ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ

Ποια είναι τα πραγματικά γεγονότα

Παρατηρούνται, μεταξύ πολλών άλλων, τα εξής:

- Ο πληθωρισμός καλπάζει με ρυθμό σχεδόν 5% ενώ η οικονομική δραστηριότητα επιβραδύνεται και κινείται με ρυθμό 3,6%.

- Το έλλειμμα του Προϋπολογισμού στο εξάμηνο υπερβαίνει κατά 318 εκατ. Ευρώ τον ετήσιο στόχο, ενώ ως προς το δημόσιο χρέος, η Ελλάδα καταλαμβάνει την 7^η χειρότερη θέση στον κόσμο.

- Η ανταγωνιστική θέση της χώρας επιδεινώνεται και το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών προσεγγίζει το 15% του ΑΕΠ.

- Οι δημόσιες επενδύσεις έχουν συρρικνωθεί στο 3,8% του ΑΕΠ.

- Η Ελλάδα καταλαμβάνει την 28^η θέση μεταξύ των 30 χωρών-μελών του ΟΟΣΑ για εισροές ξένων άμεσων επενδύσεων το 2007 με 1,4 δις ευρώ από 4,3 δις το 2006.

- Η χώρα μας συνεχίζει να στηρίζεται στις κοινοτικές επιδοτήσεις.

- Χωρίς αναπτυξιακούς λόγους εδόθησαν δώρα τουλάχιστον εκατοντάδων εκατ. Ευρώ σε Έλληνες ισχυρούς και ξένες επενδυτικές τράπεζες.

- Ο Υπουργός δήλωνε:

o στις 13/5/08 (πριν τρεις μήνες δηλαδή) «Στην Ελλάδα δεν φορολογούνται τα μερίσματα και αυτό είναι σημαντικό τόσο για την υλοποίηση νέων επενδύσεων όσο και για την προσέλκυση ξένων».

o «τα έσοδα από άμεση φορολογία είναι σταθερά τα τελευταία χρόνια στον πάτο» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 25/7/2008),

o «Η δημοσιονομική κατάσταση είναι εύθραυστη» (ΑΞΙΑ 23/8/2008)

- Τα Υπουργεία δεν καταρτίζουν ακόμη προϋπολογισμό ξεκινώντας από μηδενική βάση.

- Οι αποδόσεις των Κεφαλαίων των Ασφαλιστικών Ταμείων είναι πολύ χαμηλότερες από το ευρωπαϊκό μέσο επίπεδο.

- Εργαζόμενος με μηνιαίο μισθό 5.300 € κοστίζει στην ελληνική επιχείρηση 95.000 € ετησίως, παίρνει στο χέρι καθαρά 46.190 €, δηλαδή το 48,61%του κόστους της επιχείρησης.

Ως προς την προσέλκυση επενδύσεων ειδικότερα, σύμφωνα με μελέτη της Worldbank για το 2007, η Ελλάδα κατατάσσεται ως επενδυτικός προορισμός στην 100^η θέση μεταξύ 177 χωρών, λόγω και της μεγάλης επιβάρυνσης των επιχειρήσεων σε φορολογία και γραφειοκρατικές διαδικασίες που καθίστανται ιδιαίτερα δαπανηρές και χρονοβόρες.

Αν ληφθεί υπόψη και το φορολογικό και εργασιακό περιβάλλον στις γειτονικές της Ελλάδος χώρες, καθίσταται σαφές ότι το κλίμα γίνεται δυσμενές για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας.

Φοροεισπρακτικά μέτρα χωρίς αναπτυξιακή προοπτική

Με βάση αυτά που περιγράφηκαν παραπάνω, είναι σαφές ότι έπρεπε να ληφθούν μέτρα εξόδου από την κρίση. Όμως τα μέτρα αυτά που εξαγγέλθηκαν είναι μόνο φοροεισπρακτικά και χαρακτηρίζονται δυστυχώς από έλλειψη αναπτυξιακής προοπτικής. Στερούνται οικονομικού – πολιτικού οράματος που θα καταστήσει την Ελλάδα Κέντρο μεταξύ των άλλων κέντρων που ανέφερε ο Πρωθυπουργός στην ομιλία του στο Economist το 2005 καθώς και Διεθνές Χρηματοοικονομικό Κέντρο, που παρότι έχει εξαγγελθεί τόσο από τον Πρωθυπουργό όσο και από τον νυν Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών από το 2004 (Δελτίο Τύπου ΥΠΟΙΟ 7/9/2005), δυστυχώς όχι μόνο δεν έχει υλοποιηθεί αλλά τα μέτρα αυτά οδηγούν στην αντίθετη κατεύθυνση της απομάκρυνσης κεφαλαίων.

Κάθε χώρα έχει πολιτικές υποστήριξης στρατηγικών κλάδων, π.χ. η Γερμανία για τη βιομηχανία, η Νορβηγία όπως και η Ελλάδα για την ναυτιλία. Η ναυτιλία απολαμβάνει μηδενικού φόρου εδώ και πολλά χρόνια και αυτή η πολιτική έχει φέρει μεγάλη πρόοδο στη ελληνική ναυτιλία, εισαγωγή συναλλάγματος και καταβολή φόρου και ασφαλιστικών εισφορών από τους απασχολούμενους σε αυτήν. Η επιβολή μηδενικού φόρου για τις ναυτιλιακές εργασίες απέδωσε, προσέλκυσε ναυτιλιακές εργασίες στην Ελλάδα και το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης πολιτικής είχε πολλαπλασιαστικά θετικό αποτέλεσμα για την οικονομία γενικότερα. Δεν μας φθάνει όμως σαν χώρα για να ζήσουμε μόνο αυτός ο τομέας.

Ανάλογες πολιτικές με αυτές που υιοθετήθηκαν και κατέστησαν την Ελλάδα ως την ισχυρότερη ναυτιλιακή χώρα στον κόσμο, θα μπορούσαν να εφαρμοσθούν και στον χώρο της Κεφαλαιαγοράς, καθιστώντας έτσι την Ελλάδα Διεθνές Χρηματοοικονομικό Κέντρο. Αν τα ελληνικά κεφάλαια απέφεραν σε ελληνικές επιχειρήσεις 1% ετησίως με ελληνική διαχείριση ας ήταν και στο εξωτερικό, τότε όλοι οι Έλληνες θα ευημερούσαμε. Απαιτούνται μέτρα ώστε τα ελληνικά κεφάλαια να δουλέψουνε για τους Έλληνες. Θα πρέπει όμως να υπάρξει η πολιτική βούληση προκειμένου να ληφθούν αυτά τα μέτρα. Δεν ζητούνται και δεν χρειάζονται επιδοτήσεις ή προνόμια για τις ελληνικές χρηματιστηριακές εταιρίες.

Υπενθυμίζεται ότι το Δημόσιο διατηρεί ακόμη φόρους, μεταξύ άλλων και φόρους που αφορούν συναλλαγές από Έλληνες στο εξωτερικό ακόμη και για ναυτιλιακές επιχειρήσεις, και δεν τολμά να τους καταργήσει παρόλο που δεν αποδίδουν τίποτα, που «προτρέπουν» Έλληνες και ελληνικές επιχειρήσεις να συναλλάσσονται για ξένες μετοχές με ξένες τράπεζες ή ακόμα και ελληνικές τράπεζες εγκατεστημένες όμως σε φορολογικούς παραδείσους ή ανατολικές χώρες. Λειτουργούν στην πράξη υπέρ ξένων οικονομιών.

Αντ’αυτού βρισκόμαστε μπροστά την επιβολή πρόσθετων νέων φόρων μόνο για να καλυφθούν τα ελλείμματα. Το ζητούμενο είναι εάν οι φόροι που εξαγγέλθηκαν (της υπεραξίας και του πρόσθετου ποσοστού 10% στο μέρισμα), θα επιφέρουν σοβαρά έσοδα στο Δημόσιο, κάτι που αμφισβητείται εκ των πραγματικών δεδομένων, ενώ θα στοιχίσει επιπλέον στην ανάπτυξη, την απασχόληση, την δικαιοσύνη, την ίση μεταχείριση όλων των επενδυτών και στην κοινωνική συνοχή. Σημειώνεται ότι ήδη το 65% των συναλλαγών του Χ.Α. διενεργείται από ξένους, που μέσω των συμφωνιών που έχουν οι χώρες τους που προβλέπουν συμψηφισμούς μερισμάτων ή αδυναμία επιβολής του φόρου υπεραξίας από την Ελλάδα, θα πάρουν πίσω το μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων που προσωρινά θα λάβει το Δημόσιο.

Ο φόρος υπεραξίας αλλά και ο φόρος επί των μερισμάτων, που εξαγγέλθηκε στις 27/8/2008 από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών είναι προς ζημία της ελληνικής οικονομίας (αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προκαλέσουν μετανάστευση κεφαλαίων και εταιριών εκτός Ελλάδος), και όφελος, μέσω τμημάτων προσωπικών ή μη Αμοιβαίων Κεφαλαίων, εταιριών holding, κλπ, της οικονομίας του Λουξεμβούργου (και άλλων χωρών) που θα κερδίσει από τους ελάχιστους σε σύγκριση με τους ελληνικούς φόρους επί του ενεργητικού Αμοιβαίων Κεφαλαίων, από έσοδα θεματοφυλακής, από έσοδα επί εισπράξεων μερισμάτων, από ασφαλιστικές εισφορές περισσότερων εργαζομένων στο Λουξεμβούργο, από τα κέρδη των ΑΕΔΑΚ και Τραπεζών Λουξεμβούργου, κλπ.

Οι φόροι είναι κοινωνικά άδικοι, αντίθετοι με το Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Θα πληρωθούν τελικά μόνο από τους μικρούς Έλληνες ιδιώτες επενδυτές, όπως άλλωστε επιβεβαίωσε και ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών στην συνέντευξη που παραχώρησε στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ στις 31/8/2008. Οι έχοντες μεγάλα χαρτοφυλάκια, είτε κάνοντας συναλλαγές μέσω Α/Κ Λουξεμβούργου είτε άλλων σύγχρονων επενδυτικών σχημάτων δεν θα πληρώσουν κανένα φόρο υπεραξίας και κατά κανόνα θα συμψηφίζουν και το 10% επί του μερίσματος. Επομένως, τα μέτρα αυτά θα είναι προς όφελος των ξένων τραπεζών και ιδίως των τμημάτων private banking.

Απορίας άξιον είναι γιατί οι Έλληνες, ιδιώτες μικροί και μεγάλοι μεριδιούχοι Α/Κ, που έχουν οι ΑΕΔΑΚ-θυγατρικές των τραπεζών, εξαιρούνται της καταβολής φόρου υπεραξίας, και θα επιβαρύνονται μόνο οι μικροί Έλληνες ιδιώτες επενδυτές που δεν επιθυμούν να υποβάλλονται σε κόστη διαχείρισης και θεματοφυλακής των Α/Κ. Ακόμη μια αδικία εις βάρος των Ελλήνων απευθείας-επενδυτών.

Οι μεταβιβάσεις μέσα στον ίδιο θεματοφύλακα δεν θα μπορούν να ελεγχθούν. Τέτοιοι θεματοφύλακες είναι οι 7 μεγάλες ξένες πάντοτε επενδυτικές τράπεζες θεματοφυλακής και οι δύο ελαφρώς μικρότερες, που θα ωφεληθούν συν άλλες που θα παρατηρήσουν τον πολύ κερδοφόρο πια αυτόν τομέα – «ευκαιρία» που δημιουργείται για τις δυνατότητές τους.

Το 35-40% των μετοχών του Χ.Α. είναι κάτω από Λογαριασμούς Πελατών των 7-9 ξένων τραπεζών θεματοφυλακής. Με ένα απλό χαρτί χρεωπίστωσης μετοχών από το εξωτερικό που θα παραμένει στο εξωτερικό ή απλή λογιστική εγγραφή θα γίνεται η μεταβίβαση ελληνικής εισηγμένης μετοχής. Κανείς δεν θα μπορεί αυτό να το ελέγξει, ούτε το Αποθετήριο ούτε το ΥΠΟΙΟ. Οι ίδιες Τράπεζες θα προσθέσουν μετοχές στο λογαριασμό Πελατών για να κερδίσουν από αυτήν την ευκαιρία. Νέες τράπεζες θα εισέλθουν σε αυτόν τον χώρο θεματοφυλακής.

Σαν περαιτέρω παρενέργεια αυτών των μέτρων, οι ελληνικές εταιρίες θα προτιμούν να εισάγονται στο εξής και να διαπραγματεύονται σε ξένα χρηματιστήρια και πλατφόρμες προκειμένου να αποφευχθεί η καταβολή εκ μέρους των μετόχων τους οποιουδήποτε φόρου. Οι πιθανότητες επίτευξης του στόχου να διαπραγματεύονται παράλληλα και στην Ελλάδα οι 27 ναυτιλιακές εταιρίες που διαπραγματεύονται αυτήν την στιγμή σε ξένα χρηματιστήρια θα μειωθούν ή/και θα εκλείψουν.

