Τα φυσικά πρόσωπα, κάτοχοι ελληνικών ομολόγων, δεν πρέπει να υποστούν κούρεμα, δεν πρέπει καν να τίθεται θέμα συζήτησης. Μπορεί να λάβουν ανταλλάγματα σύμφωνα με κάποιες γενικόλογες δηλώσεις, αλλά και πάλι η ζημιά στην αξιοπιστία του κράτους απέναντί τους θα είναι τεράστια.
Η Κυβέρνηση και όσοι συμφώνησαν στο κούρεμα των ομολόγων των ιδιωτών θα πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες που έχει αυτή η απόφαση. Η Κυβέρνηση και η τρόικα αποφάσισε το κούρεμα των ομολόγων των τραπεζών δίνοντάς τους ως αντάλλαγμα 30 δισ. ευρώ, ή σύμφωνα με νεότερες δηλώσεις έως και 50 δισ. ευρώ προκειμένου να στηριχθεί ο τραπεζικός κλάδος. Για τα φυσικά πρόσωπα δεν έλαβε από την πρώτη στιγμή κάποια απόφαση στήριξης και μόνο μετά από τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν αναγκάστηκε ο υπουργός Οικονομικών να κάνει μία δήλωση που όμως δεν ξεκαθαρίζει το τοπίο. Αν αυτό δεν είναι απόδειξη της προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίζεται ο Έλληνας συνεπής φορολογούμενος, τότε τι είναι;
Ας μην ξεχνάει ο κ. Υπουργός Οικονομικών και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, πως πολλοί εξ αυτών αντί να βγάλουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό στήριξαν τη χώρα αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα. Αύριο ίσως να είναι αυτοί που θα επενδύσουν και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, σε μία χώρα που το κράτος δεν μπορεί να επενδύσει. Άλλοι έλαβαν ομόλογα έναντι απαιτήσεων που είχαν προς το δημόσιο και μάλιστα τα ομόλογα ήταν ήδη κουρεμένα. Δηλαδή το κράτος χρώσταγε λεφτά έκανε συμφωνία με τους πιστωτές, τους έβαλε να μειώσουν τις απαιτήσεις τους, τους πλήρωσε με ομόλογα και τώρα χωρίς να διαβουλευτεί μαζί τους μειώνει την αξία των ομολόγων ξανά;
Από την άλλη, ο υπουργός Οικονομικών και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, ζητάει να επιστρέψουν, όσοι έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, στις ελληνικές τράπεζες. Πόσο αντιφατική είναι αυτή η δήλωση; Από τη μία να ζημιώνεις τους ιδιώτες και από την άλλη να τους ζητάς να εμπιστευτούν τη χώρα; Μπορεί ο υπουργός να εγγυηθεί ότι “μπήκε πάτος στο βαρέλι” και η Ελλάδα θα κάνει τώρα αυτά που δεν έκανε τα τελευταία δύο χρόνια; Μπορεί να εγγυηθεί ότι η ρευστότητα των τραπεζών θα βελτιωθεί και ότι έχουμε ξεπεράσει τον κίνδυνο χρεοκοπίας; Θα μπορούσε σε συνεννόηση με τους κοινοτικούς μας εταίρους και την ΕΚΤ, ώστε οι καταθέσεις στην Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι ποσού 100.000 ευρώ να αποκτήσουν “ρήτρα ευρώ”. Ακούγεται παράδοξο για μία χώρα της Ευρωζώνης, αλλά οι παραλείψεις, η αδυναμία λήψης των σωστών αποφάσεων, οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες, το πολιτικό κόστος κ.α. δεν έχουν απομακρύνει από τους επενδυτές το φόβο της άτακτης χρεοκοπίας και της επιστροφής στη δραχμή. Πρώτα λοιπόν πρέπει με πράξεις να δείξουν ότι το καράβι οδεύει προς ασφαλή ύδατα και μετά να ζητάνε επιστροφή καταθέσεων. Σε κάθε περίπτωση η εμπιστοσύνη που έδειξαν κάποιοι στη χώρα, μεταξύ αυτών φυσικά πρόσωπα που αγόρασαν ελληνικά ομόλογα, δεν μπορεί να τιμωρείται και την ίδια ώρα αυτοί που την έφεραν σε αυτήν την κατάσταση να μην έχουν υποστεί τις συνέπειες.
Υπάρχουν ακόμα και σήμερα ανόητες δαπάνες που μπορούν να κοπούν, υπάρχουν δυνατότητες για ανάπτυξη χωρίς δημοσιονομικό κόστος, αρκεί τώρα να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις και οι αρμόδιοι υπουργοί να αποκτήσουν από τους ειδικούς της αγοράς, όπως είναι τα μέλη του ΣΜΕΧΑ, την απαραίτητη τεχνογνωσία. Υπάρχει τρόπος να βοηθηθεί η χώρα χωρίς οι ιδιώτες να καταγράψουν μία τόση μεγάλη ζημιά.
Πηγή : http://www.capital.gr/news.asp?id=1420861
Η Κυβέρνηση και όσοι συμφώνησαν στο κούρεμα των ομολόγων των ιδιωτών θα πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες που έχει αυτή η απόφαση. Η Κυβέρνηση και η τρόικα αποφάσισε το κούρεμα των ομολόγων των τραπεζών δίνοντάς τους ως αντάλλαγμα 30 δισ. ευρώ, ή σύμφωνα με νεότερες δηλώσεις έως και 50 δισ. ευρώ προκειμένου να στηριχθεί ο τραπεζικός κλάδος. Για τα φυσικά πρόσωπα δεν έλαβε από την πρώτη στιγμή κάποια απόφαση στήριξης και μόνο μετά από τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν αναγκάστηκε ο υπουργός Οικονομικών να κάνει μία δήλωση που όμως δεν ξεκαθαρίζει το τοπίο. Αν αυτό δεν είναι απόδειξη της προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίζεται ο Έλληνας συνεπής φορολογούμενος, τότε τι είναι;
Ας μην ξεχνάει ο κ. Υπουργός Οικονομικών και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, πως πολλοί εξ αυτών αντί να βγάλουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό στήριξαν τη χώρα αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα. Αύριο ίσως να είναι αυτοί που θα επενδύσουν και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, σε μία χώρα που το κράτος δεν μπορεί να επενδύσει. Άλλοι έλαβαν ομόλογα έναντι απαιτήσεων που είχαν προς το δημόσιο και μάλιστα τα ομόλογα ήταν ήδη κουρεμένα. Δηλαδή το κράτος χρώσταγε λεφτά έκανε συμφωνία με τους πιστωτές, τους έβαλε να μειώσουν τις απαιτήσεις τους, τους πλήρωσε με ομόλογα και τώρα χωρίς να διαβουλευτεί μαζί τους μειώνει την αξία των ομολόγων ξανά;
Από την άλλη, ο υπουργός Οικονομικών και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, ζητάει να επιστρέψουν, όσοι έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, στις ελληνικές τράπεζες. Πόσο αντιφατική είναι αυτή η δήλωση; Από τη μία να ζημιώνεις τους ιδιώτες και από την άλλη να τους ζητάς να εμπιστευτούν τη χώρα; Μπορεί ο υπουργός να εγγυηθεί ότι “μπήκε πάτος στο βαρέλι” και η Ελλάδα θα κάνει τώρα αυτά που δεν έκανε τα τελευταία δύο χρόνια; Μπορεί να εγγυηθεί ότι η ρευστότητα των τραπεζών θα βελτιωθεί και ότι έχουμε ξεπεράσει τον κίνδυνο χρεοκοπίας; Θα μπορούσε σε συνεννόηση με τους κοινοτικούς μας εταίρους και την ΕΚΤ, ώστε οι καταθέσεις στην Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι ποσού 100.000 ευρώ να αποκτήσουν “ρήτρα ευρώ”. Ακούγεται παράδοξο για μία χώρα της Ευρωζώνης, αλλά οι παραλείψεις, η αδυναμία λήψης των σωστών αποφάσεων, οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες, το πολιτικό κόστος κ.α. δεν έχουν απομακρύνει από τους επενδυτές το φόβο της άτακτης χρεοκοπίας και της επιστροφής στη δραχμή. Πρώτα λοιπόν πρέπει με πράξεις να δείξουν ότι το καράβι οδεύει προς ασφαλή ύδατα και μετά να ζητάνε επιστροφή καταθέσεων. Σε κάθε περίπτωση η εμπιστοσύνη που έδειξαν κάποιοι στη χώρα, μεταξύ αυτών φυσικά πρόσωπα που αγόρασαν ελληνικά ομόλογα, δεν μπορεί να τιμωρείται και την ίδια ώρα αυτοί που την έφεραν σε αυτήν την κατάσταση να μην έχουν υποστεί τις συνέπειες.
Υπάρχουν ακόμα και σήμερα ανόητες δαπάνες που μπορούν να κοπούν, υπάρχουν δυνατότητες για ανάπτυξη χωρίς δημοσιονομικό κόστος, αρκεί τώρα να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις και οι αρμόδιοι υπουργοί να αποκτήσουν από τους ειδικούς της αγοράς, όπως είναι τα μέλη του ΣΜΕΧΑ, την απαραίτητη τεχνογνωσία. Υπάρχει τρόπος να βοηθηθεί η χώρα χωρίς οι ιδιώτες να καταγράψουν μία τόση μεγάλη ζημιά.
Πηγή : http://www.capital.gr/news.asp?id=1420861
Παρασκευή, 24 Φεβρουαρίου 2012 - 07:43
Επιτρεψτε μου να θεσω υπ οψιν σας κατι που λιγοι γνωριζουν :
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι ο νομος 3842/10 23/4/10 (μετα το μνημονιο 1) με υπογραφη Παπακωσταντινου, οπου στο αρθρο 18 παρ.5 δινονται κινητρα να φερει ο κοσμοσς τα λεφτα του να τα επενδυσει σε ομολογα
Σας παραθετω το αρθρο του νομου :
5. Αν τα κεφάλαια που εισάγονται τοποθετηθούν σε τίτλους δανείων του
Ελληνικού Δημοσίου, οι οποίοι δια-κρατούνται τουλάχιστον για δύο (2) έτη από
το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που εισήγαγε τα κεφάλαια ή τοποθετηθούν σε
αμοιβαία κεφάλαια ή διατεθούν τα κεφάλαια αυτά μέσα σε δύο (2) χρόνια από το
χρόνο εισαγωγής τους για την αγορά ακινήτου, για την ανέγερση οποιουδήποτε
είδους οικοδομής στην Ελλάδα ή για οποιαδήποτε άλλη επένδυση επιχειρηματικής
δραστηριότητας, επιστρέφεται άτοκα το πενήντα τοις εκατό (50%) του φόρου που
έχει καταβληθεί. Αν επενδυθεί μέρος του κεφαλαίου που εισήχθη, επιστρέφεται
το μέρος του επιστρεπτέου σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο φόρου που αναλογεί
στην αξία της επένδυσης
ΕΤΣΙ ΜΑΘΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΟΜΟΛΟΓΑ