Η πληρωμή των CDS και το φέσι στους ιδιώτες
Η πληρωμή των CDS αποτελεί αρνητική εξέλιξη έστω κι εάν εμείς δεν έχουμε ως χώρα οικονομικές εκταμιεύσεις.
Παράλληλα διαψεύδονται πανηγυρικά όλοι εκείνοι που υποστήριζαν τους προηγούμενους μήνες, ότι θα προχωρήσουμε στη δημοσιονομική εξυγίανση και θα πάρουμε τα μέτρα εκείνα ώστε οι κερδοσκόποι να καούν.
Γιατί δεν προχωρήσαμε έγκαιρα στα αναγκαία μέτρα; Οφείλεται σε σκοπιμότητα ή φόβο για το πολιτικό κόστος;
Με την πληρωμή των CDS όσοι πόνταραν στην χρεοκοπία της χώρας κερδίζουν σήμερα δισεκατομμύρια, ενώ την ίδια ώρα Έλληνες αποταμιευτές χάνουν την περιουσία τους, γιατί στήριξαν τη χώρα αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα, γιατί πίστεψαν αυτούς που από κυβερνητικές θέσεις με στόμφο διακήρυτταν ότι η χώρα δε θα χρεοκοπήσει και τα ομόλογα δεν θα κουρευτούν.
Μάλιστα τους έδωσαν και αφορολόγητο τόκο ετησίως, δηλαδή 0,50% πρόσθετη καθαρή απόδοση, ενώ τώρα τους παίρνουν 70% επί της συνολικής αξίας των ομολόγων. Όσοι όμως έλεγαν πως δεν θα πληρωθούν τα CDS και δεν θα χάσουν οι ιδιώτες, παραμένουν στη θέση τους ή/και αναβαθμίζονται ενώ οι ιδιώτες θα πρέπει να περιμένουν 30 χρόνια για να πάρουν τα κουρεμένα χρήματά τους πίσω, εάν τα πάρουν φυσικά.
Τώρα λένε πως είναι μικρό το ποσό που θα πληρωθεί για CDS και δεν θα πληρωθεί από τη χώρα. Δεν μας λένε όμως πόση ζημιά κάνει στην αξιοπιστία της χώρας και πόσα χρόνια θα χρειαστούν για να βγει η χώρα ξανά στις αγορές Δηλαδή, πριν λίγο καιρό δεν έπρεπε να πληρωθούν και τώρα δεν μας αφορά;
Είναι τυχαίο ότι τα νέα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου διαπραγματεύονται στο 25% - 30% της αξίας τους στη δευτερογενή αγορά;
Η αλήθεια είναι -και πάντα δεδομένων των εξελίξεων και των συνθηκών που διαμορφώθηκαν- πως το ποσό των CDS δεν πληρώνεται από την Ελλάδα και τη χώρα θα έπρεπε πρωτίστως να την ενδιαφέρει η μείωση του χρέους, χωρίς όμως να καταστρέφεται ο παραγωγικός ιστός της.
Μήνες τώρα κάποιοι καλλιεργούσαν στο λαό την άποψη ότι αν πληρωθούν τα CDS θα καταστραφεί η χώρα. Κακώς έπραξαν, αλλά μάλλον οι γνώσεις τους γύρω από τα θέματα των αγορών δεν ήταν επαρκείς, όπως αποδεικνύεται συνεχώς και γι’ αυτό τις δαιμονοποιούν διότι ούτε καν τις καταλαβαίνουν.
Η χώρα καταστρέφεται επειδή διαλύεται ο παραγωγικός της ιστός. Επειδή κάποιοι έβαλαν τις αποταμιεύσεις μιας ζωής, τα δίδακτρα των παιδιών τους κτλ. σε ελληνικά ομόλογα, γιατί θεωρούσαν αυτήν την επένδυση ως την πιο ασφαλή. Και είναι περισσότεροι από 12.000 αυτοί οι επενδυτές.
Τα νούμερα που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Άλλη μια ασχετοσύνη των υπεύθυνων που είναι μέρος του πολιτικού προσωπικού. Οι 12.000 είναι ονόματα που βρίσκονται στη διάφανη πλατφόρμα του ΣΑΤ που χειρίζεται η ΕΧΑΕ, λόγω του ότι το Δημόσιο, έδωσε φορολογικά κίνητρα μηδενικής φορολόγησης τόκου για όσους τα κρατούσαν ήδη μέχρι τη λήξη και έπρεπε τα ονόματα των κρατούντων τα ομόλογα να είναι υπό έλεγχο ως προς τη μη μεταπώληση.
Οι τράπεζες αγοράζουν όμως στο όνομα τους ομόλογα από την πρωτογενή αγορά και στη συνέχεια χέρι με χέρι τα μοιράζουν σε επενδυτές πάλι στην πρωτογενή αγορά, αλλά οι τελικοί επενδυτές δεν εμφανίζονται ως κάτοχοι. Η τράπεζα εμφανίζεται. Δεν έχει καμιά σχέση η αγορά ομολόγων με την διαφανή και ασφαλή αγορά του Χ.Α. όπου οι τίτλοι, μετοχές και ομόλογα φυλάσσονται στο όνομα και για λογαριασμό του τελικού επενδυτή.
Επομένως δεν είναι μόνο 12.000 τα φυσικά πρόσωπα που ζημιώνονται. Πιστεύω ότι πρέπει να αποκατασταθεί το κούρεμα των κατόχων ομολόγων με διάφορες δημιουργικές ιδέες που οι γνώστες των αγορών μπορούμε να υλοποιήσουμε.
Για παράδειγμα να λάβουν τίτλους επιφανειών. Δηλαδή παίρνουμε μια έκταση του Δημοσίου, π.χ. το Ελληνικό. Την κάνουμε εταιρία. Εκδίδουμε τίτλους της εταιρίας. Το Δημόσιο κρατά την πλειοψηφία. Ένα μέρος δίνει στους Έλληνες ομολογιούχους για αποζημίωση και ένα άλλο μέρος το πουλάει στην αγορά για να χρηματοδοτήσει την αξιοποίηση της έκτασης με υψηλή προστιθέμενη αξία για την χώρα μας.
Άλλη ιδέα αποζημίωσης των ομολογιούχων είναι ο σχηματισμός εταιριών με πρόσθετη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ.
Υπάρχουν και άλλες πιο σύνθετες λύσεις που μπορούμε να υλοποιήσουμε με την συνεργασία των ομολογιούχων, που έχουν αξιόλογη προσωρινή διοικούσα επιτροπή, όπως διαπίστωσα σε πρόσφατη συνάντηση μας.
Είναι δε ιδιαίτερα σημαντική η αποζημίωση των ομολογιούχων για τους εξής λόγους:
Η κατάθεση μέχρι 100.000 ανά λογαριασμό & ανά Τράπεζα έχει την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου και σε αυτό αποβλέπουν οι καταθέτες έστω και εάν γίνεται από το ΤΕΚΕ.
Τώρα όμως η υπέρτερη απευθείας υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου αθετείται. Πως το Δημόσιο λοιπόν θα υλοποιήσει υποχρεώσεις τρίτων, όπως είναι το ΤΕΚΕ, εάν ο μη γένοιτο συμβεί το έκτακτο συστημικό απευκταίο γεγονός;
Πως δίδεις 30χρονο ομόλογο σε ένα 70χρόνο συνταξιούχο; Οι αγορές τα προσέχουν αυτά. Είναι τραγικό λάθος αξιοπιστίας. Δυστυχώς η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα με την τρόικα πρέπει να αλλάξει άμεσα και να ισχυροποιηθεί από αυτούς που γνωρίζουν σφαιρικά όλα τα σχετικά θέματα των αγορών σε λεπτομέρειες μάλιστα. Ο λαός που αποφασίζει πρέπει αυτά να τα έχει υπόψη του στις κάλπες που θα κληθεί σύντομα να επιλέξει, εάν πράγματι θέλει καλύτερες μέρες και όχι μια από τα ίδια.
Επιστρέφοντας στο θέμα των CDS, προσωπικά θεωρώ μείζον θέμα το ποιοι θα πληρωθούν. Δεν αρκεί ότι δεν εκταμιεύει η χώρα χρήματα. Δεν αρκεί να μάθουμε μόνο τα ονόματα των τραπεζών που θα πληρώσουν τα ασφάλιστρα κινδύνου και τα ονόματα εκείνων που θα λάβουν τα ποσά. Οφείλει η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών να μάθει και να δημοσιεύσει όλα τα ονόματα. Να γίνουν γνωστά τα ονόματα των τελικών πελατών των τραπεζών.