Ειδικότερα δε κατά τον υπολογισμό του φόρου υπεραξίας, πέραν των τεχνικών δυσκολιών εφαρμογής του μέτρου, δεν συνυπολογίζονται οι ζημιές (υποαξίες) που προκαλούνται, το οποίο κατά την άποψή μας πέραν της αδικίας και της αντίθεσής του με το κοινοτικό δίκαιο, εγείρει και ενστάσεις συνταγματικότητας, σύμφωνα με τις απόψεις αρμοδίων καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθηνών (Συνταγματικού και Διοικητικού/Φορολογικού Δικαίου), δεδομένου ότι

1. Γίνεται διάκριση μεταξύ Ελλήνων και ξένων επενδυτών, δηλαδή οι ξένοι δεν θα πληρώνουν το φόρο υπεραξίας.

2. Δεν λαμβάνεται υπόψη η ζημία, η οποία μειώνει το αποτέλεσμα.

3. Διαφοροποιούνται φυσικά και νομικά πρόσωπα.

Δεν λαμβάνεται υπόψη η διεθνής πρακτική. Σύμφωνα με μελέτη της ΕΝΕΙΣΕΤ Σουηδίας, 21 από τις 36 χώρες του ΟΟΣΑ δεν έχουν φόρο υπεραξίας για υπεραξίες μέχρι 50.000 € και χρόνο διακράτησης μέχρι 2 χρόνια.

Ως προς τον φόρο επί των μερισμάτων, δεν λαμβάνονται υπόψη ότι οι πρόσφατες δηλώσεις του Μαϊου 2008 του κ. Υπουργού, που μεταφέρθηκαν σε ξένους και Έλληνες επενδυτές. Για όλους αυτούς τους επενδυτές το ελληνικό χρηματιστήριο θα γίνει λιγότερο ελκυστικό κατά ποσοστό 10% επί των κερδών.

Δυνάμει της Σύμβασης Ελλάδας και Λουξεμβούργου (Ν. 2319/1995, άρθρο 13 παρ. 4) και όποιας άλλης χώρας με την οποία η Ελλάδα έχει υπογράψει σύμβαση αποφυγής διπλής φορολογίας κατά το πρότυπο του ΟΟΣΑ, όπως η Κύπρος, η Μεγάλη Βρετανία, κλπ, η υπεραξία από τη μεταβίβαση μετοχών που αποκτά φυσικό ή νομικό πρόσωπο, κάτοικος Λουξεμβούργου ( ή άλλης χώρας) που δεν έχει μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα δεν θα φορολογηθεί με φόρο υπεραξίας στην Ελλάδα, διότι στις περιπτώσεις αυτές επί κεφαλαιακών κερδών δικαίωμα επιβολής φόρου έχει μόνο το κράτος κατοικίας, δηλαδή το Λουξεμβούργο ή άλλη χώρα και όχι η Ελλάδα. Η εφαρμογή του μέτρου με την εκ των υστέρων επανείσπραξη τη υπεραξίας θα δημιουργήσει μεγάλες γραφειοκρατικές δυσκολίες και κόστος, ενώ παράλληλα το ελληνικό Χρηματιστήριο θα γίνει λιγότερο ελκυστικό για τους ξένους. Ένα fund όμως με έδρα τα Cayman Islands (ή άλλος ξένος ή Έλληνας) με τα οποία δεν υπάρχει σύμβαση αποφυγής διπλής φορολογίας, θα προτιμά να συναλλάσσεται με την ξένη επενδυτική τράπεζα μέσω λογαριασμού 'καθρέπτη' (mirror account) σε ειδικά αγγλικά δικαιώματα επί ελληνικών μετοχών και έτσι η μεγάλη προσπάθεια των ΑΧΕΠΕΥ και του ελληνικού χρηματιστηρίου που είναι η επαφή με τον τελικό πελάτη χάνεται οριστικά και θα κερδίσουν και από αυτό οι ξένες τράπεζες και οι ξένες οικονομίες. Τα δικαιώματα στο Λονδίνο, όπως και τα CFDs επί ελληνικών μετοχών σήμερα, δεν θα φορολογούνται.

Είναι θετική η ρύθμιση του άρθρου 19 για μείωση των φορολογικών συντελεστών από το 2010 έως το 2014 στο 20%, «για να ανταγωνισθούμε τις άλλες χώρες της ΕΕ στις οποίες ισχύουν ιδιαίτερα χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές», σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου. Δημιουργούνται όμως, μεταξύ άλλων, δύο ερωτήματα:

Α) θα γίνει πράξη όταν συνεχίζονται τα ελλείμματα;

Β) το 20% μπορεί να ανταγωνισθεί τα σημερινά επίπεδα 10% στην Κύπρο, 16% στην Ρουμανία και 10% στη Βουλγαρία;

Γ) η τότε Κυβέρνηση θα συμφωνήσει;

Φαίνεται δίκαιο αλλά στο τέλος βλάπτει τον μικρό επενδυτή

Η φορολόγηση της υπεραξίας με υπολογισμό και των ζημιών εμφανίζεται θεωρητικά δίκαιη, ειδικότερα σε αγνούς μεν ανθρώπους αλλά που δεν είναι ειδικοί για να γνωρίζουν την σύγχρονη χρηματοοικονομική πραγματικότητα. Όμως στην πρακτική της εφαρμογή είναι δυσκολοεφάρμοστη, γίνεται στο τέλος άδικη, μη αποδίδουσα έσοδα σε αρνητικές συγκυρίες και θα εφαρμοσθεί μόνο για τον μικρό Έλληνα επενδυτή και όχι για όλους. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό και φυσικά θα δημιουργούσε ανισότητες και θα οδηγούσε στη νέκρωση της ήδη τελματωμένης αγοράς. Το θέμα δεν είναι εάν θα φορολογηθούν οι ελάχιστοι ιδιώτες Έλληνες επενδυτές, αλλά εάν θα φορολογηθούν όλοι αυτοί που κερδίζουν. Υπάρχουν φόβοι ότι το φιλί της ζωής που θα επιχειρηθεί και πρέπει να δοθεί στην ΕΧΑΕ με την κατάργηση του φόρου πωλήσεων (αλλιώς δεν θα μπορεί να ανταγωνισθεί τις ξένες πλατφόρμες), θα μείνει χωρίς αποτέλεσμα. Οι συναλλασσόμενοι που επενδύουν «κρυφά» (για να μη φαίνονται) μέσω προσωπικών αμοιβαίων κεφαλαίων Λουξεμβούργου, μέσω εταιριών holding, μέσω λογαριασμών omnibus ξένων και ελληνικών τραπεζών, από Αγγλία ή τα νησιά Jersey, Guernsey κ.τ.λ. δεν θα φορολογούνται. Αυτές οι προϋποθέσεις δεν μπορεί να ικανοποιηθούν πρακτικά γι’ αυτό είμαστε αντίθετοι με αυτή τη μυωπική φορολόγηση, διότι θα βλάψει το συμφέρον της ελληνικής οικονομίας και θα στερήσει δημόσια έσοδα ενώ κάποιοι (χωρίς γνώση της πράξης) αναμένουν λανθασμένα ότι θα τα αυξήσει. Το παράδειγμα πολιτικών συστημάτων όπως του τέως υπαρκτού σοσιαλισμού, θεωρητικά άριστων και δίκαιων, που στο τέλος αποδείχτηκαν από την πράξη άδικα και αναποτελεσματικά και οδήγησαν σε οικονομική οπισθοδρόμηση, δεν πρέπει να επαναληφθεί σε βάρος της χώρας μας και των παιδιών μας.

Το παράδειγμα περί φορολόγησης στην πηγή (σήμερα με 20%), που αποφάσισε το Συμβούλιο Ευρωπαίων Υπουργών Οικονομικών, ECOFIN, για φυσικά πρόσωπα ή κατοίκους άλλων ευρωπαϊκών χωρών, επί των τόκων καταθέσεων δεν απέδωσε γιατί όλοι εδημιούργησαν στους φορολογικούς παραδείσους καταθέσεις μέσω προσωπικών offshore εταιριών. Όλα αυτά δεν θα γίνουν επιτέλους μαθήματα στους «ειδικούς συμβούλους των υπουργών»;

Επιπλέον, ο χρόνος είναι ακατάλληλος και το ενδιαφέρον είναι πως το οικονομικό επιτελείο είχε την ευκαιρία και την ανοχή όλων των Ελλήνων να προχωρήσει σε τέτοιες μεταρρυθμίσεις και σε λογική φορολόγηση του κεφαλαίου στην πρώτη τετραετία. Όταν η διεθνής οικονομία επανερχόταν σε φάση εκπληκτικής ανάπτυξης. Η χρηματιστηριακή αξία του ελληνικού χρηματιστηρίου ήταν περί τα 85 δις. ευρώ όταν ανέλαβε η κυβέρνηση της Ν.Δ. και ξεπέρασε τα 200 δις. ευρώ το 2007. Εάν εξαιρεθούν περίπου 15 δις. ευρώ από την διαφορά που ήταν αυξήσεις κεφαλαίου, το υπόλοιπο αφορά σε υπεραξίες, οι οποίες δεν φορολογήθηκαν και πήγαν στις τσέπες κυρίως των επενδυτών του εξωτερικού.Αντίθετα η κυβέρνηση σε όλη αυτή την ανοδική πορεία έδωσε χωρίς λόγο φορολογικά 'δωράκια' στις τράπεζες, που έχουν κατά 50% ξένους μετόχους και αποστέλλουν το 50% των μερισμάτων στο εξωτερικό, στα ελάχιστα διορισμένα μεγαλοστελέχη των επιχειρήσεων που εποπτεύει αμέσως η εμμέσως και σε ορισμένους ξένους οίκους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι συγχωνεύσεις τραπεζών με επενδυτικές εταιρείες, που ενώ στέρησαν την αγορά από τα σοβαρά θεσμικά επενδυτικά κεφάλαια, προκάλεσαν έκπτωση από το φόρο 10% του 1ου χρόνου και 5% του 2ου χρόνου χωρίς να υπάρχει κανένας αναπτυξιακός λόγος! Η ζημιά του δημοσίου εκτιμάται από τις 2 κυβερνητικές περιόδους των δύο κομμάτων σε 450-485 εκατ. ευρώ (εκτός μικρού λάθους 156 εκατ. της 1ης περιόδου και 300-325 εκατ. 2ης). Άλλο 'δώρο' είναι οι απευθείας αναθέσεις σε ξένους των μετοχοποιήσεων και των συμβουλευτικών υπηρεσιών, ενώ οι Έλληνες έχουν την απαραίτητη τεχνογνωσία και πληρώνουν φόρο και ασφαλιστικές εισφορές στην Ελλάδα. Δεν μπορεί να εκτιμηθεί σε αυτή την περίπτωση το ακριβές ύψος της ζημιάς για το δημόσιο, αλλά για κάθε έναν από τους 7 ξένους οίκος εκτιμάται ότι κερδίζει από όλες τις ελληνικές δουλειές, κρατικές και ιδιωτικές περίπου 500 εκατ. ευρώ το χρόνο. Αυτά τα ποσά θα μπορούσαν κατά 50% να περιέρχονται στις ελληνικές χρηματιστηριακές και στις ελληνικές τράπεζες και να φορολογούνται ανάλογα.

Άλλο παράδειγμα είναι η μη φορολόγηση stock options παρά τον ισχύοντα νόμο 2238/1994, ενώ με το παρόν νομοσχέδιο αδικούνται. Η ζημία για το Δημόσιο ανέρχεται σε 200 εκ. €, όπως δήλωσε στη Βουλή η Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, κ. Λούκα Κατσέλη.

Ζητείται ελπίδα

Στο τέλος ίσως αποδειχθεί στη πράξη ότι, ενώ αυτοί οι φόροι στοχεύουν στην αύξηση των εσόδων του Δημοσίου, εάν παραμείνουν μόνιμα για διάστημα μεγαλύτερο της διετίας, θα μειώσουν τα έσοδα του Δημοσίου, την ανάπτυξη και την απασχόληση σε μόνιμη βάση. Το φοβάται και το Υπουργείο, γι’ αυτό και δίνει και την ελπίδα μείωσης (όμως μετά την αύξηση) του 2010-2014. Τα παιδιά μας που είτε δεν θα βρίσκουν στην Ελλάδα δουλειές υψηλής προστιθέμενης αξίας είτε καθόλου δουλειές, θα απορούν για την αδράνεια λήψης δημιουργικών μέτρων ανάπτυξης. Τα μέτρα αυτά μεταξύ άλλων, είναι η ανάπτυξη της Ελλάδας σε τουριστικό, εκπαιδευτικό, νοσοκομειακό, κλπ. κέντρο, η κατάρτιση προϋπολογισμών των Υπουργείων από μηδενική βάση, η καλύτερη αξιοποίηση των κεφαλαίων των ασφαλιστικών ταμείων και άλλων που λόγω χώρου δεν μπορούν να εκτεθούν τώρα.