Συζήτησεις στις συνεδριάσεις του ΕΒΕΑ

Α.ΜΩΡΑΪΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ και τον κ.Κούμπα και εσάς που μου δίνετε τον λόγο. Αυτό είναι μία προσπάθεια που την κάνω μαζί με τον κ.Καπράλο και έχουμε συναντήσει πολλές δυσκολίες και για να μη μασάμε τα λόγια μας, οι δυσκολίες είναι από τις εποπτικές Αρχές οι οποίες φοβούνται τον κίνδυνο, φοβούνται να μην υπάρξουν τέτοια φαινόμενα.
Αλλά, η ιδέα είναι ότι πρέπει να έχουμε μία αγορά η οποία να είναι ανταγωνιστική του Α.Ι.M. του Λονδίνου, διότι ήδη πάνε επιχειρήσεις και διαπραγματεύονται στο Α.Ι.M. και χάνει η Ελληνική οικονομία πόρους, δυνατότητες και όλα τα σχετικά. Και τον έχω υποστηρίξει πολύ τον κ.Καπράλο ειδικά στην αρχή που υπήρχαν πολλές αντιρρήσεις.


Λοιπόν, η αγορά υψηλού κινδύνου προέκυψε, διότι σε μία συζήτήσή μας στη Νέα Υόρκη, μάλιστα ήταν και η καΠάλλη σε αυτή την εκδήλωση, ο κ.Δημητρίου ο Σύμβουλος του κ.Αλογοσκούφη ήθελε να βρει κάτι για να το περάσει, γιατί τότε ήταν δύσκολα. Νομίζω, κυρία Στάμου, η «Εναλλακτική Αγορά» είναι πιο σωστή και αυτή κάπως έτσι πρέπει να περάσει: «Εναλλακτική Αγορά», όπως είναι και το Λονδίνο, που είναι Alternative International Market. «Εναλλακτική Αγορά», μπορεί να περάσει. Έχει δίκιο ο κ.Κούρταλης, τα έξοδα σε σχέση με το 1 εκατομμύριο euro, δεν νομίζω να είναι ελκυστικά και αυτό είναι ένα πρόβλημα.
Η ιδέα όμως είναι ότι μπορούν εδώ και έτσι πρέπει να το πούμε στους συναδέλφους Συμβούλους, ότι μπορεί να έχουν μία ιδέα την οποία, είτε γιατί δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν πολλά κεφάλαια, είτε για τον οποιονδήποτε άλλο λόγο, γιατί θέλουν να κάνουν τα inverfication, γιατί έχουν επενδύσει αλλού τα λεφτά τους, ή γιατί δεν έχουν και λεφτά και μπορεί μία ιδέα να την υποστηρίξουν μέσω της αγοράς αυτής.
Εγώ ζητάω, τα είπαμε με την κα Στάμου αυτά, ζητάω να είναι ακόμα και startup, διότι η καΣτάμου μου έγραψε start up αλλά δεν υπάρχει start up. Έστω και ένας χρόνος δεν είναι start up. Δηλαδή έχουμε μία ιδέα καλή, στο Α.Ι.Μ. μπορεί να προχωρήσει start up, εδώ γιατί να μην προχωρήσει; Δηλαδή πρέπει προηγουμένως να φτιάχνεις μία εταιρεία –διότι το 1 εκατομμύριο euro είναι μετά την αύξηση– δηλαδή μπορεί να ξεκινήσεις μία εταιρεία με 60.000,00 €, να προχωρήσεις την ιδέα, να γράψεις ισολογισμό ένα χρόνο και μετά να τη βάλεις. Δεν υπάρχει λόγος. Μπορεί να ερευνάται η ποιότητα από την αρχή. Λοιπόν, είναι κάτι που το θεωρούν τολμηρό εδώ στο Χρηματιστήριο, αλλά μπορεί να γίνει.
Εγώ νομίζω ότι οι Χρηματιστηριακές εταιρείες και οι Σύμβουλοι είναι έτοιμοι να δώσουν αυτές τις υπηρεσίες και όταν υπάρχει καμία ιδέα τέτοια, γι αυτό έμεινα στο επιχειρηματικό μέρος, μπορεί να πάνε σε μία Χρηματιστηριακή εταιρεία και εμείς θα δραστηριοποιηθούμε, μπορούν να έρθουν σε εμένα, να εξετάσουμε την περίπτωση και να τους εισάγουμε και να υποστηρίξουμε αυτή την εισαγωγή, αλλά περισσότερο να το δουν επιχειρηματικά, σαν μία ιδέα η οποία μπορεί να γίνει από την αρχή, μετά από ένα χρόνο, έτσι όπως είναι τώρα, μετά από δύο χρόνια είναι, αλλά μπορεί να γίνει, λέει και εκτάκτως σε ένα χρόνο. Αν πειστούν και το κάνουν πραγματικά να είναι start up, θα είναι ακόμα καλύτερα.
Τι άλλη ερώτηση; Ειδικοί επενδυτές. Είναι γεγονός επίσης ότι εδώ πρέπει να υπάρχουν ειδικοί επενδυτές έμπειροι, αλλά δεν είναι απαραίτητο, γιατί εδώ έχουμε και μία εταιρεία φιλική μας και δικιά μου και του κ.Κούμπα, η οποία ξεκινά ένα καινούργιο project στην πραγματικότητα και σηκώνει ούτε λίγο – ούτε πολύ, ή επιχειρεί να σηκώσει 5,5 δισεκατομμύρια euro, είναι η Marfin Financial Group η οποία προβάλλει ένα καινούργιο project, είναι κάτι καινούργιο στην Ελληνική αγορά. Σωστά ενεκρίθη και εγώ το υποστήριξα αυτό, γιατί αλλιώς θα πήγαινε στην Κύπρο, θα πήγαινε αλλού. Αλλά έχουμε και εδώ ένα start up, είναι μία καινούργια ιδέα, καινούργια δουλειά, δεν έχει ιστορία.
Επομένως, γιατί λοιπόν αυτή η ιδέα, αφού προχωρά και σε τέτοια μεγάλη έκταση και μάλιστα στην κανονική αγορά, να μην μπορεί να προχωρήσει και στην εναλλακτική αγορά. Και ο κίνδυνος είναι σχετικός, δηλαδή τι θα πει: κίνδυνος; άμα είναι μία πολύ καλή ιδέα, ας πούμε ένα φωτοβολταϊκό τόξο, δεν νομίζω να έχει τόσο κίνδυνο. Ενώ μία άλλη εταιρεία μπορεί να έχει κίνδυνο, γιατί στατιστικά οι εταιρείες ξεκινάνε, ανεβαίνουν, φτάνουν σε ένα σημείο maturity (ωριμότητος), μετά πέφτουν. Και κοιτάζοντας ας πούμε, ιστορικά τις πρώτες 50 εταιρείες στην Αμερική, άλλες είναι κάθε 50 χρόνια και άλλες είναι συνέχεια. Επομένως, δεν βλέπω τον λόγο ας πούμε, γιατί να τη θεωρούμε υψηλού κινδύνου. Απλώς ας πούμε, είναι ότι δεν έχει ένα ιστορικό, ή: περιορισμένης ιστορίας (να μια άλλη καλή λέξη).
Αυτά είχα να πω. Υπάρχει κύριε Κούμπα κάτι που δεν απήντησα, ή κύριε Αντιπρόεδρε;