Γιατί έχουν δίκιο οι «Αγανακτισμένοι»

Η απογοήτευση ξεχείλισε νωρίς το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής, όταν οι ηγέτες των πολιτικών κομμάτων του τόπου δεν μπόρεσαν να βρουν κοινό τόπο και να αντιμετωπίσουν από κοινού τα τεράστια δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας। Η χώρα έχει κυβέρνηση, όμως η κυβέρνηση δυσκολεύεται στην πράξη να υλοποιήσει τα σωστά, αλλά αντιδημοφιλή μέτρα, πέραν των λανθασμένων φοροεισπρακτικών μέτρων του υπουργείου Οικονομικών. Οι πολίτες αυτού του τόπου είναι φυσικό να αισθάνονται απογοητευμένοι από το πολιτικό σύστημα, το οποίο ακόμα και την κρίσιμη ώρα δεν μπόρεσε να βρει πεδίο συνεννόησης. Ωστόσο, θεωρώ πως οι διαφορές που χωρίζουν τουλάχιστον τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας είναι μικρές και η απογοήτευση των πολιτών και των αγορών ήταν υπερβολική, αλλά εύκολα εξηγείται. Έγιναν επικοινωνιακά λάθη, από ανθρώπους που δυστυχώς δεν γνωρίζουν πώς λειτουργούν οι αγορές, οι επιχειρήσεις και οι πολίτες. Πώς όμως έχουμε την απαίτηση να γνωρίζουν, αφού οι περισσότεροι είναι επαγγελματίες πολιτικοί και λίγα γνωρίζουν από διοίκηση επιχειρήσεων και λειτουργία αγορών; Η ικανότητά τους είναι κυρίως να φέρνουν ψήφους στην παράταξη και στον εαυτό τους. Σε αυτό έχουν επιτυχίες, αφού στην Ελλάδα δεν υπάρχει διαχωρισμός εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας όπως στην Κύπρο.


Ακόμη και όταν επιλέγονται για υπουργοί εξωκοινοβουλευτικοί, χρησιμοποιούν τη θητεία τους για ψηφοθηρικούς λόγους, αφού μετά θα πρέπει να φέρουν ψήφους στις επόμενες εκλογές। Ελάχιστοι έχουν εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα, ελάχιστοι έχουν ιδρώσει για το μεροκάματο. Τα επικοινωνιακά λάθη της σύσκεψης πολιτικών αρχηγών Θεωρώ πως μετά το πέρας της συνάντησης των πολιτικών ηγετών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα έπρεπε να γίνει κοινή δήλωση ή να υπάρξει δελτίο Τύπου δεσμευτικό, στο οποίο θα είχαν καταλήξει όλοι και θα αναγράφονταν οι απόψεις και τα όσα διαδραματίστηκαν στην αίθουσα όπου συνεδρίαζαν, καθώς και τα σημεία στα οποία είχαν διαφωνία. Η καταγραφή με τα επιχειρήματα της διαφωνίας του κ. Σαμαρά ήταν κατανοητή στο πλαίσιο της Δημοκρατίας και εθνικά χρήσιμη. Θα βοηθήσει την κυβέρνηση να βελτιώσει τους όρους του μνημονίου με όπλο τα επιχειρήματα της διαφωνίας και τις μέχρι τώρα εμπειρίες που στην υπογραφή δεν είχαμε. Ήταν τεράστιο το επικοινωνιακό λάθος να μιλήσει ο κάθε αρχηγός μόνος του και να παρουσιάσει τα όσα έγιναν με τον δικό του τρόπο. Η διαφωνία είναι κυρίως οι φορολογικοί συντελεστές και η έλλειψη αναπτυξιακής προοπτικής. Τα νέα μέτρα και οι απαγορευτικές επενδύσεις...Πάντως, για να έρθουν επενδύσεις στην Ελλάδα δεν αρκεί μόνο ο χαμηλότερος φορολογικός συντελεστής. Το γενικό περιβάλλον, η ασφάλεια των επενδυτών, το ανθρώπινο δυναμικό και οι υποδομές είναι σημαντικοί παράγοντες. Η αξιοποίηση των φυσικών πλεονεκτημάτων της χώρας ευνοεί την ανάπτυξη μακροπρόθεσμα και εκεί πρέπει να δοθεί έμφαση. Η ύπαρξη δυνητικών πελατών είναι το κυριότερο. Η δημιουργική φορολογική πολιτική που χρησιμοποιείται σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, όπως για παράδειγμα το Λουξεμβούργο, η Κύπρος, η Μεγάλη Βρετανία κ.λπ., και την οποία αγνοούν οι πολιτικοί μας, είναι πολύ χρήσιμη για την ανάπτυξη. Οι ασφαλιστικές εισφορές επίσης είναι στη χώρα μας υψηλές και απαγορευτικές για κάποιον που θέλει να επενδύσει. Είναι απαράδεκτο το εργασιακό κόστος κάθε υπαλλήλου να είναι για την επιχείρηση διπλάσιο του καθαρού ποσού με το οποίο αμείβεται ο εργαζόμενος χωρίς να έχει λογική σύνταξη και σωστή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Τα ανακοινωθέντα μέτρα για τους νεοεργαζομένους είναι τελείως ανεπαρκή και εκτός αγοράς. Στηρίζουν μόνο τη διατήρηση του δαπανηρού γραφειοκρατικού συστήματος του ΟΑΕΔ. Η απουσία κοινής γραμμής και ο ρόλος ΠαπούλιαΟι δύο ηγέτες των δύο μεγάλων κομμάτων ουσιαστικά δεν διαφωνούν σε σημαντικά ζητήματα. Κακώς, λοιπόν, άφησαν αυτήν τη μεγάλη ευκαιρία να πάει χαμένη. Θα έπρεπε να είχαν καταλήξει σε κείμενο όπου θα ανέγραφαν τα σημεία στα οποία συγκλίνουν, τα ελάχιστα σημεία στα οποία διαφωνούν και αυτά για τα οποία θα προσπαθήσουν να βρουν κοινό τόπο συνεννόησης ή να δώσουν τη μάχη με την τρόικα για να τα περάσουν. Ίσως ο εκλεκτός και σεβαστός κατά τα άλλα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Κάρολος Παπούλιας, να έπρεπε να είχε ασκήσει μεγαλύτερη πίεση και να μην αφήσει τους αρχηγούς των κομμάτων να φύγουν χωρίς κάποιου είδους συμφωνία, με καταγεγραμμένες τις διαφωνίες και τα αντίστοιχα επιχειρήματα έστω στο γραπτό κείμενο - ανακοίνωση. Σήμερα χρεώνεται την αποτυχημένη του προσπάθεια να φέρει τη συνεννόηση στον τόπο. Οι "πολυτέλειες" - μικρογραφία του κράτους στην Προεδρία Η ύπαρξη 4 στενογράφων για την τήρηση των πρακτικών κατά τη συνάντηση είναι υπερβολική πολυτέλεια και δείχνει επιπλέον τη δαπανηρή διάρθρωση που έχουν όλες οι υπηρεσίες του Δημοσίου, των υπουργών, της Βουλής κ.λπ. Δύο αντί τέσσερις στενογράφοι με καταγραφικό μηχάνημα ήταν υπεραρκετές. Προφανώς έχουν και στην Προεδρία, όπως και σε όλο το Δημόσιο, υπεράριθμο προσωπικό και προνόμια. Βέβαια, δεν είναι οι μόνοι. Όσοι μπορούν, γιατί έχουν τη δύναμη της εξουσίας, διατηρούν τα προνόμια ή απέκτησαν πρόσθετα προνόμια ακόμη και αυτήν την εποχή. Σε αυτό το θέμα θα επανέλθω σύντομα. Αναφέρω μόνο εδώ ότι υπάλληλοι οργανισμού που αντιπροσωπεύει στην Ελλάδα την ΕΚΤ μεταφέρθηκαν από το ΙΚΑ στον ίδιο τον οργανισμό για τη συνταξιοδότησή τους, για να διατηρήσουν, όπως υποστηρίχθηκε, την ανεξαρτησία τους! Ενώ αντιθέτως οι δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί, που έχουν κατοχυρωμένη την ανεξαρτησία τους από το Σύνταγμα, αφού περιεκόπησαν οι αμοιβές τους μετετάγησαν ασφαλιστικά στο ΙΚΑ! Αγανάκτηση και προτάσεις...Ο κόσμος έχει εκφράσει την απογοήτευσή του από το υπάρχον πολιτικό σύστημα και αναζητά το καινούργιο. Αν οι σημερινοί πολιτικοί δεν κατανοήσουν ότι πρέπει να βρουν λύση και από κοινού να σώσουν τον τόπο, σύντομα θα είναι παρελθόν από την πολιτική σκηνή. Είναι καιρός να βάλουμε όλοι τα δυνατά μας και να σκεφτούμε όλοι την κοινωνία. Να σκεφτούμε όλους τους πολίτες, είτε αυτοί εργάζονται στον δημόσιο τομέα, είτε εργάζονται στον ιδιωτικό. Είναι περίεργο σήμερα οι πολιτικοί να μην μπορούν να μιλήσουν για ανέργους στον δημόσιο τομέα, όταν η ανεργία στον ιδιωτικό έχει χτυπήσει κόκκινο. Άραγε θεωρούν ότι ο ιδιωτικός τομέας δεν ψηφίζει; Είναι αστείο να θεωρούν κάποιοι ότι χωρίς περικοπή δαπανών θα μειώσουμε το έλλειμμα. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει ο συνταξιούχος, ο άνεργος, ο χαμηλόμισθος κ.λπ. να χρηματοδοτεί τις υψηλές αμοιβές των "βολεμένων". Αν θέλουν να βρουν λύσεις, ας ρωτήσουν πετυχημένους στον τομέα τους που έχουν "ματώσει" για να κρατήσουν τις επιχειρήσεις ζωντανές. Ας βγουν στο πεζοδρόμιο να ρωτήσουν πώς ζουν συνταξιούχοι με 500 ευρώ, πώς ζουν οι άνεργοι και πώς ζουν οι υπάλληλοι των 700 ευρώ. Μέχρι τότε ας κάνουν το εύκολο: Ας βρουν τόπο συνεννόησης και ας πάρουν την απόφαση να λύσουν από κοινού το πρόβλημα, αφού δώσουν το παράδειγμα και μειώσουν πρώτα στο μισό τον αριθμό των βουλευτών, τον αριθμό των συμβούλων, τον αριθμό των 6 προσώπων που υποστηρίζουν από πλευράς γραμματειακής, επιστημονικής και ασφάλειας κάθε βουλευτή (δηλαδή συνολικά 1.800 άτομα) και πληρώνονται από τους φορολογουμένους, συν το υπεράριθμο βοηθητικό προσωπικό των υπουργών που χρησιμοποιείται και για προσωπικές ή οικογενειακές υποθέσεις, τη δαπανηρή διάρθρωση των γραφείων τους που πληρώνει το Δημόσιο, δηλαδή οι φορολογούμενοι, να καταργήσουν τις πρόσθετες αμοιβές για επιτροπές που γίνονται σε ώρες εργασίας και, το κυριότερο, να περικόψουν στο μισό τις επιδοτήσεις στα κόμματα. Τελευταίο αλλά όχι έσχατο σε σημασία είναι να συσταθεί αμέσως η επιτροπή της Βουλής για να ερευνήσει και να δώσει στη δημοσιότητα τα πλαστά στοιχεία που ανακοινώνονταν και εξαπατούσαν τους πολίτες και τους επενδυτές του Χ.Α. για το ακριβές ποσοστό του ελλείμματος. Οι επενδυτές πρέπει να αποζημιωθούν από τις μεγάλες περιουσίες των υπευθύνων αυτής της τραγωδίας. Ο πρωθυπουργός πρέπει να τηρήσει τις υποσχέσεις του.

Δημοσιεύθηκε στο euro2day.gr : 07:48 - 03/06/11