Η πίεση του χρόνου, όσο και αν δεν γίνεται αντιληπτή από κάποιους, είναι ασφυκτική και η ανάγκη για επανεκκίνηση της κρατικής μηχανής, που εδώ και μερικούς μήνες παρουσιάζει σημάδια κόπωσης, είναι άμεση.
Αποτέλεσμα της κόπωσης είναι να δημιουργούνται μεγάλες καθυστερήσεις σε όσα προβλέπει να γίνουν το μνημόνιο. Πρέπει χωρίς άλλη κωλυσιεργία να καλυφθούν οι καθυστερήσεις και να γίνει κατανοητό προς όλες τις κατευθύνσεις η βούληση της κυβέρνησης για έξοδο από την κρίση με κάθε (πολιτικό) κόστος.
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, κ. Γιώργος Προβόλουλος, είχε απόλυτο δίκιο όταν τη Μεγάλη Δευτέρα, παρουσιάζοντας την ετήσια έκθεση της τράπεζας, έκανε λόγο για ανάγκη επανεκκίνησης της προσπάθειας.
Έχοντας άμεση πρόσβαση στα στοιχεία, διαβλέπει τη βελτίωση που επιτεύχθηκε όταν η κυβέρνηση τηρούσε τους όρους του μνημονίου, ενώ παράλληλα βλέπει και τη μη περαιτέρω βελτίωση από τη διακοπή της προσπάθειας.
Οι διαρθρωτικές αλλαγές δεν προχωρούν, με αποτέλεσμα να μη βελτιώνεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, να μην έρχονται επενδύσεις και να μην υποχωρεί η ύφεση.
Παράλληλα, είναι ορατή η αδυναμία περιορισμού των κρατικών δαπανών, με αποτέλεσμα τη διατήρηση σε υψηλά επίπεδα του ελλείμματος. Το υψηλό έλλειμμα, βέβαια, διατηρεί ανέπαφηκαι τη δυναμική του χρέους, που τορπιλίζει την όλη προσπάθεια.
Αν συνεχίσουμε έτσι, τότε θα πρέπει με σιγουριά να μιλάμε για υπέρβαση της πρόβλεψης για ύφεση 3%. Επίσης, η ανεργία θα ξεπεράσει το 15% κατά πάσα πιθανότητα.
Δυστυχώς, όμως, γίνεται φανερό πως η κυβέρνηση προσμετρά ακόμα και σήμερα, όπου βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού, το πολιτικό κόστος, παρά τις όποιες δηλώσεις. Το έχουν αντιληφθεί πλέον οι επενδυτές και έχουν χάσει μέρος της εμπιστοσύνης προς τη χώρα, που με τιτάνιες προσπάθειες προσπάθησε να κερδίσει τους προηγούμενους μήνες η κυβέρνηση.
Τώρα ζητούν έργα και όχι λόγια προκειμένου να τοποθετήσουν στη χώρα τα κεφάλαιά τους. Είναι υποχρέωση όλων, όσοι έχουν τη δυνατότητα, να πιέσουν την κυβέρνηση να κάνει αυτά που έχει δεσμευτεί και να δώσει επιτέλους αναπτυξιακή δυναμική στη χώρα, με παράλληλη περιστολή της κρατικής σπατάλης και σύλληψη της φοροδιαφυγής.
Η χώρα χαραμίζει τις τελευταίες ευκαιρίες που έχει. Το μνημόνιο, αν εφαρμοστεί σωστά, θα μας δώσει τη δυνατότητα στη συνέχεια να εξετάσουμε το ενδεχόμενο αναδιάταξης του χρέους, ήτοι επιμήκυνση με μείωση επιτοκίου, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να συζητάμε για αναδιάρθρωση, ήτοι απώλεια κεφαλαίου (haircut).
Για να δεχθούν όμως οι πιστωτές μας αναδιάταξη και να καθίσουν στο τραπέζι των συζητήσεων θα πρέπει πρώτα να τους έχουμε πείσει με τα έργα μας.
** Ο κ. Αλέξανδρος Μωραϊτάκης είναι πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ, της NUNTIUS ΑΧΕΠΕΥ και μέλος του Δ.Σ. του ΕΒΕΑ.
Αποτέλεσμα της κόπωσης είναι να δημιουργούνται μεγάλες καθυστερήσεις σε όσα προβλέπει να γίνουν το μνημόνιο. Πρέπει χωρίς άλλη κωλυσιεργία να καλυφθούν οι καθυστερήσεις και να γίνει κατανοητό προς όλες τις κατευθύνσεις η βούληση της κυβέρνησης για έξοδο από την κρίση με κάθε (πολιτικό) κόστος.
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, κ. Γιώργος Προβόλουλος, είχε απόλυτο δίκιο όταν τη Μεγάλη Δευτέρα, παρουσιάζοντας την ετήσια έκθεση της τράπεζας, έκανε λόγο για ανάγκη επανεκκίνησης της προσπάθειας.
Έχοντας άμεση πρόσβαση στα στοιχεία, διαβλέπει τη βελτίωση που επιτεύχθηκε όταν η κυβέρνηση τηρούσε τους όρους του μνημονίου, ενώ παράλληλα βλέπει και τη μη περαιτέρω βελτίωση από τη διακοπή της προσπάθειας.
Οι διαρθρωτικές αλλαγές δεν προχωρούν, με αποτέλεσμα να μη βελτιώνεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, να μην έρχονται επενδύσεις και να μην υποχωρεί η ύφεση.
Παράλληλα, είναι ορατή η αδυναμία περιορισμού των κρατικών δαπανών, με αποτέλεσμα τη διατήρηση σε υψηλά επίπεδα του ελλείμματος. Το υψηλό έλλειμμα, βέβαια, διατηρεί ανέπαφηκαι τη δυναμική του χρέους, που τορπιλίζει την όλη προσπάθεια.
Αν συνεχίσουμε έτσι, τότε θα πρέπει με σιγουριά να μιλάμε για υπέρβαση της πρόβλεψης για ύφεση 3%. Επίσης, η ανεργία θα ξεπεράσει το 15% κατά πάσα πιθανότητα.
Δυστυχώς, όμως, γίνεται φανερό πως η κυβέρνηση προσμετρά ακόμα και σήμερα, όπου βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού, το πολιτικό κόστος, παρά τις όποιες δηλώσεις. Το έχουν αντιληφθεί πλέον οι επενδυτές και έχουν χάσει μέρος της εμπιστοσύνης προς τη χώρα, που με τιτάνιες προσπάθειες προσπάθησε να κερδίσει τους προηγούμενους μήνες η κυβέρνηση.
Τώρα ζητούν έργα και όχι λόγια προκειμένου να τοποθετήσουν στη χώρα τα κεφάλαιά τους. Είναι υποχρέωση όλων, όσοι έχουν τη δυνατότητα, να πιέσουν την κυβέρνηση να κάνει αυτά που έχει δεσμευτεί και να δώσει επιτέλους αναπτυξιακή δυναμική στη χώρα, με παράλληλη περιστολή της κρατικής σπατάλης και σύλληψη της φοροδιαφυγής.
Η χώρα χαραμίζει τις τελευταίες ευκαιρίες που έχει. Το μνημόνιο, αν εφαρμοστεί σωστά, θα μας δώσει τη δυνατότητα στη συνέχεια να εξετάσουμε το ενδεχόμενο αναδιάταξης του χρέους, ήτοι επιμήκυνση με μείωση επιτοκίου, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να συζητάμε για αναδιάρθρωση, ήτοι απώλεια κεφαλαίου (haircut).
Για να δεχθούν όμως οι πιστωτές μας αναδιάταξη και να καθίσουν στο τραπέζι των συζητήσεων θα πρέπει πρώτα να τους έχουμε πείσει με τα έργα μας.
** Ο κ. Αλέξανδρος Μωραϊτάκης είναι πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ, της NUNTIUS ΑΧΕΠΕΥ και μέλος του Δ.Σ. του ΕΒΕΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου