 49%, και η Διοίκηση της, παραβιάζει αυτή την πίστη της στους μετόχους μειοψηφίας και πλειοψηφίας αφού δεν ζητάει την ανάκληση τους.

Θα πρέπει να γνωρίζει ο πολιτικός κόσμος πως κάποιοι αποκτούν αθέμιτα σημαντικό πλεονέκτημα στην επανεκλογή τους χρησιμοποιώντας τη στρατιά των συμβούλων τους οποίους πληρώνει ο ελληνικός λαός για να παράγουν έργο για τη χώρα και όχι για να χρησιμοποιούν τα υπουργεία για την επανεκλογή του βουλευτή-υπουργού. Επιπλέον δημιουργούν αθέμιτο ανταγωνισμό σε άλλους νέους συνυποψήφιους τους. Ίσως θα έπρεπε κάποια στιγμή να εξετάσουν τα πολιτικά κόμματα και το να υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ βουλευτή και υπουργού ή και να μην μπορεί όποιος έχει διατελέσει υπουργός να θέσει υποψηφιότητα για ένα χρονικό διάστημα 1-2 χρόνια μετά την λήξη της υπουργικής του θητείας. Αυτή η άποψη που έχει εκφρασθεί και από τον Πρόεδρο της ΝΔ, κ. Αντώνη Σαμαρά, δείχνει να έχει διαπαραταξιακή και καθολική αποδοχή από πολίτες που ανήκουν σε όλα τα κόμματα. Έτσι θα μηδενισθεί το ρουσφέτι. Πρέπει επίσης οι δαπάνες των υποψηφίων βουλευτών και το ανώτερο πλαφόν των δαπανών τους να μην ελέγχονται μόνο για την προεκλογική περίοδο των 3 εβδομάδων αλλά για αρκετούς μήνες (τουλάχιστον 6) πριν τις εκλογές και σε αυτές να περιληφθεί με τεκμαρτά κόστη ο αριθμός των ατόμων που απασχολούν στα πολιτικά τους γραφεία. Ειδικά την πολύμηνη προεκλογική περίοδο. Άλλωστε την προεκλογική περίοδο δεν παράγεται κοινοβουλευτικό έργο. Γιατί λοιπόν να τους έχουν στην υπηρεσία τους την προεκλογική περίοδο; Τα ίδια ισχύουν και για τους δημοτικούς συμβούλους που χρησιμοποιούν τους μηχανισμούς του κάθε Δήμου που μπορούν να επανεκλέγονται εύκολα είτε ρουσφετολογόντας σε βάρος των δημοτών, είτε χρησιμοποιώντας τον μηχανισμό που ο Δήμος τους δίνει για να φέρουν αποτελεσματικό έργο. Όλα αυτά συνιστούν και στρέβλωση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Όμως οι «κατέχοντες» δεν ομιλούν για αυτά. 

Όλες οι δημόσιες δαπάνες πρέπει να μπουν στο μικροσκόπιο. Το ελληνικό κοινοβούλιο και οι Βουλευτές μπορούν να παράξουν σημαντικά μεγαλύτερο έργο με λιγότερο προσωπικό, καλύτερα αμοιβόμενο. Αρκεί αυτό να δουλέψει σωστά και με πρόγραμμα. Επίσης το αρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικών να επιβάλλει στους Δήμους την μείωση των περιττών δαπανών και όχι των αμοιβών όσων εργάζονται στους δήμους.

Να στηριχθούν και οι ιδιώτες

Το κράτος με διαδοχικές αποφάσεις, αποτέλεσμα των απαιτήσεων-διαβουλεύσεων με την τρόικα, δεν  βλάπτει τα συμφέροντα των τραπεζών. Όμως βλάπτει τα δίκαια συμφέροντα των φυσικών προσώπων, των ιδιωτών και πολλές φορές μετόχων των τραπεζών. Το κράτος με τις αποφάσεις του καλλιεργεί το αίσθημα της αδικίας στους πολίτες. Ενώ τα ομόλογα θα κουρευτούν, οι τράπεζες θα ενισχυθούν με ρευστότητα και παράλληλα θα αποκτήσουν και φορολογικές ελαφρύνσεις. Για τους πολίτες δεν ισχύει το ίδιο. Το κράτος θα στηρίξει τις τράπεζες με ρευστότητα και ως αντάλλαγμα θα λάβει μετοχές χωρίς δικαίωμα ψήφου, αφήνοντας στις υπάρχουσες διοικήσεις τον έλεγχο. Οι πολίτες-μέτοχοι των τραπεζών θα ζημιωθούν ανεπανόρθωτα από την αύξηση του αριθμού των μετοχών, ενώ ήδη έχουν καταγράψει τεράστιες υποαξίες από την πτώση των τιμών, αποτέλεσμα της δημοσιονομικής εκτροπής της χώρας. Φυσικά και πιστεύω πως ορθά πράττει το κράτος και στηρίζει τις τράπεζες και πρέπει να το κάνει προκειμένου να κινηθεί ξανά η οικονομία. Όμως για τους πολίτες γιατί δεν λαμβάνει κάποια αντίστοιχη μέριμνα; Οι τράπεζες έχασαν χρήματα γιατί είχαν επενδύσει σε ελληνικά ομόλογα. Στήριξαν τη χώρα, όμως οι πολιτικοί με τις αποφάσεις τους έβλαψαν τις τράπεζες. Ορθά τις στηρίζει, αλλά και οι μέτοχοι των τραπεζών έπραξαν ουσιαστικά το ίδιο και σήμερα θα υποστούν ζημία χωρίς να έχουν φταίξει. Μάλιστα δεν είναι δική τους ευθύνη η αγορά ομολόγων από τις τράπεζες σε ποσοστό πολλαπλάσιο των ιδίων κεφαλαίων. Γιατί λοιπόν αυτοί δεν θα έχουν κάποιο όφελος; Γιατί δεν θα έχουν, για παράδειγμα, φορολογική ελάφρυνση όσοι έχουν μετοχές τραπεζών και έχουν ζημιωθεί; Γιατί να μη λάβουν οικονομική ενίσχυση αντίστοιχη του κουρέματος τα φυσικά πρόσωπα, κάτοχοι ελληνικών ομολόγων;

Οι πολίτες έχουν επίσης μία ακόμη σημαντική επιβάρυνση, πάλι χωρίς να φταίνε. Οι κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών έδωσαν τη διαχείριση των κεφαλαίων των ασφαλιστικών ταμείων στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία βάσει νόμου επένδυσε υποχρεωτικά τα κεφάλαια αυτά σε ελληνικά ομόλογα. 
Τώρα τα ομόλογα αυτά κουρεύονται, με αποτέλεσμα τη ζημία των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων. Την ίδια ώρα, τα ομόλογα που κατέχει η Τράπεζα της Ελλάδος (που είναι μέλος του ευρωσυστήματος) δεν θα κουρευτούν, γιατί έχει την προστασία της ΕΚΤ, ενός από τα 3 μέλη της παντοδύναμης τρόικας, που δυστυχώς δεν βρίσκει απέναντί της Έλληνες πολιτικούς με γνώσεις, πείρα και επιχειρήματα. Αυτό το κενό πρέπει να καλυφθεί στις εκλογές με την κατάλληλη ψήφο των πολιτών. Με όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει αίσθημα δικαίου και οι πολίτες δεν αισθάνονται ότι οι τεράστιες θυσίες τους πιάνουν τόπο.

Ορισμένες από τις τελευταίες παρεμβάσεις μου

 Τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να βοηθήσω τη χώρα μου ώστε να ξεπεράσει τα δημοσιονομικά της προβλήματα με όποιο τρόπο μπορώ. Μέσω δημοσιεύσεων, συνεντεύξεων και τηλεοπτικών εκπομπών προσπαθώ να “ταρακουνήσω” τους αρμόδιους ώστε να αξιοποιήσουν τη γνώση των ανθρώπων της αγοράς. Σήμερα πολλά από αυτά που περίμενα να γίνουν πριν 3-5 χρόνια δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί. Υπάρχει ακόμα λίγος χρόνος πριν την κατάρρευση, αλλά πρέπει να επιταχύνουμε την προσπάθεια και να ακούσουμε ανθρώπους με πιστοποιημένη γνώση, με εμπειρία και με διάθεση να βελτιώσουν την οικονομία.
2/3/2012

Γιατί πρέπει να στηριχτούν και οι ιδιώτες

Γιατί πρέπει να στηριχτούν και οι ιδιώτες

Το κράτος φροντίζει με διαδοχικές αποφάσεις του, αποτέλεσμα των απαιτήσεων-διαβουλεύεσεων με την τρόικα, να μη βλάπτει τα συμφέροντα των τραπεζών, αλλά όχι και τα συμφέροντα των φυσικών προσώπων, των ιδιωτών και πολλές φορές μετόχων των τραπεζών.

Το κράτος ωστόσο, με τις αποφάσεις του καλλιεργεί το αίσθημα της αδικίας στους πολίτες. Ενώ τα ομόλογα θα κουρευτούν, οι τράπεζες θα ενισχυθούν με ρευστότητα και παράλληλα θα αποκτήσουν και φορολογικές ελαφρύνσεις. Για τους πολίτες δεν ισχύει το ίδιο. Το κράτος θα στηρίξει τις τράπεζες με ρευστότητα και ως αντάλλαγμα θα λάβει μετοχές χωρίς δικαίωμα ψήφου αφήνοντας στις υπάρχουσες διοικήσεις τον έλεγχο. Οι πολίτες όμως που έχουν μετοχές των τραπεζών θα ζημιωθούν ανεπανόρθωτα από την αύξηση του αριθμού των μετοχών, ενώ ήδη έχουν καταγράψει τεράστιες υποαξίες από την πτώση των τιμών των μετοχών, αποτέλεσμα της δημοσιονομικής εκτροπής της χώρας. Φυσικά και πιστεύω πως ορθά πράττει το κράτος και στηρίζει τις τράπεζες και πρέπει να το κάνει προκειμένου να κινηθεί ξανά η οικονομία. Όμως για τους πολίτες γιατί δεν λαμβάνει κάποια αντίστοιχη μέριμνα; Οι τράπεζες έχασαν χρήματα γιατί είχαν επενδύσει σε ελληνικά ομόλογα. Στήριξαν τη χώρα, όμως οι πολιτικοί με τις αποφάσεις τους έβλαψαν τις τράπεζες. Ορθά τις στηρίζει, αλλά και οι μέτοχοι των τραπεζών, έπραξαν ουσιαστικά το ίδιο και σήμερα θα υποστούν ζημιά χωρίς να έχουν φταίξει. Μάλιστα δεν είναι δική τους ευθύνη η αγορά ομολόγων από τις τράπεζες σε ποσοστό πολλαπλάσιο των ιδίων κεφαλαίων. Γιατί λοιπόν αυτοί δεν θα έχουν κάποιο όφελος; Γιατί δεν θα έχουν για παράδειγμα φορολογική ελάφρυνση όσοι έχουν μετοχές τραπεζών και έχουν ζημιωθεί; Γιατί να μην λάβουν οικονομική ενίσχυση αντίστοιχη του κουρέματος τα φυσικά πρόσωπα, κάτοχοι ελληνικών ομολόγων;

Οι πολίτες έχουν επίσης μία ακόμη σημαντική επιβάρυνση, πάλι χωρίς να φταίνε. Οι κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών έδωσαν τη διαχείριση των κεφαλαίων των ασφαλιστικών ταμείων στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία βάσει νόμου επένδυσε υποχρεωτικά τα κεφάλαια αυτά σε ελληνικά ομόλογα. Τώρα τα ομόλογα αυτά κουρεύονται με αποτέλεσμα τη ζημιά των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων. Την ίδια ώρα τα ομόλογα που κατέχει η Τράπεζα της Ελλάδος (που είναι μέλος του Ευρωσυστήματος) δεν θα κουρευτούν. Ο διαχειριστής με άλλα λόγια μπορεί να βλάψει τον πελάτη αλλά δεν μπορεί για τις ίδιες ενέργειες διαχείρισης να υποστεί βλάβη ο ίδιος, γιατί έχει την προστασία της ΕΚΤ, ενός από τα 3 μέλη της παντοδύναμης Τρόικας που δυστυχώς δεν βρίσκει απέναντί της Έλληνες πολιτικούς με γνώσεις, εμπειρία και επιχειρήματα. Αυτό το κενό πρέπει να καλυφθεί στις εκλογές  με την κατάλληλη ψήφο των πολιτών, όπως ανέφερε και η έκκληση του ΣΕΔΥΚΑ. Σημειώνεται πως βάσει νόμου το 35% των κερδών της Τράπεζας της Ελλάδος λαμβάνει το δημόσιο, πριν οι μέτοχοι (μεταξύ αυτών και το δημόσιο) λάβουν μέρισμα.

Με όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει αίσθημα δικαίου και οι πολίτες δεν αισθάνονται ότι οι τεράστιες θυσίες τους πιάνουν τόπο. Βλέπουν μισθούς και συντάξεις να μειώνονται αλλά την ακρίβεια να μην υποχωρεί. Κάνουν θυσίες ενώ την ίδια ώρα τα πολιτικά κόμματα θα φορτώσουν στη χώρα τα δάνειά τους, χωρίς να έχουν υπογράψει κάποιο μνημόνιο που θα οδηγεί σε συμμάζεμα. Πρέπει άμεσα να ληφθεί μέριμνα και για τους πολίτες. Να υπάρξει μείωση της ζημιάς των μετόχων των τραπεζών τουλάχιστον με φορολογική πίστωση, να μην κουρευτούν τα ομόλογα των φυσικών προσώπων, ή έστω να δοθούν κίνητρα αντίστοιχα με αυτά των τραπεζών, και τέλος πρέπει να κουρευτούν και τα ομόλογα που κατέχει η Τράπεζα της Ελλάδος καθώς και η ΕΚΤ.  Στα ελάχιστα θετικά δεν μπορεί κάποιος να μην συμπεριλάβει τα δημοσιεύματα που κάνουν λόγω για κούρεμα των δανείων των ιδιωτών. Πρέπει να γίνει αυτή η μείωση προκειμένου να αναπνεύσουν τα νοικοκυριά και να επιβιώσουν. Θα είναι ένα πρώτο βήμα προς την ανάπτυξη.

Πλαφόν με νόμο τώρα στις δημόσιες δαπάνες!

Δεν αρκεί το PSI, δεν αρκεί η βοήθεια από ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Ένωση και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αν εκτός και επιπλέον των μέτρων ανάπτυξης που χρειάζεται να λάβουμε δεν κόψουμε τις περιττές δαπάνες και μάλιστα με νόμο, όσα χρήματα και να μας δώσουν, σύντομα θα βρεθούμε και πάλι στην ίδια θέση και θα επιβληθούν νέοι φόροι. Επιβάλλεται τώρα να βάλουμε τέλος στις ανόητες δαπάνες. Να βάλουμε τέλος στους “κομματικούς στρατούς” και σε όλα εκείνα τα κατάλοιπα του παρελθόντος που φέρουν σημαντικό μέρος της ευθύνης για το σημείο που φτάσαμε. Και πρέπει αυτή τη φορά να δώσουν οι ίδιοι οι βουλευτές και οι υπουργοί το παράδειγμα.

Οφείλει ο Πρωθυπουργός, Λουκάς Παπαδήμος, αμέσως μετά την ολοκλήρωση του PSI να καλέσει τους πολιτικούς αρχηγούς και να συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο μείωσης δαπανών το οποίο θα περιλαμβάνει, ολιγομελές υπουργικό συμβούλιο, μικρή ομάδα συμβούλων και πλαφόν στα έξοδα κίνησης. Να μπει τέλος στη διαμονή σε πανάκριβα ξενοδοχεία, μετακινήσεις με πρωθυπουργικά αεροσκάφη κ.ά. Το πολυπληθέστατο υπουργικό συμβούλιο όχι μόνο είναι αναποτελεσματικό, αλλά στοιχίζει εκατοντάδες εκατομμύρια στον ελληνικό λαό.

Θα πρέπει επίσης να συμφωνήσουν στον αριθμό των αστυνομικών που συνοδεύουν τους υπουργούς και πολλές φορές γίνονται “άτομα για θελήματα”, παρεκκλίνοντας των αρμοδιοτήτων τους. Υπάρχουν υπουργοί με συνοδεία μεγαλύτερη των 100 αστυνομικών! Να συμφωνήσουν σε ένα μονοψήφιο αριθμό και να μην αφήσουν παραθυράκια στο νόμο. Με ανάλογο νόμο θα πρέπει να μειωθεί και ο αριθμός των συμβούλων. Δεν μπορεί υπουργός να έχει 35 συμβούλους την ώρα που ήδη ο κρατικός μηχανισμός είναι υπεράριθμος. Δεν μπορεί ο κάθε υπουργός να επικαλείται αδυναμία του κρατικού μηχανισμού και να προσλαμβάνει στρατιά από συμβούλους που δεν θέλει και πολλή γνώση για να συμπεράνει κανείς ότι είναι παιδιά του “κομματικού σωλήνα” και φροντίζουν την προσωπική επανεκλογή του.

Κάποια στιγμή θα πρέπει να συμφωνήσουν οι πολιτικοί αρχηγοί αν ο κρατικός μηχανισμός είναι ικανός να πάει τη χώρα μπροστά. Αν δεν είναι ας τον αλλάξουν. Αν είναι ας τον αξιοποιήσουν. Δεν είναι όμως δίκαιο ούτε για τους δημοσίους υπαλλήλους να βλέπουν στα υπουργεία που επί χρόνια εργάζονται, “ουρανοκατέβατους” συμβούλους χωρίς εξειδικευμένη γνώση να δίνουν εντολές και να αμείβονται παχυλά την ώρα που αυτοί έχουν υποστεί μεγάλες μειώσεις στα εισοδήματά τους. Εκτιμώ πως κάθε υπουργός ή και βουλευτής μπορεί με 4 συμβούλους να κάνει εξαιρετική δουλειά. Άλλωστε στον ιδιωτικό τομέα γίνονται “θαύματα” με λιγότερους. Επίσης, η Βουλή δεν μπορεί να συνεχίζει να έχει σήμερα τα τεράστια περιττά έξοδα υπό τις σημερινές οικονομικές συνθήκες. Συντηρεί εκτός των άλλων: α) πολυτελή πολιτιστικά ιδρύματα, β) τηλεοπτικό σταθμό, γ) νηπιαγωγείο για παιδιά και συγγενείς βουλευτών, δ) γυμναστήριο, ε) ρουσφετολογικούς διορισμούς εκτός ΑΣΕΠ.

Θα πρέπει να γνωρίζει ο πολιτικός κόσμος πως κάποιοι αποκτούν αθέμιτα σημαντικό πλεονέκτημα στην επανεκλογή τους χρησιμοποιώντας τη στρατιά των συμβούλων τους οποίους πληρώνει ο ελληνικός λαός για να παράγουν έργο για τη χώρα και όχι για να χρησιμοποιούν τα υπουργεία για την επανεκλογή του βουλευτή-υπουργού. Ίσως θα έπρεπε κάποια στιγμή να εξετάσουν τα πολιτικά κόμματα και το να υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ βουλευτή στην επόμενη εκλογή και υπουργού. Αυτή η άποψη που έχει εκφρασθεί και από τον Πρόεδρο της ΝΔ, κ. Αντώνη Σαμαρά, δείχνει να έχει διαπαραταξιακή και καθολική αποδοχή από πολίτες που ανήκουν σε όλα τα κόμματα. Έτσι θα μηδενισθεί το ρουσφέτι. Πρέπει επίσης οι δαπάνες των υποψηφίων βουλευτών και το ανώτερο πλαφόν των δαπανών τους να μην ελέγχονται μόνο για την προεκλογική περίοδο των 3 εβδομάδων αλλά για αρκετούς μήνες (τουλάχιστον 3) πριν τις εκλογές, ειδικά τώρα που ξέρουμε πότε θα γίνουν οι εκλογές. Οι 7 σύμβουλοι των βουλευτών κακώς πληρώνονται από το Δημόσιο την προεκλογική περίοδο που αργεί η Βουλή. Αυτό συνιστά αθέμιτο ανταγωνισμό έναντι των νέων υποψήφιων βουλευτών και πρέπει να το γνωρίζουν οι πολίτες όταν ψηφίζουν. Τα ίδια ισχύουν και για τους δημοτικούς συμβούλους. Όλα αυτά συνιστούν και στρέβλωση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Δεν ξεκινούν όλοι οι υποψήφιοι από το ίδιο σημείο.

Όλες οι δημόσιες δαπάνες πρέπει να μπουν στο μικροσκόπιο. Το ελληνικό κοινοβούλιο και οι Βουλευτές μπορούν με ορθολογικότερη και έξυπνη οργάνωση όπως χωρισμό της Βουλής σε επιμέρους ειδικότερα τμήματα που επιτρέπεται σοφά από το εν ισχύι Σύνταγμα, αποκλειστική επικέντρωση στο κύριο έργο κλπ., να παράξουν σημαντικά ποιοτικότερο έργο με λιγότερο προσωπικό, λογικά αμειβόμενο. Αρκεί αυτό να δουλέψει σωστά και με πρόγραμμα.

Γιατί πρέπει να στηριχτούν και οι ιδιώτες

Γιατί πρέπει να στηριχτούν και οι ιδιώτες
Το κράτος φροντίζει με διαδοχικές αποφάσεις του, αποτέλεσμα των απαιτήσεων-διαβουλεύσεων με την τρόικα, να μη βλάπτει τα συμφέροντα των τραπεζών, αλλά όχι και τα συμφέροντα των φυσικών προσώπων, των ιδιωτών και πολλές φορές μετόχων των τραπεζών. Το κράτος ωστόσο, με τις αποφάσεις του καλλιεργεί το αίσθημα της αδικίας στους πολίτες. Ενώ τα ομόλογα θα κουρευτούν, οι τράπεζες θα ενισχυθούν με ρευστότητα και παράλληλα θα αποκτήσουν και φορολογικές ελαφρύνσεις. Για τους πολίτες δεν ισχύει το ίδιο. Το κράτος θα στηρίξει τις τράπεζες με ρευστότητα και ως αντάλλαγμα θα λάβει μετοχές χωρίς δικαίωμα ψήφου αφήνοντας στις υπάρχουσες διοικήσεις τον έλεγχο. Οι πολίτες όμως που έχουν μετοχές των τραπεζών θα ζημιωθούν ανεπανόρθωτα από την αύξηση του αριθμού των μετοχών, ενώ ήδη έχουν καταγράψει τεράστιες υποαξίες από την πτώση στις τιμές των μετοχών, αποτέλεσμα της δημοσιονομικής εκτροπής της χώρας. Φυσικά και πιστεύω πως ορθά πράττει το κράτος και στηρίζει τις τράπεζες και πρέπει να το κάνει προκειμένου να κινηθεί ξανά η οικονομία. Όμως για τους πολίτες γιατί δεν λαμβάνει κάποια αντίστοιχη μέριμνα; Οι τράπεζες έχασαν χρήματα γιατί είχαν επενδύσει σε ελληνικά ομόλογα. Στήριξαν τη χώρα, όμως οι πολιτικοί με τις αποφάσεις τους έβλαψαν τις τράπεζες. Ορθά τις στηρίζει, αλλά και οι μέτοχοι των τραπεζών, έπραξαν ουσιαστικά το ίδιο και σήμερα θα υποστούν ζημιά χωρίς να έχουν φταίξει. Μάλιστα δεν είναι δική τους ευθύνη η αγορά ομολόγων από τις τράπεζες σε ποσοστό πολλαπλάσιο των ιδίων κεφαλαίων. Γιατί λοιπόν αυτοί δεν θα έχουν κάποιο όφελος; Γιατί δεν θα έχουν για παράδειγμα φορολογική ελάφρυνση όσοι έχουν μετοχές τραπεζών και έχουν ζημιωθεί; Γιατί να μην λάβουν οικονομική ενίσχυση αντίστοιχη του κουρέματος τα φυσικά πρόσωπα, κάτοχοι ελληνικών ομολόγων; Οι πολίτες έχουν επίσης μία ακόμη σημαντική επιβάρυνση, πάλι χωρίς να φταίνε. Οι κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών έδωσαν τη διαχείριση των κεφαλαίων των ασφαλιστικών ταμείων στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία βάσει νόμου επένδυσε υποχρεωτικά τα κεφάλαια αυτά σε ελληνικά ομόλογα. Τώρα τα ομόλογα αυτά κουρεύονται με αποτέλεσμα τη ζημιά των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων. Την ίδια ώρα τα ομόλογα που κατέχει η Τράπεζα της Ελλάδος (που είναι μέλος του ευρωσυστήματος) δεν θα κουρευτούν. Ο διαχειριστής με άλλα λόγια μπορεί να βλάψει τον πελάτη αλλά δεν μπορεί για τις ίδιες ενέργειες διαχείρισης να υποστεί βλάβη ο ίδιος, γιατί έχει την προστασία της ΕΚΤ, ενός από τα 3 μέλη της παντοδύναμης Τρόικας που δυστυχώς δεν βρίσκει απέναντί της Έλληνες πολιτικούς με γνώσεις, εμπειρία και επιχειρήματα. Αυτό το κενό πρέπει να καλυφθεί στις εκλογές με την κατάλληλη ψήφο των πολιτών, όπως ανέφερε και η έκκληση του ΣΕΔΥΚΑ. Σημειώνεται πως βάσει νόμου το 35% των κερδών της Τράπεζας της Ελλάδος λαμβάνει το Δημόσιο, πριν οι μέτοχοι (μεταξύ αυτών και το Δημόσιο) λάβουν μέρισμα. Με όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει αίσθημα δικαίου και οι πολίτες δεν αισθάνονται ότι οι τεράστιες θυσίες τους πιάνουν τόπο. Βλέπουν μισθούς και συντάξεις να μειώνονται αλλά την ακρίβεια να μην υποχωρεί. Κάνουν θυσίες, ενώ την ίδια ώρα τα πολιτικά κόμματα θα φορτώσουν στη χώρα τα δάνειά τους, χωρίς να έχουν υπογράψει κάποιο μνημόνιο που θα οδηγεί σε συμμάζεμα. Πρέπει άμεσα να ληφθεί μέριμνα και για τους πολίτες. Να υπάρξει μείωση της ζημιάς των μετόχων των τραπεζών τουλάχιστον με φορολογική πίστωση, να μην κουρευτούν τα ομόλογα των φυσικών προσώπων, ή έστω να δοθούν κίνητρα αντίστοιχα με αυτά των τραπεζών, και τέλος πρέπει να κουρευτούν και τα ομόλογα που κατέχει η Τράπεζα της Ελλάδος καθώς και η ΕΚΤ. Στα ελάχιστα θετικά δεν μπορεί κάποιος να μην συμπεριλάβει τα δημοσιεύματα που κάνουν λόγω για κούρεμα των δανείων των ιδιωτών. Πρέπει να γίνει αυτή η μείωση προκειμένου να αναπνεύσουν τα νοικοκυριά και να επιβιώσουν. Θα είναι ένα πρώτο βήμα προς την ανάπτυξη.