Παραδείγματα προς μίμηση

Διασπορά Επενδυτικού Κινδύνου

Γιατί να επενδύσει κάποιος εκτός από Ελληνικές και σε μετοχές του εξωτερικού; Η απάντηση βρίσκεται κοιτάζοντας τις ετησιοποιημένες αποδόσεις την τελευταία πενταετία για γενικούς δείκτες διαφορετικών χωρών (S&P, Hang Seng, DAX, κλπ.) Μπροστά στην αδυσώπητη πραγματικότητα χωρών με δηψήφια ποσοστά ανάπτυξης και υπεραποδόσεις των χρηματιστηρίων τους ένας επενδυτής με ορίζοντα 5ετιας θεωρείται αποτυχημένος όταν επενδύει μόνο σε μετοχές του Γενικού Δείκτη του Χ.Α. για να λάβει ετησιοποιημένη απόδοση -14%.

Ωστόσο ο φόβος των Ελλήνων επενδυτών να εμπιστευτούν τις ξένες αγορές είναι εν μέρει δικαιολογημένος. Η αλήθεια είναι πως ένας ορθολογικά σκεφτόμενος επενδυτής θα ήθελε να επενδύσει σε τίτλους οι οποίοι θα του προσέφεραν την καλύτερη απόδοση με τον χαμηλότερο κίνδυνο. Πολλές από τις αναδυόμενες αγορές προσφέρουν αρκετά δελεαστικές αποδόσεις μαζί με κάποιο κίνδυνο. Επιπροσθέτως, ο συναλλαγματικός κίνδυνος , τα κόστη συναλλαγών και τα διαφορετικά φορολογικά καθεστώτα ανά χώρα αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες για μια επένδυση στο εξωτερικό.

Την λύση σε αυτούς τους κινδύνους ήρθαν να δώσουν τα Διαπραγματεύσιμα Αμοιβαία Κεφάλαια ή αλλιώς ETF’S (Exchange Traded Funds). Αν και το πρώτο ETF δημιουργήθηκε πριν από 20 χρόνια χρειάστηκε μια δεκαετία ώστε να γίνουν γνωστά στο ευρύ επενδυτικό κοινό. Τα ETF’S είναι καλάθια μετοχών, ομολόγων, εμπορευμάτων, πολύτιμων μετάλλων και άλλων πιο σύνθετων χρηματοπιστωτικών τίτλων τα οποία διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια όπως ακριβώς διαπραγματεύεται μια μετοχή.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα τους είναι ότι προσφέρουν στον επενδυτή εύκολη και χαμηλού κόστους πρόσβαση σε έναν αρκετά μεγάλο αριθμό χρηματοπιστωτικών τίτλων διευκολύνοντας τον να αποφύγει ή ακόμη και να αξιοποιήσει προς όφελός του συγκεκριμένους κινδύνους. Ανάλογα με τον υποκείμενο τίτλο τον οποίο ακολουθούν, υπάρχουν ETF που προστατεύουν από τον κίνδυνο της αγοράς, τον συναλλαγματικό κίνδυνο και τον κίνδυνο πληθωρισμού. Υπάρχουν ETF’S που επενδύουν σε εμπορεύματα που απομακρύνουν τον κίνδυνο των ρευστών διαθεσίμων και αξιοποιούν τον πληθωρισμό ή την ανισορροπία προσφοράς και ζήτησης προς όφελος του επενδυτή. Επιπλέον υπάρχουν ETF”S για μακροχρόνιους επενδυτές όπως επίσης και για επενδυτές με πιο σύντομο επενδυτικό ορίζοντα.

Σύμφωνα με τα παραπάνω ο σοβαρός επενδυτής πρέπει να σκεφτεί ότι ο σωστός συνδυασμός των ETF’S προσφέρει διεθνή και με πολλά προϊόντα έκθεση στο χαρτοφυλάκιο του αντισταθμίζοντας τους διαφόρους κινδύνους. Φυσικά, θα ήταν λάθος να πούμε ότι η χρήση αυτών των σύνθετων χρηματοπιστωτικών προϊόντων αποτελούν μια πανάκεια στρατηγική. Η εις βάθος ανάλυση, κατανόηση και προσεκτική επιλογή τους με τις κατάλληλες επενδυτικές συμβουλές είναι απαραίτητη ούτως ώστε να μην έχει κάποιος τα αντίθετα αποτελέσματα.

Η κουτοπονηριά του ¨Ελληνα

Ο θυμόσοφος λαός μας λέει πως καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Εμείς όπως φαίνεται έχουμε βγάλει όνομα και φροντίζουμε με κάθε ευκαιρία να το επιβεβαιώνουμε. Υπάρχουν ανάμεσά μας δυστυχώς άνθρωποι που έχουν μάθει στα εύκολα και δε θέλουν να πιεστούν ή να ακολουθήσουν την πεπατημένη. Χαλάνε φαιά ουσία προκειμένου να σκαρφιστούν τρόπους για να ξεγελάσουν το συνάνθρωπό τους και όχι για να γίνουν καλύτεροι. Έχουν βέβαια και παραδείγματα που επικαλούνται.  Έρχεται πάλι στο προσκήνιο το ζήτημα των νόμων. Έχουμε χιλιάδες αλλά δεν εφαρμόζονται. Γιατί αν εφαρμόζονται και ο πέλεκυς έπεφτε βαρύς ούτε παραδείγματα θα είχαν να επικαλεστούν, ούτε θα τολμούσαν να ξεγελάσουν με κουτοπονηριές. Στις βουλευτικές εκλογές πήρε μεγάλη διάσταση το θέμα των σταυρών. Εντοπίστηκαν βουλευτές με σταυρούς σε κάποια εκλογικά τμήματα περισσότερους από αυτούς που έλαβε το κόμμα τους! Κανείς όμως δεν τιμωρήθηκε. Αυτό έδωσε το «άλλοθι» σε κάποιους να ακολουθήσουν την ίδια τακτική και στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές. Νόμος βέβαια υπάρχει και οι εντολές προς τον δικαστικό αντιπρόσωπο και την εφορευτική επιτροπή ήταν ξεκάθαρες. «Αριθμούμε αμέσως μετά το άνοιγμα του κάθε φακέλου και μονογράφουμε το κάθε ψηφοδέλτιο, μετράμε και μονογράφουμε τους σταυρούς των υποψηφίων». Αυτό προβλέπει η διαδικασία. Όμως ο «ωχαδελφισμός» και η «δεβαριεστημάρα» που διακατέχει κάποιους συμπολίτες μας -που αν και είχαν την υποχρέωση και την εξουσία να προστατεύσουν τη δημοκρατία δεν το έπραξαν - άφησε το περιθώριο στους γνωστούς -άγνωστους «καλποσταυροκλέφτες» να πριμοδοτήσουν ή ακόμα και να εκλέξουν τους δικούς τους υποψηφίους και όχι αυτούς που επέλεξε ο ελληνικός λαός μέσα από την ύψιστη στιγμή της δημοκρατίας, ήτοι τις εκλογές.  Σε κάθε ευκαιρία δείχνουν κάποιοι συμπολίτες μας τον πραγματικό τους εαυτό. Οι συνδυασμοί πρέπει να αναφέρουν α) αντιπροσώπους και συστήσαντες, β) πως έγινε δυνατόν ένας υποψήφιος να έστειλε μετά θεωρητικά από υποτονική προεκλογική εκστρατεία, δεκάδες αντιπροσώπους και «έσχισε» και άλλος κανένα ή ελάχιστους, γ) τη συσχέτιση φιλικού/συγγενικού εκπροσώπου στο εκλογικό τμήμα με τον αριθμό ψήφων, δ) την προεκλογική χρήση υποδομών του Δήμου που συνθέτουν υπέρμετρη τεκμαρτή δαπάνη και ακυρότητα εκλογής. Δεν είναι δύσκολο λοιπόν να αντιληφθούμε τους λόγους για τους οποίους φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού. Αφού στις εκλογικές διαδικασίες κάποιοι προσπαθούν χωρίς να το αξίζουν να εκλεγούν, αναλογιστείτε τι θα πράξουν όταν τους δοθεί εξουσία. Αναλογιστείτε τι έπραξαν όλα αυτά τα χρόνια αυτοί που εκλέγονταν με τέτοιους τρόπους. Αυτός ο λαός για να μην βουλιάξει πρέπει να αλλάξει στη νοοτροπία και στον τρόπο σκέψης.

 

Αναφορά στη στήλη του ΒΗΜΑ αντιεξουσιαστικά

Βρείτε την σπατάλη και μειώστε την!

Ίση κατανομή των φορολογικών βαρών

Προτάσεις από τους ανθρώπους της Αγοράς

Υποστήριζα πάντα την άποψη, και έχει καταγραφεί και από τη συγκεκριμένη στήλη, πως τα ηνία της χώρας πρέπει να βρίσκονται στα χέρια ανθρώπων με πιστοποιημένη γνώση και επαγγελματική εμπειρία και καταξίωση. Οι λεγόμενοι και ως «άνθρωποι της αγοράς» που κάποιοι από αυτούς λόγω του αντικειμένου τους συνδυάζουν θεωρία και πρακτική θα μπορούσαν να οδηγήσουν γρηγορότερα τη χώρα στην ανάπτυξη και στην έξοδο από την κρίση, για τον απλό λόγο ότι από την γνώση και την εμπειρία τους θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της εποχής ορθολογικότερα.


 Είναι άλλωστε γνωστό και όσοι έχουν μία πιο στενή επαφή το γνωρίζουν καλύτερα, πως πολλοί σύμβουλοι υπουργών, αλλά και υπουργοί ακόμα δεν γνωρίζουν το αντικείμενό τους. Αγνοούν βασικούς νόμους που στρεβλώνουν την αγορά, ενώ αγνοούν και το πώς κατάφεραν κάποιες χώρες να πετύχουν. Άλλωστε πως είναι δυνατόν σύμβουλοι χωρίς την σχετική εργασιακή εμπειρία, χωρίς πιστοποιημένη γνώση να μπορούν να προτείνουν λύσεις; Δυστυχώς η μόνη εμπειρία που έχουν αρκετοί από τους συμβούλους των υπουργών είναι κομματική. Η ενδιάμεση έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργου Προβόπουλου, αποδεικνύει περίτρανα πώς θα μπορούσε το κράτος να ωφεληθεί από τους ανθρώπους της αγοράς. Ο διοικητής -και οι συνεργάτες του ασφαλώς- δεν έμειναν μόνο σε διαπιστώσεις και ευχολόγια, αλλά προχώρησαν σε μία εμπεριστατωμένη ανάλυση του προβλήματος και παράλληλα πρότειναν σειρά συγκεκριμένων μέτρων που μπορούν να φέρουν δημοσιονομική προσαρμογή, χωρίς νέους φόρους. Πολλά από τα μέτρα που προτείνονται σίγουρα έχουν προταθεί και από άλλους ή από απλούς πολίτες, όπως για παράδειγμα το κλείσιμο ζημιογόνων δημόσιων επιχειρήσεων ή οι συγχωνεύσεις κρατικών τηλεοπτικών σταθμών. 


Μάλιστα από αυτή τη στήλη είχα προτείνει το κλείσιμο του καναλιού της Βουλής, μεταξύ άλλων μέτρων όπως τη μείωση του αριθμού των βουλευτών και τη μετατροπή της Πρωτεύουσας σε διεθνές χρηματοοικονομικό κέντρο. Όμως στην έκθεση αναφέρονται και προτάσεις που αν υιοθετηθούν και ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός για παράδειγμα θα λειτουργήσει καλύτερα και η ακίνητη περιουσία θα συνεισφέρει στη μείωση του χρέους γρηγορότερα.  Η ανάγνωση της έκθεσης είναι το πρώτο που θα πρέπει να κάνουν οι πολίτες και κυρίως οι πολιτικοί αυτής της χώρας. Το δεύτερο που θα πρέπει να κάνουν οι πολιτικοί είναι να υιοθετήσουν μέτρα που προτείνουν οι άνθρωποι της αγοράς. Να συστήσουν επιτροπές από επιχειρηματίες που έχουν αποδείξει την αγάπη τους για την πατρίδα, που διαθέτουν πιστοποιημένη γνώση και έχουν πετύχει στον κλάδο τους να συμβάλουν με προτάσεις για τη γρηγορότερη έξοδο από την κρίση.

Έξυπνες λύσεις για τα έσοδα

Υπάρχουν απλές λύσεις που μπορούν να φέρουν αποτελέσματα. Λύσεις για το οικονομικό αδιέξοδο. Χρειάζεται όμως θέληση γιατί υπάρχουν συμφέροντα που επί χρόνια κέρδιζαν από τις ανισότητες που είχαν δημιουργήσει κάποιοι και δε θα θελήσουν να χάσουν το προνόμιά τους για να ωφεληθεί η οικονομία. Το οικονομικό επιτελείο όμως οφείλει να προστατεύσει τα συμφέροντα των πολλών και κυρίως του κράτους και να προχωρήσει στις απαιτούμενες αλλαγές. Αρχικά θα πρέπει η Κυβέρνηση να δει ξανά το φορολογικό νόμο. Η προχειρότητα είναι εμφανής  στο φόρο υπεραξίας. Δεν είναι εφαρμόσιμος στην Ελλάδα για όλους και θα είναι καταστροφικός για το ΧΑ. Είναι άδικος για τον μικρό Έλληνα επενδυτή και ευνοεί μόνο τους μεγαλομετόχους που κατά κανόνα κρατούν για πάνω από 12 μήνες τις μετοχές. Αυτοί δεν θα πληρώνουν τίποτα για τυχόν πώληση μετοχών ή της επιχείρησης τους.

 Προτείνω την αντικατάστασή του με  φορολόγηση με 2 basis points μηνιαίως επί της καθαρής θέσης του ενεργητικού κάθε πολίτη κατοίκου Ελλάδος και ει δυνατόν κάθε κατοίκου Έλληνα ή ξένου. Εναλλακτικά, προτείνω την διατήρηση του φόρου επί των πωλήσεων σε 15 basis points που είναι σήμερα. Προσφέρει στο Δημόσιο περισσότερα έσοδα. Για φέτος 50 εκ. έναντι μηδενός εάν αλλάξει. Παράλληλα πρέπει να καταργηθεί και ο φόρος υπεραξίας και επί ξένων μετοχών εκτός Χ.Α. διότι δεν ελέγχεται.

Ο σχηματισμός ΑΕΔΑΚ να γίνεται με 125.000 ευρώ  κεφάλαιο όπως στο Λουξεμβούργο, αντί 9.000.000 ευρώ που ισχύει σήμερα. Εννοείται ότι θα υπάρχει Τράπεζα Θεματοφύλακας. Συνολικά θα πρέπει η Κυβέρνηση να δει και να αντιγράψει το φορολογικό και θεσμικό πλαίσιο του Λουξεμβούργου που αφορά την διοικητική και επενδυτική διαχείριση αμοιβαίων κεφαλαίων και εν γένει συλλογικών επενδύσεων. Προτείνεται επίσης η παράταση νόμου επαναπατρισμού με συμπαράσταση της αγοράς για επιτυχία. Τώρα αρχίζουν οι επενδυτές να βλέπουν την Ελλάδα. Μειώνεται το ρίσκο και επομένως πολλοί που έβγαλαν τα χρήματά τους γιατί φοβήθηκαν χρεοκοπία τώρα μπορούν να τα φέρουν πίσω. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στη ναυτιλία. Εάν προσεχθεί κατάλληλα μπορεί να φέρει έσοδα για το σύνολο της Εθνικής μας Οικονομίας. Τέλος θα πρέπει να γίνει λογική φορολόγηση των παροχών σε χρήμα  και bonus που καταβάλλουν τα πιστωτικά ιδρύματα στα στελέχη τους. Ο νομοθέτης πρόσφατα θέσπισε νόμο για τις υπέρογκες αμοιβές των στελεχών στα ιδρύματα τα οποία έλαβαν το πακέτο στήριξης από το Ελληνικό κράτος. Οι ξένες Τράπεζες δεν έλαβαν στήριξη. Η επιβολή βέβαια φόρου έως και 90% στα bonus έχει τα χαρακτηριστικά δήμευσης της περιουσίας και δεν αποκλείεται να αμφισβητηθεί η συνταγματικότητά της.

Μέτρα μακριά από την πράξη υπερ των ξένων συμφερόντων

Μέτρα μακριά από την πράξη υπερ των ξένων συμφερόντων

Η συμπεριφορά της Κυβέρνησης το τελευταίο διάστημα δίνει την εντύπωση πως βρήκε τα λεφτά. Θετικά σχόλια υπάρχουν από την Τρόικα και φράσεις του τύπου «δεν υπάρχει σάλιο» ή «τα ταμεία είναι άδεια» αποτελούν μάλλον παρελθόν. Έτσι και η κάνουλα των εξόδων ξανάνοιξε. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που αποφασίστηκε η «πανηγυρική» συνεδρίαση του νέου υπουργικού συμβουλίου να γίνει στη Θεσσαλονίκη. Το νέο υπουργικό συμβούλιο είναι σημαντικά αυξημένο, άρα και οι δαπάνες, όπως για παράδειγμα για συμβούλους, θα αυξηθούν σημαντικά. Και φυσικά όλοι οι υπουργοί, οι αναπληρωτές υπουργοί και οι υφυπουργοί θα μεταφερθούν στη Θεσσαλονίκη για τη Διεθνή Έκθεση με την  «δικαιολογία» ότι πρέπει να συμμετάσχουν στο υπουργικό συμβούλιο. Σε μία δύσκολη περίοδο ο Πρωθυπουργός αντί να επαναπροσδιορίσει με τη στάση του το ρόλο της ΔΕΘ λόγω της οικονομικής συγκυρίας επιλέγει τη μαζική μεταφορά υπουργών, γραμματέων συμβούλων και άλλων επιβαρύνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό. Στο παραπάνω έξοδο θα πρέπει να προστεθεί  το ποσό που θα απαιτηθεί για τη μεταφορά δυνάμεων της αστυνομίας προκειμένου να αντιμετωπιστούν τυχόν επεισόδια από τις μεγάλες διαδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί, αλλά και το ποσό που απορροφά η ίδια η έκθεση.


 Οι φορείς της συμπρωτεύουσας ζητούν επαναπροσδιορισμό της ΔΕΘ ώστε να επανέλθει στο επίκεντρο η εμπορική της διάσταση. Και δεν έχουν άδικο, αφού τα τελευταία χρόνια «μέγας χορηγός» είναι το ίδιο το κράτος. Υπουργεία, σώματα ασφαλείας, υπηρεσίες και εταιρείες του κράτους κ.α. διαφημίζονται μέσω πανάκριβων περιπτέρων σε μία έκθεση που μόνο διεθνή δεν μπορεί να λέγεται. Φέτος ήταν η καλύτερη ευκαιρία να αλλάξει ο ρόλος της έκθεσης και παράλληλα να σταματήσει αυτή η μεγάλη οικονομική αιμορραγία του κρατικού προϋπολογισμού. Όσοι τα τελευταία χρόνια επισκέπτονται την εν λόγω έκθεση γνωρίζουν ότι πρόκειται για ένα μεγάλο πανηγύρι, με υπουργούς, συμβούλους και διάφορους παρατρεχάμενους να διαμένουν σε πανάκριβα ξενοδοχεία και να περιφέρονται σε πανάκριβα περίπτερα τα οποία έχουν νοικιάσει κρατικοί φορείς και εταιρείες. Εξαιρετικής ευστοχίας οι πρόσφατες δηλώσεις του κ.Βούγια, ο οποίος είπε ότι η έκθεση θα έπρεπε να ονομάζεται Κρατική Έκθεση Θεσσαλονίκης.


 Φυσικά και δεν αγνοώ και την πρόθεση της Κυβέρνησης να μειώσει τα κρατικά περίπτερα. Φέτος όμως θα μπορούσε μόνο ο Πρωθυπουργός απλά να παραστεί στα εγκαίνια και στη συνέχεια να επιστρέψει. Να δείξει πως η κατάσταση της οικονομίας μπορεί να έχει βελτιωθεί λόγω μείωσης δαπανών και αναστολής πληρωμών, αλλά απαιτούνται έξυπνες οργανωτικές οικονομίες από τους κρατικούς λειτουργούς αντί να μειώνονται μισθοί και συντάξεις.

Επαναπατρισμός Κεφαλαίων: σωστή κίνηση,λάθος περιβάλλον

Εναλλακτικές πηγές εσόδων

Η Κυβέρνηση αναζητά τρόπους για να καλύψει την «μαύρη τρύπα» των εσόδων. Έχει γίνει κατανοητό ότι η αύξηση των φόρων δεν φέρνει αναλογική αύξηση εσόδων. Θα έπρεπε όμως το οικονομικό επιτελείο να είχε αναζητήσει εναλλακτικές πηγές εσόδων νωρίτερα, γιατί η υστέρηση ήταν βέβαιη και είχε υποστηριχθεί και από τη συγκεκριμένη στήλη. Πρέπει τώρα να χαραχθεί μία νέα στρατηγική και να πεισθεί η Τρόικα πως πολλά από τα οποία ζητά φέρνουν αντίθετα αποτελέσματα. Την επόμενη χρονιά μάλιστα η υστέρηση θα είναι ακόμα μεγαλύτερη, αφού το κράτος εκτιμά ότι θα έχει έσοδα από τον φόρο υπεραξίας και τον φόρο επί μερισμάτων. Τα αποτελέσματα εξαμήνου των εισηγμένων έδειξαν πως τα έσοδα που θα λάβει το κράτος θα είναι πολύ περιορισμένα λόγω των μεγάλων ζημιών των εταιρειών. Άρα μειωμένα θα είναι τα έσοδα από μερίσματα αφού οι εταιρείες δε θα έχουν κέρδη να μοιράσουν. Κάτι ανάλογο θα συμβεί και με το φόρο υπεραξίας. Είναι ευκαιρία λοιπόν να γίνει μία καλύτερη εκτίμηση και να πεισθεί η Τρόικα για τις στρεβλώσεις που έχουν δημιουργηθεί. Για παράδειγμα ο φόρος μερισμάτων ύψους 40% στην πηγή είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο. Είναι ένα δώρο προς τα ξένα private banking και τις ελληνικές τράπεζες που έχουν θυγατρικές στο εξωτερικό (Λουξεμβούργο, Jersey, Guernsey). Περισσότερο αυτό ισχύει και στην περίπτωση επιβολής φόρου υπεραξίας επί ξένων μετοχών. Τα τμήματα private banking που εγκαταστάθηκαν στην αλλοδαπή πίνουν στην υγειά της Κυβέρνησης στο πάρτι που έχουν στήσει. Τα ίδιο και οι ξένες πλατφόρμες. Για την Ελλάδα μπορεί να εφαρμοσθεί ο φόρος υπεραξίας -αρκεί να προσμετρώνται και οι ζημιές- εάν ο λογαριασμός τηρείται στο όνομα του τελικού επενδυτή. Για ξένους τίτλους όχι. Το ερώτημα βέβαια που τίθεται είναι αν οι άνθρωποι που συμβουλεύουν τον Πρωθυπουργό, τον έχουν ενημερώσει για τα παραπάνω. Η απάντηση λογικά είναι αρνητική. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Είναι πάντως επιτακτική ανάγκη η Κυβέρνηση να καταλάβει ότι δεν μπορεί να τα παίρνει από όλες τις πλευρές, ήτοι και α) από Τράπεζες και ΑΧΕΠΕΥ -εάν έχουν κέρδη- και β) από τα προϊόντα. Πρέπει να υπάρξει μία συνολική αναμόρφωση του φορολογικού. Να σταματήσει η διαφορετική μεταχείριση εταιρειών και φυσικών προσώπων, να σταθεροποιηθεί ο φορολογικός συντελεστής και να δοθούν κίνητρα προσέλκυσης κεφαλαίων, όπως μέσω δημιουργίας αμοιβαίων κεφαλαίων από ΑΕΔΑΚ με λογικά κεφάλαια. Μόνο με κατάλληλο και μόνιμο θεσμικό πλαίσιο έρχεται η πρόοδος.  

Ψεύτικες Λύσεις

Το κράτος έχει ανάγκη από αναδιοργάνωση. Η μη πληρωμή υποχρεώσεων και η μείωση μισθών είναι προσωρινή και ψεύτικη λύση για τη μείωση του ελλείμματος. Για να υπάρξουν μόνιμα οφέλη πρέπει να γίνει οργάνωση του δημόσιου τομέα από την αρχή. Αυτή την οργάνωση δεν μπορούν να την κάνουν πολιτικοί, που βέβαια τη θεωρούν αναγκαία αφού έχουν υποσχεθεί επανανίδρυση. Πρέπει να έρθουν ειδικοί που θα δημιουργήσουν διαγράμματα ροής, θα καταγράψουν τα τωρινά βήματα, θα απλοποιήσουν διαδικασίες, θα καταργήσουν γραφειοκρατικές περιττές διατυπώσεις, θα μετρήσουν βάσει διεθνών προκαθορισμένων χρόνων αντικειμενικά την ποσότητα και την ποιότητα εργασίας καθώς και την παραγωγικότητα, θα ξαναμοιράσουν αρμοδιότητες, θα μετακινήσουν υπαλλήλους και θα σουλουπώσουν τον δημόσιο τομέα, δημιουργώντας τις απαραίτητες οικονομίες κλίμακας και περιορίζοντας παράλληλα αισθητά το κόστος λειτουργίας του. Βάσει παρόμοιας παρελθούσης εμπειρίας μου η εξοικονόμηση θα ανέλθει σε 30-50% χωρίς απολύσεις. Δυστυχώς η Κυβέρνηση δεν προχωρεί στις απαραίτητες αλλαγές, δεν δίνει αναπτυξιακή προοπτική στην οικονομία, δε συλλαμβάνει τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, δεν εμπιστεύεται τις ελληνικές εταιρείες και το μόνο που πετυχαίνει είναι εξάρθρωση της μεσαίας τάξης. Η τάξη αυτή αγωνιά για το μέλλον της και το ίδιο πράττει αυτήν την περίοδο όποιος είναι εργαζόμενος ή έχει μία μικρή ή μεγάλη επιχείρηση της οποίας τα έξοδα είναι σταθερά, ενώ ο τζίρος καταρρέει. Όμως δεν αγωνιούν οι πολιτικοί. Ο αριθμός των βουλευτών δε μειώθηκε και τα προνόμιά τους παραμένουν υψηλά. Όποιος αγωνιά και αναζητά τρόπους να παράξει έργο ή/και να κρατήσει την επιχείρησή του σήμερα, βρίσκεται στο γραφείο του, όχι σε διακοπές. Όμως και η Τρόικα, «εάν έχει καλούς σκοπούς», θα πρέπει να πιέσει προκειμένου να γίνει αναδιοργάνωση στο δημόσιο τομέα άμεσα. Δεν μπορεί να μη βλέπει ότι μία μείωση μισθών και συντάξεων και μία αναβολή πληρωμών λύνει ψεύτικα το πρόβλημα. Πρέπει να απαιτήσει την αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα. Πρέπει επιπλέον και η Κυβέρνηση που ακολουθεί πιστά τις οδηγίες της τρόικας να ιεραρχήσει τις προτεραιότητές της. Θέλει για παράδειγμα οι ελληνικές τράπεζες να γίνουν θυγατρικές τραπεζών του εξωτερικού; Αν αυτό θέλει τότε ακολουθεί σωστή πολιτική. Αν όμως τις θέλει στα χέρια Ελλήνων, θα πρέπει να δει ποιους θα προσλάβει για να τις αξιολογήσουν και ποιοι επιχειρηματίες έχουν την οικονομική επιφάνεια να τις στηρίξουν, έναντι των καραδοκούντων ξένων. Αυτούς όμως, όπως π.χ. τους πλοιοκτήτες, αντί να τους στηρίζει τους πολεμά… Οι λόγοι άραγε είναι επικοινωνιακοί ή έχουν σκοπιμότητα; Δεν γίνεται αντιληπτό ότι τα κεφάλαια μεταφέρονται στην Ε.Ε. πιο εύκολα από τα πλοία; 