Μόνο έτσι θα διαλυθούν οι σκιές, μόνο έτσι θα ξέρει η χώρα αν “μεταξύ των φίλων”, των “πατριωτών” υπάρχουν και κάποιοι που πλούτισαν ποντάροντας στον πόνο ή αν κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν δυνατότητες πρόσβασης σε προνομιακή πληροφόρηση ή αν κάποιοι, ακόμη χειρότερο, σκόπιμα οδήγησαν σε ουσιαστική χρεοκοπία τη χώρα για να κερδίσουν από τα CDS.
Δεν ενδιαφέρει να γίνουν γνωστά ονόματα ξένων επενδυτών αρκεί να μην κρύβονται Έλληνες με παρένθετα πρόσωπα ξένους. Ενδιαφέρει να μάθει ο ελληνικός λαός αν μεταξύ των κερδοσκόπων υπάρχουν Έλληνες αξιωματούχοι που κέρδισαν με σκοπιμότητα, αφού με πράξεις ή παραλείψεις τους φθάσαμε ως εδώ ή είχαν προνομιακή πληροφόρηση που εκμεταλλεύθηκαν και αν μεταξύ αυτών υπάρχουν γνωστά ονόματα. Γιατί αν υπάρχουν θα πρέπει να έρθουν αντιμέτωπα με την Ελληνική δικαιοσύνη και την λαϊκή χλεύη.
Να καταβάλει επομένως κάθε δυνατή προσπάθεια -μέσω διεθνών συνεργασιών δικαστικής συνδρομής με επίκληση του διεθνούς αυστηρού ποινικού αδικήματος περί κατάχρησης της αγοράς και προνομιακής πληροφόρησης (ν 3340/05) που επιβάλλει την ανταλλαγή πληροφοριών - η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, η Βουλή και η Ελληνική Δικαιοσύνη, ώστε τα τελικά ονόματα αν υπάρχουν Ελλήνων αξιωματούχων (και όχι μόνο τα παρένθετα) να γίνουν γνωστά.
Επίσης να χρησιμοποιηθούν τα τυχόν κέρδη τους υπέρ της αποζημίωσης από το κούρεμα των ομολογιούχων του Δημοσίου και να δημευθεί όλη η κινητή και ακίνητη περιουσία τους.
Η πληρωμή των CDS αποτελεί αρνητική εξέλιξη έστω κι εάν εμείς δεν έχουμε ως χώρα οικονομικές εκταμιεύσεις.
Παράλληλα διαψεύδονται πανηγυρικά όλοι εκείνοι που υποστήριζαν τους προηγούμενους μήνες, ότι θα προχωρήσουμε στη δημοσιονομική εξυγίανση και θα πάρουμε τα μέτρα εκείνα ώστε οι κερδοσκόποι να καούν.
Γιατί δεν προχωρήσαμε έγκαιρα στα αναγκαία μέτρα; Οφείλεται σε σκοπιμότητα ή φόβο για το πολιτικό κόστος;
Με την πληρωμή των CDS όσοι πόνταραν στην χρεοκοπία της χώρας κερδίζουν σήμερα δισεκατομμύρια, ενώ την ίδια ώρα Έλληνες αποταμιευτές χάνουν την περιουσία τους, γιατί στήριξαν τη χώρα αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα, γιατί πίστεψαν αυτούς που από κυβερνητικές θέσεις με στόμφο διακήρυτταν ότι η χώρα δε θα χρεοκοπήσει και τα ομόλογα δεν θα κουρευτούν.
Μάλιστα τους έδωσαν και αφορολόγητο τόκο ετησίως, δηλαδή 0,50% πρόσθετη καθαρή απόδοση, ενώ τώρα τους παίρνουν 70% επί της συνολικής αξίας των ομολόγων. Όσοι όμως έλεγαν πως δεν θα πληρωθούν τα CDS και δεν θα χάσουν οι ιδιώτες, παραμένουν στη θέση τους ή/και αναβαθμίζονται ενώ οι ιδιώτες θα πρέπει να περιμένουν 30 χρόνια για να πάρουν τα κουρεμένα χρήματά τους πίσω, εάν τα πάρουν φυσικά.
Τώρα λένε πως είναι μικρό το ποσό που θα πληρωθεί για CDS και δεν θα πληρωθεί από τη χώρα. Δεν μας λένε όμως πόση ζημιά κάνει στην αξιοπιστία της χώρας και πόσα χρόνια θα χρειαστούν για να βγει η χώρα ξανά στις αγορές Δηλαδή, πριν λίγο καιρό δεν έπρεπε να πληρωθούν και τώρα δεν μας αφορά;
Είναι τυχαίο ότι τα νέα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου διαπραγματεύονται στο 25% - 30% της αξίας τους στη δευτερογενή αγορά;
Η αλήθεια είναι -και πάντα δεδομένων των εξελίξεων και των συνθηκών που διαμορφώθηκαν- πως το ποσό των CDS δεν πληρώνεται από την Ελλάδα και τη χώρα θα έπρεπε πρωτίστως να την ενδιαφέρει η μείωση του χρέους, χωρίς όμως να καταστρέφεται ο παραγωγικός ιστός της.
Μήνες τώρα κάποιοι καλλιεργούσαν στο λαό την άποψη ότι αν πληρωθούν τα CDS θα καταστραφεί η χώρα. Κακώς έπραξαν, αλλά μάλλον οι γνώσεις τους γύρω από τα θέματα των αγορών δεν ήταν επαρκείς, όπως αποδεικνύεται συνεχώς και γι’ αυτό τις δαιμονοποιούν διότι ούτε καν τις καταλαβαίνουν.
Η χώρα καταστρέφεται επειδή διαλύεται ο παραγωγικός της ιστός. Επειδή κάποιοι έβαλαν τις αποταμιεύσεις μιας ζωής, τα δίδακτρα των παιδιών τους κτλ. σε ελληνικά ομόλογα, γιατί θεωρούσαν αυτήν την επένδυση ως την πιο ασφαλή. Και είναι περισσότεροι από 12.000 αυτοί οι επενδυτές.
Τα νούμερα που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Άλλη μια ασχετοσύνη των υπεύθυνων που είναι μέρος του πολιτικού προσωπικού. Οι 12.000 είναι ονόματα που βρίσκονται στη διάφανη πλατφόρμα του ΣΑΤ που χειρίζεται η ΕΧΑΕ, λόγω του ότι το Δημόσιο, έδωσε φορολογικά κίνητρα μηδενικής φορολόγησης τόκου για όσους τα κρατούσαν ήδη μέχρι τη λήξη και έπρεπε τα ονόματα των κρατούντων τα ομόλογα να είναι υπό έλεγχο ως προς τη μη μεταπώληση.
Οι τράπεζες αγοράζουν όμως στο όνομα τους ομόλογα από την πρωτογενή αγορά και στη συνέχεια χέρι με χέρι τα μοιράζουν σε επενδυτές πάλι στην πρωτογενή αγορά, αλλά οι τελικοί επενδυτές δεν εμφανίζονται ως κάτοχοι. Η τράπεζα εμφανίζεται. Δεν έχει καμιά σχέση η αγορά ομολόγων με την διαφανή και ασφαλή αγορά του Χ.Α. όπου οι τίτλοι, μετοχές και ομόλογα φυλάσσονται στο όνομα και για λογαριασμό του τελικού επενδυτή.
Επομένως δεν είναι μόνο 12.000 τα φυσικά πρόσωπα που ζημιώνονται. Πιστεύω ότι πρέπει να αποκατασταθεί το κούρεμα των κατόχων ομολόγων με διάφορες δημιουργικές ιδέες που οι γνώστες των αγορών μπορούμε να υλοποιήσουμε.
Για παράδειγμα να λάβουν τίτλους επιφανειών. Δηλαδή παίρνουμε μια έκταση του Δημοσίου, π.χ. το Ελληνικό. Την κάνουμε εταιρία. Εκδίδουμε τίτλους της εταιρίας. Το Δημόσιο κρατά την πλειοψηφία. Ένα μέρος δίνει στους Έλληνες ομολογιούχους για αποζημίωση και ένα άλλο μέρος το πουλάει στην αγορά για να χρηματοδοτήσει την αξιοποίηση της έκτασης με υψηλή προστιθέμενη αξία για την χώρα μας.
Άλλη ιδέα αποζημίωσης των ομολογιούχων είναι ο σχηματισμός εταιριών με πρόσθετη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ.
Υπάρχουν και άλλες πιο σύνθετες λύσεις που μπορούμε να υλοποιήσουμε με την συνεργασία των ομολογιούχων, που έχουν αξιόλογη προσωρινή διοικούσα επιτροπή, όπως διαπίστωσα σε πρόσφατη συνάντηση μας.
Είναι δε ιδιαίτερα σημαντική η αποζημίωση των ομολογιούχων για τους εξής λόγους:
Η κατάθεση μέχρι 100.000 ανά λογαριασμό & ανά Τράπεζα έχει την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου και σε αυτό αποβλέπουν οι καταθέτες έστω και εάν γίνεται από το ΤΕΚΕ.
Τώρα όμως η υπέρτερη απευθείας υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου αθετείται. Πως το Δημόσιο λοιπόν θα υλοποιήσει υποχρεώσεις τρίτων, όπως είναι το ΤΕΚΕ, εάν ο μη γένοιτο συμβεί το έκτακτο συστημικό απευκταίο γεγονός;
Πως δίδεις 30χρονο ομόλογο σε ένα 70χρόνο συνταξιούχο; Οι αγορές τα προσέχουν αυτά. Είναι τραγικό λάθος αξιοπιστίας. Δυστυχώς η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα με την τρόικα πρέπει να αλλάξει άμεσα και να ισχυροποιηθεί από αυτούς που γνωρίζουν σφαιρικά όλα τα σχετικά θέματα των αγορών σε λεπτομέρειες μάλιστα. Ο λαός που αποφασίζει πρέπει αυτά να τα έχει υπόψη του στις κάλπες που θα κληθεί σύντομα να επιλέξει, εάν πράγματι θέλει καλύτερες μέρες και όχι μια από τα ίδια.
Επιστρέφοντας στο θέμα των CDS, προσωπικά θεωρώ μείζον θέμα το ποιοι θα πληρωθούν. Δεν αρκεί ότι δεν εκταμιεύει η χώρα χρήματα. Δεν αρκεί να μάθουμε μόνο τα ονόματα των τραπεζών που θα πληρώσουν τα ασφάλιστρα κινδύνου και τα ονόματα εκείνων που θα λάβουν τα ποσά. Οφείλει η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών να μάθει και να δημοσιεύσει όλα τα ονόματα. Να γίνουν γνωστά τα ονόματα των τελικών πελατών των τραπεζών.
Μόνο έτσι θα διαλυθούν οι σκιές, μόνο έτσι θα ξέρει η χώρα αν “μεταξύ των φίλων”, των “πατριωτών” υπάρχουν και κάποιοι που πλούτισαν ποντάροντας στον πόνο ή αν κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν δυνατότητες πρόσβασης σε προνομιακή πληροφόρηση ή αν κάποιοι, ακόμη χειρότερο, σκόπιμα οδήγησαν σε ουσιαστική χρεοκοπία τη χώρα για να κερδίσουν από τα CDS.
Δεν ενδιαφέρει να γίνουν γνωστά ονόματα ξένων επενδυτών αρκεί να μην κρύβονται Έλληνες με παρένθετα πρόσωπα ξένους. Ενδιαφέρει να μάθει ο ελληνικός λαός αν μεταξύ των κερδοσκόπων υπάρχουν Έλληνες αξιωματούχοι που κέρδισαν με σκοπιμότητα, αφού με πράξεις ή παραλείψεις τους φθάσαμε ως εδώ ή είχαν προνομιακή πληροφόρηση που εκμεταλλεύθηκαν και αν μεταξύ αυτών υπάρχουν γνωστά ονόματα. Γιατί αν υπάρχουν θα πρέπει να έρθουν αντιμέτωπα με την Ελληνική δικαιοσύνη και την λαϊκή χλεύη.
Να καταβάλει επομένως κάθε δυνατή προσπάθεια -μέσω διεθνών συνεργασιών δικαστικής συνδρομής με επίκληση του διεθνούς αυστηρού ποινικού αδικήματος περί κατάχρησης της αγοράς και προνομιακής πληροφόρησης (ν 3340/05) που επιβάλλει την ανταλλαγή πληροφοριών - η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, η Βουλή και η Ελληνική Δικαιοσύνη, ώστε τα τελικά ονόματα αν υπάρχουν Ελλήνων αξιωματούχων (και όχι μόνο τα παρένθετα) να γίνουν γνωστά.
Επίσης να χρησιμοποιηθούν τα τυχόν κέρδη τους υπέρ της αποζημίωσης από το κούρεμα των ομολογιούχων του Δημοσίου και να δημευθεί όλη η κινητή και ακίνητη περιουσία τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου