Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

Συζήτησεις στις συνεδριάσεις του ΕΒΕΑ

Α.ΜΩΡΑΪΤΑΚΗΣ: Θέλω επίσης να πω, ότι αν κάποιος ελέγχεται από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, εφόσον δεν έχει κανένα πρόβλημα, «καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται»! Δεν έχει λοιπόν παρά να δώσει όλα τα στοιχεία και δεν έχει κανένα πρόβλημα.

Μπορεί να ελεγχθεί ας πούμε η προμήθεια σε ένα συγκεκριμένο κλάδο της ελληνικής οικονομίας. Δεν μπορώ να ξέρω τι καταγγελίες είχε και γιατί ήρθε. Πάντως εμείς είμαστε υποχρεωμένοι σαν ΕΒΕΑ, να ζητήσουμε την ενίσχυση της Επιτροπής Ανταγωνισμού.



Α.ΜΩΡΑΪΤΑΚΗΣ: Σωστά. Θέλω δε να πω, ότι τον τελευταίο καιρό δεχόμαστε αυτεπάγγελτη έρευνα της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία επεκτείνεται σε όλο το χρηματοπιστωτικό τομέα, και οι άνθρωποι με πολύ ευγένεια μας κάνουν ερωτήσεις, δίνουμε στοιχεία, τις ίδιες ερωτήσεις κάνουν και αλλού, και δεν καταλαβαίνω γιατί να μην δίνουμε κι εμείς τα στοιχεία.

Α.ΜΩΡΑΪΤΑΚΗΣ: Εάν όπως είπε ο κ.Γρανίτσας, είναι Καθηγητές θεωρητικοί, εκτός αγοράς, καλό είναι επειδή τώρα τον Ιανουάριο, 15 Ιανουαρίου θα γίνει αλλαγή του Προέδρου –υποχρεωτικά- της Επιτροπής Ανταγωνισμού, και θα μπει καινούριος Πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού και θα μπουν και μέλη Διοικητικού Συμβουλίου καινούρια, και αυτοί είναι οι δικαστές, έχει δίκιο ο κ.Γρανίτσας, πρέπει να φροντίσουμε να είναι πρόσωπα κατάλληλα.
Να είναι ακέραια, μέσα στην αγορά αλλά εκτός από επιρροές, διότι αυτό είναι ένα πρόβλημα. Εδώ έχουμε πολλές επιρροές να υπάρχουν στους χώρους. Αν μπορούμε εκεί να βοηθήσουμε γιατί τώρα, δυο-τρεις μήνες είναι, δεν έμειναν περισσότεροι. Αλλά πρέπει να βοηθήσουμε να ενισχυθεί η Επιτροπή Ανταγωνισμού. Ευχαριστώ.

Α.ΜΩΡΑΪΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κ.Πρόεδρε.
Πρώτα-πρώτα να πω μπράβο στον κ.Μωραϊτη. Ήταν πολύ ωραία η ομιλία του. Βέβαια είπε ότι οι τρεις τομείς είναι ο τουρισμός, η ναυτιλία και η οικοδομή. Για τη ναυτιλία, έχω να παρατηρήσω ότι το Δημόσιο δεν εισπράττει κανένα φόρο, πέρα από τους εργαζόμενους, 2.000 είναι οι εργαζόμενοι. Η επιρροή στην ελληνική οικονομία δεν είναι τόσο μεγάλη, όσο αφήνεται να νομίζεται. Και επομένως, δεν είναι αυτό τόσο τραγικό.
            Ως προς τον τουρισμό, δεν καταλαβαίνω γιατί τόσα χρόνια, τα περασμένα χρόνια, δεν δημιουργήσαμε ειδικές μορφές τουρισμού που να μην επηρεάζεται από τέτοιες κρίσεις. Γιατί γενικά, εδώ είναι ένα ευρύτερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, δεν βλέπουμε καθόλου προτάσεις ανάπτυξης από τους αρμόδιους Υπουργούς, που αυτή είναι η δουλειά τους. Γι’ αυτό έχουν αυτή τη θέση. Είναι τέσσερα χρόνια, πέντε χρόνια τώρα, δεν βλέπουν τους φορείς. Υποτίθεται ότι τα ξέρουν. Αν τα ξέρουν, έχουν υποχρέωση να κάνουν προτάσεις ανάπτυξης.
            Το ένα που θέλω να παρακαλέσω, γιατί εμείς ως ΕΒΕΑ πρέπει να εξετάσουμε εμείς τι μπορούμε να κάνουμε γιατί πράγματι μπορεί να είναι έτσι, μπορεί να είναι αλλιώς, μπορεί να είναι πιο αισιόδοξα, απαισιόδοξα, αλλά το πρώτο θέμα που θέλω να παρατηρήσω είναι ότι εμείς ως ΕΒΕΑ οφείλουμε και να επιμείνουμε, να απαιτήσουμε, ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, που είναι Υπουργός συντονισμού, με τους επιμέρους Υπουργούς –γιατί δεν είναι μόνο αυτός-, να κάνουν συγκεκριμένες  προτάσεις ανάπτυξης. Να τις δούμε, να τις συζητήσουμε. Είναι η δουλειά του. Και αν δεν μπορεί, να πάει σπίτι του. Όποιος είναι αυτός ο Υπουργός.
            Εδώ, δεν βλέπει φορείς. Αν δεν βλέπει φορείς, σημαίνει ότι ξέρει. Αν ξέρει, να δούμε τις προτάσεις του. Εμείς δεν έχουμε δει προτάσεις. Αυτά δε τα περί μεταβολών της ελληνικής οικονομίας, η αγορά τα ακούει και γελάει! Το θέμα το σοβαρό όμως είναι, δυστυχώς, η επιρροή σε παγκόσμια κλίμακα –και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό- των τραπεζών, διότι οι τράπεζες έχουν την εξουσία έμμεσα ή άμεσα σε όλα τα κράτη του κόσμου.
            Στην Ελλάδα, για να υπεισέλθουμε στην ελληνική πραγματικότητα, οι τράπεζες δίνουν τις διαφημίσεις, ελέγχουν αμέσως και εμμέσως τα ΜΜΕ και εν πάση περιπτώσει επηρεάζουν. Έχουν νόμους-αποφάσεις, σύμφωνα με αυτά που θέλουν. Εδώ θα σας πω κάτι, γιατί και εγώ υπερθεματίζω ότι οι τράπεζες είναι -και έπρεπε να τα πω και πρέπει να τα πούμε και τώρα- ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Γιατί το πρόβλημα που είχαμε την περασμένη φορά ήταν να μην παίρνουν τις καταθέσεις. Αν θυμάστε, φοβόντουσαν οι άνθρωποι και έπαιρναν τις καταθέσεις. Και αυτό  εάν συνεχίζονταν, θα οδηγούσε σε μεγάλο πρόβλημα την ελληνική οικονομία. Και πολύ σωστά εγγυήθηκαν οι καταθέσεις από την Κυβέρνηση και πολύ σωστά έγιναν όλα αυτά τα βήματα που έχουν γίνει.
Αλλά δεν μπορεί το ΤΕΚ, που είναι το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων –και το έχω γράψει αυτό στις ερωτήσεις που έκανα στον κ.Προβόπουλο- να έχει –θα το πω τώρα- το 80% στην ίδια την τράπεζα που υποτίθεται θα αποζημιώσει τους καταθέτες, εάν χρεοκοπήσει. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν είναι δυνατόν να έχει βγει Κοινοτική Οδηγία από το ’97, η MiFID από 1 Νοεμβρίου του 2007 και οι τράπεζες να μην έχουν μπει σε σύστημα εγγύησης των επενδυτικών υπηρεσιών! Και αυτό συμβαίνει!  Και να μην συνεχίσω να απαριθμώ, γιατί είναι πάρα πολλά.