Αλλάξτε τους ανήθικους νόμους

Αν θέλουμε να γυρίσουμε σελίδα ως χώρα και να μην αντιμετωπίσουμε ξανά τα ίδια προβλήματα, οι αλλαγές πρέπει να είναι ριζικές. Η έλευση της τρόικα αποτελεί μοναδική ευκαιρία. Οι αλλαγές που προτείνει είναι επίπονες, αλλά αναγκαίες. Όμως δεν πρέπει να περιοριστούμε μόνο στις προτεινόμενες αλλαγές. Οφείλουμε να κάνουμε περισσότερα αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μία κοινωνία όπου όλοι θα έχουν το ίδιο σημείο αφετηρίας και θα τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης. Για παράδειγμα, εκτός από τα κλειστά επαγγέλματα που η τρόικα απαιτεί να ανοίξουν, υπάρχουν και α) νόμοι και β) πρακτικές που περιορίζουν τον ανταγωνισμό. Οι νόμοι αυτοί πρέπει να αλλάξουν. Νομιμότητα και ανηθικότητα πρέπει να πάψουν να συμβαδίζουν και η τρόικα οφείλει να κινηθεί και προς αυτή την κατεύθυνση. Ένας από αυτούς είναι και ο νόμος περί αποκρατικοποιήσεων, όπου γίνεται αυθαίρετη επιλογή των συμβουλών, συντονιστών-αναδόχων και των αναδόχων. 

Προβλέπει πως με απόφαση της αρμόδιας διυπουργικής επιτροπής καθορίζονται η μορφή, η έκταση, ο τρόπος, η διαδικασία αποκρατικοποίησης και τα κριτήρια αξιολόγησης των προσφορών, ενώ μπορεί να προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η σύναψη με ή χωρίς διαγωνισμό των απαραίτητων συμβάσεων με συμβούλους. Οι υπηρεσίες των συμβούλων μπορεί να είναι οργανωτικές, χρηματοοικονομικές, αναδόχου έκδοσης, νομικές, τεχνικές, λογιστικές, ελεγκτικές, ανθρωπίνου δυναμικού κλπ. Το Ελληνικό Δημόσιο προσελάμβανε χωρίς διαγωνισμό, συμβούλους - αναδόχους από μία μικρή ομάδα ξένων και Ελληνικών τραπεζών οι οποίες επιβάλλοντας ρήτρες εντοπιότητας,  εξαφάνισαν τον ανταγωνισμό από τη σχετική αγορά, εξοβελίζοντας όλες τις ισχυρές μέχρι τότε Ελληνικές χρηματιστηριακές εταιρείες. 

Η πρόβλεψη περί δυνατότητας μη προκήρυξης διαγωνισμού εδράζεται στην εξαίρεση που προβλέπει ο κοινοτικός νομοθέτης για την παροχή στην αναθέτουσα αρχή χρηματοοικονομικών υπηρεσιών σχετικών με την έκδοση, αγορά, πώληση ή μεταβίβαση τίτλων ή άλλων χρηματοπιστωτικών μέσων.  Παρότι η εξαίρεση αυτή έπρεπε να ερμηνεύεται και να εφαρμόζεται συσταλτικά, στις περιπτώσεις αποκρατικοποιήσεων, η διοικητική πρακτική τείνει να διευρύνει ακόμη περισσότερο το πεδίο εφαρμογής της εξαίρεσης, αλλά και να δημιουργεί ουσιαστικότερες ενστάσεις για το σύννομο του τρόπου ανάθεσης του έργου του συμβούλου αποκρατικοποίησης.

Είναι σαφές ότι, όσον αφορά την παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών «αποτίμησης», η επιλογή των συμβούλων πάσχει από αδιαφάνεια και αυθαιρεσία. Εξού και τίθεται ζήτημα παράβασης των βασικών αρχών του κοινοτικού δικαίου, των ειδικότερων κανόνων περί δημοσίων συμβάσεων και, κυρίως, των κανόνων ελεύθερου ανταγωνισμού. Υπάρχει και το ηθικό σκέλος αφού η αδιαφάνεια και η αυθαιρεσία έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. Τα ελαττώματα πρέπει να θεραπευθούν άμεσα και να πάψουμε να αποκλίνουμε από την κοινοτική νομιμότητα.

Αναφορά στη στήλη αντιεξουσιαστικά στο ΒΗΜΑ

Επιστολή ΣΜΕΧΑ για ΑΤΕbank και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο

Η ελληνική προστιθέμενη αξία

Η Κυβέρνηση σύντομα θα επιλέξει τους συμβούλους που θα αποτιμήσουν τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία των Τραπεζών και ΔΕΚΟ. Για μια σειρά λόγων, τεχνοκρατικών και πολιτικών, η κοινοπραξία εγχώριων χρηματιστηριακών μελών του ΣΜΕΧΑ -που δημιουργήθηκε για να μπορέσει να αποτελέσει τον έναν εκ των συμβούλων του κράτους- είναι απαραίτητη ως Έλληνες σύμβουλοι στην Ελληνική Κυβέρνηση. Δεν έχει συγκρούσεις συμφερόντων.

Εάν δεν υπήρχαν έπρεπε να εφευρεθούν, να αναπτυχθούν και να αξιοποιηθούν με υπουργική πρωτοβουλία. Εύχομαι αυτό να κατανοηθεί έγκαιρα. Αν ο Πρωθυπουργός, οι Υπουργοί που έκαναν στο παρελθόν δηλώσεις κατά των ξένων οίκων, επιθυμούν να είναι συνεπείς με όσα είχαν πει οφείλουν να επιλέξουν και την κοινοπραξία ανεξάρτητων εταιρειών του ΣΜΕΧΑ. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να εξηγήσουν γιατί επέλεξαν μόνο αυτούς που κατηγορούσαν ή να πουν ποιοι ήταν οι «καλοί» και ποιοι οι «κακοί» οίκοι. Οι Έλληνες πιστοποιημένοι αναλυτές και σύμβουλοι πάντως επειδή είναι φορολογούμενοι πολίτες και θα συνεχίσουν να ζουν στην Ελλάδα με τα παιδιά τους έχουν κάθε λόγο να αξιοποιήσει κατά τον καλύτερο τρόπο η Κυβέρνηση την περιουσία του Δημοσίου.

Τα μέλη του ΣΜΕΧΑ σε καμία περίπτωση δεν είναι υποδεέστερα των οίκων του εξωτερικού. Οι υπηρεσίες που προσφέρουν στους πελάτες τους είναι υψηλής προστιθέμενης αξίας, ισάξιας και σε πολλές περιπτώσεις καλύτερης ποιοτικά των ξένων οίκων, ενώ πληρώνουν φόρους (45% επί των κερδών) και ασφαλιστικές εισφορές (44% επί των μισθών) στην Ελλάδα σε αντίθεση με τους ξένους οίκους που δεν αφήνουν τίποτα αντισταθμιστικό στη χώρα. 


Ωστόσο, κάποιοι προσπαθούν να μειώσουν το Ελληνικό έργο για λόγους Ανταγωνισμού ή/και του ίδιου συμφέροντος. Στο παρελθόν κατάφεραν παράνομα να αποκλείσουν τις ΑΧΕΠΕΥ από το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και την πώληση μετοχών σε ξένους πελάτες. Σήμερα είναι μία εξαιρετική ευκαιρία να αποδειχθεί για μία ακόμα φορά ότι δεν διαφέρουν από τους ξένους οίκους και για την Κυβέρνηση να δείξει την συνέπειά της, καθώς επίσης και να δείξει εάν εμπιστεύεται τους Έλληνες που ορισμένες φορές νιώθουν ξένοι στον τόπο τους. Η Κυβέρνηση κάνει τόσες προσπάθειες να φέρει έσοδα στη χώρα με το invest in Greece, τον τουρισμό, την ναυτιλία κλπ και την ίδια ώρα στέλνει  συνάλλαγμα στο εξωτερικό για ισοδύναμες ή/και χειρότερες υπηρεσίες σε σχέση με τις εγχώριες! Εάν συνεχιστεί η μονομερής εκτίμηση σε κάθε τι το ξενικό και δεν αποδοθεί από την κυβέρνηση, όπου είναι εφικτό όπως τώρα, αξία και αναγνώριση στην Ελληνική προστιθέμενη αξία κανένα μνημόνιο δεν θα μας σώσει.

Δεν είμαστε υποδεέστεροι των ξένων

Οι Έλληνες Χρηματιστές να γίνουν και σύμβουλοι

Οδηγίες προς ναυτιλλομένους

Μαθητεία με σαφείς κανόνες

Η χρησιμότητα της μαθητείας αν και σήμερα αναγνωρίζεται από πολλούς, θεωρείται παράλληλα μία πολύ παρεξηγημένη μορφή απασχόλησης. Δεν είναι λίγοι αυτοί που τη χαρακτηρίζουν «σκλαβιά» ή και «εκμετάλλευση», αν και σε πολλούς κλάδους είναι υποχρεωτική. Για παράδειγμα αναφέρω τη μαθητεία που γίνεται υποχρεωτικά σε γιατρούς, δικηγόρους και δημοσιογράφους. Όσοι έχουν αποκτήσει εμπειρία μέσω μαθητείας γνωρίζουν πως έχουν ένα δυνατό όπλο στα χέρια τους. Την προϋπηρεσία, που σήμερα βάζουν ως προϋπόθεση οι περισσότεροι που αναζητούν στελέχη για την επιχείρησή τους. Παλαιότερα τα πανεπιστήμια πρόσφεραν στους καλύτερους φοιτητές τη δυνατότητα να εργαστούν για έξι μήνες σε διάφορους επιχειρηματικούς κλάδους. Έτσι οι φοιτητές πριν ακόμα ολοκληρώσουν τις σπουδές τους είχαν αποκτήσει εργασιακή εμπειρία και κυρίως γνώριζαν αν το επάγγελμα που διάλεξαν τους ταιριάζει ή αν είχαν κάνει λάθος επιλογή. Ο χρηματιστηριακός χώρος είναι χώρος υψηλής πνευματικής εργασίας με υψηλή προστιθέμενη αξία. Οι κατάλληλοι ξεπερνούν κατά πολύ το μέσο όρο αμοιβών. Όσοι πετυχαίνουν στο χώρο αυτό έχουν συγκεκριμένα προσόντα που συνδυάζουν α) άριστες θεωρητικές πανεπιστημιακές και μεταπτυχιακές σπουδές, β) εξειδίκευση και πρακτική εμπειρία και γ) ικανότητα στις πωλήσεις. Ανεξαρτήτως των θεωρητικών γνώσεων  που έχουν οι απόφοιτοι πανεπιστημίων, στην πράξη φαίνεται πως δεν μπορούν όλοι να πετύχουν στο συγκεκριμένο κλάδο. Γι΄αυτό και εκτός των άλλων η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για να χορηγήσει πιστοποίηση ορίζει ότι πέραν των πανεπιστημιακών τίτλων χρειάζεται προϋπηρεσία 6-12 μηνών. Η μαθητεία μπορεί να συνδέσει το πανεπιστήμιο με την αγορά εργασίας, κάτι που σήμερα είναι ζητούμενο. Σύμφωνα και με μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος η ανεργία των νέων δεν είναι αποτέλεσμα της έλλειψης θέσεων εργασίας αλλά κυρίως πρόβλημα μετάβασης από την εκπαίδευση στην αγορά εργασίας, ανεξαρτήτως ηλικίας του ατόμου. Γι' αυτό το υπουργείο Εργασίας οφείλει να αυξήσει το όριο ηλικίας της μαθητείας στα 35 έτη, διότι με τα σημερινά δεδομένα αποκλείονται οι μεταπτυχιακοί απόφοιτοι που έχουν εκπληρώσει για παράδειγμα τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις. Επιπλέον η μαθητεία για να είναι αποτελεσματική πρέπει να έχει τουλάχιστον διετή διάρκεια. Στα δύο χρόνια επέρχεται η ωρίμανση του νέου στη συγκεκριμένη εργασία σύμφωνα με διεθνείς δείκτες. Αναφορικά με την επιλογή ασφαλιστικού φορέα και του ύψους των αμοιβών θα πρέπει αυτά να υπόκεινται σε κοινή συμφωνία εργοδότη και εργαζομένου. Η χρηματιστηριακή εργασία είναι επιχειρηματική και έχει διακυμάνσεις αμοιβών ανάλογα με την εποχή. Γι΄αυτό και προβλέπεται πολύ σωστά στο νόμο που αποτελεί πιστή εφαρμογή ευρωπαϊκής οδηγίας (MIFID) ο θεσμός του συνδεδεμένου αντιπρόσωπου, που αμείβεται επιχειρηματικά με ασφάλιση στον ΟΑΕΕ.

Πίστη στο μνημόνιο και όχι στις φήμες

Η  Ελληνική Κυβέρνηση έχει υπογράψει με την Τρόικα ένα δεσμευτικό έγγραφο (μνημόνιο) το οποίο αναφέρει αναλυτικά τα όσα πρέπει να γίνουν. Σύμφωνα με το μνημόνιο κάθε 3μηνο γίνονται 2 έλεγχοι: (α) Των διαρθρωτικών αλλαγών που πρέπει να εφαρμόσει η κυβέρνηση και (β) της πορείας των αριθμητικών δεδομένων και κυρίως των εξόδων και εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού. Πρέπει η πρόοδος να είναι συνεχής προκειμένου να συνεχιστεί και η ροή κεφαλαίων προς τη χώρα μας. Επειδή δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι θα υπάρχει Ελληνική κυβέρνηση που θα τολμήσει να μην εφαρμόσει τις διαρθρωτικές αλλαγές, που έχει ήδη υπογράψει και ψηφίσει η Βουλή, πιστεύουμε ότι αυτό δεν θα συμβεί. Εάν συμβεί οι συνέπειες θα είναι τραγικές. Θα βγούμε από το ευρώ, οι τράπεζες θα χρεοκοπήσουν, το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα καταρρεύσει, οι καταθέσεις θα κινδυνεύσουν και θα υπάρχουν ολέθριες συνέπειες στην κανονική καταβολή μισθών και συντάξεων δημοσίων υπαλλήλων.

Εάν οι αριθμοί εσόδων-εξόδων του Δημοσίου δεν είναι σύμφωνοι με το πρόγραμμα, τότε μετά το πέρας του 3μηνου (τέλη Σεπτεμβρίου), η κυβέρνηση θα αναγκασθεί να κάνει  επιπλέον νέες ρυθμίσεις. Η υποχρέωση αυτή πηγάζει από το μνημόνιο που αναφέρει ότι η κυβέρνηση θα επιβάλει κάθε αναγκαίο μέτρο που απαιτείται, για την τήρηση των στόχων του προγράμματος. Εναπόκειται στην πολιτική βούληση της κυβέρνησης ποια μέτρα θα είναι αυτά.

Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι θα υπάρχει ελληνική κυβέρνηση που φέρνει ευνοϊκά δημοσιονομικά αποτελέσματα σε αριθμούς, που δεν θα συμμορφωθεί με νέα μέτρα και το νόμο που ψήφισε η Βουλή, ώστε να αποφευχθεί η χρεοκοπία των τραπεζών με ότι αυτό συνεπάγεται για τις καταθέσεις, καθώς και για την κανονική ροή των μισθών  και συντάξεων.

Αν και τα πράγματα είναι ξεκάθαρα η φημολογία περί εξόδου από το ευρώ συνεχίζεται. Δεν υπάρχει νομικός μηχανισμός, ώστε να μας εκδιώξουν από το ευρώ. Εάν βγούμε προσωρινά, δεν θα μπορούμε να ξαναμπούμε διότι θα αδυνατούμε για πολλά χρόνια να πληρούμε τα κριτήρια του Μάαστριχτ. Εάν υπάρξει αποτυχία και η χώρα αναγκασθεί να βγει από την ΟΝΕ, την ΕΕ και επανέλθουμε σε δραχμή θα σημάνει καταστροφή. Η νέα δραχμή θα υποχωρεί συνέχεια για να βρει με τα σκληρά νομίσματα ισορροπία. Το χρέος σε ευρώ και σε δολάρια θα διογκώνεται. Ο πληθωρισμός και τα επιτόκια θα φθάσουν στο 30%-40% . Επενδύσεις δεν θα γίνονται αφού οι επενδυτές δεν θα μπορούν να προσδιορίσουν την συναλλακτική ισοτιμία λήψης των οποίων κερδών της επένδυσης τους.

Απαντήσεις στις ανησυχίες επενδυτών - καταθετών.

Με σύμμαχο την ελληνική ναυτιλία

Υπάρχει κίνδυνος εξόδου της χώρας από το ευρώ;

Ομιλία στον FDA

Φωτογραφικό υλικό από την παρουσίαση του Αλεξάνδρο Μωραϊτάκη στο FDA στην αίθουσα του "ΥΓΕΙΑ"

Τα κρυφά βάρη του ασφαλιστικού

Το Δημόσιο επιπλέον του χρέους των 300 δισ. ευρώ έχει υποχρεώσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία ύψους 500 δισ. ευρώ σε τιμές παρούσης αξίας για τα επόμενα 40 χρόνια. Αυτός είναι ο λόγος της άδικης περικοπής συντάξεων ενώ οι συνταξιούχοι κατέβαλαν κανονικά τις εισφορές τους. Όμως το 2002 χαρίστηκαν δυο τρισεκατομμύρια δραχμές προς ισχυρούς τραπεζικούς ομίλους εις βάρος του ΙΚΑ από την τότε Κυβέρνηση χωρίς απεργιακή ή συνδικαλιστική αντίδραση. Το ίδιο έγινε την 5ετια 2004-2008 από την τότε Κυβέρνηση χωρίς οι συνδικαλιστές να απεργήσουν ή/και να αντιδράσουν με κόστος για το ΙΚΑ 1 δισ. ευρώ. Υπουργοί καθώς και άλλα πρόσωπα ωφελήθηκαν. Υπάρχει λοιπόν πολιτική, αστική και ίσως ποινική ευθύνη με ονοματεπώνυμο για να επιστραφούν «τα κλεμμένα». Η τωρινή Κυβέρνηση που δεν έχει ευθύνη οφείλει να τα αναζητήσει. Οι συνδικαλιστές πρέπει να απεργήσουν και γι' αυτό. Επιπλέον αξίζει να σημειωθεί πως συνδικαλιστές και πολιτικοί ανέχτηκαν να επιβαρύνεται δυσμενώς το ισοζύγιο εσόδων και εξόδων του ΙΚΑ και πως η απασχόληση των αλλοδαπών άργησε να εκληφθεί από την Κυβέρνηση ως απώλεια εσόδων. Τη δεκαετία των υψηλών επιτοκίων του 1960 οι καταθέσεις των Ασφαλιστικών ταμείων παρέμειναν άτοκες στην ΤτΕ. Στη συνέχεια χαρίστηκαν από υπουργούς Εργασίας συντάξεις με πλασματικά ένσημα χωρίς πραγματικές εισφορές σε παλιννοστούντες. Πρέπει να μπουν όλα στο τραπέζι και να συζητηθούν από μηδενικής βάσης. Πρέπει εντόκως να αποδοθούν στο ΙΚΑ τα χρήματα που αδίκως το επιβάρυναν. Υπάρχει όμως και ένα ανέγγιχτο θέμα, το οποίο αφορά στους μισθούς των εργαζομένων. Χαρακτηρίζονται από πολλούς χαμηλοί, ή μισθοί πείνας, αλλά στην επιχείρηση κοστίζουν ακριβά και όχι μόνο επιβαρύνουν υπέρμετρα το εργασιακό κόστος αλλά συντελούν στην υψηλή ανεργία. Κοστίζουν ακριβά και στον εργαζόμενο, ο οποίος κάθε μήνα για τις ασφαλιστικές του εισφορές δίνει το 16% των μικτών αποδοχών του, χωρίς οι υπηρεσίες που του παρέχονται να είναι ανάλογες. Επιπλέον η επιχείρηση καταβάλει ένα επιπλέον 28% των μικτών αποδοχών για εργοδοτικές εισφορές. Με άλλα λόγια ένας εργαζόμενος χάνει το 45% έως 55% του εργασιακού κόστους του μηνιαίως, ποσό που κατευθύνεται σε παροχές υγείας με αμφίβολη ποιότητα και συνταξιοδοτικές εισφορές σε ένα ταμείο με αβέβαιο μέλλον. Είναι διαφορετικό το κόστος εργασίας για την επιχείρηση και διαφορετικό το έσοδο που έχει ο εργαζόμενος. Πρέπει να ξεκαθαριστεί και να γίνει κατανοητό από όλους πως ενώ ο εργαζόμενος λαμβάνει 14 μισθούς έχοντας πληρώσει τις εισφορές του και στη συνέχεια φορολογείται, ο εργοδότης καταβάλει κεφάλαια που αντιστοιχούν σε 20 μισθούς.

Συζήτηση στην εκπομπή της ΝΕΤ πρωϊνή Ενημέρωση

Μέρος Α


Για να δείτε τα παρακάτω video θα πρέπει να έχετε εγκατεστημένο το πρόγραμμα Adobe Flash Player





Μέρος Β

Να κοπούν οι περιττές δαπάνες

Το κράτος οφείλει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. 
Είναι απαραίτητη η αναδιάρθρωση της κρατικής μηχανής, η μεταρρύθμιση της λειτουργίας της, ο εκσυγχρονισμός των υπηρεσιών, καθώς και η επαναξιολόγηση των χρεώσεων των κρατικών υπηρεσιών υπέρ του αγρίως φορολογούμενου ανυποψίαστου πολίτη.
 Ένας χώρος δημοσιονομικών βελτιώσεων με ποιοτικές ταυτόχρονα συνέπειες είναι η Δικαιοσύνη. 
Κάθε χρόνο στο Πλημμελειοδικείο Αθηνών υποβάλλονται 300.000 μηνύσεις, ενώ οι ποινικές δικογραφίες που κυκλοφορούν ανέρχονται στις 800.000.
 Με την κατάθεση της μήνυσης ο μηνυτής πληρώνει 10 ευρώ. 
Το κράτος αντλεί επομένως μόνο από την Αθήνα 3.000.000 ευρώ ετησίως, ποσό σημαντικά χαμηλότερο από το κόστος που πληρώνει για να «απαντήσει» στον μηνυτή αν έχει δίκιο ή άδικο.
 Συγκεκριμένα η κινητοποίηση της κρατικής μηχανής από την κατάθεση της μήνυσης αναλύεται όπως προκύπτει από διάγραμμα ροής στα παρακάτω στάδια: Γίνεται η κατάθεση της μήνυσης στη γραμματεία του Πλημμελειοδικείου και πηγαίνει για καταγραφή στα κομπιούτερ. 
Γίνεται στη συνέχεια μελέτη από τον εισαγγελέα ποινικής δίωξης. Διαβιβάζεται με σχετικές οδηγίες από τον εισαγγελέα για προκαταρκτική εξέταση στο Πταισματοδικείο και ακολουθεί παραλαβή και μελέτη της δικογραφίας από πταισματοδίκη. Γίνεται κλήση όλων των εμπλεκόμενων (πολιτικοί ενάγοντες, μάρτυρες, κατηγορούμενοι κτλ) μέσω αστυνομίας, η οποία επιβαρύνεται σχετικά και ακολουθεί κατάθεση όλων των μαρτύρων στην πταισματοδίκη, η οποία τα γράφει ιδιοχείρως με εξαίρεση τα υπομνήματα.
 Σειρά έχει η αποστολή της δικογραφίας στο Πλημμελειοδικείο και η καταγραφεί στο κομπιούτερ. Ακολουθεί μελέτη από τον εισαγγελέα ποινικής δίωξης προκειμένου να βγει απόφαση. Η συνέχει έχει δύο σκέλη: Ή απορρίπτεται η μήνυση με διάταξη ως κατ΄ουσία ψευδή ή αστήρικτη οπότε και ειδοποιείται ο μηνυτής με έξοδα του κράτους ή ασκείται ποινική δίωξη. 
Αν ασκηθεί ποινική δίωξη ξεκινάει ένας νέος γύρος κινητοποίησης της δικαιοσύνης με παράλληλη οικονομική επιβάρυνση του κράτους.
 Είναι πρακτικά αδύνατο το κόστος του Δημοσίου να καλυφθεί με τα 10 ευρώ που έχει καταθέσει αρχικά ο μηνυτής. 
Το αρχικό κόστος είναι πολλαπλάσιο και θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί η τιμή στο πραγματικό κόστος μετά από σύγχρονη κοστολογική μελέτη.  
Δεν μπορεί ο ανυποψίαστος φορολογούμενος πολίτης να πληρώνει «αμαρτίες» άλλων. 
Έτσι το κράτος αντί για 3 εκατ. ευρώ μπορεί να αντλήσει με σωστή τιμολόγηση το πραγματικό κόστος λειτουργίας αυτής της υπηρεσίας. 
Για να διατηρήσει το κράτος τον κοινωνικό του χαρακτήρα μπορεί να αναλαμβάνει το κόστος όσων δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν. 
Σε κάθε περίπτωση αν απορριφθεί ως αστήρικτη ή ψευδή η μήνυση θα πρέπει ο μηνυτής να επιβαρύνεται με τα πραγματικά κόστη συν μια προσάυξηση.

Σπάστε τα δεσμά και αποφασίστε για τα "μεγάλα"

Πολλές φορές στο παρελθόν ο λαός έχει αποδειχθεί σοφός και θεωρώ πολύ πιθανό να επιβεβαιωθεί ξανά. Οι φωνές που ζητούν αλλαγές σε όλα πληθαίνουν και οι πολιτικοί πρέπει δείξουν πως μπορούν να αφουγκραστούν και να κάνουν πράξη τις απαιτήσεις του κόσμου. Ποιος μπορεί σε αυτή την κρίσιμη περίοδο που διανύει η χώρα να απορρίψει την πρόταση ή την απαίτηση αν προτιμάτε για συστράτευση; Είναι επιτακτική η ανάγκη να επιστρατευτούν όλα τα μεγάλα κεφάλια της χώρας και να βοηθήσουν με ιδέες και γνωριμίες τον τόπο. Να καθίσουν όλοι στο ίδιο τραπέζι. Τα πολιτικά κόμματα, οι επιστήμονες, οι παράγοντες της αγοράς, οι καταξιωμένοι επιχειρηματίες, οι ακαδημαϊκοί και όποιος άλλος μπορεί να βοηθήσει ώστε να καταστρωθεί ένα πλάνο εξόδου από την κρίση και εισόδου σε μία μακροχρόνια ανάπτυξη. Πρέπει οι πολιτικοί να ακούσουν όσους γνωρίζουν κάτι παραπάνω. Είναι δύσκολο βέβαια κάποιος που επί χρόνια έχει μάθει μόνο να μιλάει να ακούσει. Ίσως όμως δεν φτάνει να ακούσουν μόνο. Πρέπει να αλλάξει τελείως η δομή της ίδιας της Κυβέρνησης και να πάρουν θέσεις τα μεγάλα κεφάλια, που έχουν τη διάθεση να βοηθήσουν. Να ανοίξει η Βουλή και να σπάσουν δεσμά με το παρελθόν που καμία χρησιμότητα δεν έχουν στην νέα πραγματικότητα. Ποιος διαφωνεί ότι πρέπει να πάνε κάποιοι φυλακή για τα εγκλήματα που έγιναν; Ποιος διαφωνεί πως πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών; Ποιος διαφωνεί πως πρέπει να πέσουν νέες ιδέες στο τραπέζι; Ποιος διαφωνεί να πλαισιωθεί η Κυβέρνηση από κορυφαίους παράγοντες; Πρέπει επιπλέον να κοιτάξουμε και ακόμα πιο μπροστά, τώρα που ένα μέρος του προβλήματος, τη χρηματοδότηση, το έχουμε λύσει. Πρέπει να δημιουργηθούν ομάδες εργασίας, να προτείνουν λύσεις και να σχεδιάσουν ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης. Να μετατρέψουν τη χώρα κέντρο προσέλκυσης επενδύσεων, να εκμεταλλευτούν τον πλούτο που διαθέτει και να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά της.

 

Η Ελλάδα έχει πλούτο και πρέπει να τον εκμεταλλευθεί.

Ο δρόμος της γνώσης και της λογικής

Τελευταία έχει αναπτυχθεί μία φημολογία γύρω από την χρεοκοπία της χώρας. Κάποιοι επιθυμούν ή/και στοιχηματίζουν σε στάση πληρωμών με παράλληλη δήλωση αδυναμίας κάλυψης των υποχρεώσεων και επαναδιαπραγμάτευση του χρέους. Σύμφωνα με το σενάριο αυτό, οι δανειστές της χώρας που εμπιστευτήκαν τα στοιχεία μας, θα πάρουν πίσω το 50% των κεφαλαίων τους και το υπόλοιπο θα γίνει «καπνός». Με εξαίρεση όσων αγόρασαν CD'S ή πούλησαν ακάλυπτα ομόλογα, οι άλλοι έχουν ελλιπή πληροφόρηση. Οι ελληνικές τράπεζες που έχουν στην κατοχή τους περί τα 45 δισ. ευρώ σε ελληνικά ομόλογα θα χάσουν με 50% haircut, το 50% των κεφαλαίων τους, που είναι περί τα 30 δις €. Κάτι ανάλογο θα συμβεί και στα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας! Για παράδειγμα η Εθνική Τράπεζα που διαθέτει περισσότερα από 20 δισ. ευρώ ελληνικά ομόλογα και ίδια κεφάλαια 9,11 δισ. ευρώ θα χάσει 10 δισ. ευρώ. Η Τράπεζα Πειραιώς με ίδια κεφάλαια 3,6 δισ. ευρώ και ελληνικά ομόλογα 6,2 δισ. ευρώ θα χάσει 3 δισ. Ευρώ. Η Eurobank διαθέτει 5,42 δισ. ευρώ ίδια κεφάλαια και 5,9 δισ. ευρώ ελληνικά ομόλογα. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχει ίδια κεφάλαια 1,49 δισ. ευρώ και ομόλογα ύψους 3,6 δισ. ευρώ και η Alpha Bank 4,7 δισ. ευρώ και 2,7 δισ. ευρώ αντίστοιχα. Αν η χώρα προχωρήσει σε haircut στην αξία τότε οι ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν με ολέθριες συνέπειες στη τύχη των καταθέσεων. Όμως σε μικρότερη έκταση θα χάσουν και οι ευρωπαϊκές τράπεζες που εμπιστεύτηκαν τα ελληνικά ομόλογα. Οι Γαλλικές Τράπεζες έχουν 65-70 δις, οι Γερμανικές Τράπεζες έχουν 55-60 δις και οι Ελβετικές περί τα 60-65 δις. Μόνο σε συνεργασία με την Τρόικα που χρειαζόμαστε για τα κεφάλαια, την «σιγουριά» και την τεχνογνωσία μπορεί να επιτευχτεί η αναδιοργάνωση του χρέους σε έκταση, χρόνο ή/και επιτόκιο με μικρές απώλειες για την χώρα μας. Η ΕΚΤ δέχεται τα ελληνικά ομόλογα ανεξαρτήτως αρνητικής  αξιολόγησης και δίνει ρευστότητα. Η Τρόικα μας δανείζει 110 δις και δημιουργεί κεφάλαιο 15 δισ. ευρώ από το πακέτο διάσωσης στηρίζοντας την κεφαλαιακή επάρκειά των Τραπεζών που έχουν τις καταθέσεις του λαού. Πιθανόν στο μέλλον να χάσουν οι νυν μέτοχοι των Τραπεζών, αν υπάρξουν δραματικές επισφάλειες και αν δεν συμμετάσχουν με ρευστό στις αυξήσεις ΜΚ όποτε και αν χρειαστεί. Όμως απομακρύνεται τελείως ο κίνδυνος χρεοκοπίας των Τραπεζών και απώλειας των καταθέσεων. 

Η αδικία προς συνταξιούχους

Το Δημόσιο εκτός του χρέους των 300 δις έχει υποχρεώσεις για τα ασφαλιστικά ταμεία ύψους 500 δις σε τιμές παρούσης αξίας για τα επόμενα 40 χρόνια. Αυτός είναι ο λόγος της άδικης περικοπής συντάξεων ενώ οι συνταξιούχοι κατέβαλαν κανονικά τις εισφορές τους όταν εργάζονταν. Όμως το 2001 χαρίστηκαν δυο τρισεκατομμύρια δραχμές προς ισχυρούς τραπεζικούς ομίλους εις βάρος του ΙΚΑ. Το ίδιο έγινε την 5ετια 2004-2008 με κόστος 1 δις ευρώ. Υπάρχει λοιπόν πολιτική, αστική και ίσως ποινική ευθύνη με ονοματεπώνυμο για να επιστραφούν «τα κλεμμένα». Συνδικαλιστές και πολιτικοί ανέχτηκαν να επιβαρύνεται δυσμενώς το ισοζύγιο εσόδων και εξόδων του ΙΚΑ. Η απασχόληση των αλλοδαπών άργησε να εκληφθεί από την Κυβέρνηση ως απώλεια εσόδων. Τη δεκαετία των υψηλών επιτοκίων του 1960 οι καταθέσεις των Ασφαλιστικών ταμείων παρέμειναν άτοκες στη ΤτΕ. Στη συνέχεια χαρίστηκαν από Υπουργούς Εργασίας συντάξεις με πλασματικά ένσημα χωρίς πραγματικές εισφορές σε παλιννοστούντες. Πρέπει να μπουν όλα στο τραπέζι και να συζητηθούν από μηδενικής βάσης. Πρέπει εντόκως να αποδοθούν στο ΙΚΑ τα χρήματα που αδίκως το επιβάρυναν. Υπάρχει όμως και ένα ανέγγιχτο θέμα, το οποίο αφορά στους μισθούς των εργαζομένων. Χαρακτηρίζονται από πολλούς χαμηλοί, ή μισθοί πείνας, αλλά στην επιχείρηση κοστίζουν ακριβά και όχι μόνο επιβαρύνουν υπέρμετρα το εργασιακό κόστος αλλά συντελούν στη υψηλή ανεργία. Κοστίζουν ακριβά και στον εργαζόμενο, ο οποίος κάθε μήνα για τις ασφαλιστικές του εισφορές δίνει το 16% των μικτών αποδοχών του, χωρίς οι υπηρεσίες που του παρέχονται να είναι ανάλογες. Επιπλέον η επιχείρηση καταβάλει ένα επιπλέον 28% των μικτών αποδοχών για εργοδοτικές εισφορές. Με άλλα λόγια ένας εργαζόμενος χάνει το 45% έως 55% του εργασιακού κόστους του μηνιαίως, ποσό που κατευθύνεται σε παροχές υγείας με αμφίβολη ποιότητα και συνταξιοδοτικές εισφορές σε ένα ταμείο με αβέβαιο μέλλον. Είναι διαφορετικό το κόστος εργασίας για την επιχείρηση και διαφορετικό το έσοδο που έχει ο εργαζόμενος. Πρέπει να ξεκαθαριστεί και να γίνει κατανοητό από όλους πως ενώ ο εργαζόμενος λαμβάνει 14 μισθούς έχοντας πληρώσει τις εισφορές του και στη συνέχεια φορολογείται, ο εργοδότης καταβάλει κεφάλαια που αντιστοιχούν σε 20 μισθούς. Αυτό προκύπτει διότι 14 είναι οι μισθοί για 11 μήνες εργασια+1 μισθός απαιτείται για ενδεχόμενη απόλυση συμφωνα με τον νόμο+ 1 μισθός για άδεια+ 4,2 μισθοί για εργοδοτικές εισφορές 28% ετησίως.  

Όμως και από οικονομικής πλευράς κακώς θίγονται τα έσοδα των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων διότι, εκτός των άλλων, έχουν μεγάλο θετικό πολλαπλασιαστή υπέρ της Ελληνικής οικονομίας, δηλαδή όταν παίρνουν 1 € διαχέεται στο σύνολο της οικονομίας τουλάχιστον 1,5€. Στη συνεχεία να ενισχυθεί η απασχόληση με πόρο 2% από το ΦΠΑ που θα  εκλογικεύει το υπερβολικό (χωρίς ανάλογα ανταλλάγματα) ασφαλιστικό κόστος εργοδοτών και εργαζομένων.

Βήμα, 5/5/2010

Δεν θέλουν συμμετοχή

Ο Αλέξανδρος Μωραϊτάκης στην τηλεοπτική εκπομπή Πρωινή Ενημέρωση

Μέρος Α


Για να δείτε τα παρακάτω video θα πρέπει να έχετε εγκατεστημένο το πρόγραμμα Adobe Flash Player





Μέρος Β





Μέρος Γ

Η θεραπεία

Αργά ή γρήγορα η Ελλάδα θα ζητήσει τη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.  Αν γίνει γρήγορα τα μέτρα θα είναι ηπιότερα. Οι δημοκρατίες χρειάζονται ένα «μπαμπούλα» και το ΔΝΤ προσφέρεται για σκιάχτρο μπαμπούλας διότι πολλά χρόνια πριν αποφάσιζε με τις τότε ανάλγητες οικονομικές θεωρίες που στο μεταξύ άλλαξαν. Στη παρούσα φάση δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Πρέπει να τοποθετηθούν εκπρόσωποι του ΔΝΤ σε κάθε υπουργείο και με την τεχνογνωσία που διαθέτουν αλλά και με την αδιαφορία τους για το πολιτικό κόστος θα βελτιώσουν γρηγορότερα τα οικονομικά της χώρας. Τα πρώτα λεφτά μπορούν να έρθουν άμεσα και με χαμηλό επιτόκιο από το ΔΝΤ και στη συνέχει από χώρες που είναι έτοιμες. Αργότερα θα ενσωματωθούν και οι τελευταίες χώρες που χρειάζεται έγκριση από τα Κοινοβούλια τους. Κάθε φορά που μετά την είσοδό μας στο πρόγραμμα η χώρα μας θα χρειάζεται να δανείζεται οι εκθέσεις του ΔΝΤ με την εγγυημένη αξιοπιστία των οικονομολόγων του ΔΝΤ θα δίδουν εξασφάλιση αποπληρωμής στους διεθνείς επενδυτές.  Το ΔΝΤ στη πράξη θα βοηθήσει το ευρώ, την ελληνική οικονομία, καθώς και την Οικονομία της Ευρωζώνης και θα είναι επιτέλους αφετηρία ανόδου του ΧΑ. 

Ο Αλ. Μωραϊτάκης στην εκπομπή MEGA Σαββατοκύριακο

ΜΕΡΟΣ Α

ΜΕΡΟΣ Β

ΜΕΡΟΣ Γ

Δώστε κίνητρα ανάπτυξης

Χρειάζονται αποτελέσματα σε αριθμούς, για να υποχωρήσουν τα υψηλά επιτόκια δανεισμού. Πρέπει να προχωρήσουμε με πιο αποφασιστικές κινήσεις. Δεν φαίνονται επαρκή τα μέχρι τώρα μέτρα.

Πρέπει μέσα σε αυτές αλλαγές να ενταχθεί και μία ακόμη, που θα προσέξει ιδιαίτερα η διεθνής «αγορά», γιατί ξέρει όσα σήμερα γράφονται στη στήλη. Το νομοθετικό πλαίσιο που από το 2004 διέπει την ίδρυση ανώνυμης εταιρείας διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων πρέπει άμεσα να αλλάξει. Η αλλαγή θα συμβάλει στην πρόοδο όλης της χώρας και θα βοηθήσει στην ανάπτυξη. Πρόκειται για μέτρο άμεσης απόδοσης στα έσοδα χωρίς δημοσιονομικό κόστος. Θα εισρεύσουν στη χώρα κεφάλαια και θα ανοίξουν θέσεις εργασίας που σήμερα χάνονται λόγω των άσκοπων όρων που έχει θέσει η Ελληνική πολιτεία. Ουσιαστικά πρόκειται για περιορισμό του υγιούς ανταγωνισμού μέσω νόμων υπέρ των ισχυρών και σε βάρος της εθνικής οικονομίας. Πρέπει κάποια στιγμή να μπει ένα τέλος στα σκανδαλώδη «δώρα» που έγιναν στο παρελθόν που σκοπό είχαν να μειώσουν τον ανταγωνισμό προς όφελος των λίγων που διαθέτουν μεγάλα κεφάλαια και «τρόπους επιρροής» στις εκάστοτε κυβερνήσεις.

Το νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα επιβάλλει πολύ υψηλότερα όρια σε σχέση με αυτά που ορίζονται από την κοινοτική οδηγία και εφαρμόζονται από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μειώνοντας το ύψος των κεφαλαίων το πολύ στις 300.000 ευρώ, κεφάλαια που σήμερα κατευθύνονται σε χώρες που παρέχουν ήδη κίνητρα (Λουξεμβούργο, Μάλτα, Κύπρος, κλπ) θα έρθουν στην Ελλάδα αυξάνοντας τα έσοδα του ελληνικού δημοσίου και των ελληνικών τραπεζών βελτιώνοντας παράλληλα  τη ρευστότητα των εν Ελλάδι τραπεζών, διότι τίτλοι και χρήματα εναλλάσσονται. Πολλοί Έλληνες (μερικοί επώνυμοι συνομιλητές της Κυβέρνησης) δημιουργούν σήμερα Αμοιβαία Κεφάλαια στο Λουξεμβούργο. Η μυωπική προσπάθεια λίγων τραπεζιτών και των υπηρετών τους για περιορισμό του ανταγωνισμού βλάπτει όλους (και τους ιδίους).

Η δικαιολογία ότι πρέπει να λειτουργούν με υψηλά όρια κεφαλαίων λόγω του κινδύνου υπεξαίρεσης είναι αστεία. Οι ΑΕΔΑΚ ασκούν μόνο διαχείριση, ενώ τίτλοι και χρήματα κατατίθενται και ευρίσκονται πάντοτε υπό θεματοφύλακα τράπεζα και την αυστηρή εποπτεία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και της ΤτΕ. Είναι απορίας άξιον πως δεν έχει αλλάξει ακόμη ο νόμος Οκτωβρίου 2004, που παρά τις Ευρωπαϊκές οδηγίες και τη λογική, για την δημιουργία ΑΕΔΑΚ απαιτεί κεφάλαια ύψους 9 εκατ. ευρώ, την ώρα που ευρωπαϊκές χώρες απαιτούν μόλις 125 χιλιάδες ευρώ. Πρέπει να μπει τέλος στις χαριστικές ρυθμίσεις και στην υπηρέτηση συμφερόντων λίγων σε βάρος των πολλών. Ας ανοίξουμε τις αγορές προς όφελος όλης της οικονομίας.