Πρέπει λοιπόν να ξαναγραφούν όλοι οι νόμοι και οι αποφάσεις, να συμμετέχουν οι τράπεζες, οι τραπεζίτες, οι χρήστες των τραπεζικών υπηρεσιών, όπως κατασκευάζονται τα πρότυπα. Έχω γράψει στην «ΑΞΙΑ», το διαβάσανε, σε κάποιους άρεσε, σε κάποιους δεν ξέρω αν τους άρεσε ή δεν τους άρεσε, πάντως τα έχω γράψει συγκεκριμένα. Δεν θέλω να τα επαναλάβω, δεν θέλω να σας κουράζω.
Και εκείνο που μου έκανε πολύ καλή εντύπωση, ο κ.Κούρταλης έκανε μια πολύ ωραία ερώτηση, για το θέμα των τραπεζών. Οι τράπεζες δεν κινδυνεύουν ως προς τα τοξικά προϊόντα, όπως είπε ο κ.Λαμπρόπουλος. Έχουν όμως προς λήξη τους αμέσως επόμενους μήνες δάνεια τα οποία πήραν και πρέπει αυτά να τα αναχρηματοδοτήσουν.
Επειδή δε υπάρχει αυτή τη στιγμή αποφυγή -γιατί δεν έχει πέσει το χρήμα, ούτε και στην Ελλάδα έχει ψηφιστεί ο νόμος περί εγγύησης της διατραπεζικής αγοράς- χρειάζεται κάποιος να τους εγγυηθεί αυτή την αναχρηματοδότηση.
Έρχεται λοιπόν το Δημόσιο, δίνει ένα τεράστιο ποσό, 28 δις, αντιπροσωπεύει 10,7% του ΑΕΠ, ένα τεράστιο ποσό για να βοηθήσει τις τράπεζες. Γιατί πραγματικά κανείς δεν αμφιβάλει, όπως σωστά το είπατε και εσείς, ότι το τραπεζικό σύστημα χρειάζεται βοήθεια, χρειάζεται ενίσχυση. Φτάσαμε όπου φτάσαμε, καλώς ή κακώς, να αποδοθούν οι ευθύνες αλλά δεν μπορούμε να το αφήσουμε έτσι.
Τι όμως πρέπει να κάνουμε; Είναι σωστό αυτό που κάνει το Δημόσιο; Να το συζητήσουμε. Γιατί υπάρχει και η άλλη άποψη. Να πάρει το Δημόσιο μετοχές, αφού θα βοηθήσει που θα βοηθήσει. Αν δεν μπορούν οι ίδιοι οι μέτοχοι, αφού ανέχτηκαν τις Διοικήσεις, θα πρέπει το Δημόσιο να έρθει και να πάρει τις μετοχές. Εμένα αυτή είναι η θέση μου.
Και να σας πω, κύριε Πρόεδρε, και κάτι άλλο. Ανακαλύπτουμε συνεχώς να έχουν στο Τζέρσεϊ, Γκέρνσεϊ. Αυτό το κάνουν για φοροδιαφυγή. Έχουν όμως και Kayman Islands και κάνουν όλα τα swap, ενδεχομένως πάει κάποιος να καταθέσει χρήματα και του δίνουν χαρτί «ΧΨΖ τράπεζα, Kayman Islands» για να μην πληρώνει φόρο, για να κάνουν τα swap, για να μην έχουν τα reserve requirements  και αυτά δεν ξέρουμε πως είναι.
Ενώ στην αρχή  μου έλεγαν εμένα για την Τράπεζα της Ελλάδος, γιατί είδατε και επαινώ και την Τράπεζα της Ελλάδος στο δημοσίευμα της «ΑΞΙΑΣ», ότι Level Playing Field, δηλαδή το κάνουν για λόγους ισότητας ανταγωνισμού με τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Στο τέλος, απ’ ότι πληροφορούμαι και έχουν μιλήσει, και εγώ μίλησα και άλλοι φίλοι μίλησαν, θα τα χρησιμοποιήσουν όλα τα λεφτά, και τα 28 δις! Πρέπει λοιπόν εμείς όμως να απαιτήσουμε οι μειώσεις επιτοκίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που είναι 0,5%, να φτάσουν και στους δανειολήπτες.
Το spread δικαιολογείται. Το spread δεν μπορεί να αυξηθεί. Διότι πάνε σε όλες τις επιχειρήσεις και λένε: «Πόσο πλήρωνες; 1%; ..1,5%. 1,25%;.. 1,75%! 1,50%; .. 2%»! Δεν δικαιολογείται. Τα spreads πρέπει να μείνουν στα ίδια επίπεδα. Εάν ανεβεί το χρήμα, να ανέβει. Το χρήμα όμως θα πέσει, να είστε βέβαιοι γι’ αυτό. Μόλις αποκατασταθεί η ηρεμία, το χρήμα θα πέσει.
Και για να δώσω και έναν ευχάριστο τόνο ….
 


Α.ΜΩΡΑΪΤΑΚΗΣ: Πάνω σε αυτό που είπε ο συνάδελφος, έχω να πω ότι υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Υπουργών, το οποίο θα προσπαθήσω αύριο να το βρω και να σας το στείλω, το οποίο λέει ότι δεν πρέπει οι τράπεζες να κερδίσουν απ’ αυτή την υπόθεση παράνομα.Και θα μπορούσαμε εμείς σαν ΕΒΕΑ, να κάνουμε περισσότερα πράγματα, να πάμε στην Επιτροπή Ανταγωνισμού να καταγγείλουμε. Διότι είναι εναρμονισμένες πρακτικές,
συγκεκριμένες εναρμονισμένες πρακτικές, να ανεβάζουν τα επιτόκια.
            Δεν μπορεί ξαφνικά όλες οι τράπεζες σε όλους τους δανειολήπτες να πήγαν να ανέβασαν τα spreads. Δεν ανεβάζουν το επιτόκιο, ανεβάζουν τα spreads, έχει σημασία αυτό.
Εν πάση περιπτώσει για να τελειώσω από την προηγούμενη συζήτηση με δύο πρόσθετα σημεία, είναι ότι πρέπει να πω –γιατί μου το είπε και ο κ.Δανηλάτος- ότι για τα λογιστικά πρότυπα παρ’ όλο που λέμε ότι «οι τράπεζες δεν έχουν πρόβλημα, δεν έχουν πρόβλημα», αλλάζουν τα λογιστικά πρότυπα για να τα αποτιμήσουν στην τιμή αγοράς ή την τιμή λήξης. Διότι αν έχετε πάρει ένα ομόλογο τοξικό, και έχει τώρα το 90%, 60%, 70% ή 80% και θα πάρετε το 100% σε δυο-τρία χρόνια, θέλουν να το αποτιμήσουν σε αυτή την τιμή.
            Πριν δώσω ένα αισιόδοξο τόνο, θέλω να πω ότι υπάρχουν κλάδοι, όπως είναι ο δικός μας κλάδος ο χρηματιστηριακός, στον οποίο έχουμε την ατυχία να ανταγωνιζόμαστε τράπεζες. Μας έχουν ενοχλήσει με παραβιάσεις ανταγωνισμού. Εμείς προσβλέπουμε στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, θέλουμε να είναι δίκαιη, αυστηρή και σκληρή, διότι θα πιαστούν… Είναι βέβαιο ότι οι τράπεζες θα ασκήσουν την επιρροή τους, την όποια επιρροή, η οποία ξέρετε και εσείς ότι είναι δυναμική.
            Το αισιόδοξο όμως που θέλω να πω, το έγραφε χθες ο κ.Νικολόπουλος στο «ΒΗΜΑ», είναι ότι η ελληνική οικονομία είναι μικρή. Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση μας δώσει τελικά τα χρήματα που πρέπει να μας δώσει για το ΕΣΠΑ και για το πρόγραμμα, και δεν διαλυθεί από τα ανομήματα των δικών της τραπεζών –διότι και αυτοί τα ίδια κάνουν-, και υπάρξουν αυτές οι επιδοτήσεις και οι χορηγίες, τότε και το δικό μας πρόβλημα θα είναι μικρότερο.
            Κύριε Πρόεδρε, τελειώνοντας, θέλω να σας παρακαλέσω και εσάς να κάνουν οι Υπουργοί, προτάσεις ανάπτυξης και να μειώσουν τον Προϋπολογισμό, να μειώσουν τα έξοδα. Πάμε τώρα ταξίδι στο Κατάρ και ο Πρωθυπουργός με δύο Υπουργούς, με έναν Υπουργό, δεν ξέρω πως, πάει ξεχωριστά. Πήγε και έμεινε με 250, με ένα αεροπλάνο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο Βιετνάμ…..


Α.ΜΩΡΑΪΤΑΚΗΣ: Αφού είχε πάει. Αντί πέντε ημέρες, έμεινε επτά. Και οι πέντε μέρες με ένα αεροπλάνο, είναι πάρα πολλές. Κύριε Πρόεδρε, πήγα κι εγώ στην Κίνα και είναι ένα θαυμάσιο ταξίδι τουριστικό. Τα έξοδα που γίνονται, 26 εκατομμύρια έχουν για ταξίδια. Δημοσιογράφους τους πάμε δωρεάν δεξιά και αριστερά. Αυτά είναι τα άμεσα δυνατά προς μείωση έξοδα. Δεν είναι μόνο αυτά. Όλοι ξέρουμε τις δαπάνες και τις σπατάλες του Δημοσίου. Πρέπει και εμείς σαν ΕΒΕΑ να πάρουμε τον λόγο μας.
            Επίσης, εδώ υπάρχουν και φαρμακοβιομηχανίες, οι οποίες δεν έχουν εισπράξει εδώ και τόσα χρόνια τα χρωστούμενα από το Δημόσιο. Πρέπει να τους υποστηρίξουμε.


ΑΛ.ΜΩΡΑΪΤΑΚΗΣ: Συμφωνώ με αυτό που είπε ο κ.Σγαρδέλης. Πράγματι, στο Υπουργείο το συγκεκριμένο υπάρχει ένα χωροταξικό αναπτυξιακό πρόγραμμα και είναι πολύ θετικό. Αλλά δεν είναι αυτός ο τουρισμός μόνο. Εδώ θέλουν τα σκάφη να βρουν λιμάνια να ελλιμενιστούν, και δεν βρίσκουν! Που είναι το γιώτινγκ, που είναι ο ιαματικός τουρισμός; Που είναι ο επιμέρους τουρισμός; 
            Να πω και κάτι; Και το ξαναλέω. Ο κύριος Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, που είναι Υπουργός Συντονισμού, έχει να δει εμάς εδώ και τρία χρόνια. Και μας έχει δει στην πενταετία, δύο χρόνια. Τον έχουμε καλέσει εδώ σαν ΕΒΕΑ, κύριε Πρόεδρε, από το Νοέμβριο του 2007, διότι εσείς είπατε να τον καλέσουμε. Και δεν έχει έρθει! Επομένως, που είναι οι προτάσεις ανάπτυξής του; Δεν μας βλέπει, δεν κάνει προτάσεις. Πώς θα αναπτυχθεί η Ελλάδα; Πώς θα αναπτυχθεί η χώρα μας; Εκεί είναι το πρόβλημα.

Α.ΜΩΡΑΪΤΑΚΗΣ: Θέλω επίσης να πω, ότι αν κάποιος ελέγχεται από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, εφόσον δεν έχει κανένα πρόβλημα, «καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται»! Δεν έχει λοιπόν παρά να δώσει όλα τα στοιχεία και δεν έχει κανένα πρόβλημα.
Μπορεί να ελεγχθεί ας πούμε η προμήθεια σε ένα συγκεκριμένο κλάδο της ελληνικής οικονομίας. Δεν μπορώ να ξέρω τι καταγγελίες είχε και γιατί ήρθε. Πάντως εμείς είμαστε υποχρεωμένοι σαν ΕΒΕΑ, να ζητήσουμε την ενίσχυση της Επιτροπής Ανταγωνισμού.

Α.ΜΩΡΑΪΤΑΚΗΣ: Σωστά. Θέλω δε να πω, ότι τον τελευταίο καιρό δεχόμαστε αυτεπάγγελτη έρευνα της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία επεκτείνεται σε όλο το χρηματοπιστωτικό τομέα, και οι άνθρωποι με πολύ ευγένεια μας κάνουν ερωτήσεις, δίνουμε στοιχεία, τις ίδιες ερωτήσεις κάνουν και αλλού, και δεν καταλαβαίνω γιατί να μην δίνουμε κι εμείς τα στοιχεία.

Α.ΜΩΡΑΪΤΑΚΗΣ: Εάν όπως είπε ο κ.Γρανίτσας, είναι Καθηγητές θεωρητικοί, εκτός αγοράς, καλό είναι επειδή τώρα τον Ιανουάριο, 15 Ιανουαρίου θα γίνει αλλαγή του Προέδρου –υποχρεωτικά- της Επιτροπής Ανταγωνισμού, και θα μπει καινούριος Πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού και θα μπουν και μέλη Διοικητικού Συμβουλίου καινούρια, και αυτοί είναι οι δικαστές, έχει δίκιο ο κ.Γρανίτσας, πρέπει να φροντίσουμε να είναι πρόσωπα κατάλληλα.
Να είναι ακέραια, μέσα στην αγορά αλλά εκτός από επιρροές, διότι αυτό είναι ένα πρόβλημα. Εδώ έχουμε πολλές επιρροές να υπάρχουν στους χώρους. Αν μπορούμε εκεί να βοηθήσουμε γιατί τώρα, δυο-τρεις μήνες είναι, δεν έμειναν περισσότεροι. Αλλά πρέπει να βοηθήσουμε να ενισχυθεί η Επιτροπή Ανταγωνισμού. Ευχαριστώ.

Α.ΜΩΡΑΪΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κ.Πρόεδρε.
Πρώτα-πρώτα να πω μπράβο στον κ.Μωραϊτη. Ήταν πολύ ωραία η ομιλία του. Βέβαια είπε ότι οι τρεις τομείς είναι ο τουρισμός, η ναυτιλία και η οικοδομή. Για τη ναυτιλία, έχω να παρατηρήσω ότι το Δημόσιο δεν εισπράττει κανένα φόρο, πέρα από τους εργαζόμενους, 2.000 είναι οι εργαζόμενοι. Η επιρροή στην ελληνική οικονομία δεν είναι τόσο μεγάλη, όσο αφήνεται να νομίζεται. Και επομένως, δεν είναι αυτό τόσο τραγικό.
Ως προς τον τουρισμό, δεν καταλαβαίνω γιατί τόσα χρόνια, τα περασμένα χρόνια, δεν δημιουργήσαμε ειδικές μορφές τουρισμού που να μην επηρεάζεται από τέτοιες κρίσεις. Γιατί γενικά, εδώ είναι ένα ευρύτερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, δεν βλέπουμε καθόλου προτάσεις ανάπτυξης από τους αρμόδιους Υπουργούς, που αυτή είναι η δουλειά τους. Γι’ αυτό έχουν αυτή τη θέση. Είναι τέσσερα χρόνια, πέντε χρόνια τώρα, δεν βλέπουν τους φορείς. Υποτίθεται ότι τα ξέρουν. Αν τα ξέρουν, έχουν υποχρέωση να κάνουν προτάσεις ανάπτυξης.
Το ένα που θέλω να παρακαλέσω, γιατί εμείς ως ΕΒΕΑ πρέπει να εξετάσουμε εμείς τι μπορούμε να κάνουμε γιατί πράγματι μπορεί να είναι έτσι, μπορεί να είναι αλλιώς, μπορεί να είναι πιο αισιόδοξα, απαισιόδοξα, αλλά το πρώτο θέμα που θέλω να παρατηρήσω είναι ότι εμείς ως ΕΒΕΑ οφείλουμε και να επιμείνουμε, να απαιτήσουμε, ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, που είναι Υπουργός συντονισμού, με τους επιμέρους Υπουργούς –γιατί δεν είναι μόνο αυτός-, να κάνουν συγκεκριμένες προτάσεις ανάπτυξης. Να τις δούμε, να τις συζητήσουμε. Είναι η δουλειά του. Και αν δεν μπορεί, να πάει σπίτι του. Όποιος είναι αυτός ο Υπουργός.
Εδώ, δεν βλέπει φορείς. Αν δεν βλέπει φορείς, σημαίνει ότι ξέρει. Αν ξέρει, να δούμε τις προτάσεις του. Εμείς δεν έχουμε δει προτάσεις. Αυτά δε τα περί μεταβολών της ελληνικής οικονομίας, η αγορά τα ακούει και γελάει! Το θέμα το σοβαρό όμως είναι, δυστυχώς, η επιρροή σε παγκόσμια κλίμακα –και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό- των τραπεζών, διότι οι τράπεζες έχουν την εξουσία έμμεσα ή άμεσα σε όλα τα κράτη του κόσμου.
Στην Ελλάδα, για να υπεισέλθουμε στην ελληνική πραγματικότητα, οι τράπεζες δίνουν τις διαφημίσεις, ελέγχουν αμέσως και εμμέσως τα ΜΜΕ και εν πάση περιπτώσει επηρεάζουν. Έχουν νόμους-αποφάσεις, σύμφωνα με αυτά που θέλουν. Εδώ θα σας πω κάτι, γιατί και εγώ υπερθεματίζω ότι οι τράπεζες είναι -και έπρεπε να τα πω και πρέπει να τα πούμε και τώρα- ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Γιατί το πρόβλημα που είχαμε την περασμένη φορά ήταν να μην παίρνουν τις καταθέσεις. Αν θυμάστε, φοβόντουσαν οι άνθρωποι και έπαιρναν τις καταθέσεις. Και αυτό εάν συνεχίζονταν, θα οδηγούσε σε μεγάλο πρόβλημα την ελληνική οικονομία. Και πολύ σωστά εγγυήθηκαν οι καταθέσεις από την Κυβέρνηση και πολύ σωστά έγιναν όλα αυτά τα βήματα που έχουν γίνει.
Αλλά δεν μπορεί το ΤΕΚ, που είναι το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων –και το έχω γράψει αυτό στις ερωτήσεις που έκανα στον κ.Προβόπουλο- να έχει –θα το πω τώρα- το 80% στην ίδια την τράπεζα που υποτίθεται θα αποζημιώσει τους καταθέτες, εάν χρεοκοπήσει. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν είναι δυνατόν να έχει βγει Κοινοτική Οδηγία από το ’97, η MiFID από 1 Νοεμβρίου του 2007 και οι τράπεζες να μην έχουν μπει σε σύστημα εγγύησης των επενδυτικών υπηρεσιών! Και αυτό συμβαίνει! Και να μην συνεχίσω να απαριθμώ, γιατί είναι πάρα πολλά.
Πρέπει λοιπόν να ξαναγραφούν όλοι οι νόμοι και οι αποφάσεις, να συμμετέχουν οι τράπεζες, οι τραπεζίτες, οι χρήστες των τραπεζικών υπηρεσιών, όπως κατασκευάζονται τα πρότυπα. Έχω γράψει στην «ΑΞΙΑ», το διαβάσανε, σε κάποιους άρεσε, σε κάποιους δεν ξέρω αν τους άρεσε ή δεν τους άρεσε, πάντως τα έχω γράψει συγκεκριμένα. Δεν θέλω να τα επαναλάβω, δεν θέλω να σας κουράζω.
Και εκείνο που μου έκανε πολύ καλή εντύπωση, ο κ.Κούρταλης έκανε μια πολύ ωραία ερώτηση, για το θέμα των τραπεζών. Οι τράπεζες δεν κινδυνεύουν ως προς τα τοξικά προϊόντα, όπως είπε ο κ.Λαμπρόπουλος. Έχουν όμως προς λήξη τους αμέσως επόμενους μήνες δάνεια τα οποία πήραν και πρέπει αυτά να τα αναχρηματοδοτήσουν.
Επειδή δε υπάρχει αυτή τη στιγμή αποφυγή -γιατί δεν έχει πέσει το χρήμα, ούτε και στην Ελλάδα έχει ψηφιστεί ο νόμος περί εγγύησης της διατραπεζικής αγοράς- χρειάζεται κάποιος να τους εγγυηθεί αυτή την αναχρηματοδότηση.
Έρχεται λοιπόν το Δημόσιο, δίνει ένα τεράστιο ποσό, 28 δις, αντιπροσωπεύει 10,7% του ΑΕΠ, ένα τεράστιο ποσό για να βοηθήσει τις τράπεζες. Γιατί πραγματικά κανείς δεν αμφιβάλει, όπως σωστά το είπατε και εσείς, ότι το τραπεζικό σύστημα χρειάζεται βοήθεια, χρειάζεται ενίσχυση. Φτάσαμε όπου φτάσαμε, καλώς ή κακώς, να αποδοθούν οι ευθύνες αλλά δεν μπορούμε να το αφήσουμε έτσι.
Τι όμως πρέπει να κάνουμε; Είναι σωστό αυτό που κάνει το Δημόσιο; Να το συζητήσουμε. Γιατί υπάρχει και η άλλη άποψη. Να πάρει το Δημόσιο μετοχές, αφού θα βοηθήσει που θα βοηθήσει. Αν δεν μπορούν οι ίδιοι οι μέτοχοι, αφού ανέχτηκαν τις Διοικήσεις, θα πρέπει το Δημόσιο να έρθει και να πάρει τις μετοχές. Εμένα αυτή είναι η θέση μου.
Και να σας πω, κύριε Πρόεδρε, και κάτι άλλο. Ανακαλύπτουμε συνεχώς να έχουν στο Τζέρσεϊ, Γκέρνσεϊ. Αυτό το κάνουν για φοροδιαφυγή. Έχουν όμως και Kayman Islands και κάνουν όλα τα swap, ενδεχομένως πάει κάποιος να καταθέσει χρήματα και του δίνουν χαρτί «ΧΨΖ τράπεζα, Kayman Islands» για να μην πληρώνει φόρο, για να κάνουν τα swap, για να μην έχουν τα reserve requirements και αυτά δεν ξέρουμε πως είναι.
Ενώ στην αρχή μου έλεγαν εμένα για την Τράπεζα της Ελλάδος, γιατί είδατε και επαινώ και την Τράπεζα της Ελλάδος στο δημοσίευμα της «ΑΞΙΑΣ», ότι Level Playing Field, δηλαδή το κάνουν για λόγους ισότητας ανταγωνισμού με τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Στο τέλος, απ’ ότι πληροφορούμαι και έχουν μιλήσει, και εγώ μίλησα και άλλοι φίλοι μίλησαν, θα τα χρησιμοποιήσουν όλα τα λεφτά, και τα 28 δις! Πρέπει λοιπόν εμείς όμως να απαιτήσουμε οι μειώσεις επιτοκίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που είναι 0,5%, να φτάσουν και στους δανειολήπτες.
Το spread δικαιολογείται. Το spread δεν μπορεί να αυξηθεί. Διότι πάνε σε όλες τις επιχειρήσεις και λένε: «Πόσο πλήρωνες; 1%; ..1,5%. 1,25%;.. 1,75%! 1,50%; .. 2%»! Δεν δικαιολογείται. Τα spreads πρέπει να μείνουν στα ίδια επίπεδα. Εάν ανεβεί το χρήμα, να ανέβει. Το χρήμα όμως θα πέσει, να είστε βέβαιοι γι’ αυτό. Μόλις αποκατασταθεί η ηρεμία, το χρήμα θα πέσει.
Και για να δώσω και έναν ευχάριστο τόνο ….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου